Ο χειρότερος εφιάλτης μου…

Την περασμένη νύχτα είδα έναν εφιάλτη. Έναν τρομακτικό εφιάλτη. Ήταν τόσο τρομακτικός που νομίζω ότι πριν συνεχίσετε να διαβάζετε, καλό είναι να ζητήσετε γονική συναίνεση…

Σηκώθηκα -λέει- απ’ το κρεβάτι, κοιτάχτηκα στο καθρέφτη κι είδα ότι είχα γίνει μαύρος!
Για να είμαι πιο ακριβής, όχι απλά μαύρος αλλά αράπης, που είναι πολύ χειρότερος από τον μαύρο, κατά πως έλεγε η χουντοβασιλική γειτόνισσα στο χωριό μου…
Έβαλα το χέρι στην τσέπη αναζητώντας την ταυτότητά μου για να διαπιστώσω αν και η φωτογραφία με δείχνει μαύρο και ανακαλύπτω ότι εκτός από μαύρος είμαι και Εβραίος! Δεν είναι δυνατό, σκέφτηκα, και κάθισα απαρηγόρητος σε μια καρέκλα.
…Ωχ!!! Είναι μια καρέκλα με ροδάκια, μια καρέκλα αναπηρική, που σημαίνει ότι εκτός από μαύρος και Εβραίος, είμαι και ανάπηρος! Τι κακοτυχία που με βρήκε!
«Δεν είναι δυνατό», σκέπτομαι, «εγώ να είμαι μαύρος, Εβραίος και ανάπηρος».

«Κι όμως!» ακούω να φωνάζει κάποιος πίσω μου με θηλυπρεπή ανδρική φωνή.
Είναι - λέει - το αγόρι μου. Χριστέ μου, είμαι κι ομοφυλόφιλος;;;;;;;;
Τέλος πάντων, θυμάμαι πως είμαι καλά ενημερωμένος και σκέφτηκα ότι θα πρέπει να φροντίζω να κάνουμε σίγουρο σεξ, ξέρετε τα περί έιτζ κι έτσι…

«Εσύ χρυσό μου έχεις τη σύριγγα;» τον ακούω να με ρωτάει.
Ω, Θεέ μου!!!
Εκτός από μαύρος, Εβραίος, ανάπηρος κι ομοφυλόφιλος είμαι και ναρκομανής!
Απελπισμένος αρχίζω να ουρλιάζω να κλαίω, να τραβάω τα μαλλιά μου… Όχι!!! Είμαι φαλακρός! Δεν έχω τρίχα στο κεφάλι μου. (αυτό ούτε στα όνειρά μου δεν αλλάζει…)

Χτυπάει το τηλέφωνο. Είναι ο αδελφός μου: «βρε αρχιρεμάλι, από τότε που τα τίναξαν ο μπαμπάς κι η μαμά στην εθνική δεν κάνεις τίποτα άλλο απ’ το να παίρνεις ναρκωτικά και κάθεσαι και βαράς μύγες απ’ το πρωί ως το βράδυ. Άντε βρες μια δουλειά γιατί από μένα δεν έχει φράγκο από σήμερα και μπρος».
Ω, Θεέ μου!!!
Εκτός από μαύρος, Εβραίος, ανάπηρος, ομοφυλόφιλος, ναρκομανής, φαλακρός, είμαι ορφανός και άνεργος!

Προσπαθώ, να παραπονεθώ στον αδελφό μου, να του εξηγήσω για να με νοιώσει, πόσο είναι δύσκολο να βρει δουλειά ένας μαύρος, Εβραίος, ανάπηρος, ομοφυλόφιλος, ναρκομανής, φαλακρός, ορφανός και άνεργος αλλά δεν τα καταφέρνω, γιατί εκτός απ' όλα αυτά είμαι και μουγκός!

Aπελπισμένος και κλαίγοντας με λυγμούς κλείνω το τηλέφωνο με το ένα και μοναδικό χέρι που διαθέτω… Τότε νοιώθω μια γερή γροθιά στο βηματοδότη μου:μαύρος, Εβραίος, ανάπηρος, ομοφυλόφιλος, ναρκομανής, φαλακρός, ορφανός, άνεργος, μουγκός, κουλός και καρδιοπαθής!

Εκείνη τη στιγμή μπαίνει χοροπηδώντας στο τροχόσπιτο το αγόρι μου και όλο χαρά μου λέει: «Αγάπη μου, σου έχω μια ευχάριστη είδηση! Για χάρη σου, θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατό για να κερδίσουμε στην Λεωφόρο και να μην πάει το πρωτάθλημα τους «βάζελους».

Ε, όχι ρεεεε !!! Δεν μου φτάνουν όλα τα άλλα ήταν ανάγκη να είμαι KAI «ΓΑΥΡΟΣ»;;;

ΗΘΙΚΟ ΔΙΔΑΓΜΑ: Μην απελπίζεσαι! Ακόμη κι αν έχεις όλα τα «κακά, στραβά κι ανάποδα» αυτού του κόσμου, πάντα θα βρεθεί μια ψυχή, που θα σε αγαπήσει και θα σου σταθεί!
Κι ας την λένε και…Μήτσο!...
…πάντα θα υπάρχει μια ψυχή, που θα σε νοιάζεται και θα θέλει να σε δει να χαμογελάς κι ας είναι ένας Μήτσος, που του αρέσει που και που να βγαίνει με το βραδινό σου φόρεμα!...