5.12.09

Ανοιχτή Επιστολή του πατέρα του κρατούμενου Ηλία Νικολάου

Ανοιχτή Επιστολή του πατέρα του κρατούμενου Ηλία Νικολάου

Στις 13/1/2009 πρώτες πρωινές ώρες, συλλαμβάνεται ο γιος μου, σε αρκετή απόσταση από τα γραφεία της δημοτικής αστυνομίας, ως ύποπτος για εμπρησμό στην είσοδο του κτηρίου.
Ξυλοκοπείται άγρια, προσάγεται στη ΓΑΔΘ κάτω από βάρβαρη συμπεριφορά των διωκτικών αρχών, έχοντας πέραν των άλλων και δύο κατάγματα στο αριστερό του χέρι, όπου του τοποθετείται γύψος. «Γλίστρησε κατά την καταδίωξη» θα δηλώσουν οι διωκτικές αρχές. Πώς να μην τους πιστέψουμε, πώς να μην είναι όπως τα λένε; Έτσι είχε γλιστρήσει και ο φοιτητής με τη ζαρντινιέρα…
Σύνηθες φαινόμενο. Όπως πιστέψαμε πριν λίγο καιρό ότι ο αστυνομικός επέστρεψε επειδή κινδύνεψε από ένα 15χρονο αγόρι (Αλέξη) και
αναγκάσθηκε να πυροβολήσει για να προστατευθεί. Εξοστρακισμός θα πει το σύστημα. Τους πιστέψαμε και πάλι!!!
Την ίδια μέρα της Τρίτης 13/1/2009 εκτυλίσσεται το «θέατρο του παραλόγου». Είκοσι και πλέον αστυνομικοί της ασφάλειας εισβάλλουν στο σπίτι του γιου μου στην Θεσσαλονίκη και ποδοπατούν όποιο βιβλίο βρίσκουν στο γραφείο του. Εισβάλλουν στο εστιατόριο όπου εργάζεται, αδειάζουν τα ράφια της κουζίνας, τρομοκρατούν τους πελάτες που επέλεξαν το συγκεκριμένο μαγαζί για φαγητό.

Λίγη ώρα αργότερα άλλοι τόσοι αστυνομικοί της ασφάλειας έρχονται στο σπίτι μου στην Κοζάνη. Με βρίσκουν τυχαία στο γκαράζ του αυτοκινήτου και χωρίς καν να πουν ποιοι είναι, ποιος τους στέλνει, για ποιο λόγο ήρθαν, αρπάζουν τα κλειδιά του αυτοκινήτου από τα χέρια μου και το κάνουν φύλλο και φτερό. Ύστερα με πάνε σηκωτό μέσα στο σπίτι μου, όπου ο έλεγχος συνεχίζεται χωρίς κανένας να δώσει μια εξήγηση ούτε σε μένα, ούτε στην γυναίκα μου.

Το απόγευμα της ίδιας μέρας οι ίδιοι αστυνομικοί εισβάλλουν στο πατρικό μου σπίτι στο χωριό (είκοσι χιλιόμετρα από την πόλη), όπου διαμένει μόνη της, η ηλικίας 83 χρονών μητέρα μου. Βλέπετε λίγη ώρα πριν ενώ βρισκόταν στο σπίτι μου στην Κοζάνη, μου ζητούσαν επίμονα να τους ακολουθήσω στο χωριό. Αρνήθηκα λέγοντας τους, ότι το σπίτι στο χωριό είναι της μάνας μου. Εκεί αφού μίλησε κάποιος τηλεφωνικά μπροστά μου με κάποιον ανώτερο, μου είπαν χαρακτηριστικά.

«Αφού το σπίτι στο χωριό δεν είναι δικό σου τότε δεν θα πάμε».
Πάλι τους πιστέψαμε !!!
Αφηνιασμένοι έψαχναν παντού μπας και εντοπίσουν το παραμικρό και «δέσει το πράγμα», σε μια κακοφτιαγμένη αστυνομική ιστορία.

Τα αποτελέσματα της έρευνας ? ΕΥΡΗΜΑΤΑ Τ Ι Π Ο Τ Α.

Το βράδυ της ίδιας μέρας ο γιος μου οδηγείται κάτω από δρακόντεια μέτρα ασφαλείας (!) στην ανακρίτρια όπου παίρνει 48ωρη προθεσμία να απολογηθεί. Την Πέμπτη το μεσημέρι απολογείται στην ανακρίτρια. Η εικόνα των διωκτικών αρχών έξω από τα γραφεία ανακριτή και εισαγγελέα, εικόνα έντονης βαρβαρότητας. Αστυνομικοί έχουν περικυκλώσει τον γιο μου και το δικηγόρο του, ενώ δεκαπέντε και πλέον άνδρες των ΜΑΤ, με πανοπλίες, ασπίδες, δημιουργούν ασφυκτικό κλοιό ανάμεσα στο γιο μου, στο δικηγόρο του από την μια και σε μένα, τη μάνα του, τον αδελφό του, την κοπέλα του και τη θεία του από την άλλη. Οι ασπίδες των ΜΑΤ είναι καρφωμένες στα πρόσωπα μας.

Στόχος ? Να μη μπορούμε να βλέπουμε έστω από μακριά το παιδί μας. Ίσως έτσι προστάτευαν τη χώρα, τη δημοκρατία από εξωτερικό κίνδυνο (ασύμμετρη απειλή;).

Η δημοκρατία σε όλο της το μεγαλείο.

Ούτε το κλάμα, ούτε τα λόγια της μάνας του γιου μου, «Σας παρακαλώ αφήστε με τουλάχιστον να βλέπω το παιδί μου έστω από μακριά», δεν τους συγκίνησε.

Η απόλυτη τάξη στο αποκορύφωμα της !!!!

Ε Λ Ε Ο Σ!
Το κατηγορητήριο ?

Δύο (2) πλημμελήματα και ένα (1) κακούργημα. Μόνη μαρτυρία, η κατάθεση ενός αστυνομικού.

«Μαρτυρίες καρμπόν από ΜΑΤατζήδες », θα γράψει γενικά η Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία σε άρθρο της, τρεις μέρες αργότερα στις 18/1/2009. Αναφέρει χαρακτηριστικά.

« Συλλήψεις στο σωρό έκανε η ΕΛ.ΑΣ, ενώ δεκάδες συλληφθέντες παραπέμπονται με μόνο στοιχείο έ ω λ ε ς κ α τ α θ έ σ ε ι ς α σ τ υ ν ο μ ι κ ώ ν. Ωστόσο τις περισσότερες φορές οι κατηγορίες της ΕΛ.ΑΣ καταρρέουν. Οι μαρτυρίες των αστυνομικών αποδεικνύονται δ ι κ α σ τ ι κ ά α ν α ξ ι ό π ι σ τ ε ς ».

Το αποτέλεσμα όμως είναι ότι οι προφυλακίσεις συνεχίζονται και τα παιδιά παραμένουν φυλακισμένα.

Ο γιος μου αρνείται επίμονα τις κατηγορίες. Αρνείται τα πάντα, όπως και την υποτιθέμενη «επ’ αυτοφώρω σύλληψη του ». Απλά γιατί είχε μεταφέρει έναν συνάδελφό του στο σπίτι του στην περιοχή μετά τη δουλειά και δεν έχει καμιά σχέση με το γεγονός.

Παρ’ όλα αυτά όμως κρίνεται προφυλακιστέος.
Οι αστυνομικοί της Ασφάλειας με το που ακούν την απόφαση αυτή πανηγυρίζουν μπροστά του, μπροστά μας. Πέτυχαν αυτό που ήθελαν. Την προφυλάκιση του.
Ο γιος μου οδηγείται με συνοπτικές διαδικασίες την ίδια μέρα στις φυλακές της Άμφισσας. Η οδύσσεια του γιου μου συνεχίζεται.

Σε μένα, στην οικογένεια μου, μένει Ο ΤΡΟΜΟΣ, Ο ΘΥΜΟΣ, Η ΝΤΡΟΠΗ, Η ΝΤΡΟΠΗ, Η ΝΤΡΟΠΗ…

Όχι για τον γιο μου. Α Ν Τ Ι Θ Ε Τ Α.

* Για τις διωκτικές μας αρχές.
* Για την κοινωνία μας που επιτρέπει να συμβαίνουν όλα αυτά με την απάθεια, την αδράνεια που τα αντιμετωπίζει.
* Για όλους τους γονείς που τα βλέπουμε, που τα παρακολουθούμε, που τα ζούμε και παρ’ όλα αυτά μας δέρνει η «απάθεια του καναπέ».
* Για όλους εμάς, τη γενιά μας, τους «βολεμένους της καθημερινότητας ».
* Για μένα που επέλεξα τα τελευταία χρόνια να παρακολουθώ όλα αυτά και να τα σχολιάζω από μακριά και αφ’ υψηλού.
* Για μένα που από τα δεκαοκτώ μου χρόνια φοιτητής, επέλεξα, εντάχθηκα, αγωνίστηκα, με όλες μου τις δυνάμεις σε έναν πολιτικό χώρο, ο οποίος πρότεινε, ψήφισε και πρώτος εφάρμοσε τον αντιτρομοκρατικό νόμο (τρομονόμο), όχι για τους πραγματικούς τρομοκράτες, αλλά για τους νέους, τους μαθητές, τους φοιτητές, τα παιδιά μας, για όλα τα παιδιά. Που ακόμα και σήμερα, διστάζει πολιτικά να αναγνωρίσει ότι έκανε λάθος.
* Για τα μέσα ενημέρωσης που σε μια σύμπλευση με την κυβερνητική αντίληψη, βλέπουν στην καθημερινότητα μόνο «κουκουλοφόρους», «ταραξίες», «κατεστραμμένες περιουσίες».
* Για την σημερινή πολιτεία που δεν «ακούει», αγανακτεί και αντιδρά παράνομα, βάρβαρα, επειδή υπάρχουν μερικά ζωντανά κύτταρα στην κοινωνία μας, που δεν συμβιβάζονται, διαμαρτύρονται με όλη αυτή την οργανωμένη κρατική ασχήμια.

Από την άλλη μεριά, νιώθω περήφανος για τον γιο μου που είναι σήμερα προφυλακισμένος με ένα ψεύτικο, στημένο, φτιαγμένο στα μέτρα των διωκτικών αρχών κατηγορητήριο.

Γ Ι Α Τ Ι ?

* Γιατί απλά διαμαρτύρεται.
* Γιατί νοιάζεται.
* Γιατί έχει άποψη, την οποία και κοινοποιεί.
* Γιατί διεκδικεί την δική του καθημερινότητα.
* Γιατί δεν συμβιβάζεται με τα κακώς κείμενα της κοινωνίας μας.
* Γιατί βιώνει όπως όλοι μας, την οικονομική κρίση σε συνθήκες αστυνομικής, πολιτικής, οικονομικής και θρησκευτικής διαφθοράς και απορρίπτει όπως οι περισσότεροι νέοι τον «εφιάλτη του φρικτού μέλλοντος».
* Γιατί απλά είναι Α ν α ρ χ ι κ ό ς και θέλουν να πλήξουν τον ιδεολογικό και πολιτικό του χώρο.

Ότι δεν πέτυχε η αστυνομία με την ενεργοποίηση του καθεστώτος ομηρίας που βρισκόταν για ένα (1) χρόνο ο γιος μου, μαζί με άλλους δύο φίλους του, μετά το απίστευτο διογκωμένο κατηγορητήριο που έστησαν και τότε οι διωκτικές αρχές, επεδίωξαν και το κατάφεραν τώρα, στέλνοντας τον στην φυλακή. Έτσι εκδικητικά. Γι αυτό και πανηγυρίζουν.

Η χώρα μας μαστίζεται καθημερινά από κάθε είδους σκάνδαλα και είναι όλοι τους σήμερα ελεύθεροι. Άλλοι φορτωμένοι με ένα σωρό σκάνδαλα στην πλάτη τους, αρνούνται ακόμα και να παρουσιαστούν στην δικαιοσύνη για να απολογηθούν, προκαλώντας έτσι την κοινωνία μας. Όμως δεν τους αγγίζει, δεν τους πειράζει κανείς.

Τους προφυλάσσει το ίδιο το σύστημα.

Δυστυχώς η ασφάλεια, οι διωκτικές αρχές, στην προσπάθεια τους να κάνουν τους πολίτες κάθε πόλης να νοιώθουν ασφαλείς, κατασκευάζουν ενόχους, στερώντας σήμερα από μένα, από την γυναίκα μου και από πολλούς άλλους γονείς τα παιδιά μας.

Φ Τ Α Ν Ε Ι Π Ι Α!

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΓΙΟ ΜΑΣ!"

Νικόλαος Νικολάου, Κοζάνη

20.11.09

ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΣ ΑΜΕΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Η επιστολή που ακολουθεί είναι γραμμένη από μια παλιά μου μαθήτρια, την Ιωάννα Γ....
Αν θέλετε προωθείστε τη...

ΤΗΛ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ 6979325678 ,Νομος Ηλειας
Αναπληρωτρια καθηγητρια οικονομολογος, Ονομα: Ι.Γ

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΠΡΟ ΤΟΝ κο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ





Είμαι άτομο με ειδικές ανάγκες –ΑΜΕΑ-

είμαι εκπαιδευτικός-αναπληρώτρια του κλάδου ΠΕ09 (οικονομολόγος) και εργάζομαι τα τελευταία 5(πέντε)χρόνια σε σχολεία γενικής αγωγής, της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

ΕΔΩ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΑΣ ΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΣΜΟΥ ΣΤΑ ΟΠΟΙΑ ΠΡΟΒΑΙΝΕΙ η κα Υπουργός!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!



Τώρα με τα ομολογουμενως απάνθρωπα μέτρα της κας Υπουργού εγώ και πολλοί άλλοι συνάδελφοι μου που πάσχουν από την ΣΚΛΥΡΗΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ ασθένεια ή από μεσογειακή αναιμία και οι οποίοι μέχρι τώρα προηγούμασταν- στις πρώτες θέσεις- στον πίνακα των αναπληρωτών ξαφνικά μας ΠΕΤΑΝΕ ΕΞΩ!!!!!!

Αλήθεια η κυρία Υπουργός σκέφτηκε τους εκπαιδευτικούς που είναι ΑΜΕΑ και που παλεύουν να κρατήσουν την ασφάλεια του ΙΚΑ?

Αλήθεια η κυρία Υπουργός σκέφτηκε πώς αυτά τα άτομα θα μπορέσουν να πληρώσουν τα πανάκριβα φάρμακα τους , που κατά περίπτωση μπορεί να φτάνουν τα 2500+ ευρώ το μήνα, αφού θα καταργήσει την προϋπηρεσία και επομένως το μοναδικό τρόπο για να έχουν την ασφάλεια του ΙΚΑ??????

Παρολες τις αντίξοες συνθήκες λόγω του προβλήματος υγειάς μου, κάθε χρόνο αναγκάζομαι να φεύγω μακριά από το σπίτι μου και τους γιατρούς μου, πηγαίνοντας να εργαστώ σε σχολεία που βρίσκονται σε νησιά και σε μικρά χωριά απομακρυσμένα από την κοντινότερη πόλη, απόσταση 3 και 4 ωρών!! Οι αποστάσεις από το σπίτι μου έχουν φθάσει και την ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΤΑΞΙΔΙΟΥ!!! Παρολαυτα ποτέ δεν παραπονέθηκα , αν και λόγω των υποτροπών που περναγα λόγω της Σκλήρυνσης κατά Πλάκας περνούσα δύσκολες μέρες, συνέχιζα και συνεχίζω ακόμα και σήμερα να σφίγγω τα δόντια για ένα και μόνο λόγο: ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΜΟΥ , ΤΟ ΙΚΑ!!!!!!!!!!! Χωρίς αυτό δεν έχω την δυνατότητα να πληρώνω τις πανάκριβες εξετάσεις και τα πανάκριβα φάρμακα – που αγγίζουν τα 20000 και , ευρώ ΤΟ ΜΗΝΑ που απαιτούνται για την θεραπεία μου!!!!!!!!! Σαν μοναδικό όνειρο ήταν μαζί με τον διορισμό μου να έχω και μια σταθερή ασφάλεια!!!!

Τι απαντά σε αυτό η κυρία Υπουργός, που με την διαφάνεια της, καταστρέφει και καταδικάζει τους εκπαιδευτικούς ΑΜΕΑ ΣΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥΣ???


Που είναι το κοινωνικό προφίλ της κυβέρνησης που όλοι με τόση ελπίδα περιμέναμε??? Μιλάω για τους συναδέλφους μου που με νύχια και με δόντια και παρόλα τα προβλήματα υγειάς που έχουμε, τρέχουμε από δυσπρόσιτο σε δυσπρόσιτο και σε νησιά προκειμένου να μαζέψουμε την πολυπόθητη προϋπηρεσία που θα μας οδηγήσει στον διορισμό!!

ΓΙΑΤΙ???

ΞΕΡΕΤΕ ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΜΑΣ??

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ!!!!!!!



ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ ΤΑ ΣΤΑΔΙΑ ΤΗΣ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ ΜΟΥ ΔΙΧΩΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΕΙΝΑΙ:

ΤΥΦΛΩΣΗ ,
ΟΛΙΚΗ ΠΑΡΑΛΥΣΗ ,

ΘΑΝΑΤΟΣ!!!!!!!!!

1.11.09

Είπα να...

…έϊ, έϊ, έϊ… στάσου να σου πω…
…έχω ανάψει μια λαμπάδα κι έχω για σκοπό
…να περάσω μια νύχτα ακούγοντας μουσική απ’ το Amelie…
…να ονειρευτώ ότι θα ζήσω σε μια πατρίδα που θα έχει για εθνικό ύμνο της μουσική
απ’ το Amelie... σ’ έναν κόσμο που όλοι οι άνθρωποι θα...

…σε ανησυχώ γιατρέ μου;
…σε αηδιάζω στρατηγέ μου;…
…σου είμαι ύποπτος αστυνομικέ μου;
…σε εξοργίζω επαναστάτη μου;
…σ’ αφήνω άνεργο, χαφιέ μου;

…σε απογοητεύω δάσκαλέ μου;
…σε συγκινώ μάνα;
…σε προδίδω σύντροφέ μου;
…σου φαίνομαι ερωτευμένος κυρα Κατίνα μου;

…ενθουσιάζεται κανείς;
…με ζηλεύει κανείς;
…το χαίρεται κανείς;
…θέλει να μου κρατήσει συντροφιά κανείς;
…θέλει να μου χαρίσει κόκκινα και πράσινα λουλούδια κανείς;

Θα περπατήσει μια νύχτα μόνος, αφού διαβάσει αυτά εδώ, κανείς;
Θα μαζέψει κόκκινες παπαρούνες κανείς;
Θα φέρει ένα μπουκάλι κόκκινο παλιό κρασί κανείς;
Θα πει ένα «σ’ αγαπώ» ύστερα, κανείς ;
Θα ψιθυρίσει «μια συγνώμη», κανείς;
Θα ουρλιάξει ένα «γιατί;», κανείς;
Θα πει παθιασμένα ένα «ναι, έτσι!...», κανείς;
Θα πει ένα αξίζει, κανείς;
Θα πει τι αξίζει, κανείς;

…σε φοβίζω φιλαράκο;
…σε τρομάζω παιδί μου;
…σε ξυπνάω;
…σου θυμίζω;
…σε πονάω;
…σε λυπώ;
…σε πλήττω;
…σε πνίγω;
…σε εμποδίζω;
…σε πληγώνω;
…σε πληρώνω;
... σε ξεσηκώνω;
…σε βελτιώνω;
…σου ξυπνάω τη νοσταλγία για εκείνο το μικρό κομματάκι που χάθηκε
-χωρίς να το καταλάβουμε-
από την εικόνα που θα ‘πρεπε να ‘ναι πλήρης;

…σου μιλώ… κοκκινίζεις;
…σε καλώ για χορούς σε στέκια επαρχιώτικα;
[…σκέπτεσαι να πάρεις κι εμένα;]
…μ’ άσπρο φουστανάκι κάτω από πολυέλαιους λαμπερούς
…με βλέπεις με το βλέμμα του παντός;

Ξέρω, ξέρω… θα με ξαναρωτήσεις πόσων χρόνων είμαι… θα μου ξαναπείς πως κάνω σαν 5 χρόνων παιδί...
Ξέρεις, ξέρεις ότι θα σου πω πως είμαι σαν 5 αιώνων...
.... αλλά αν είμαι πράγματι 5 χρόνων, θέλω να σου πω, μην με καταριέσαι… γιατί, αν γίνω 5 χρόνων και μιας μέρας, θα πεθάνω....
…θα ‘μαι ά-χρηστος… παράσιτο στο οικοσύστημά μας κι εμένα το όνομά μου δεν άρχιζε από φωνήεν ποτέ. Σε καμιά εκδοχή του.
Έϊ… έϊ… έϊ… άϊντε … έλα στο χορό
κι όσο θάβεις το σποράκι,
τόσο βγάζει ανθό…

Καλό μήνα Ελένη
Ελένη του Χρήστου,
Ελένη της Κυρίας Αύρας
Ελένη απ' την Καβάλα
Ελένη απ' την Ανάβυσσο
Ελένη απ' την Άβυσσο

22.10.09

Τάδε έφη ΠΙΤΣΙΡΙΚΟΣ

http://www.skai.gr/player/Radio/?MMID=105429
(...ΕΠΕΙΔΗ BLOG ΤΗΣ ΗΛΕΙΑΣ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΝΑ ....ΦΑΛΤΣΑΡΟΥΝ)

Πάνε μέρες από τον ερχομό του Πρωθυπουργού στην Ηλεία. Μέρες και από την «δολοφονική» εκπομπή του «Πιτσιρίκου» στο Ραδιόφωνο του Σκάϊ, που «σατίριζε-προκαλούσε» την Ηλεία…
Είναι γεγονός πως δεν ακούω το συγκεκριμένο ραδιοφωνικό σταθμό. Ακούω όμως ΜΟΝΟ την εκπομπή του «Πιτσιρίκου» από τις αναρτήσεις που κάνει στο blog του. Τη συγκεκριμένη βέβαια δεν πρόφτασα να μπω στην …συνήθη πηγή μου για να την ακούσω, γιατί την έλαβα με διάφορα «αστεία θυμωμένα» μέϊλ Ηλείων –φίλων και ιντερνετικών φίλων- που μου την έστειλαν μαγνητοφωνημένη…
Η πρώτη μου αυθόρμητη αντίδραση ήταν να την προβάλω κάνοντας σχετική ανάρτηση στο facebook με τον τίτλο «…τόσες βρισιές σήμερα για τον Πιτσιρίκο... Που είναι το ψέμα;....»
Ακολούθησαν νέες «αστεία θυμωμένες» αντιδράσεις φίλων, γιατί τον υπερασπίζομαι…
Απάντησα σε όλες «ήρεμα και χαμογελαστά», όπως αισθάνομαι όλα τα χρόνια που τον διαβάζω…
Δεν είχα κατά νου να σας κουράσω με το …θέμα αν δεν μου ερχόταν προχθές μια πρόσκληση από φίλη δικηγόρο να γραφτώ στο group που φτιάχτηκε στο facebook με θέμα «να ζητήσει συγνώμη ο πιτσιρίκος από το νομό μας…».
Προχθές το μεσημέρι λοιπόν, επικοινώνησα μαζί του και του είπα μεταξύ άλλων, αστειευόμενος: «αν με χάσεις, πα να πει ότι με έσφαξαν γιατί σε υπερασπιζόμουν…»
Θεώρησα ενδιαφέρον να σας μεταφέρω -χωρίς την άδειά του- αυτούσια την απάντηση που μου έδωσε, όπως υπάρχει στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο:

«Χαίρετε. Σας ευχαριστώ αλλά δεν υπάρχει λόγος να με υπερασπιστείτε. Είμαι συνηθισμένος να με βρίζουν και το χαίρομαι - αντιθέτως, ανησυχώ όταν μου λένε τι καλά που τα λέω.
Είναι πολύ ενδιαφέρον που με μερικές μόνο λέξεις έκανα έναν ολόκληρο νομό να συζητάει και να με συζητάει.
Αυτό που είπα στην εκπομπή δεν ήταν τυχαίο. Ήξερα πολύ καλά ότι ήταν χοντράδα - στα πλαίσια της σάτιρας, βέβαια, που σου επιτρέπει να πεις φοβερές χοντράδες. Φανταζόμουν και τις αντιδράσεις - δεν ήταν δύσκολο.
Απλώς, σκέφτηκα να κάνω ένα πείραμα, επηρεασμένος από την ταινία "Μπρούνο" και τον ηθοποιό Σάσα Μπαρόν Κοέν.
Αυτός ο φοβερός τύπος -πριν προβληθεί η ταινία- είχε προκαλέσει όλη την Αυστρία με τη δήλωση "στην Αυστρία, οι άνθρωποι μεγαλώνουν προσπαθώντας να επιτύχουν το αυστριακό όνειρο- να βρεις μια δουλειά, να βρεις ένα κλειδωμένο υπόγειο και να μεγαλώσεις εκεί μια οικογένεια".
Ουσιαστικά, φόρτωσε σε όλους τους Αυστριακούς την υπόθεση του Αυστριακού πατέρα που πηδούσε επί χρόνια την κόρη του στο υπόγειο, και τους βάφτισε όλους αιμομίκτες- μιλάμε για τερατώδη δήλωση αλλά με είχε κάνει να χτυπιέμαι από τα γέλια.
Στην προηγούμενη ταινία του -το Μπόρατ- είχε κάνει το ίδιο με το Καζακστάν αλλά και με τους Εβραίους (αν και είναι Εβραίος).
Τον είχα ζηλέψει λοιπόν και ήθελα να κάνω κι εγώ κάτι ανάλογο εδώ και καιρό -για να δω τις αντιδράσεις-, αλλά δεν μου είχε δοθεί η ευκαιρία. Μου δόθηκε με την επίσκεψη Παπανδρέου στην Αρχαία Ολυμπία.
Η Ηλεία ήταν το πρόσχημα. Τα ίδια θα έλεγα, οπουδήποτε αλλού κι αν είχε πάει. Δεν θα άλλαζε η χοντράδα - θα άλλαζαν τα στοιχεία γιατί κάθε περιοχή έχει τα δικά της. Κωσταλέξι κλπ.
Ποιο είναι το συμπέρασμα από το πείραμα;
Γελάμε με αυτά που λένε για τους άλλους αλλά γινόμαστε Τούρκοι αν πιάσουν εμάς στο στόμα τους. Γελάμε με αυτά που λέει ο Κοέν για τους Αυστριακούς, τους Εβραίους, τους Καζακστανούς, αλλά, όταν ο πιτσιρίκος -ο όποιος πιτσιρίκος- πει κάτι για εμάς, θέλουμε να τον φάμε ζωντανό.
Έχω λάβει πάρα πολλά μέιλ από κυρίους και κυρίες από την Ηλεία που θέλουν να με σκοτώσουν και να με γ…σουν - όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά. Οφείλω να παραδεχτώ πως το διασκεδάζω πάρα πολύ - η σάτιρα πρέπει να προκαλεί. Εντάξει, έλαβα και πολλά μέιλ από ανθρώπους που μου γράφουν πως γέλασαν πάρα πολύ με αυτό που είπα - εννοώ από ανθρώπους που είναι από την Ηλεία.
Σας παρακαλώ μην με υπερασπιστείτε ξανά. Έχει ενδιαφέρον να δούμε την έκβαση αυτής της υπόθεσης. Αυτό που είναι εντυπωσιακό είναι πως μια φοβερή χοντράδα -που φωνάζει από μακριά ότι είναι χοντράδα και ότι έχει σκοπό να προκαλέσει- κινητοποιεί τόσους ανθρώπους. Είναι σχεδόν συγκινητικό.
Σας ευχαριστώ και πάλι
Φιλικά
π.»


ΥΓ Αφού διευκρινίσω ότι οι τονισμοί στο κείμενο είναι δικοί μου, να κλείσω το θέμα συμπληρώνοντας: «…και ο νοών νοήτω» και… ας χαμογελάσει ή ας σκεφτεί, ας δακρύσει ή ας θυμώσει κι έντονα, αν το προτιμά.
Μόνο μια ευχή: μην ξοδέψει όλο του το θυμό στον «πιτσιρίκο»… ας στοχεύσει προσεκτικότερα…

19.10.09

ας μεταγγίζουμε κουράγια...

Αυτό το Καλοκαίρι, έτυχε να με επισκεφτούν το καλό και το κακό μαζί και να μείνουν…
Η μάνα μου έπεσε κι έπαθε οστεοπορωτικό κάταγμα στη σπονδυλική στήλη κι από τότε είναι κατάκοιτη, μα η κόρη μου ξεκίνησε σπουδές στην ιατρική σχολή της Αθήνας…

Δεν μπόρεσα να πάω διακοπές αλλά πήγαν τα παιδιά μου και κάποιοι φίλοι μου…
Στα Σύβοτα, στους Παξούς, στη Σύρο, στα Κύθηρα, στην Πάρο, στη Σαμοθράκη και …κλασικά στην Ικαριά, πήγαν οι φίλοι μου…
Φρέσκαραν νου και ψυχή και το χάρηκα κι εγώ…
Φυσικά και δεν χάρηκα -νοερά- τα όσα έζησαν εκεί, αλλά χαίρομαι τη ζωή μαζί τους, όταν γυρίζουν με τη φρεσκάδα του ταξιδευτή…
Γιατί δεν ξέρω πόσο φαίνεται αλλά έχω μάθει να ζω με τους άλλους.
Με τους πόνους αλλά και με τις χαρές τους…
Δεν έχω «3 χιλιάδες τόσα» χαρίσματα αλλά έχω ένα «δύσκολο» χάρισμα.
Θεωρώ το να συμπονάς με τον άλλο ευκολάκι… Ενώ το δικό μου χάρισμα είναι να χαίρομαι και να πανηγυρίζω, να απολαμβάνω και να γεύομαι τις χαρές των άλλων.
Εκεί που ο φθόνος κι η ζήλια καραδοκεί να φαρμακώσει, είναι ομορφιά, να έχεις ένα χαμόγελο και μια λάμψη γι’ αυτό το κάτι που πέτυχε ο διπλανός σου…
Γιατί πώς να το κάνουμε; Εγώ είμαι από αυτούς που σημαδεύτηκαν από όνειρα…
«…και προσπαθώ να ζω αγκαλιά με το Χριστό, τον Καζαντζάκη και τον Καζαντζίδη, τον Μπουσκάλια, τον Κοέλιο και τον Νηλ, άντε και μερικούς συντρόφους… χωρίς αισχρά, κακά ή ανήθικα. Τα χέρια μου να είναι καθαρά...»

-«Μα -θα μου πεις- αν είναι καθαρά αλλά άδεια, τι να τα κάνεις;».
-Χμ… Σωστό! Γι’ αυτή την ομορφιά παλεύω στη ζωή μου: Να έχω χέρια καθαρά που να μην είναι άδεια!
Το κατάφερνα κάθε φορά που μάθαινα να μη αγαπάω πια ΜΟΝΟ τον εαυτό μου, ή ΜΟΝΟ τους δικούς μου, ή ΜΟΝΟ εκείνους που με αγαπούν.
…κάθε φορά που μάθαινα να ευτυχώ με το να θέλω τόσο να βοηθήσω τους άλλους να ζήσουν, ιδιαίτερα εκείνους που δεν παραδίνονται στη θλίψη αλλά που ποθούν να πετάξουν, ξανά!...

Πέρασαν οι εκλογές, που με τις κορώνες και τις φανφάρες έκαναν τη ζωή να μοιάζει σαπουνόφουσκα… κι είπα σήμερα να πούμε καμιά αλήθεια από εκείνες που αντέχουν στα χρόνια και που δεν τις ρημάζουν οι πολιτικές…
Ας ξαναπούμε λόγια καθαρά κι’ απλά... σαν του Χριστού, του Καζαντζάκη ή του Καζαντζίδη, του Μπουσκάλια, του Κοέλιο ή του Νηλ, λόγια των συντρόφων… για τον συνάνθρωπό μας...
Λέξεις στοργής για ένα κόσμο κατανόησης, αλληλεγγύης και συμπαράστασης...
Σκέψεις αγάπης…
…ας ξανάρθουμε στην πραγματικότητα. Οι καιροί είναι τέτοιοι που θέλουν πιο πολύ από ποτέ αξίες συνανθρωπιάς. Διαιρώντας το «έχει» μας, μπορούμε να ενώσουμε τα «είναι» μας και να σταθούμε όρθιοι, όσες καπιταλιστικές κρίσεις κι αν μας φέρουν τα τερτίπια των Κροίσων…
Να κάνουμε τη μέρα μας όμορφη μπορεί να μην είναι πάντα εύκολο, όμως ας μεταγγίζουμε κουράγια.
Το ‘παμε: «το να χαμογελάμε είναι το δεύτερο καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε με τα χείλη μας…» (…αν και -τώρα που το καλοσκέπτομαι- και το πρώτο και το πρώτο, δεν κοστίζει…)

23.8.09

O AΡΜΟΔΙΟΣ

Στις μέρες μας ο «ΑΡΜΟΔΙΟΣ» είναι ο μονίμως χαμένος φορέας εξουσίας. Ο μονίμως απών, ιδιαίτερα τις κρίσιμες ώρες, που θα έπρεπε να είναι ο ΚΥΡΙΩΣ ΠΑΡΩΝ.
Ένας φίλος μου έλεγε πως ο κόσμος θα αλλάξει, θα γίνει καλύτερος, όταν ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ Ο ΕΝΕΡΓΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ! (…λέτε να έχει δίκιο; Εμένα σαν να μου ψιλοάρεσε αυτό γι’ αυτό έτρεξα να σας το πω)
Τότε θα πάψει π.χ. να αποφυλακίζει η αστυνομία ΜΕ ΕΝΤΟΛΗ ΔΗΜΑΡΧΟΥ (χα χα χα χα… θεϊκό αυτό!!! Μόνο στον Πύργο της Πετρούλας θα μπορούσε να …υπάρχουν τέτοιες αρμοδιότητες)
Τότε θα πάψει π.χ. να «σκούζει ο γάτος» την ώρα των σεξουαλικών του δραστηριοτήτων… Θα βγάζει απλά τα φυσικά επιφωνήματα απόλαυσης. Γιατί ο εξουσιαστικός έρωτας και η σεξουαλική εξουσία -πώς να το κάνουμε- είναι απόλαυση… για τους φίλους των σχετικών σπορ... Σε όλη την ξεκολοσεμνή διαδρομή ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΤΟΚΙ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΜΥΚΟΝΟ…


Αλλά ποιος είναι ο Αρμόδιος;
Συγχωρείστε με αλλά το αγνοώ!
Ποτέ δεν μπόρεσα να εντοπίσω τους αρμοδίους σ’ αυτή την «χώρα του αναρμοδίου». Ίσως φταίω εγώ, γιατί τους αναζήτησα στην δική μου κόλαση, ενώ αυτοί απολάμβαναν, επίγειους παραδείσους (superparadise, αν με εννοείς…). Δηλαδή ίσως τους έψαξα σε λάθος τόπους…

Ο Άγιος Αρμόδιος
Ρώτησα έναν άλλο φίλο μου, που είναι πολύ καλός Χριστιανός (γιατί έχω και τέτοιους) και με παρέπεμψε εδώ:



«…Άγνωστος στους Συναξαριστές και τα Μηναία. Η μνήμη του σημειώνεται στον Κώδικα Κρυπτοφέρης (11ου αιώνα), όπου και η Ακολουθία του από τον Αρσένιο. Γιορτάζει στις 11 Μαΐου…»
…Αρμόδιος με ακολουθία!!! Δεν σας το κρύβω ότι αρχικά μου άρεσε αυτό και νόμισα ότι έλυσα το πρόβλημά μου… Σκέφτηκα: έτσι θα πρέπει να είναι ένας σωστός «αρμόδιος»! …με την ακολουθία του… Μετά σκέφτηκα ότι ο Αρμόδιος (του φίλου μου) γιορτάζει στις 11 Μαΐου… δηλαδή μόνο μια μέρα το χρόνο… Κατέληξα πως δεν μου κάνει! Άσε που πέρασε κι η εφετινή γιορτή του… (Βέβαια -θα μου πείτε- πως πολλοί συμπολίτες μου επιλέγουν «αρμόδιους» που γιορτάζουν κάθε 4 χρόνια, το 1 με ενόχλησε;…)
Αρμόδιος και Αριστογείτων…
Έτσι ο μόνος αρμόδιος που εντόπισα ήταν ο…



«…Ήταν Αθηναίος πολίτης, γνωστός ως "τυραννοκτόνος", γιατί μαζί με τον Αριστογείτονα σκότωσαν το γιο του τυράννου Πεισίστρατου, Ίππαρχο, το 514 π.Χ. Ο Αρμόδιος σκοτώθηκε επιτόπου από τους υπηρέτες του τυράννου. Έτσι η συνωμοσία που είχε ως σκοπό να σκοτωθούν όλοι οι Πεισιστρατίδες (και να ξεκαθαρίσει η πόλη μια για πάντα από τους τυράννους) δεν πέτυχε.
Αργότερα η Αθηναϊκή Δημοκρατία τίμησε τον Αρμόδιο ως υπέρμαχο της ελευθερίας και του έστησε ανδριάντα…»

Χμ… τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι εκείνος Ο ΑΡΜΟΔΙΟΣ που ψάχνω εγώ ΕΙΝΑΙ ΝΕΚΡΟΣ, γι’ αυτό δεν τον βρίσκω πουθενά, σ’ αυτό τον τόπο…

(Ενα μικρό, πικρό ραβασάκι είναι αυτό αφιερωμένο -αφού δεν βρήκα τους «αρμόδιους»- στους καμένους... της Ηλείας, της Αττικής και της ...ζωής γενικότερα)

21.8.09

Θοδωρής Ηλιόπουλος




(κάντε κλικ στον τίτλο)

DIABASTE KI AYTO

http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=72960

5.8.09

ΕΡΩΤΑΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ, η πιο γλυκια παραίτηση...

Κι ενώ ο δημόσιος τομέας ξεπέρασε οριστικά τον φόβο προκήρυξης εκλογών τον Σεπτέμβρη, που γεννούσε φόβο ανακλήσεων των αδειών…
ο τόπος –πέρα από τον καθημερινά καλλιεργούμενο φόβο της «γρίπης των χοίρων»- καίγεται
(Αύγουστος μπήκε, πώς να μην καεί;)
και από το φόβο των παραιτήσεων -που γίνονται για να ανακληθούν και των παρακλήσεων -που γίνονται υπέρ των ανακλήσεων…
Πάντως δεν πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα γκρινιάρηδες,
γιατί με κάτι τέτοια μας βγήκε σχετικά δροσερό αυτό το Καλοκαίρι…
άλλωστε κανένας επιστήμονας δεν υποστήριξε
-μέχρι την ώρα που γράφονται αυτά τα λόγια-
ότι η «γρίπη των ντόπερμαν» είναι μεταδοτική…
Πάντως εμείς γουρούνια τρώμε. Οι ντόπερμαν δεν τρώγονται με τίποτα…

Στην παρέα μας –εκεί στο «tsouhtra club» του Βασίλη- είπαμε να αντισταθούμε σε όλα αυτά και μια και οι καλοκαιρινές νύχτες συνεχίζονται και χώρος για όνειρα θερινής νυκτός υπάρχει… δεν μπορούσε, θα ερχόταν στην κουβέντα μας το πιο φυσικό και γαργαλιστικό θέμα καλοκαιρινής συζήτησης: «ΕΡΩΤΑΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ, η πιο γλυκιά παραίτηση»…
....................................................................................
Καλές παραιτήσεις… στην αγκαλιά της

ΣΑΣ ΜΕΤΕΦΕΡΑ ΤΟ ΠΙΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΑ ΠΡΟΧΘΕΣ ΣΤΗΝ εφημερίδα "ΠΡΩΤΗ"...

ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΤΑΘΗΚΕ ΑΦΟΡΜΗ ΝΑ ΓΙΝΩ ΔΕΚΤΗΣ ΝΕΩΝ ΑΠΕΙΛΩΝ ΑΠΟ ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΗΓΕΤΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΠΥΡΓΟΥ...

ΤΙ ΝΑ ΠΩ;
ΜΗΝΕΣ ΤΩΡΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΟΥΝ ΤΙΣ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΜΟΥ ΑΠΕΙΛΕΣ ΤΟΥΣ...
(κυρίως δε τις σεξουαλικού τύπου απειλές.... :) αυτά τα "θα με..."

ΑΝ ΠΑΝΤΩΣ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΕΤΣΙ ΘΑ ΣΩΠΑΣΩ... ΓΕΛΙΟΥΝΤΑΙ, ΟΙ ΓΕΛΟΙΟΙ...
(και φυσικά όταν οι τοπικοί άρχοντες της πόλης μας είναι για γέλια,
τότε η πόλη είναι για κλάματα...)

ΚΑΤΑΝΟΩ ΒΕΒΑΙΑ ΤΗΝ ΤΑΡΑΧΗ ΤΟΥΣ ΕΙΔΙΚΑ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΔΕΜΑΤΟΠΟΙΗΤΗ ΤΟΥΣ, ΑΛΛΑ ΤΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΑΝΩ;
ΕΓΩ ΤΟΥΣ ΤΑ ΕΛΕΓΑ ΠΡΙΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΔΙΕΞΟΔΑ...
ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ...

26.7.09

Πανδημίες, ψυχώσεις και αλητείες...

(αφορμή αυτής της ανάρτησης ένα παρόμοιο Mail)

Κάθε χρόνο παγκοσμίως πεθαίνουν δύο εκατομμύρια άνθρωποι από μαλάρια, κάτι το οποίο θα μπορούσε να αποφευχθεί με μια κουνουπιέρα.
Κι όμως δεν κάναμε τίποτα γι’ αυτό.

Κάθε χρόνο παγκοσμίως πεθαίνουν δύο εκατομμύρια παιδιά από διάρροια, κάτι το οποίο θα μπορούσε να αποφευχθεί με ένα σιρόπι των 25 σέντς.
Κι όμως δεν κάναμε τίποτα γι’ αυτό.

Ιλαρά, πνευμονία, ασθένειες θεραπεύσιμες με φτηνά εμβόλια είναι υπεύθυνες για το θάνατο δεκάδων εκατομμυρίων ανθρώπων παγκοσμίως κάθε χρόνο.
Κι όμως δεν κάναμε τίποτα γι’ αυτό.

…Είναι κάποια χρόνια που εμφανίστηκε η γνωστή πια γρίπη των πουλερικών.
Παγκοσμίως μας πλημμύρισαν με πληροφορίες, πανικό, σήματα κινδύνου. Επιδημία, η πιο επικίνδυνη απ’ όλες!!!
Και βέβαια, η γρίπη των πουλερικών προκάλεσε το θάνατο μόλις 250 ατόμων παγκοσμίως. 250 θάνατοι σε 10 χρόνια, δηλαδή αναλογικά 25 θάνατοι το χρόνο.
Η κοινή γρίπη σκοτώνει μισό εκατομμύριο ανθρώπων το χρόνο παγκοσμίως. Μισό εκατομμύριο έναντι 25.
Τότε γιατί τόση φασαρία με τη γρίπη των πουλερικών;
Γιατί πίσω από αυτά τα κοτόπουλα υπήρχε ένας «κόκορας», ένας κόκορας με μεγάλο λειρί: Η διεθνής φαρμακευτική Roche με το πασίγνωστο Tamiflu της πούλησε εκατομμύρια δόσεων στις Ασιατικές χώρες.
Ακόμα και αν το Tamiflu έχει αμφίβολη αποτελεσματικότητα, η Βρετανική Κυβέρνηση αγόρασε 14 εκατομμύρια δόσεις για την πρόληψη του πληθυσμού της.
Με την γρίπη των πτηνών, η Roche και η Relenza, οι δύο μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες που προμηθεύουν την αγορά με αντιγριπικά, κέρδισαν εκατομμύρια δολάρια.
και τώρα με τα χοιρινά…
Ναι, τώρα ξεκίνησε η ψύχωση της γρίπης των χοίρων. Και όλοι μιλάμε μόνο γι’ αυτό.
Ξεχνάμε ακόμη και την οικονομική κρίση (την βάζουμε τουλάχιστον σε δεύτερη μοίρα) και μιλάμε για τη γρίπη των χοίρων.
Και αναρωτιέμαι: αν πίσω από τα πτηνά υπήρχε ένας «κόκορας», πίσω από τα γουρουνάκια γιατί να μην υπάρχει ένα «μεγάλο γουρούνι»;
Ας δούμε τι λέει ένας υπεύθυνος των εργαστηρίων της Roche: «Εμάς μας απασχολεί πολύ αυτή η πανδημία, τόσος πόνος, γι’ αυτό δίνουμε στην αγορά το θαυματουργό Tamiflu.
- Και πόσο πωλείται το «θαυματουργό» Tamiflu; Μήπως 50 δολάρια το κουτί; (βλέπετε τα «θαύματα» πληρώνονται ακριβά... οι «θαυματουργές» εταιρείες βγάζουν μεγάλα κέρδη από τον δικό μας πόνο.
Ο κύριος μέτοχος της εταιρείας Gilead Sciences της Β. Αμερικής που έχει την πατέντα του Tamiflu συμπτωματικά είναι μία προσωπικότητα της αμερικανικής πολιτικής: ο Donald Rumsfeld, γραμματέας αμύνης του George Bush, υπεύθυνος για τον πόλεμο κατά του Ιράκ…

Οι μέτοχοι των φαρμακευτικών Roche και Relenza τρίβουν τα χέρια τους, ευτυχείς με τις πωλήσεις τους, που για άλλη μια φορά τους φέρουν εκατομμύρια. Η πραγματική πανδημία είναι η απληστία, τα τεράστια κέρδη αυτών των ιδιοτελών της υγείας.

Δεν αρνούμαστε τα απαραίτητα μέτρα πρόληψης που παίρνει η κάθε χώρα.
Αλλά αν η γρίπη των χοιρινών είναι μια φοβερή πανδημία -απ’ ό,τι λένε τα μέσα ενημέρωσης-, εάν τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας τον απασχολεί τόσο πολύ αυτή η ασθένεια, γιατί δεν τη δηλώνει ως παγκόσμιο πρόβλημα της δημόσιας υγείας και να δώσει εντολή να παρασκευασθούν γενικά φάρμακα για την αντιμετώπισή της;
Να απορρίψει τις πατέντες της Roche και της Relenza και να κάνει διανομή δωρεάν γενικών φαρμάκων σε όλες τις χώρες και ειδικά στις πιο φτωχές.
Όσο για το πιθανολογούμενο κλείσιμο των σχολείων, το μόνο που έχω να πω είναι ότι πρόκειται για μέτρο εφάμιλλης σοβαρότητας με το «γρίπη-πάρτι» του Κολωνακίου…
…στο μεταξύ το ένα από τα δυο κρούσματα της «νέας γρίπης», που ανακοινώθηκε από το Νοσοκομείο Πύργου, την επόμενη δήλωσε ότι είναι απύρετο στο σπίτι του και αισθάνεται θαυμάσια!
Λογικό το βρίσκω. Και γιατί να μην είναι;… αφού θα είχε την ευκαιρία μιας 48ωρης ξεκούρασης και την απόλαυση της φροντίδας της αγαπημένης του μαμάς ή της αγαπημένης του… -αφήστε που θεωρείται ότι πλέον απέκτησε αντισώματα κι επομένως θα γλιτώσει και τον εμβολιασμό…

19.7.09

Κάνε όνειρα

αλλιώς θα βλέπεις εφιάλτες...

(κάντε κλικ στον τίτλο)

30.6.09

O γνωστός Δημάρχης φραγκοφονιάς ο Α' ξαναχτύπησε

(κάντε κλικ στον τίτλο...)

Ευτυχώς σε αυτή την πόλη υπάρχουμε και άλλοι άνθρωποι...

Μόλις γύρισα από την πλατεία ΣΑΚΗ ΚΑΡΑΓΙΩΡΓΑ
(αναφέρω συνέχεια την ονομασία της γιατί πρόσφατα η δημοτική αρχή της το κόβει... Φαίνεται ότι δεν μπορεί να σθγχωρέσει στον Καράγιωργα ότι έφτυσε τόσο νωρίς το κόμμα του Παπανδρέου...)
Είμαστε 6 άνθρωποι 40-60 χρόνων...
Μαζέψαμε γύρω μας περίπου 2ο φοιτητές του ΤΕΙ Πϋργου
Ηπιαμε τις μπυρίτσες μας, που τους κεράσαμε, γελάσαμε πολύ -μα πάρα πολυ...

Ευτυχώς σε αυτή την πόλη υπάρχουμε και άλλοι άνθρωποι...
Ασχετοι με τους εξουσιαστές φραγκοφονιάδες...

23.6.09

ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΝΤΟMΠΕΡΜΑΝ


ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΝΤΟMΠΕΡΜΑΝ είναι το να βλέπει όλους σαν εχθρούς του αφέντη του...

Στις αρχές της δεκαετίας του 1870 στην Γερμανία, επικρατούσε τόση ίντριγκα, τόσο δράμα, τόσο σασπένς, τόσο φραξιονιστικό τουρλουμπούκι, που ο Λουί Ντόμπερμαν αποφάσισε να δημιουργήσει ένα σκύλο για να τον προστατεύει
τόσο στις βραδινές περιπολίες του
(νυχτοφύλακας ήταν, μην πάει ο νους σας σε σκυλάδικα και τέτοια…)
όσο και κατά την διάρκεια των εισπράξεων που έκανε
(ήταν και εφοριακός εισπράκτορας).
Η ράτσα αναπτύχθηκε με βάση μια μόνο σκέψη: να βοηθά στην είσπραξη των φόρων!... να ασκεί …«πίεση» σε όσους δεν είχαν εκπληρώσει τις φορολογικές υποχρεώσεις τους…
(όπως λέμε: ΣΔΟΕ ΝΤΟΥ!... ΣΔΟΕ ΠΑΝΤΟΥ!...)

Έτσι λοιπόν διασταύρωσε ένα Ροτβάιλερ με ένα Γερμανικό Πίνσερ, ένα Βαιμαράνερ, ένα Γκρέιχαουντ και ένα Γερμανικό Ποιμενικό. Από αυτό τον …ομαδικό έρωτα σκύλων το αποτέλεσμα ήταν ένα Ντόμπερμαν.
(Προφανώς αντιλαμβάνεστε ότι ο ντόπερμαν -ως αποτέλεσμα τόσων επιμιξιών- προέκυψε ως κάτι το «μπάσταρδο» -που λέει κι ο λαός… κάτι το μπερδεμένο…κάπως ενσυγχύσει…)

Βέβαια ο Λ. Ντόπερμαν ήταν επίσης επόπτης των τοπικών χασάπικων καθώς και μπόγιας!
(Ρε τον Ντόμπερμαν… πολυτεχνίτης ήταν…)
Το αποτέλεσμα των διασταυρώσεων, που πήρε και το όνομα του δημιουργού του, έμελλε να είναι ένας σκύλος που για χρονιά «ταλαιπωρήθηκε» από τον αστείο μύθο ότι τα ντόμπερμαν -λόγω στενού κρανίου- τρελαίνονται μετά από κάποια ηλικία.
Δεν ξέρω αν το ντόμπερμαν αθωώθηκε («απαλλάχθηκε») από την κατηγορία της τρέλας λόγω του ότι για να είναι πρόβλημα το στενό κρανίο σου, πρέπει να έχεις και περιεχόμενο (μυαλό) για να στο περιορίζει, καθώς γερνάς. Διαφορετικά τι σημασία έχει το μέγεθος ενός άδειου κρανίου;…
(έλα μ’ ντε… κι αν το δούμε από άλλη άποψη, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι: «ο βλάκας ντόπερμαν δεν τρελαίνεται ποτέ!»)
Πάντως κανείς δεν αντιλέγει πως λόγω της νευρικότητας που διακατέχει τα ντόπερμαν δεν είναι κατάλληλα -ως πρώτη επιλογή σκύλου- για άπειρους ιδιοκτήτες…
(ΣΟΥ ΕΙΠΑ ΝΑ ΤΟΝ ΔΕΝΕΙΣ!...)

Εκτός από το ταλέντο του στην φύλαξη, στο ντόπερμαν αρέσει να νιώθει μέλος της «οικογένειας» και θέλει να βρίσκεται μαζί τους και να συμμετέχει στις δραστηριότητές τους, γιατί έτσι νιώθει ευτυχισμένος
(γι’ αυτό κι εκείνος που έχει το «σύνδρομο του ντόπερμαν», παραιτείται σπανίως… Ακόμη κι όταν καμώνεται ότι φεύγει, τελικά μένει γιατί έχει ανάγκη το «μαντρί»…)
Δεν του αρέσει να παραμελείται (ενδόμυχα είναι πολύ παραπονιάρης) και παρότι δεν φεύγει από την «αυλή» δεν του αρέσει να βρίσκεται μόνιμα δεμένος. Θέλει να βολτάρει στο προαύλιο…
Ο αφέντης του ντόπερμαν
Δυστυχώς υπάρχουν άτομα που μέσα από ένα Ντόπερμαν προσπαθούν να δείξουν δυνατοί, καλύπτοντας έτσι τις δικές τους ανασφάλειες… Έτσι, αμελούν θέματα εκπαίδευσης και κοινωνικοποίησης των σκύλων τους και δημιουργούν ηθελημένα επιθετικά σκυλιά… Μιλάω για μια κατηγορία ατόμων, τους «αναγκαστικά καλούς»! Αναγκαστικά καλός είναι αυτός που -ενώ είναι κακός- επιδιώκει την συμπάθεια των πολλών από δειλία και ανασφάλεια και δεν έχει το θάρρος να εξωτερικεύσει την εσωτερική του κόλαση…
Κάποιοι τέτοιοι άνθρωποι λοιπόν («οι αναγκαστικά καλοί») «εκπαιδεύουν» και χρησιμοποιούν ντόπερμαν, ξεχνώντας ότι αυτό βεβαίως θα μπορούσε να τους οδηγήσει σε ξεβράκωμα με την διαδικασία του κατεπείγοντος ή αλλιώς -επί το οικειότερον- ξεβράκωμα με τη συνήθη διαδικασία ανάθεσης…

Πάντως το Καλοκαιράκι που είναι εδώ κλείνει το μάτι συνέχεια και σιγοτραγουδά στο δρόμο για του …Φλόκα:
«…καλέ κοπέλα, καλέ κοπέλα
πάω στου Φλόκα κι αν θέλεις έλα»
Και τι δεν θα βρίσκει κανείς εκεί …και κυνοτροφεία, για να έχει ο καθένας το ντόμπερμαν το δικό του… και …Χατζηγιάννη για τη μικρή... (θα έγραφα και το άλλο για τον Αλφειό…αλλά μ’ αρέσει το …κρύο πιάτο σήμερα…)

… και μόνο η βλακεία δεματοποιημένη έχει κατασκηνώσει στην πλατεία Σάκη Καράγιωργα… Γιατί καθώς είπαμε, για να είναι πρόβλημα το στενό κρανίο σου, πρέπει να έχεις και περιεχόμενο (μυαλό) να σου περιορίσει, καθώς γερνάς. Διαφορετικά τι σημασία έχει το μέγεθος ενός άδειου κρανίου;…

ΥΓ1:…και η τελευταία μου απάντηση στον ντόπερμαν και στον αφέντη του: στη ζωή μου ήξερα καλά τους αφέντες και πώς να γκρεμίζω τυράννους. Το μόνο που καταφέρατε είναι να με αναγκάσετε να μελετήσω και τους ντόπερμαν… Γηράσκω αεί διδασκόμενος…
...σιγά μην κλάψω,
σιγά μην φοβηθώ....
Άλλωστε από κάθε άποψη το γαύγισμα είναι κακοφωνία. Εγώ πάντα προτιμώ τα πουλάκια και τους μουσικούς…Γιατί, πώς να το κάνουμε, αν έχεις δίπλα σου τον Κακολύρη και απολαμβάνεις μαζί του την ορχήστρα του Γκιντζίρη, είναι δυνατόν να σου επηρεάσει το ηχητικό αποτέλεσμα το γαύγισμα ενός περαστικού «ντόπερμαν» και του αφέντη του;

ΥΓ2: Ο λαϊκός όρος «κομματόσκυλο» (άλλως «κομματικός ντόπερμαν») χρησιμοποιείται από παλιά σαν μια έκφραση έντονης κοινωνικής απαξίας και γι’ αυτό δεν θεώρησα ότι αξίζει ιδιαίτερης αναφοράς στο παρόν…

ΥΓ3: Το «κρυφτούλι» αρέσει στους φασίστες. Η Δημοκρατία αναπνέει με ενημέρωση και κοινωνική διαβούλευση. Με καταλαβαίνουν, έστω κι έτσι, πιστεύω, όσοι κατ’ άλλα βαίνουν!...
Καλημέρα σας

22.6.09

ΑΘΛΙΟΤΗΤΑΣ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ...

Πριν από λίγες μέρες ο Δήμαρχος Πύργου έδωσε συνέντευξη στο "Ιόνιον FM" όπου μιλώντας με υπερηφάνεια για το δημοτικό έργο ανέπτυξε το σχέδιο δράσης του σχετικά με την πυρασφάλεια των δασών, τα οποία υπάρχουν μέσα στα όριο του Δήμου Πύργου.
[OEOOOOO]

Στα σημαντικοτερα δάση (κατά τον Δήμο Πύργου) στα οποία και αναφέρθηκε είναι το βουνό του Κατακόλου, το δασάκι της Σπιάτζας, το δάσος της Σκαφιδιάς κ.ά. Επίσης στη τοποθέτησή του μίλησε για ομάδες εθελοντών που θα επιτηρούν τα δάση σε 24ωρη βάση.
Έχοντας αρχίσει η περίοδος των πυρκαγιών
(ήδη ο αριθμός πανελλαδικά έχει φτάσει σε τριψήφιο αριθμό)
τα δάση του τόπου μας παρουσιάζουν μια εικόνα εγκατάλειψης.
Στο βουνό του Κατακόλου οι αντιπυρικές ζώνες που έχουν δημιουργήσει με ιδιαίτερο ζήλο οι ιδιοκτήτες και μελλοντικοί κατασκευαστές είναι τόσο μεγάλες που έχουν εξαφανίσει ένα μεγάλο τμήμα του δάσους. Ανάλογη εικόνα έχουν και τα δάση της περιοχής.

Στο άλλο μέρος της ομιλίας του ανέφερε την ύπαρξη εθελοντών.
Ποιοί είναι αυτοί οι εθελοντές;
Με ποιές κοινωνικές διεργασίες δημιουργήθηκαν;
Πότε και πού συνεδριάζουν;
Πώς μπορείς να τους βρεις;
Πώς κοινωνικοποιούν τις δράσεις τους;
Μάλλον απαντήσεις σε όλα αυτά τα ερωτήματα δεν υπάρχουν!

Για εμάς ο εθελοντισμός είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση. Είναι μια έννοια που επαναφέρει τον πολίτη στην πολιτική, διότι η πολιτική είναι η εμπλοκή του ατόμου στα κοινά και η συνεργασία και συνεκτίμηση των πραγμάτων.
Εμείς τασσόμαστε κατά της από-τα-πάνω δημιουργίας εθελοντών γιατί συνήθως καταλήγουν να είναι κομματικοί στρατοί, οι οποίοι εξυπηρετούν κομματικά-επικοινωνιακά συμφέροντα ή χρησιμοποιούνται -οι δράσεις των εθελοντών- από τους εκάστοτε πολιτευτές που παρουσιάζουν τα εγχειρήματα αυτά ως δικά τους ή ακόμα χειρότερα δημιουργούν μια ψευδαίσθηση δημοκρατικότητας και ισότιμης συμμετοχής, αντιπροσωπευτικό σε ένα δικομματικό σύστημα που αφήνει ανοιχτά τέτοιου είδους στεγανά για να εκτονώνει την πίεση των επικριτών του.

Εμείς πιστεύουμε σε έναν άλλο εθελοντισμό που να οργανώνεται από τα κάτω με την συνάντηση και συνεργασία των πολιτών, με οριζόντια και αντι-ιεραρχική δομή που να ευαισθητοποιείται και να συνδράμει όχι μόνο στην αντιπυρική προστασία αλλά να ενεργεί σε όλο το φάσμα του κοινωνικού βίου.


Υ.Γ. Το δασάκι της Σπιάτζας μέχρι πριν από λίγες ημέρες παρουσίαζε μια εικόνα όπου τα ξερά χόρτα είχαν κυριεύσει τον χώρο, ενώ σκουπίδια και μπάζα υπήρχαν μέσα στο δασάκι χωρίς να έχουν καθαριστεί από τον χειμώνα. Επίσης από τα αγριόχορτα ο εσωτερικός δρόμος είχε σε πολλά σημεία χαθεί.
Ο χώρος πλέον, έχοντας περάσει ένα μεγάλο χρονικό διάστημα από την έναρξη της αντιπυρικής περιόδου, καθαρίστηκε από τον Δήμο.
Μήπως όμως έπαιξε ρόλο η διεξαγωγή ποδηλατικών αγώνων στον χώρο και όχι η οικολογική ευαισθησία του Δήμου;...

(ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΗΛΘΕ ΜΕ MAIL.
ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΣΥΠΟΓΡΑΦΩ ΜΕ ΤΑ ΔΥΟ ΧΕΡΙΑ
ΤΟ ΑΦΙΕΡΩΝΩ ΣΤΑ ΠΡΑΣΙΝΑ ΛΑΜΟΓΙΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΠΙΤΕΘΗΚΑΝ ΑΠΟΨΕ -(ιατί ενοχλήθηκαν που καταγγέλω ότι τα λαμόγια δεν είναι μόνο γαλάζια...)

ΘΑ ΤΟ ΒΡΕΙΤΕ ΚΑΙ ΣΤΟ BLOG: http://iliamovement.blogspot.com/2009/06/fm.html
ή κάνοντας κλικ στον τίτλο)

20.6.09

Δεματοποιημένοι...

Κουτσοί, στραβοί,
(δεματοποιημένοι) στον Άγιο Παντελεήμονα


Τον τελευταίο καιρό, οι ασχολούμενοι με τον τύπο
(κι αυτοί που ξέρουν να διαβάζουν και λίγο πίσω από τις λέξεις… ή να χώνονται λίγο μέσα τους)
διαπιστώνουμε με λύπη ότι ο τύπος είναι όλο και λιγότερο γενναίος, όλο και περισσότερο σκόπιμος από ποτέ…
● Δεν είναι μόνο οι Κροίσοι τηλεαστέρες Πρετεντέρης, Ευαγγελάτος, Μάκης, Θέμος, Λιάγκας, Ψυχάρης, Τρέμη, Αυτιάς, Κουίκ, που διαμορφώνουν «κλίμα» και έδαφος για πολιτικές… που ανασταίνουν και πεθαίνουν κόμματα
(π.χ. φαινόμενο «ελεύθερης πτώσης» ΣΥΡΙΖΑ και «κάθετης ανόδου» ΛΑΟΣ και Οικολόγων πράσινων)…
● Είναι και τα παραδοσιακά μέσα (γραπτός τύπος) που στους καιρούς της οικονομικής κρίσης είναι περισσότερο «ευάλωτα» από ποτέ, στα κελεύσματα της κάθε εξουσίας και συμφερόντων, άλλοτε για την μεγιστοποίηση της κερδοφορίας της εφημερίδας-επιχείρησης κι άλλοτε για την απλή επιβίωσή της.
Όταν βλέπεις το κείμενο κριτικής που έγραψες για την «νέα φατρία» της δημοτικής αρχής, να «κόβεται» από την διεύθυνση και την επομένη βλέπεις ολοσέλιδη καταχώρηση της δημοτικής αρχής… καταλαβαίνεις τι μπορεί να σημαίνει η φράση: «ναι, ωραία τα γράφεις αλλά στο τέλος του μήνα θα πρέπει 60 οικογένειες να πληρωθούν, για να ζήσουν»…

Και οι δύο περιπτώσεις (τηλεαστέρες και εφημερίδες) κάνουν κινήσεις που είναι νόμιμες, στο Εllada που "ό,τι είναι Νόμιμο είναι και ηθικό"!

Όμως έτσι ανοίγουν διάπλατα κεκρόπορτες...
Όταν "κόβεις" ένα άρθρο, που γράφει ενυπόγραφα κάποιος
–δυσκολεύοντας την ζωή του είτε γιατί θυσίασε το προσωπικό του βόλεμα είτε γιατί διάλεξε να βγάζει τη γλώσσα στα ταξίματα για προσωπική του αναρρίχηση στον ιστό της μικροκοινωνίας μας…
Όταν "κόβεις" ένα άρθρο, γιατί δεν θα αρέσει κάτι που γράφει στον φορέα εξουσίας-προσωρινό χρηματοδότη σου, αύριο θα κλείσεις μια εφημερίδα γιατί ενοχλεί…
ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΣΥΝΕΜΟΡΦΩΘΗ ΠΡΟΣ ΤΑΣ ΥΠΟΔΕΙΞΕΙΣ...

Η "ώρα μας" είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι κάποια στιγμή θα ερχόταν. «Ελεύθερες στήλες» σε εφημερίδες ή «ελεύθερες εφημερίδες» είναι ουτοπικό σε μια κοινωνία εξοικειωμένων…

ΕΠΙΜΥΘΙΟ:
Κι όπως λέει κι ο ΑΝΕΜΟΣ:
● Όλα όσα συμβαίνουν στον τύπο και στα υπόλοιπα ΜΜΕ τα βρίσκω ΑΠΟΛΥΤΩΣ νόμιμα. Αλλά τόσο, μα τόσο ΑΝΤΙΑΙΣΘΗΤΙΚΑ!
● Ας φυλαγόμαστε πλέον από εχθρούς και φίλους. Κυρίως όμως από τους "δικούς μας"...
● Το ΛΑΟΣ τελικά δεν είναι κόμμα. Νοοτροπία είναι! Και αισθητική!
● Μια από τις λέξεις που έχουν εξαφανισθεί σχεδόν ολοσχερώς από τα λεξικά μας είναι η λέξη "μπέσα".

13.6.09

ΕΚ--ΛΟΓΙΚΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΟΓΑ

●Ξέρετε φαντάζομαι όλοι, ότι αυτή τη φορά ψήφισαν και όσοι είχαν γεννηθεί μέχρι 31-12-1991. Δηλαδή ακόμη και παιδιά που δεν είχαν συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας τους είχαν εγγραφεί στους εκλογικούς καταλόγους και μπορούσαν να ψηφίσουν…

Αυτό μπορούσε να συμβεί σε κάθε εκλογικό τμήμα της Ελληνικής Επικράτειας εκτός από ένα τμήμα της πόλης μας.
Εκεί η δικαστική αντιπρόσωπος δεν επέτρεπε να ψηφίσουν εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι (γεννημένοι το 1991) αν διαπίστωνε ότι στις 7-6-2009 δεν είχαν συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας τους!…
Αυτό έκρινε κι έκανε μέχρι το απόγευμα της Κυριακής.
Όταν άλλαξε γνώμη αργά το απόγευμα, έστειλε περιπολικό για να εντοπίσει τους νεαρούς εκλογείς, στους οποίους δεν είχε επιτρέψει ενωρίτερα να ψηφίσουν, για να τους φέρουν στο εκλογικό τμήμα και να ψηφίσουν!!!...
Δεν γνωρίζω αν οι αστυνομικοί τα κατάφεραν…

●Διάλογος (πραγματικός)
Μαμά: Παιδί μου, πήγες να ψηφίσεις;
Γιος: Ναι, μαμά.
Μαμά: Και πως σου φάνηκε που άσκησες για πρώτη φορά τα εκλογικά σου δικαιώματα;
Γιος: Ενοχλητικό…
Μαμά: Θέλεις να μου πεις τι ψήφισες;
Γιος: Ναι μαμά. Ψήφισα Τροτσκιστές!
Μαμά: Τροτσικιστές; Και πως αποφάσισες να ψηφίσεις Τροτσκιστές;
Γιος: …έψαχνα να βρω κάτι αστείο…

●Στο δικό μας το σπίτι, η δική μας -παρακάτι- 18χρονη ψήφισε, γιατί δεχτήκαμε την άποψη της γιαγιάς μας ότι θα έχει πλάκα να ψηφίσουν μαζί: «…η μια 18 χρονών κι η άλλη στο παραπέντε (στα 85)…» και η δικαστική αντιπρόσωπος στο εκλογικό τμήμα μας, δεν είχε την άποψη
«ότι έχει την εξουσία να αποφασίζει αυτή -με βάση τις δικές της νομικές ερμηνείες- αν δικαιούται ή όχι, να ψηφίζει κάποιος γραμμένος στον εκλογικό κατάλογο»
και ειλικρινά σας λέω την είχε αυτή την άποψη από το πρωί μέχρι το βράδυ…

●Στο μεταξύ σαν να μην έφτανε η «αποχή» των περισσοτέρων μελών των εφορευτικών επιτροπών, έδρασε πάλι ο «φραγκοφονιάς» Δήμαρχος αφήνοντας νηστικούς και διψασμένους και όσους είχαν την καλή θέληση και πήγαν… (να ναι καλά κάποιοι φίλοι του ΠαΣοΚ και του ΚΚΕ που βοήθησαν με σάντουιτς, νερά, χυμούς και κανα καφέ…)

[ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΑ ΣΕ 2 ΤΟΠΙΚΕΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ ΤΗΝ ΠΕΡΑΣΜΕΝΗ ΠΕΜΠΤΗ
Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΤΑΝ ΣΤΟ ΔΗΜΑΡΧΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΟΙΝΗ ΠΕΙΝΑΣ ΚΑΙ ΔΙΨΑΣ ΠΟΥ ΕΠΕΒΑΛΕ ΣΤΑ ΜΕΛΗ ΤΩΝ ΕΦΟΡΕΥΤΙΚΩΝ ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ ΠΟΥ ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΑΝ ΝΑ ΑΣΚΗΣΟΥΝ ΤΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΤΟΥΣ δεν υπάρχει στη μια αό τις δυο εφημερίδες, παρά την επιμονή μου να μη δημοσιευθεί καθόλου αν είναι να κοπεί ή να παραποιηθεί

Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΠΥΡΓΟΥ ΚΑΙ 4 ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΟΠΙΚΕΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ ΠΑΙΖΕΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΚΑΙΡΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΜΕ ΤΟ ΔΙΑΒΟΛΟ...
ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ]

11.6.09

Fenomenon ....δικηγόρος

Ένα πρωινό το αυτοκίνητο ενός δικηγόρου και ενός γιατρού συγκρούστηκαν σε έναν επαρχιακό δρόμο.
Ο δικηγόρος, βλέποντας ότι ο γιατρός σοκαρίστηκε, τον βοήθησε να βγει από το αμάξι του και του έδωσε να πιει κονιάκ από το φλασκί του.
Ο γιατρός το δέχτηκε κι αφού ήπιε κι ένοιωσε καλύτερα, έδωσε πάλι το φλασκί στο δικηγόρο, ο οποίος το έκλεισε και το έβαλε στην τσέπη.
-«Εσύ δεν θα πιεις;» ρώτησε ο γιατρός.
-«Βέβαια, αφού φύγει η αστυνομία!» απάντησε ο δικηγόρος, γελώντας...
Τότε ο γιατρός άνοιξε το σημειωματάριό του κι άρχισε να γράφει:

Ποια η διαφορά ανάμεσα σε ένα δικηγόρο και μία βδέλλα;
Η βδέλλα σταματάει να ρουφά το αίμα σου όταν πεθάνεις.

Πώς καταλαβαίνεις ότι ένας δικηγόρος λέει ψέματα;
Κουνιούνται τα χείλη του.

Πόσοι δικηγόροι χρειάζονται για να βιδώσουν μία λάμπα;
Εσύ πόσους μπορείς να πληρώσεις;

Γιατί ο δικηγορικός κώδικας απαγορεύει το σεξ ανάμεσα στους δικηγόρους και στους πελάτες τους;
Για να μη χρεώνουν τους πελάτες δύο φορές την ίδια υπηρεσία.

Τι διαφορά έχει ένας δικηγόρος από ένα λογιστή; Οι λογιστές ξέρουν ότι είναι βαρετοί.

Τι πετάμε σε έναν δικηγόρο που πνίγεται; Τους συνεταίρους του.

Ένας άχρηστος άνθρωπος λέγεται παράσιτο. Πώς λέγονται δύο άχρηστοι άνθρωποι;
Δικηγορική εταιρία.

Μια μέρα στον παράδεισο συναντήθηκε ένα πολύ ερωτευμένο ζευγάρι, που σκοτώθηκε στη γη, τη μέρα του γάμου του, λίγο πριν γίνει το μυστήριο… Καταλαβαίνετε τη χαρά τους που βρέθηκαν πάλι μαζί…
Πιασμένοι τρυφερά από το χέρι, πήγαν στον Κύριο και του ζήτησαν να παντρευτούν με πολιτικό γάμο. Ο Θεός έμεινε να τους κοιτάζει αρκετή ώρα, γαλήνιος αλλά σκυθρωπός.
-Αυτό που μου ζητάτε είναι πολύ δύσκολο. Να γίνει ο πρώτος γάμος στον παράδεισο και μάλιστα να είναι πολιτικός!… Θα ήθελα χρόνο να το προετοιμάσω αυτό, τους είπε.
-Μα…. -παραπονέθηκαν- εμείς το είχαμε ήδη αποφασίσει και…και εξήγησαν την ειδική περίπτωσή τους…
- Ελάτε σε ένα χρόνο… τους είπε ο Κύριος κι έφυγαν.
Μόλις πέρασε ένας χρόνος -ακριβώς, ξαναπήγαν στον Κύριο κι επανέλαβαν το αίτημά τους…
- Φύγετε κι ελάτε πάλι σε ένα χρόνο… τους πρότεινε.
Πέρασαν χρόνια πολλά και ο Κύριος πάντα τους ζητούσε να περιμένουν… Ώσπου μια μέρα, ένας Άγγελος τους ανήγγειλε το ευχάριστο γεγονός. Ο Κύριος τους επέτρεπε να παντρευτούν την επόμενη μέρα και για το λόγο αυτό θα ερχόταν ένας Δήμαρχος να τους βρει.
Πράγματι την επόμενη μέρα εμφανίστηκε μπροστά τους ένας Δήμαρχος, που με την ευλογία του Κυρίου τους πάντρεψε…
Πέρασαν χρόνια μαζί και η ζωή τους ήταν …παραδεισένια!
Όμως κάποια μέρα άρχισαν τα προβλήματα ανάμεσα στο ζευγάρι… Έτσι αποφάσισαν ότι δεν μπορούν να ζουν άλλο μαζί και συμφώνησαν να ζητήσουν από τον Κύριο να τους επιτρέψει να βγάλουν διαζύγιο…
Όταν τους άκουσε… «ποιος είδε τον Θεό και δεν τον φοβήθηκε»…
- Ξέρετε, τι μου ζητάτε; τους είπε. Χρειάστηκαν τόσα και τόσα χρόνια να περιμένετε για να έλθει ένας Δήμαρχος στον Παράδεισο. Για να βρεθεί δικηγόρος εδώ, ξέρετε πόσα θα χρειασθούν;…

ΥΓ.1. Κανένας δεν γελάει με τα ανέκδοτα για δικηγόρους. Οι δικηγόροι δεν τα βρίσκουν αστεία και οι υπόλοιποι δεν τα θεωρούν ανέκδοτα...

ΥΓ.2. Ένας υπουργός είπε πέρσι: «ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό»...
Αυτό το κείμενο -που είναι γραμμένο μ’ ένα πικρό χαμόγελο, είναι αφιερωμένο σ’ αυτούς που νόμισαν -έστω και για μια φορά στη ζωή τους- ότι η γνώση της νομικής επιστήμης μπορεί να τους εφοδίασε και με την τέχνη να κάνουν -μέσα από διασταλτικές ερμηνείες της έννοιας του νόμιμου, επανακαθορισμό -κατά το δοκούν- και του περιεχομένου της ηθικής…

3.6.09

Φτιάχνοντας μπάτσους στην άμμο...

Είναι Καλοκαιράκι κι ένας αστυνομικός κάνει βόλτες σε μια παραλία. Εκεί βλέπει ένα αγοράκι να παίζει μόνο του με την άμμο και το κουβαδάκι του. Κουβαλάει νερό απ’ τη θάλασσα, παίρνει άμμο και «κάτι άλλο» και φτιάχνει ανθρωπάκια. Ο αστυνομικός πλησιάζει τον μικρό σιγοσφυρίζοντας…

Ξέρετε οι αστυνομικοί στην Ελλάδα είναι φιλόμουσα άτομα… εν μέρει (γιατί ξέρουν μόνο 1-4 από τις 7 νότες). Κι οι φιλόμουσοι αστυνομικοί στην Ελλάδα χωρίζονται σε 4 κατηγορίες:
Στους μουσικά αρχάριους -αυτούς που ξέρουν μόνο μια νότα: την ΡΕ- συνήθως τέτοιοι είναι οι Ματατζήδες και οι Ζητάδες, που εκ του επαγγέλματος πρέπει να είναι γρήγοροι και προσφωνούν τον πολίτη βιαστικά και σκέτα: «ρε…»
Στους ελαφρά βελτιωμένους, που ανήκουν στη νέα γενιά των αστυνομικών που έμαθαν μια νότα παραπάνω (την ΣΙ) για να σου απευθύνονται: «ρε συ…»
Στους «μπασμένους», που αναλαμβάνουν κυρίως ανακριτικό έργο. Πρόκειται για μουσικά ανεβασμένα άτομα που ξέρουν 3 νότες: ΜΙ, ΛΑ, ΡΕ (!!!) και τις χρησιμοποιούν για να σου απευθύνονται: «Μίλα, ρε…»
Τέλος υπάρχει και μια τέταρτη κατηγορία αστυνομικών, που ξεχωρίζει για την πληρέστερη μουσική παιδεία της: Ξέρει 4 νότες: ΜΙ, ΛΑ, ΡΕ, ΣΙ (!!!) Είναι οι αστυνομικοί που μπήκαν στη σχολή μέσα από Πανελλήνιες Εξετάσεις και χρησιμοποιούν όοολες αυτές τις νότες όταν σου απευθύνονται «φιλικά»: «Μίλα, ρε συ…»

Σταματά λοιπόν ο αστυνομικός επάνω από τον μικρό και του λέει:
- Α! γεια σου ρε αγόραρε. Τι φτιάχνεις εδώ ρε σύ;
- Φτιάχνω μπάτσους, λέει το αγοράκι.
Ο αστυνομικός κορδώνεται.
- ΜΠΡΑΒΟ αγόρι μου! Και με τι τους φτιάχνεις;
- Με άμμο, νερό και σκ…, λέει το παιδί.
- Τι είπες ρε κωλόπαιδο, λέει ο... αστυνομικός εξοργισμένος. Λοιπόν κακομοίρη αύριο θα ξαναπεράσω από δω. Αν σε ξαναδώ να μου πεις ότι φτιάχνεις μπάτσους με σκ… θα σε λιώσω. Τ’ ακούς;
- Καλά, μη θυμώνεις λέει ο πιτσιρικάς. Θα δοκιμάσω…

Ο αστυνομικός έφυγε αλλά δεν μπορούσε να ξεχάσει τον μικρό… Το μίλησε στους συνάδελφους της βραδινής βάρδιας κι εξοργίστηκαν κι αυτοί (2-3 κρυφογέλασαν…)
Την άλλη μέρα λοιπόν -χωρίς να κοιμηθεί καλά καλά- ο αστυνομικός ξανάρχεται στο ίδιο σημείο. Πιστεύει ότι θα έχει τρομάξει τον πιτσιρικά και θα λείπει μα η έκπληξή του είναι μεγάλη όταν τον βλέπει στην παραλία να παίζει αμέριμνος με τον κουβά του. Πλάϊ του ο μικρός έχει βάλει στην άμμο ένα καλάμι και στη σχισμή του έχει περάσει ένα μικρό χαρτόνι, που γράφει: ΦΤΙΑΧΝΩ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΕΣ.
Τον πλησιάζει, σταματά επάνω του και τον ρωτά:
- Δε μου λες ρε, τι φτιάχνεις εδώ; για λέγε;…
- Δεν βλέπεις να διαβάσεις; Φτιάχνω πυροσβέστες, του λέει το παιδί.
- Α… Και με τι τους φτιάχνεις τους πυροσβέστες;
- Με άμμο και νερό, λέει το παιδί.
- Και γιατί δεν βάζεις και σκ….;
- Προσπάθησα, αλλά με σκ… μου βγαίνανε μπάτσοι, είπε ο μικρός κι έτρεξε και βούτηξε στη θάλασσα...
Ένα κείμενο, αφιερωμένο στους παλιούς μου μαθητές (αστυνομικούς σήμερα…) Κώστα και Τάσο, που αποφάσισαν να χωρίσουν οι δρόμοι μας… μετά τις δημοσιεύσεις μου, στα γεγονότα του Δεκέμβρη, που ακολούθησαν την δολοφονία του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου…
…για να τους ξαναπώ (με χιούμορ -με ακραίο χιούμορ, βέβαια…) -χαμογελώντας πικρά και πάλι- ότι ο καθένας μας έχει υποχρέωση να καταγγέλλει πρώτος όσα συμβαίνουν στον κλάδο του -όποιος κι αν είναι ο κλάδος του- γιατί αυτός τα ζει καθημερινά και τα γνωρίζει σε βάθος… (ας το κάνει -έστω- με τον πιο ανώδυνο γι’ αυτόν τρόπο…) και να μην καταφεύγει σε υπερασπιστικές υστερίες, που δεν κάνουν τίποτε περισσότερο από το να ρίχνουν αλάτι σε μουχλιασμένες τροφές…
Εγώ θα μείνω φίλος μ’ αυτούς τους 2-3 της νυχτερινής βάρδιας, που χαμογέλασαν…

30.5.09

Δεν...

Δεν γίνεται...
Οταν μου δείχνουν μια πόρτα ανοιχτή, μ' αρέσει να βγαίνω...
(όσοι καταλάβουν, το κατάλαβαν... όσοι δεν το καταλάβουν, πρόβλημά τους)

Αρνούμαι να μένω "βουβός", επειδή ένας Δήμαρχος -σε 2,5- χρόνια εξαγόρασε περισσότερες εφημερίδες από όσες εξαγόρασε ο προηγούμενος στα 8... επειδή ... "του κατσε η οικονομική κρίση"...

Αρνούμαι να χρησιμοποιούμαι...

Αρνούμαι, όταν μου δείχνουν μια ανοιχτή πόρτα να μην βγαίνω...

Ο Ραούλ Βανεγκέμ όταν αποφάσισε να μην ξαναγράψει... στο τελευταίο του βιβλίο που ανακοίνωσε την απόφασή του αυτή...
έγραψε:
"ΤΑ ΟΥΣΙΩΔΗ ΕΙΠΩΘΗΚΑΝ!
ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΜΕΝΕΙ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΤΟΥΝ...
ΚΙ ΕΚΦΡΑΣΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΔΡΑΣΗ!...

28.5.09

Μηνύστε μας, μηνύστε μας και δεματοποιήστε μας

(…τυλίξτε μας σε μια κόλα χαρτί, που λέει ο λαός…)

…απαπαπααα… ο τρόμος απλώθηκε επάνω απ’ την «Αγκινάρα».
Εκείνη τη νύχτα είχαμε μαζευτεί και οι δυο φυλές των ντόπιων, (γιατί είμαστε δυο φυλές κατά τον Μεγαδήμαρχο…) που αντιδράμε στο κοινωφελές κακό που σχεδιάζει να μεγαλώσει ο καλός Δήμαρχός μας:
1. κραυγές βγάζαμε - οι ιθαγενείς της φυλής «των δεν μασάμε»,
2. κραυγές βγάζαμε -και οι ιθαγενείς της φυλής των «αει …μηνύσου»,
Μόλις ήλθαν τα κακά μαντάτα… κατουρηθήκαμε. Συγκεκριμένα όχι όλοι. Ένα μωρό δυνητικά καρκινοπαθές, από το πολλά που μένουν στην περιοχή χρειάστηκε να αλλάξει πάμπερς…
(Αλλά αν έλεγα από την αρχή πως μόνο ένα μωρό φοβήθηκε, πως θα σε «έφτιαχνα» φίλε αναγνώστη να συνεχίσεις;…)

Επικράτησε σιωπή λοιπόν σε όλη την «Αγκινάρα»…
Οι κραυγές μας χάθηκαν μέσα στους ήχους και την μπόχα του βιολογικού…
Μόνο ένα κοράκι που πετούσε επάνω στον Χ.Α.Δ.Α. φτερούγισε κι φώναξε:
«ΚΡΑ, ΚΡΑ, ΚΡΑ…» και χάθηκε μακριά προς τα ΒορειοΔυτικά αριστοκρατικά παράλια…

Οι υπόλοιποι κρατηθήκαμε… Είναι και που κόψαμε τις μπύρες στην περιοχή. Πίνουμε μόνο κρασί τις νύχτες στις βάρδιες…
Κάποιος είπε πως ΓΙΑ ΟΛΑ ΦΤΑΙΕΙ εκείνο το «οργισμένο κινούμενο σχέδιο», που τάχαμ’ μάλωνε ο Δήμαρχος εκεί σιμά του, προχτές στο Δημοβούλιο…
…κι η φωνή του χάθηκε μέσα στις ιαχές:
«Μηνύστε μας, μηνύστε μας
και δεματοποιήστε μας…»

Εμείς συνεχίζουμε με δράσεις, αυτοί συνεχίζουν με Εισαγγελείς.
Ο καθείς και οι επιλογές του…

26.5.09

ΔΕΜΑΤΟΠΟΙΗΣΤΕ ΤΟΥΣ ΑΡΧΟΝΤΕΣ!

(καντε κλικ στον τίτλο)

Αύριο βράδυ στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, για να τους "εξηγήσουμε" και πάλι ότι ΔΕΝ ΔΕΜΑΤΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ!

25.5.09

EΞΟΧΟΤΑΤΕ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΦΟΒΙΚΟΙ!

AΦΟΥ ΘΥΜΗΣΩ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ, ΟΤΙ ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΩΝ ΝΙΚΗΦΟΡΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΙ Ο Χ.Α.Δ.Α. ΤΟΥ ΠΥΡΓΟΥ ΗΛΕΙΑΣ
ο πάλαι ποτέ αγωνιστής Δήμαρχος Πύργου χαρακτήρισε τους πολίτες που ανησυχούν και αγωνιούν και αγωνίζονται... ΦΟΒΙΚΟΥΣ!

Σ' αυτά τα γεγονότα αναφέρομαι παρακάτω....
ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ!...


Εξοχότατε, είμαστε όλοι φοβικοί!

(Συμφωνείς γιατρέ μου;)

«…Τέλος θέλω να αναφερθώ σε φαινόμενα περιορισμένης κλίμακας όπως αυτό των φοβικών συνδρόμων…» από τις δηλώσεις του εξοχότατου στον τοπικό τύπο

Η ζωή μας γίνεται διασκεδαστική! Ενίοτε μάλιστα, κωμική μέχρι δακρύων! Αν εσείς τώρα δεν ξεκαρδίζεστε αλλά επιμένετε να βλέπετε μόνο την τραγική της πλευρά…

Ε, τότε τι να σας πω; Είσθε φοβικοί! Να το κοιτάξετε!

ΕΞΟΧΟΤΑΤΕ

Φοβικός είναι ο ενεργός πολίτης, που αγωνιά και αγωνίζεται, που ελέγχει και ενοχλεί την εξουσία;

…ή ο άπραγος, βολεμένος εξουσιαστής, μόλις καταφέρει να ικανοποιήσει τα εξουσιαστικά του απωθημένα, εκλεγόμενος -επιτέλους- «εις θέσιν εξουσίας»;…


Φοβικός είναι αυτός που θέλει τον λαό μαζί του, για να ακούει τα αιτήματά του, γιατί έτσι αντιλαμβάνεται το θεσμικό του ρόλο: αισθάνεται ότι πρέπει να υπηρετεί το λαό;

…ή αυτός που θέλει το λαό δειλό, υπάκουο, παθητικό πολίτη του καναπέ;…


Φοβικός είναι αυτός που θέλει τους πολίτες με σφιγμένες γροθιές, πυρσούς, ήλιους και σφυροδρέπανα;

…ή αυτός που τους θέλει να κρατούν στο πέρασμά του θυμιατά και λιβανιστήρια;…


Φοβικός είναι αυτός που επισημαίνει τα υπαρκτά προβλήματα, χωρίς να τα φορτώνει μόνο στον πολιτικό αντίπαλο του εξοχότατου;

…ή αυτός που δεν κάνει κοινωνική διαβούλευση, γιατί δεν καταδέχεται (ή φοβάται) να συνομιλήσει και με φίλους των πολιτικών του αντιπάλων;…


Φοβικός είναι αυτός που απευθύνεται στο Τεχνικό Επιμελητήριο για να τον συμβουλεύσουν;

…ή αυτός που ενοχλείται από την Ελευθερία που απολαμβάνουν οι υπήκοοί του και αναζητά εναγωνίως τρόπους να την περιορίσει;...

ΕΞΟΧΟΤΑΤΕ,

Φοβικός θα πει να μην παίρνεις πολιτικές αποφάσεις αλλά να αναζητάς από τον Εισαγγελέα της πόλης σου να σου λύσει τα προβλήματα, που σε εκλέξανε να λύνεις!...


Φοβικός θα πει να παίρνεις πολιτικές αποφάσεις, που προκαλούν λαϊκές αντιδράσεις κι ύστερα να ζητάς …ο Θεός (ή ο Μητροπολίτης…) να βάλει το χέρι του για να τους πείσει να σε υπακούσουν!…


Φοβικός θα πει να εξυβρίζεις, να συκοφαντείς και να απειλείς -αυτούς που διαφωνούν με τις αποφάσεις σου- ενώ λείπουν!…


Φοβικός ΔΕΝ ήταν ο Μπρεχτ, εξοχότατε, που είπε: «ε, τότε εξοχότατε δεν έχετε παρά να καταργήσετε το λαό και να εκλέξετε έναν άλλο…»

...και να φανταστείτε πως ο Μπρεχτ -καθόσον γνωρίζω- δεν είχε συναντήσει Ηλείο Δήμαρχο μέχρι να πει την παραπάνω μπηχτή -για αργότερα δεν παίρνω όρκο μπορεί και να συνάντησε...

ΕΞΟΧΟΤΑΤΕ

Φοβικός είναι και ο διευθυντής του Ογκολογικού Τμήματος του Νοσοκομείου Πατρών «Άγιος Ανδρέας» και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Προληπτικής Ογκολογίας κ. Παναγιώτης Γκινόπουλος, όταν κάνει μελέτες που αποδεικνύουν ότι η Ηλεία των φυτοφαρμάκων και των ΧΑΔΑ είναι 2η σε καρκινογενέσεις στην Ελλάδα;…


Φοβικοί είναι και οι υπάλληλοι του τμήματος περιβάλλοντος της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ηλείας, όταν με έγγραφό τους στις 14-5-2009, μετά από αυτοψία που διενήργησαν στον σκουπιδότοπο της Αγκινάρας, διαπιστώνουν ότι και κλειστός ο ΧΑΔΑ της Αγκινάρας είναι «βόμβα» για την δημόσια υγεία και το περιβάλλον;...

Φοβικός θα πει φοβητσιάρης (που λέει ο λαός), γενναίε μου εξοχότατε;… ε, τότε δεν έχετε παρά να καταργήσετε το λαό και να εκλέξετε έναν άλλο…

Γιατί, εξοχότατε, -αφού με προβληματίσατε και το έψαξα αρκετά- κατέληξα στο συμπέρασμα πως:

Φοβικός σίγουρα είναι αυτός που φοβάται το παρελθόν του, όταν αισθάνεται ότι δεν είναι πια αντάξιός του…