30.6.09

O γνωστός Δημάρχης φραγκοφονιάς ο Α' ξαναχτύπησε

(κάντε κλικ στον τίτλο...)

Ευτυχώς σε αυτή την πόλη υπάρχουμε και άλλοι άνθρωποι...

Μόλις γύρισα από την πλατεία ΣΑΚΗ ΚΑΡΑΓΙΩΡΓΑ
(αναφέρω συνέχεια την ονομασία της γιατί πρόσφατα η δημοτική αρχή της το κόβει... Φαίνεται ότι δεν μπορεί να σθγχωρέσει στον Καράγιωργα ότι έφτυσε τόσο νωρίς το κόμμα του Παπανδρέου...)
Είμαστε 6 άνθρωποι 40-60 χρόνων...
Μαζέψαμε γύρω μας περίπου 2ο φοιτητές του ΤΕΙ Πϋργου
Ηπιαμε τις μπυρίτσες μας, που τους κεράσαμε, γελάσαμε πολύ -μα πάρα πολυ...

Ευτυχώς σε αυτή την πόλη υπάρχουμε και άλλοι άνθρωποι...
Ασχετοι με τους εξουσιαστές φραγκοφονιάδες...

23.6.09

ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΝΤΟMΠΕΡΜΑΝ


ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΝΤΟMΠΕΡΜΑΝ είναι το να βλέπει όλους σαν εχθρούς του αφέντη του...

Στις αρχές της δεκαετίας του 1870 στην Γερμανία, επικρατούσε τόση ίντριγκα, τόσο δράμα, τόσο σασπένς, τόσο φραξιονιστικό τουρλουμπούκι, που ο Λουί Ντόμπερμαν αποφάσισε να δημιουργήσει ένα σκύλο για να τον προστατεύει
τόσο στις βραδινές περιπολίες του
(νυχτοφύλακας ήταν, μην πάει ο νους σας σε σκυλάδικα και τέτοια…)
όσο και κατά την διάρκεια των εισπράξεων που έκανε
(ήταν και εφοριακός εισπράκτορας).
Η ράτσα αναπτύχθηκε με βάση μια μόνο σκέψη: να βοηθά στην είσπραξη των φόρων!... να ασκεί …«πίεση» σε όσους δεν είχαν εκπληρώσει τις φορολογικές υποχρεώσεις τους…
(όπως λέμε: ΣΔΟΕ ΝΤΟΥ!... ΣΔΟΕ ΠΑΝΤΟΥ!...)

Έτσι λοιπόν διασταύρωσε ένα Ροτβάιλερ με ένα Γερμανικό Πίνσερ, ένα Βαιμαράνερ, ένα Γκρέιχαουντ και ένα Γερμανικό Ποιμενικό. Από αυτό τον …ομαδικό έρωτα σκύλων το αποτέλεσμα ήταν ένα Ντόμπερμαν.
(Προφανώς αντιλαμβάνεστε ότι ο ντόπερμαν -ως αποτέλεσμα τόσων επιμιξιών- προέκυψε ως κάτι το «μπάσταρδο» -που λέει κι ο λαός… κάτι το μπερδεμένο…κάπως ενσυγχύσει…)

Βέβαια ο Λ. Ντόπερμαν ήταν επίσης επόπτης των τοπικών χασάπικων καθώς και μπόγιας!
(Ρε τον Ντόμπερμαν… πολυτεχνίτης ήταν…)
Το αποτέλεσμα των διασταυρώσεων, που πήρε και το όνομα του δημιουργού του, έμελλε να είναι ένας σκύλος που για χρονιά «ταλαιπωρήθηκε» από τον αστείο μύθο ότι τα ντόμπερμαν -λόγω στενού κρανίου- τρελαίνονται μετά από κάποια ηλικία.
Δεν ξέρω αν το ντόμπερμαν αθωώθηκε («απαλλάχθηκε») από την κατηγορία της τρέλας λόγω του ότι για να είναι πρόβλημα το στενό κρανίο σου, πρέπει να έχεις και περιεχόμενο (μυαλό) για να στο περιορίζει, καθώς γερνάς. Διαφορετικά τι σημασία έχει το μέγεθος ενός άδειου κρανίου;…
(έλα μ’ ντε… κι αν το δούμε από άλλη άποψη, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι: «ο βλάκας ντόπερμαν δεν τρελαίνεται ποτέ!»)
Πάντως κανείς δεν αντιλέγει πως λόγω της νευρικότητας που διακατέχει τα ντόπερμαν δεν είναι κατάλληλα -ως πρώτη επιλογή σκύλου- για άπειρους ιδιοκτήτες…
(ΣΟΥ ΕΙΠΑ ΝΑ ΤΟΝ ΔΕΝΕΙΣ!...)

Εκτός από το ταλέντο του στην φύλαξη, στο ντόπερμαν αρέσει να νιώθει μέλος της «οικογένειας» και θέλει να βρίσκεται μαζί τους και να συμμετέχει στις δραστηριότητές τους, γιατί έτσι νιώθει ευτυχισμένος
(γι’ αυτό κι εκείνος που έχει το «σύνδρομο του ντόπερμαν», παραιτείται σπανίως… Ακόμη κι όταν καμώνεται ότι φεύγει, τελικά μένει γιατί έχει ανάγκη το «μαντρί»…)
Δεν του αρέσει να παραμελείται (ενδόμυχα είναι πολύ παραπονιάρης) και παρότι δεν φεύγει από την «αυλή» δεν του αρέσει να βρίσκεται μόνιμα δεμένος. Θέλει να βολτάρει στο προαύλιο…
Ο αφέντης του ντόπερμαν
Δυστυχώς υπάρχουν άτομα που μέσα από ένα Ντόπερμαν προσπαθούν να δείξουν δυνατοί, καλύπτοντας έτσι τις δικές τους ανασφάλειες… Έτσι, αμελούν θέματα εκπαίδευσης και κοινωνικοποίησης των σκύλων τους και δημιουργούν ηθελημένα επιθετικά σκυλιά… Μιλάω για μια κατηγορία ατόμων, τους «αναγκαστικά καλούς»! Αναγκαστικά καλός είναι αυτός που -ενώ είναι κακός- επιδιώκει την συμπάθεια των πολλών από δειλία και ανασφάλεια και δεν έχει το θάρρος να εξωτερικεύσει την εσωτερική του κόλαση…
Κάποιοι τέτοιοι άνθρωποι λοιπόν («οι αναγκαστικά καλοί») «εκπαιδεύουν» και χρησιμοποιούν ντόπερμαν, ξεχνώντας ότι αυτό βεβαίως θα μπορούσε να τους οδηγήσει σε ξεβράκωμα με την διαδικασία του κατεπείγοντος ή αλλιώς -επί το οικειότερον- ξεβράκωμα με τη συνήθη διαδικασία ανάθεσης…

Πάντως το Καλοκαιράκι που είναι εδώ κλείνει το μάτι συνέχεια και σιγοτραγουδά στο δρόμο για του …Φλόκα:
«…καλέ κοπέλα, καλέ κοπέλα
πάω στου Φλόκα κι αν θέλεις έλα»
Και τι δεν θα βρίσκει κανείς εκεί …και κυνοτροφεία, για να έχει ο καθένας το ντόμπερμαν το δικό του… και …Χατζηγιάννη για τη μικρή... (θα έγραφα και το άλλο για τον Αλφειό…αλλά μ’ αρέσει το …κρύο πιάτο σήμερα…)

… και μόνο η βλακεία δεματοποιημένη έχει κατασκηνώσει στην πλατεία Σάκη Καράγιωργα… Γιατί καθώς είπαμε, για να είναι πρόβλημα το στενό κρανίο σου, πρέπει να έχεις και περιεχόμενο (μυαλό) να σου περιορίσει, καθώς γερνάς. Διαφορετικά τι σημασία έχει το μέγεθος ενός άδειου κρανίου;…

ΥΓ1:…και η τελευταία μου απάντηση στον ντόπερμαν και στον αφέντη του: στη ζωή μου ήξερα καλά τους αφέντες και πώς να γκρεμίζω τυράννους. Το μόνο που καταφέρατε είναι να με αναγκάσετε να μελετήσω και τους ντόπερμαν… Γηράσκω αεί διδασκόμενος…
...σιγά μην κλάψω,
σιγά μην φοβηθώ....
Άλλωστε από κάθε άποψη το γαύγισμα είναι κακοφωνία. Εγώ πάντα προτιμώ τα πουλάκια και τους μουσικούς…Γιατί, πώς να το κάνουμε, αν έχεις δίπλα σου τον Κακολύρη και απολαμβάνεις μαζί του την ορχήστρα του Γκιντζίρη, είναι δυνατόν να σου επηρεάσει το ηχητικό αποτέλεσμα το γαύγισμα ενός περαστικού «ντόπερμαν» και του αφέντη του;

ΥΓ2: Ο λαϊκός όρος «κομματόσκυλο» (άλλως «κομματικός ντόπερμαν») χρησιμοποιείται από παλιά σαν μια έκφραση έντονης κοινωνικής απαξίας και γι’ αυτό δεν θεώρησα ότι αξίζει ιδιαίτερης αναφοράς στο παρόν…

ΥΓ3: Το «κρυφτούλι» αρέσει στους φασίστες. Η Δημοκρατία αναπνέει με ενημέρωση και κοινωνική διαβούλευση. Με καταλαβαίνουν, έστω κι έτσι, πιστεύω, όσοι κατ’ άλλα βαίνουν!...
Καλημέρα σας

22.6.09

ΑΘΛΙΟΤΗΤΑΣ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ...

Πριν από λίγες μέρες ο Δήμαρχος Πύργου έδωσε συνέντευξη στο "Ιόνιον FM" όπου μιλώντας με υπερηφάνεια για το δημοτικό έργο ανέπτυξε το σχέδιο δράσης του σχετικά με την πυρασφάλεια των δασών, τα οποία υπάρχουν μέσα στα όριο του Δήμου Πύργου.
[OEOOOOO]

Στα σημαντικοτερα δάση (κατά τον Δήμο Πύργου) στα οποία και αναφέρθηκε είναι το βουνό του Κατακόλου, το δασάκι της Σπιάτζας, το δάσος της Σκαφιδιάς κ.ά. Επίσης στη τοποθέτησή του μίλησε για ομάδες εθελοντών που θα επιτηρούν τα δάση σε 24ωρη βάση.
Έχοντας αρχίσει η περίοδος των πυρκαγιών
(ήδη ο αριθμός πανελλαδικά έχει φτάσει σε τριψήφιο αριθμό)
τα δάση του τόπου μας παρουσιάζουν μια εικόνα εγκατάλειψης.
Στο βουνό του Κατακόλου οι αντιπυρικές ζώνες που έχουν δημιουργήσει με ιδιαίτερο ζήλο οι ιδιοκτήτες και μελλοντικοί κατασκευαστές είναι τόσο μεγάλες που έχουν εξαφανίσει ένα μεγάλο τμήμα του δάσους. Ανάλογη εικόνα έχουν και τα δάση της περιοχής.

Στο άλλο μέρος της ομιλίας του ανέφερε την ύπαρξη εθελοντών.
Ποιοί είναι αυτοί οι εθελοντές;
Με ποιές κοινωνικές διεργασίες δημιουργήθηκαν;
Πότε και πού συνεδριάζουν;
Πώς μπορείς να τους βρεις;
Πώς κοινωνικοποιούν τις δράσεις τους;
Μάλλον απαντήσεις σε όλα αυτά τα ερωτήματα δεν υπάρχουν!

Για εμάς ο εθελοντισμός είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση. Είναι μια έννοια που επαναφέρει τον πολίτη στην πολιτική, διότι η πολιτική είναι η εμπλοκή του ατόμου στα κοινά και η συνεργασία και συνεκτίμηση των πραγμάτων.
Εμείς τασσόμαστε κατά της από-τα-πάνω δημιουργίας εθελοντών γιατί συνήθως καταλήγουν να είναι κομματικοί στρατοί, οι οποίοι εξυπηρετούν κομματικά-επικοινωνιακά συμφέροντα ή χρησιμοποιούνται -οι δράσεις των εθελοντών- από τους εκάστοτε πολιτευτές που παρουσιάζουν τα εγχειρήματα αυτά ως δικά τους ή ακόμα χειρότερα δημιουργούν μια ψευδαίσθηση δημοκρατικότητας και ισότιμης συμμετοχής, αντιπροσωπευτικό σε ένα δικομματικό σύστημα που αφήνει ανοιχτά τέτοιου είδους στεγανά για να εκτονώνει την πίεση των επικριτών του.

Εμείς πιστεύουμε σε έναν άλλο εθελοντισμό που να οργανώνεται από τα κάτω με την συνάντηση και συνεργασία των πολιτών, με οριζόντια και αντι-ιεραρχική δομή που να ευαισθητοποιείται και να συνδράμει όχι μόνο στην αντιπυρική προστασία αλλά να ενεργεί σε όλο το φάσμα του κοινωνικού βίου.


Υ.Γ. Το δασάκι της Σπιάτζας μέχρι πριν από λίγες ημέρες παρουσίαζε μια εικόνα όπου τα ξερά χόρτα είχαν κυριεύσει τον χώρο, ενώ σκουπίδια και μπάζα υπήρχαν μέσα στο δασάκι χωρίς να έχουν καθαριστεί από τον χειμώνα. Επίσης από τα αγριόχορτα ο εσωτερικός δρόμος είχε σε πολλά σημεία χαθεί.
Ο χώρος πλέον, έχοντας περάσει ένα μεγάλο χρονικό διάστημα από την έναρξη της αντιπυρικής περιόδου, καθαρίστηκε από τον Δήμο.
Μήπως όμως έπαιξε ρόλο η διεξαγωγή ποδηλατικών αγώνων στον χώρο και όχι η οικολογική ευαισθησία του Δήμου;...

(ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΗΛΘΕ ΜΕ MAIL.
ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΣΥΠΟΓΡΑΦΩ ΜΕ ΤΑ ΔΥΟ ΧΕΡΙΑ
ΤΟ ΑΦΙΕΡΩΝΩ ΣΤΑ ΠΡΑΣΙΝΑ ΛΑΜΟΓΙΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΠΙΤΕΘΗΚΑΝ ΑΠΟΨΕ -(ιατί ενοχλήθηκαν που καταγγέλω ότι τα λαμόγια δεν είναι μόνο γαλάζια...)

ΘΑ ΤΟ ΒΡΕΙΤΕ ΚΑΙ ΣΤΟ BLOG: http://iliamovement.blogspot.com/2009/06/fm.html
ή κάνοντας κλικ στον τίτλο)

20.6.09

Δεματοποιημένοι...

Κουτσοί, στραβοί,
(δεματοποιημένοι) στον Άγιο Παντελεήμονα


Τον τελευταίο καιρό, οι ασχολούμενοι με τον τύπο
(κι αυτοί που ξέρουν να διαβάζουν και λίγο πίσω από τις λέξεις… ή να χώνονται λίγο μέσα τους)
διαπιστώνουμε με λύπη ότι ο τύπος είναι όλο και λιγότερο γενναίος, όλο και περισσότερο σκόπιμος από ποτέ…
● Δεν είναι μόνο οι Κροίσοι τηλεαστέρες Πρετεντέρης, Ευαγγελάτος, Μάκης, Θέμος, Λιάγκας, Ψυχάρης, Τρέμη, Αυτιάς, Κουίκ, που διαμορφώνουν «κλίμα» και έδαφος για πολιτικές… που ανασταίνουν και πεθαίνουν κόμματα
(π.χ. φαινόμενο «ελεύθερης πτώσης» ΣΥΡΙΖΑ και «κάθετης ανόδου» ΛΑΟΣ και Οικολόγων πράσινων)…
● Είναι και τα παραδοσιακά μέσα (γραπτός τύπος) που στους καιρούς της οικονομικής κρίσης είναι περισσότερο «ευάλωτα» από ποτέ, στα κελεύσματα της κάθε εξουσίας και συμφερόντων, άλλοτε για την μεγιστοποίηση της κερδοφορίας της εφημερίδας-επιχείρησης κι άλλοτε για την απλή επιβίωσή της.
Όταν βλέπεις το κείμενο κριτικής που έγραψες για την «νέα φατρία» της δημοτικής αρχής, να «κόβεται» από την διεύθυνση και την επομένη βλέπεις ολοσέλιδη καταχώρηση της δημοτικής αρχής… καταλαβαίνεις τι μπορεί να σημαίνει η φράση: «ναι, ωραία τα γράφεις αλλά στο τέλος του μήνα θα πρέπει 60 οικογένειες να πληρωθούν, για να ζήσουν»…

Και οι δύο περιπτώσεις (τηλεαστέρες και εφημερίδες) κάνουν κινήσεις που είναι νόμιμες, στο Εllada που "ό,τι είναι Νόμιμο είναι και ηθικό"!

Όμως έτσι ανοίγουν διάπλατα κεκρόπορτες...
Όταν "κόβεις" ένα άρθρο, που γράφει ενυπόγραφα κάποιος
–δυσκολεύοντας την ζωή του είτε γιατί θυσίασε το προσωπικό του βόλεμα είτε γιατί διάλεξε να βγάζει τη γλώσσα στα ταξίματα για προσωπική του αναρρίχηση στον ιστό της μικροκοινωνίας μας…
Όταν "κόβεις" ένα άρθρο, γιατί δεν θα αρέσει κάτι που γράφει στον φορέα εξουσίας-προσωρινό χρηματοδότη σου, αύριο θα κλείσεις μια εφημερίδα γιατί ενοχλεί…
ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΣΥΝΕΜΟΡΦΩΘΗ ΠΡΟΣ ΤΑΣ ΥΠΟΔΕΙΞΕΙΣ...

Η "ώρα μας" είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι κάποια στιγμή θα ερχόταν. «Ελεύθερες στήλες» σε εφημερίδες ή «ελεύθερες εφημερίδες» είναι ουτοπικό σε μια κοινωνία εξοικειωμένων…

ΕΠΙΜΥΘΙΟ:
Κι όπως λέει κι ο ΑΝΕΜΟΣ:
● Όλα όσα συμβαίνουν στον τύπο και στα υπόλοιπα ΜΜΕ τα βρίσκω ΑΠΟΛΥΤΩΣ νόμιμα. Αλλά τόσο, μα τόσο ΑΝΤΙΑΙΣΘΗΤΙΚΑ!
● Ας φυλαγόμαστε πλέον από εχθρούς και φίλους. Κυρίως όμως από τους "δικούς μας"...
● Το ΛΑΟΣ τελικά δεν είναι κόμμα. Νοοτροπία είναι! Και αισθητική!
● Μια από τις λέξεις που έχουν εξαφανισθεί σχεδόν ολοσχερώς από τα λεξικά μας είναι η λέξη "μπέσα".

13.6.09

ΕΚ--ΛΟΓΙΚΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΟΓΑ

●Ξέρετε φαντάζομαι όλοι, ότι αυτή τη φορά ψήφισαν και όσοι είχαν γεννηθεί μέχρι 31-12-1991. Δηλαδή ακόμη και παιδιά που δεν είχαν συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας τους είχαν εγγραφεί στους εκλογικούς καταλόγους και μπορούσαν να ψηφίσουν…

Αυτό μπορούσε να συμβεί σε κάθε εκλογικό τμήμα της Ελληνικής Επικράτειας εκτός από ένα τμήμα της πόλης μας.
Εκεί η δικαστική αντιπρόσωπος δεν επέτρεπε να ψηφίσουν εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι (γεννημένοι το 1991) αν διαπίστωνε ότι στις 7-6-2009 δεν είχαν συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας τους!…
Αυτό έκρινε κι έκανε μέχρι το απόγευμα της Κυριακής.
Όταν άλλαξε γνώμη αργά το απόγευμα, έστειλε περιπολικό για να εντοπίσει τους νεαρούς εκλογείς, στους οποίους δεν είχε επιτρέψει ενωρίτερα να ψηφίσουν, για να τους φέρουν στο εκλογικό τμήμα και να ψηφίσουν!!!...
Δεν γνωρίζω αν οι αστυνομικοί τα κατάφεραν…

●Διάλογος (πραγματικός)
Μαμά: Παιδί μου, πήγες να ψηφίσεις;
Γιος: Ναι, μαμά.
Μαμά: Και πως σου φάνηκε που άσκησες για πρώτη φορά τα εκλογικά σου δικαιώματα;
Γιος: Ενοχλητικό…
Μαμά: Θέλεις να μου πεις τι ψήφισες;
Γιος: Ναι μαμά. Ψήφισα Τροτσκιστές!
Μαμά: Τροτσικιστές; Και πως αποφάσισες να ψηφίσεις Τροτσκιστές;
Γιος: …έψαχνα να βρω κάτι αστείο…

●Στο δικό μας το σπίτι, η δική μας -παρακάτι- 18χρονη ψήφισε, γιατί δεχτήκαμε την άποψη της γιαγιάς μας ότι θα έχει πλάκα να ψηφίσουν μαζί: «…η μια 18 χρονών κι η άλλη στο παραπέντε (στα 85)…» και η δικαστική αντιπρόσωπος στο εκλογικό τμήμα μας, δεν είχε την άποψη
«ότι έχει την εξουσία να αποφασίζει αυτή -με βάση τις δικές της νομικές ερμηνείες- αν δικαιούται ή όχι, να ψηφίζει κάποιος γραμμένος στον εκλογικό κατάλογο»
και ειλικρινά σας λέω την είχε αυτή την άποψη από το πρωί μέχρι το βράδυ…

●Στο μεταξύ σαν να μην έφτανε η «αποχή» των περισσοτέρων μελών των εφορευτικών επιτροπών, έδρασε πάλι ο «φραγκοφονιάς» Δήμαρχος αφήνοντας νηστικούς και διψασμένους και όσους είχαν την καλή θέληση και πήγαν… (να ναι καλά κάποιοι φίλοι του ΠαΣοΚ και του ΚΚΕ που βοήθησαν με σάντουιτς, νερά, χυμούς και κανα καφέ…)

[ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΑ ΣΕ 2 ΤΟΠΙΚΕΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ ΤΗΝ ΠΕΡΑΣΜΕΝΗ ΠΕΜΠΤΗ
Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΤΑΝ ΣΤΟ ΔΗΜΑΡΧΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΟΙΝΗ ΠΕΙΝΑΣ ΚΑΙ ΔΙΨΑΣ ΠΟΥ ΕΠΕΒΑΛΕ ΣΤΑ ΜΕΛΗ ΤΩΝ ΕΦΟΡΕΥΤΙΚΩΝ ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ ΠΟΥ ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΑΝ ΝΑ ΑΣΚΗΣΟΥΝ ΤΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΤΟΥΣ δεν υπάρχει στη μια αό τις δυο εφημερίδες, παρά την επιμονή μου να μη δημοσιευθεί καθόλου αν είναι να κοπεί ή να παραποιηθεί

Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΠΥΡΓΟΥ ΚΑΙ 4 ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΟΠΙΚΕΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ ΠΑΙΖΕΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΚΑΙΡΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΜΕ ΤΟ ΔΙΑΒΟΛΟ...
ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ]

11.6.09

Fenomenon ....δικηγόρος

Ένα πρωινό το αυτοκίνητο ενός δικηγόρου και ενός γιατρού συγκρούστηκαν σε έναν επαρχιακό δρόμο.
Ο δικηγόρος, βλέποντας ότι ο γιατρός σοκαρίστηκε, τον βοήθησε να βγει από το αμάξι του και του έδωσε να πιει κονιάκ από το φλασκί του.
Ο γιατρός το δέχτηκε κι αφού ήπιε κι ένοιωσε καλύτερα, έδωσε πάλι το φλασκί στο δικηγόρο, ο οποίος το έκλεισε και το έβαλε στην τσέπη.
-«Εσύ δεν θα πιεις;» ρώτησε ο γιατρός.
-«Βέβαια, αφού φύγει η αστυνομία!» απάντησε ο δικηγόρος, γελώντας...
Τότε ο γιατρός άνοιξε το σημειωματάριό του κι άρχισε να γράφει:

Ποια η διαφορά ανάμεσα σε ένα δικηγόρο και μία βδέλλα;
Η βδέλλα σταματάει να ρουφά το αίμα σου όταν πεθάνεις.

Πώς καταλαβαίνεις ότι ένας δικηγόρος λέει ψέματα;
Κουνιούνται τα χείλη του.

Πόσοι δικηγόροι χρειάζονται για να βιδώσουν μία λάμπα;
Εσύ πόσους μπορείς να πληρώσεις;

Γιατί ο δικηγορικός κώδικας απαγορεύει το σεξ ανάμεσα στους δικηγόρους και στους πελάτες τους;
Για να μη χρεώνουν τους πελάτες δύο φορές την ίδια υπηρεσία.

Τι διαφορά έχει ένας δικηγόρος από ένα λογιστή; Οι λογιστές ξέρουν ότι είναι βαρετοί.

Τι πετάμε σε έναν δικηγόρο που πνίγεται; Τους συνεταίρους του.

Ένας άχρηστος άνθρωπος λέγεται παράσιτο. Πώς λέγονται δύο άχρηστοι άνθρωποι;
Δικηγορική εταιρία.

Μια μέρα στον παράδεισο συναντήθηκε ένα πολύ ερωτευμένο ζευγάρι, που σκοτώθηκε στη γη, τη μέρα του γάμου του, λίγο πριν γίνει το μυστήριο… Καταλαβαίνετε τη χαρά τους που βρέθηκαν πάλι μαζί…
Πιασμένοι τρυφερά από το χέρι, πήγαν στον Κύριο και του ζήτησαν να παντρευτούν με πολιτικό γάμο. Ο Θεός έμεινε να τους κοιτάζει αρκετή ώρα, γαλήνιος αλλά σκυθρωπός.
-Αυτό που μου ζητάτε είναι πολύ δύσκολο. Να γίνει ο πρώτος γάμος στον παράδεισο και μάλιστα να είναι πολιτικός!… Θα ήθελα χρόνο να το προετοιμάσω αυτό, τους είπε.
-Μα…. -παραπονέθηκαν- εμείς το είχαμε ήδη αποφασίσει και…και εξήγησαν την ειδική περίπτωσή τους…
- Ελάτε σε ένα χρόνο… τους είπε ο Κύριος κι έφυγαν.
Μόλις πέρασε ένας χρόνος -ακριβώς, ξαναπήγαν στον Κύριο κι επανέλαβαν το αίτημά τους…
- Φύγετε κι ελάτε πάλι σε ένα χρόνο… τους πρότεινε.
Πέρασαν χρόνια πολλά και ο Κύριος πάντα τους ζητούσε να περιμένουν… Ώσπου μια μέρα, ένας Άγγελος τους ανήγγειλε το ευχάριστο γεγονός. Ο Κύριος τους επέτρεπε να παντρευτούν την επόμενη μέρα και για το λόγο αυτό θα ερχόταν ένας Δήμαρχος να τους βρει.
Πράγματι την επόμενη μέρα εμφανίστηκε μπροστά τους ένας Δήμαρχος, που με την ευλογία του Κυρίου τους πάντρεψε…
Πέρασαν χρόνια μαζί και η ζωή τους ήταν …παραδεισένια!
Όμως κάποια μέρα άρχισαν τα προβλήματα ανάμεσα στο ζευγάρι… Έτσι αποφάσισαν ότι δεν μπορούν να ζουν άλλο μαζί και συμφώνησαν να ζητήσουν από τον Κύριο να τους επιτρέψει να βγάλουν διαζύγιο…
Όταν τους άκουσε… «ποιος είδε τον Θεό και δεν τον φοβήθηκε»…
- Ξέρετε, τι μου ζητάτε; τους είπε. Χρειάστηκαν τόσα και τόσα χρόνια να περιμένετε για να έλθει ένας Δήμαρχος στον Παράδεισο. Για να βρεθεί δικηγόρος εδώ, ξέρετε πόσα θα χρειασθούν;…

ΥΓ.1. Κανένας δεν γελάει με τα ανέκδοτα για δικηγόρους. Οι δικηγόροι δεν τα βρίσκουν αστεία και οι υπόλοιποι δεν τα θεωρούν ανέκδοτα...

ΥΓ.2. Ένας υπουργός είπε πέρσι: «ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό»...
Αυτό το κείμενο -που είναι γραμμένο μ’ ένα πικρό χαμόγελο, είναι αφιερωμένο σ’ αυτούς που νόμισαν -έστω και για μια φορά στη ζωή τους- ότι η γνώση της νομικής επιστήμης μπορεί να τους εφοδίασε και με την τέχνη να κάνουν -μέσα από διασταλτικές ερμηνείες της έννοιας του νόμιμου, επανακαθορισμό -κατά το δοκούν- και του περιεχομένου της ηθικής…

3.6.09

Φτιάχνοντας μπάτσους στην άμμο...

Είναι Καλοκαιράκι κι ένας αστυνομικός κάνει βόλτες σε μια παραλία. Εκεί βλέπει ένα αγοράκι να παίζει μόνο του με την άμμο και το κουβαδάκι του. Κουβαλάει νερό απ’ τη θάλασσα, παίρνει άμμο και «κάτι άλλο» και φτιάχνει ανθρωπάκια. Ο αστυνομικός πλησιάζει τον μικρό σιγοσφυρίζοντας…

Ξέρετε οι αστυνομικοί στην Ελλάδα είναι φιλόμουσα άτομα… εν μέρει (γιατί ξέρουν μόνο 1-4 από τις 7 νότες). Κι οι φιλόμουσοι αστυνομικοί στην Ελλάδα χωρίζονται σε 4 κατηγορίες:
Στους μουσικά αρχάριους -αυτούς που ξέρουν μόνο μια νότα: την ΡΕ- συνήθως τέτοιοι είναι οι Ματατζήδες και οι Ζητάδες, που εκ του επαγγέλματος πρέπει να είναι γρήγοροι και προσφωνούν τον πολίτη βιαστικά και σκέτα: «ρε…»
Στους ελαφρά βελτιωμένους, που ανήκουν στη νέα γενιά των αστυνομικών που έμαθαν μια νότα παραπάνω (την ΣΙ) για να σου απευθύνονται: «ρε συ…»
Στους «μπασμένους», που αναλαμβάνουν κυρίως ανακριτικό έργο. Πρόκειται για μουσικά ανεβασμένα άτομα που ξέρουν 3 νότες: ΜΙ, ΛΑ, ΡΕ (!!!) και τις χρησιμοποιούν για να σου απευθύνονται: «Μίλα, ρε…»
Τέλος υπάρχει και μια τέταρτη κατηγορία αστυνομικών, που ξεχωρίζει για την πληρέστερη μουσική παιδεία της: Ξέρει 4 νότες: ΜΙ, ΛΑ, ΡΕ, ΣΙ (!!!) Είναι οι αστυνομικοί που μπήκαν στη σχολή μέσα από Πανελλήνιες Εξετάσεις και χρησιμοποιούν όοολες αυτές τις νότες όταν σου απευθύνονται «φιλικά»: «Μίλα, ρε συ…»

Σταματά λοιπόν ο αστυνομικός επάνω από τον μικρό και του λέει:
- Α! γεια σου ρε αγόραρε. Τι φτιάχνεις εδώ ρε σύ;
- Φτιάχνω μπάτσους, λέει το αγοράκι.
Ο αστυνομικός κορδώνεται.
- ΜΠΡΑΒΟ αγόρι μου! Και με τι τους φτιάχνεις;
- Με άμμο, νερό και σκ…, λέει το παιδί.
- Τι είπες ρε κωλόπαιδο, λέει ο... αστυνομικός εξοργισμένος. Λοιπόν κακομοίρη αύριο θα ξαναπεράσω από δω. Αν σε ξαναδώ να μου πεις ότι φτιάχνεις μπάτσους με σκ… θα σε λιώσω. Τ’ ακούς;
- Καλά, μη θυμώνεις λέει ο πιτσιρικάς. Θα δοκιμάσω…

Ο αστυνομικός έφυγε αλλά δεν μπορούσε να ξεχάσει τον μικρό… Το μίλησε στους συνάδελφους της βραδινής βάρδιας κι εξοργίστηκαν κι αυτοί (2-3 κρυφογέλασαν…)
Την άλλη μέρα λοιπόν -χωρίς να κοιμηθεί καλά καλά- ο αστυνομικός ξανάρχεται στο ίδιο σημείο. Πιστεύει ότι θα έχει τρομάξει τον πιτσιρικά και θα λείπει μα η έκπληξή του είναι μεγάλη όταν τον βλέπει στην παραλία να παίζει αμέριμνος με τον κουβά του. Πλάϊ του ο μικρός έχει βάλει στην άμμο ένα καλάμι και στη σχισμή του έχει περάσει ένα μικρό χαρτόνι, που γράφει: ΦΤΙΑΧΝΩ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΕΣ.
Τον πλησιάζει, σταματά επάνω του και τον ρωτά:
- Δε μου λες ρε, τι φτιάχνεις εδώ; για λέγε;…
- Δεν βλέπεις να διαβάσεις; Φτιάχνω πυροσβέστες, του λέει το παιδί.
- Α… Και με τι τους φτιάχνεις τους πυροσβέστες;
- Με άμμο και νερό, λέει το παιδί.
- Και γιατί δεν βάζεις και σκ….;
- Προσπάθησα, αλλά με σκ… μου βγαίνανε μπάτσοι, είπε ο μικρός κι έτρεξε και βούτηξε στη θάλασσα...
Ένα κείμενο, αφιερωμένο στους παλιούς μου μαθητές (αστυνομικούς σήμερα…) Κώστα και Τάσο, που αποφάσισαν να χωρίσουν οι δρόμοι μας… μετά τις δημοσιεύσεις μου, στα γεγονότα του Δεκέμβρη, που ακολούθησαν την δολοφονία του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου…
…για να τους ξαναπώ (με χιούμορ -με ακραίο χιούμορ, βέβαια…) -χαμογελώντας πικρά και πάλι- ότι ο καθένας μας έχει υποχρέωση να καταγγέλλει πρώτος όσα συμβαίνουν στον κλάδο του -όποιος κι αν είναι ο κλάδος του- γιατί αυτός τα ζει καθημερινά και τα γνωρίζει σε βάθος… (ας το κάνει -έστω- με τον πιο ανώδυνο γι’ αυτόν τρόπο…) και να μην καταφεύγει σε υπερασπιστικές υστερίες, που δεν κάνουν τίποτε περισσότερο από το να ρίχνουν αλάτι σε μουχλιασμένες τροφές…
Εγώ θα μείνω φίλος μ’ αυτούς τους 2-3 της νυχτερινής βάρδιας, που χαμογέλασαν…