31.3.07

ΠΕΡΙ ΤΥΦΛΗΣ ΒΙΑΣ....οέο!

Μια βία τυφλή...

Γιατί, λοιπόν, όλη αυτή η βία;
Κι όταν λέμε "γιατί;" δεν εννοούμε τις αφορμές που εφευρίσκονται για να εκτοξευθούν καθίσματα στους αγωνιστικούς χώρους με αποτέλεσμα να προκύψουν οδομαχίες εκτός των σταδίων και να αρχίσει ο πόλεμος των δακρυγόνων και των καπνογόνων.

Το ερώτημα που τίθεται είναι άλλο:
Γιατί χιλιάδες άνθρωποι, πιτσιρικάδες στην πλειοψηφία τους, παρουσιάζονται έτοιμοι να θέσουν σε κίνδυνο τη σωματική τους ακεραιότητα και των διπλανών τους, στο όνομα της "ομάδας";
Αλλά, ας ξεκινήσουμε ανάποδα!
Όπως παντού, έτσι και τα ελληνικά γήπεδα, προσφέρουν μια εξαιρετική ευκαιρία. Τη δυνατότητα σε χιλιάδες νέους να ενσωματωθούν κοινωνικά σε κάποιο σύνολο με τις λιγότερες δυνατές "διαπιστεύσεις".

Αρκεί ένα κασκόλ, αρκεί ένα "Θρύλε Θεέ μου"
Για να αποκτήσει ο καθένας μια "οικογένεια".
Για να αποκτήσει "ομοϊδεάτες".
Για να γίνει αποδεκτός σε ένα κλαμπ με "κοινούς στόχους".
Για να γίνει κι αυτός φορέας, αλλά και μαχητής μιας "ιδέας".


Με λίγα λόγια, το γήπεδο προσφέρει - ειδικά στην εποχή του βάρβαρου κοινωνικού αποκλεισμού, στην εποχή της ανασφάλειας για το αύριο - τη δυνατότητα για ενσωμάτωση σε ένα κοινωνικό σύνολο, χωρίς να παρεμβάλλονται πολλές διατυπώσεις και κυρίως αποτελεί τη "θύρα" για μια κοινωνική ενσωμάτωση που έχει ευδιάκριτους στόχους:

Τη νίκη και την επίδειξη υπεροχής και δύναμης έναντι του αντιπάλου, έναντι του "εχθρού".

Στην ηπιότερή της μορφή, αυτή η κοινωνική ενσωμάτωση ισοδυναμεί με την ψευδαίσθηση της "ισότητας" και της "ισονομίας", αφού όλοι λυπούμαστε το ίδιο ή όλοι χαιρόμαστε το ίδιο για τη νίκη ή την ήττα της ομάδας, είτε ο ένας είναι απολυμένος εργάτης, είτε ο άλλος είναι διευθυντής τράπεζας, είτε είναι ο πρόεδρος της ομάδας...

Παρ’ ότι το "πρόβλημα" δείχνει να είναι γηπεδικό για "ειδικούς", κοινωνιολόγους και πολιτικούς, ωστόσο δεν είναι.
Το φαινόμενο της τυφλής βίας των ημερών μας είναι εξόχως κοινωνικό.

Οι οπαδοί και "ταραξίες" είναι τμήμα της ελληνικής νεολαίας που τη στύβει το εκπαιδευτικό σύστημα, που εγκαταλείπει την υποχρεωτική δήθεν εκπαίδευση που το κυριότερο ίσως δεν έχει δουλειά και προοπτικές.

Το στημένο παιχνίδι είναι η ίδια η ζωή, το μέλλον και τα όνειρα χιλιάδων νέων.

Ο "πουλημένος διαιτητής" πληρώνει τα σπασμένα από τα πουλημένα όνειρά τους.

Γιατί όταν στραφούν στον πραγματικό ένοχο, αυτοί οι νεολαίοι, θα βρεθεί σε πολύ δύσκολη θέση η άρχουσα τάξη και τα όργανά της.

Αυτοί οι κοινωνικά αποκλεισμένοι, έχουν γίνει, μπορεί και άθελά τους, οι ιδιωτικοί άμισθοι στρατοί των μεγαλοπαραγόντων.

Ούτε μπορεί να δοθεί λύση σε ένα κοινωνικό σύστημα, όπως το σημερινό, που τελικά, είναι ο "υπ΄ αριθμόν 1" παραγωγός και τροφοδότης της τυφλής βίας των γηπέδων.

Οι ηλίθιες κραυγές κάποιων "κυράδων", "Τα παιδιά μας καταστρέφονται, ας κάνει κάτι το κράτος" συνιστά την βλακωδέστερη κοινωνική υστερία.

Ποιος θα "σώσει" τα παιδιά; το κράτος που καταστρέφει τη νέα γενιά με την πολιτική του και της επιφυλάσσει ένα μέλλον γεμάτο ανεργία, αβεβαιότητα, ανασφάλεια και παρακμή;

(μέρος άρθρου που αλίευσα από το πολιτικό καφενείο)

ΠΕΡΙ ΒΙΑΣ ΕΠΙΣΤΟΛΑΙ... (σιγά τε βρε αντέρφια και λιγώσαμε...)

Διαβάζω τα blogs μετά το αθλητικό μεγαλείο της Παιανίας και τρελαίνομαι...
Σιγάτε ρε αδέρφια μελώσαμε...

Η βία υπάρχει μόνο όταν σκοτώνει κάποιος;
Η βία υπάρχει μόνο όταν μαχαιρώνει κάποιος;
Η βία υπάρχει μόνο όταν σπάζεται ένα κρανίο;

Δεν είναι βία το να κινούνται άνθρωποι ζωντανοί-νεκροί κάθε μέρα;
Δεν είναι βία το να μαχαιρώνονται καρδιές κάθε μέρα;
Δεν είναι βία το κυκλοφορούν άδεια κρανία ανάμεσά μας, που πιτσιλίζουν με τη χολή τους τη λευκότητα των ονείρων μας;
Δεν είναι βία το "αδειασμα" των κρανίων, που θα σπάσουν άλλα αργότερα ή που θα τα σπάσουν άλλοι;

Κι ο βίαιος τη μέρα που βιαιοπράγησε γεννήθηκε;... εκείνη τη μέρα διαμορφώθηκε ως τέτοιος;...

Το κοινωνικό σύστημα που καταδικάζει τους πολλούς σε "κενότητες"... με άδειες τσέπες, άδειες καρδιές, άδειες ονειροθήκες, άδειες ελπιδοθήκες δεν βάζει το χεράκι του;

Εκείνη η μανούλα, αδελφούλα ή γκομενούλα (κι ο πατερούλης, αδελφούλης ή γκομενούλης δεν αντιλέγω...) μόνο πόνο έχουν;... δεν έχουν ευθύνη ούτε ενοχή;

Σιγάτε βρε αδέλφια και λιγώσαμε...

Γειά σας ρε πραίτορες, ρόμπες

...κι επειδή όλο και αναρωτιούνται κάποιοι τι έκανε και τι κάνει η αστυνομία σε περιπτώσεις όπως τα προχθεσινά "φίλαθλα επεισόδια" και σε άλλες περιπτώσεις άσκησης καταφανέστατης και απολίτικης βίας,
να σας πω τι κάνει εδώ και δυο εβδομάδες, στην Ηλεία,
όπου μια ασύληπτη ομάδα χτυπάει κάθε νύχτα κι ένα χωριό (πάντα αναίμακτα)
κλέβει από 6-7 σπίτια κάθε βράδυ ό,τι βρει και χωρίς ποτέ να αντιληφθεί κανείς-κανέναν (προφανώς χρησιμοποιούν υπνωτικά και κοιμίζουν τους ένοικους) εξαφανίζεται...

Ηδη οι κάτοικοι κοιμούνται με βάρδιες και κάποιοι φυλάνε σκοπιά με τα κυνηγετικά τους όπλα...

Στο δικό μου μάλλον δεν ήλθαν ακόμη.
Ισως δεν ήρθε η σειρά του...
... ή επειδή δεν κλειδώνουμε, μπορεί να μπήκαν κανένα βράδυ, να έριξαν τίποτε Χριστοπαναγίες για την γκαντεμιά που τους έφερε σε τόσο ανεπρόκοβο νοικοκυριό και να έφυγαν...

Κάποιοι φίλοι μου αφήνουν τα χρήματά τους στο χωλ κι ένα σημείωμα που γράφει αυτά είχα μαζί μου απόψε, δεν μου έμειναν άλλα γιατί πλήρωσα τα φροντιστήρια των παιδιών και πήγα και super market...
Eγώ αγόρασα μια κούτα τσιγάρα και την αφήνω στο καθιστικό...

Α ρε Πολύδωρα με τους πραίτορές σου, μόνο γκρουπάκια με φοιτήτριες της σχολής νηπιαγωγών μπορείτε να καθαρίζετε...

Κιαν δεν έγινα σαφής...
Η βία που δεν καταστέλλεται από το κράτος είναι αυτή που απορρέει απ’ αυτό ή υποθάλπεται-προάγεται απ’ αυτό γιατί το υπηρετεί.
Αυτή είναι η δική μου συμβολή στον προβληματισμό για το θέμα…

29.3.07

ΣΤΗ ΛΑΚΟΥΒΑ (Aγαμοι θυται)

Ατυχής και ζαλισμένος έπεσα σε μια λακκούβα.
Τι λακκούβα, λακκουβάρα κι όλους τους χωρεί.
Κόσμος σε απελπισία στη λακκούβα, στη λακκούβα.
Κάμερες και συνεργεία ώχου τι βουή!

Έξι-εφτά είναι φτιαγμένοι στη λακκούβα, στη λακκούβα
και μια θεια μου ερωτευμένη πω-πω τι ντροπή!
Σε λακκούβα ζοφερή όποιος πέσει πώς να βγει.
Σε λακκούβα ζοφερή όποιος πέσει πώς να βγει.

Σύμβουλοι Επικρατείας στη λακκούβα, στη λακκούβα
κι ο παπάς της ενορίας πω-πω μη μας δει!
Και τα Σώματα Ασφαλείας με την κλούβα, με την κλούβα.
Να κι ο Υπουργός Παιδείας ώχου τι ντροπή!

Μη μου κάνεις τη λαχτάρα, δω και σένα στη λακκούβα.
Βρε καλώς τον τον Μητσάρα μέσα στην οπή!
Σε λακκούβα ζοφερή όποιος πέσει πώς να βγει.
Σε λακκούβα ζοφερή όποιος πέσει πώς να βγει.

Της ζωής η δυσκολία η λακκούβα, η λακκούβα.
Του έδαφους ανωμαλία, τρύπα ποταπή.
Τ' άσπρο λέρωσα μακό μου στη λακκούβα, στη λακκούβα.
Σκόνισα τον εαυτό μου, ποιος να με σκεφθεί;

Έχει γούβα σαν την Κούβα στη λακκούβα, στη λακκούβα.
Όταν πέσεις συλλογιέσαι μπας και σηκωθείς.
Σε λακκούβα ζοφερή όποιος πέσει πώς να βγει.
Σε λακκούβα ζοφερή όποιος πέσει πώς να βγει.

(ΑΦΙΕΡΩΜΈΝΟ ΣΤΟΝ ...ΟΤΕ ΠΟΥ ΜΕ ΤΑΛΑΙΠΩΡΕΙ 6 ΜΕΡΕΣ ΧΩΡΙΣ ΙΝΤΕΡΝΕΤ...)

27.3.07

Υπάρχουν και χειρότερα...

(εξακολουθώ να είμαι χωρίς internet... Χθες ζήτησα να μου κάνουν μια εκκαθάριση εδώ και τώρα με ελάχιστο χρόνο στη διάθεσή μου είπα να βάλω το κείμενάκι που δημοσιεύω αύριο στην ΠΡΩΤΗ από ένα ανέκδοτο... Επειδή γενικώς υπάρχουν και χειρότερα...)

Υπάρχουν και χειρότερα…
(υπάρχουν;)

Ένας πατέρας περνώντας από τη κρεβατοκάμαρα του γιου του έμεινε έκπληκτος όταν είδε το κρεβάτι του στρωμένο, όλα τα πράγματα τακτοποιημένα και καθαρά και στο γραφείο του ένα ανθοδοχείο με λουλούδια! Ο υπολογιστής ήταν ανοιχτός κι έπαιζε μουσική, μια επιλογή με τις αγαπημένες μπαλάντες των δικών του παιδικών χρόνων!...
Η έκπληξή του έγινε ακόμη μεγαλύτερη όταν είδε ένα φάκελο τοποθετημένο όρθιο επάνω στο μαξιλάρι, για να μην περάσει απαρατήρητος... Διάβασε: όνομα παραλήπτη “Μπαμπάς”. Με το χειρότερο προαίσθημα, πήρε το φάκελο τον άνοιξε και άρχισε να διαβάζει το γράμμα με τρεμάμενα χέρια:

Αγαπημένε μου πατέρα,
Σου γράφω με μεγάλη μου λύπη (και δάκρυα στα μάτια…), γιατί αποφάσισα να φύγω μακριά σας και να ζήσω με την καινούργια μου φιλενάδα. Αποφάσισα να σου τα πω όλα σ’ αυτό το γράμμα, γιατί ήξερα ότι μια συζήτηση πρόσωπο με πρόσωπο, θα οδηγούσε σε σύγκρουση μ’ εσένα και τη μαμά και ήθελα να την αποφύγω… Έχω βρει το πραγματικό πάθος που έλλειπε από τη ζωή μου κι αυτό το βρήκα πλάϊ στην Τζίνα. Είναι τόσο συμπαθητική!…
Μα ήξερα ότι δεν θα την εγκρίνατε για φίλη μου εξαιτίας των σκουλαρικιών που έχει στη μύτη και στη γλώσσα.
Είναι κι εκείνα τα τατουάζ που έχει -πρόσφατα έκανε ένα και στο μάγουλο.
Φοράει κολλητά δερμάτινα ρούχα κι έχει μια πειραγμένη μοτοσικλέτα που δεν αποχωρίζεται ποτέ.
Μην φοβάσαι όταν κάνει κόντρες δεν θέλει να είμαι κι εγώ επάνω, συνήθως…
Αλλά δεν νομίζω ότι θα την εγκρίνατε και επειδή είναι αρκετά μεγαλύτερη μου. Βέβαια δεν έχει περισσότερα από τα διπλάσια χρόνια από εμένα. Το προσέξαμε αυτό...
Αλλά δεν είναι μόνο το πάθος μου για τη Τζίνα, μπαμπά. Χθες βεβαιωθήκαμε ότι είναι έγκυος και συγκινηθήκαμε πολύ. Η Τζίνα λέει ότι θα είμαστε πολύ ευτυχισμένοι μαζί.
Έχει δικό της τροχόσπιτο και μένει στο δάσος. Μην ανησυχήσετε μπαμπά, δεν θα κρυώνουμε, γιατί η Τζίνα που είναι πολύ ενεργητική και νοικοκυρεμένη, έχει φροντίσει να μαζέψει αρκετά καυσόξυλα για όλο το χειμώνα.
Ονειρευόμαστε να αποκτήσουμε πολλά παιδιά. Η Τζίνα μου άνοιξε τα μάτια, με έκανε να καταλάβω πως το χασίς δεν βλάπτει στην πραγματικότητα κανένα. Θα το καλλιεργούμε και θα το ανταλλάσσουμε με άλλα άτομα στη κοινότητα για όση κοκαΐνη και Ecstasy θέλουμε.
Εντωμεταξύ θα προσευχόμαστε ώστε η επιστήμη να βρει τη θεραπεία για το AIDS και έτσι η Τζίνα να γίνει καλύτερα, εξάλλου το αξίζει!
Μην ανησυχείς για εμένα μπαμπά, είμαι 15 χρονών και ξέρω να φροντίζω τον εαυτό μου.
Κάποια μέρα, είμαι σίγουρος πως θα έρθουμε πίσω να σας επισκεφτούμε για να γνωρίσεις τα εγγόνια σου.
Σας αγαπώ.
Ο γιος σου,
Γιάννης

Υ.Γ. Μπαμπά, τίποτα από τα προηγούμενα δεν είναι αλήθεια.
Απλά βαριόμουν να διαβάσω σήμερα και κανονίσαμε με το Νίκο κι άλλα παιδιά απ’ την τάξη μου, να πάμε να παίξουμε ποδόσφαιρο.Ήθελα να σου θυμίσω πως υπάρχουν χειρότερα πράγματα στη ζωή από μια κοπάνα για παιχνίδι με το φίλο μου καθώς και από τον έλεγχο με την βαθμολογία του τριμήνου, που είναι στο συρτάρι του γραφείου μου...
Σ’ αγαπώ πολύ!
[Πάρε με τηλέφωνο στο κινητό του Νίκου (γιατί δεν πήρα το δικό μου), όταν κρίνεις ότι θα είναι ασφαλές για μένα να γυρίσω σπίτι…]

26.3.07

Ε Ρ Ω Τ Ι Κ Ο...

...γιατί πάνω απ' όλα, είναι άνοιξη!

O MΙΔΑΣ...ΕΧΕΙ ΠΑΝΤΑ ΑΥΤΙΑ ΓΑΪΔΑΡΟΥ




...κάποιοι με αυτιά γαϊδάρου, έσκισαν χτες βράδυ το "λάβαρο" (προβολής του έργου) έξω από το θέατρο ΑΠΟΛΛΩΝ στον Πύργο.


...κάποιοι που ενοχλούνται από την επιτυχία της πολύ καλής δουλειάς της ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑ Σ ΠΥΡΓΟΥ, που παρουσιάζει για 3η εβδομάδα το έργο του ΜΑΝΟΛΗ ΚΟΡΡΕ: "Ο ΜΙΔΑΣ ΕΧΕΙ ΑΥΤΙΑ ΓΑΪΔΑΡΟΥ"...

Με την ευκαιρία να θυμίσω ότι οι παραστάσεις συνεχίζονται κανονικά μέχρι και την Κυριακή 1η Απρίλη, που ολοκληρώνονται για το Πυργιώτικο κοινό.

Η παρουσία μας στις τελευταίες παραστάσεις είναι η καλύτερη απάντηση και στο χτεσινοβραδινό περιστατικό...
που είναι ένα από τα πολλά περιστατικά που αντιμετωπίζει η πολύπαθη (πρώτη και καλύτερη...με διαφορά!) θεατρική ομάδα της Ηλείας

(θυμίζω τον πόλεμο που δεχόταν από την προηγούμενη δημοτική αρχή Πύργου, η οποία δημιούργησε νέα δική της γαλάζια θεατρική ομάδα...οέο!)

(Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν σήμερα το πρωί από τον πρωταγωνιστή του έργου Βασίλη Λαγογιάννη)

25.3.07

Ο fustis (φουστανέλα) και το τσουλί (τσολιάς)

μπερδέματα μ' αυτές τις λέξεις...
Η λέξη φουστανέλα λέει η "ΑΣΠΡΗ ΛΕΞΗ" είναι υποκοριστικό του ουσιαστικού φουστάνι, η ιστορία του οποίου μας οδηγεί στο λατινικό fustis (=σκυτάλη, σκύταλον, ξύλον)
αυτά για το εθνικοπατριωτικό πλισεδάκι που έχει την... τιμητική του αυτές τις μέρες

Και η λέξη "Τσολιάς" (πάντα από τις εκδόσεις "ΑΣΠΡΗ ΛΕΞΗ", ετοιμολογείται από το μεσαιωνικό ουσιαστικό "τσούλι" ή "τσόλι" (= από φθαρμένο ύφασμα, κουρέλι)το οποίο κατάγεται από το αραβικό cul.
Ο Τσολιάς λοιπόν,αρχικά ήταν εκείνος που φορούσε τσόλια!

Αυτά σαν ένα μικρό συγχαρητήριο αφιέρωμα στους "τσολιάδες", που πήγαν απόψε στο γήπεδο για να φάνε τους Τούρκους...

24.3.07

O Πολύδωρας εδώ,,,


έρχεται στον Πύργο εκπροσωπώντας την κυβέρνηση στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου...

Ποιός τον κάλεσε;

Ο νέος Δήμαρχος Πύργου δεν τον κάλεσε
(είναι ΠαΣοΚ προερχόμενος από τον συνασπισμό, συμμετείχε στην κατάληψη της Νομικής επί Χούντας, συνελήφθη, βασανίστηκε, διακόπηκε η αναβολή στράτευσής του και οδηγήθηκε υποχρεωτιικά σε κατάταξη στον Ελληνικό Στρατό....)
Ο νέος Νομάρχης Ηλείας δεν τον κάλεσε
(είναι ΠαΣοΚ)

Ζήτησα από τον Δήμαρχο σήμερα να του παραδώσει ένα κείμενο με τις προσωπικές του θέσεις για τους αγώνες των φοιτητών όπως τις εξέφρασε πριν λίγο καιρό στη συνάντησή του με τους αγωνισζόμενους φοιτητές του ΤΕΙ Πύργου και να μην τον καλέσει στην συνήθη δεξίωση.
Αν πάει ο Βύρωνν μόνος του του πρότεινα να αποχωρήσει ο ίδιος ο Δήμαρχος....
Ιδωμεν...

ΥΓ. Πόσο πάει το γιαούρτωμα υπουργού από blogger; Ξέρει κανείς να μου πει; Με ενδιαφέρει....

21.3.07

Φτάνει Πιά!

Εμείς οι Έλληνες πολίτες ζούμε, σε καθημερινή πλέον βάση, μια απαξίωση σε βάρος μας. Σε κανέναν άλλο τομέα της Διοίκησης της χώρας μας η απαξίωση αυτή δεν είναι πιο έντονη απ' ότι στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης.


Διαμαρτυρόμαστε για την απαξίωση σε βάρος μας, που παίρνει τη μορφή τυφλής βίας εναντίον συμπολιτών μας.


Διαμαρτυρόμαστε για την απαξίωση σε βάρος μας, όταν αυτή εκδηλώνεται με την συγκάλυψη της έκνομης δράσης λίγων αστυνομικών.


Διαμαρτυρόμαστε για την απαξίωση σε βάρος μας, που αποτελεί η ανείπωτη ταλαιπωρία για την έκδοση διαβατηρίου και ταυτότητας.

Φτάνει πιά! Ζητούμε τη λήψη συγκεκριμένων μέτρων για να σταματήσει η απαξίωση σε βάρος των Ελλήνων πολιτών.

Ζητούμε:
  • Τον απόλυτο σεβασμό προς την προσωπικότητα και την αξιοπρέπεια των πολιτών.
  • Την αποκατάσταση, με έργα και πράξεις, της αξιοπιστίας της Ελληνικής Αστυνομίας στην οποία έχει ανατεθεί η τήρηση της έννομης τάξης.
  • Τον άμεσο εξορθολογισμό διαδικασιών για την έκδοση διαβατηρίων και ταυτοτήτων.
Ζητούμε αυτά που θα έπρεπε να είναι αυτονόητα σε μια δημοκρατική κοινωνία στον 21ο αιώνα.

Μια πρωτοβουλία των ιστολογίων: Αμπελοφιλοσοφίες, αναΜόρφωση-ιστολόγιο, ΔΕ ΜΑΣΑΜΕ ΡΕ, Ελεύθερος Σκοπευτής, Ιστολόγιον, ΚΑΙ βλέπω ΚΑΙ ακούω ΚΑΙ μιλάω, Καλτσόβρακο, Λαπούτα, Λευκός Θόρυβος, λ:ηρ, Μαργαριταρένια, Με Νταούλια και Ζουρνάδες, Στέφανος Ν. Παπανώτας, το χέρι, Ψιλικατζού, ANARRIMA, Digital Era, divaynne, doncat, eidisis-sxolia, Fairy Smoke, fastbackwards, Gravity & the Wind, GreekUniversityReform, Non-Linear Complexity, Nylon, oraelladas, RealityTape, taparaponasas stoMIXER, vrypan|net|weblog, We are not alone,apallou

Πάρτε μέρος στην πρωτοβουλία μας.

tags: |

ΠΥΡΓΟΣ: ΑΠΟΨΕ ΦΙΛΟΞΕΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΤΣΙΤΟΥΡΙΔΗ...


Αποκλειστική φωτογραφία των αποθεματικών των Ταμείων, που τα εξασφάλισε ο Τσιτουρίδης στην εκδήλωση, που άρχισε πριν λίγη ώρα στο συνεδριακό κέντρο της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ηλείας.
Προήλθαν από ευγενική χορηγία και εσωτερικό έρανο των μελών του νεοϊδρυθέντος και στον Πύργο ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ...

Κι όμως στα σοβαρά αυτός ο άνθρωπος μιλάει και δίνει οικονομικές συμβουλές αυτή την ώρα στην πόλη μου.
Οέο!!!!!!!!!!

Θα κλείσει το Αντί; (ΕΚΚΛΗΣΗ!!!)

Αντιγράφω από το http://histologion-gr.blogspot.com/2007/03/blog-post_7921.html,

επειδή δεν ξέρω να το χειριστώ αλλιώς το πράμα...
(έμεινα και από τεχνική υποστήριξη)


Το Αντί το διαβάζω από τα 17 μου χρόνια. Άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο συχνά, αποτελούσα πάντα μέρος της "βάσης αναγνωστών" του. Τον Χρήστο τον Παπουτσάκη τον έχω γνωρίσει στην πορεία - οικογενειακή γαρ φιλία. Οι τελευταίες λοιπόν εξελίξεις με στεναχωρούν και με εξοργίζουν σχεδόν σε προσωπικό επίπεδο.

Το περιοδικό συνόψισε στις σελίδες του όλη την μεταπολιτευτική πολιτική και πολιτιστική ιστορία, ενώ υπήρξε μαχητικά ανεξάρτητο μέσα στον πολιτικό χώρο της μη-σταλινικής αριστεράς στον οποίο ανήκε. Από τις σελίδες του έχουν περάσει δημοσιογράφοι και σκιτσογράφοι που έγιναν στην συνέχεια πανελληνίως γνωστοί.

Το περιοδικό ΑΝΤΙ λοιπόν είναι στα πρόθυρα του να κλείσει, για ασήμαντη αφορμή και προς δόξαν της ελευθερίας του τύπου αλά Ελληνικά... Όπως γράφει σήμερα ο Περικλής Κοροβέσης:

Τον Απρίλη που μας έρχεται κλείνουν σαράντα χρόνια από τη στρατιωτική επιβολή της δικτατορίας. Τον ίδιο μήνα, κατά μία περίεργη σύμπτωση, το περιοδικό θα κλείσει αν δεν βρεθούν ογδόντα χιλιάδες ευρώ, τις οποίες δεν έχει άλλη ελπίδα να βρει, εκτός των χιλίων νέων συνδρομητών που του χρειάζονται για να πληρώσει αυτό το χρέος. Και αυτό το χρέος δεν είναι ούτε προς την Εφορία ούτε προς το ΙΚΑ. Είναι η αξία ενός χιουμοριστικού σχολίου που γράφτηκε τις Απόκριες του 2004, στο τεύχος 810. Το περιοδικό είχε ένα αφιέρωμα «καρναβαλιστικό» με σχόλια και σκίτσα που αφορούσαν πολιτικούς ή άλλα δημόσια πρόσωπα.

Το συγκεκριμένο σχόλιο αφορούσε τον κ. Βλάση Φρυσίρα, γνωστό συλλέκτη έργων τέχνης και ιδρυτή του ομώνυμου Μουσείου στην Πλάκα. Η Ελληνική Δικαιοσύνη, στηριζόμενη στον τυποκτόνο νόμο του κ. Ευάγγελου Βενιζέλου, έκρινε πως η τιμή και η υπόληψη του κ. Φρυσίρα θίγονταν, τις αποτίμησε 80.000 ευρώ και το περιοδικό καταδικάστηκε ερήμην να καταβάλει αυτό το ποσό. Το ποσό αυτό ήταν υπέρογκο για ένα μικρό περιοδικό και αδυνατούσε να το καταβάλει.

Ο κ. Φρυσίρας δεν δεχόταν ούτε καν ένα διακανονισμό και να καταβληθούν τα χρήματα σε δόσεις. Και η Δικαιοσύνη, όπως είναι τυφλή, έκανε κατάσχεση στα δύο ακίνητα του εκδότη του περιοδικού και τρεις μέρες πριν από την επέτειο της «21ης Απριλίου» θα γίνει αναγκαστικός πλειστηριασμός του οικήματος που στεγάζει το «Αντί».



Προσθέτω ότι η δίκη έγινε ερήμην λόγω σοβαρού προβλήματος υγείας του εκδότη του περιοδικού Χ. Παπουτσάκη... Ενώ συντάκτης του σχολίου ήταν ο Μάνος Στεφανίδης, πρώην διευθυντής του εν λόγω μουσείου και συνεργάτης του ΑΝΤΙ, ο οποίος έχει δηλώσει πως αν και αυστηρό το συγκεκριμένο δημοσίευμα δεν απείχε από την αλήθεια και δήλωσε έτοιμος να υπερασπιστεί τα γραφόμενά του σε οποιοδήποτε δικαστήριο

Το θέμα είναι ότι όλα αυτά είναι οι συνέπειες του νόμου Βενιζέλου, που ορθότατα τον χαρακτηρίζει τυποκτόνο ο Κοροβέσης. Όπως σημειώνει η Αυγή:

Η ισχύουσα νομοθεσία προβλέπει εξαιρετικά ενισχυμένα (στα όρια της εξόντωσης, μερικές φορές) ποσά για αδικήματα που διαπράττονται μέσω του Τύπου. Το μέτρο αποσκοπούσε στον περιορισμό των καταχρήσεων του Τύπου (και μάλιστα του ηλεκτρονικού) εις βάρος του πολίτη, αλλά εξελίσσεται σε μάστιγα, καθώς συχνά εφημερίδες, περιοδικά και ραδιοτηλεοπτικά μέσα αντιμετωπίζουν αγωγές με αξιώσεις αποζημιώσεων πολλών χιλιάδων ή και εκατομμυρίων ευρώ. Είναι γνωστό ότι στην κατασκευή αστικών διεκδικήσεων έναντι του Τύπου "ειδικεύονται" δικηγόροι-"κοράκια", οι οποίοι αναζητούν τους ενδιαφερόμενους και αναλαμβάνουν εργολαβία την υπόθεση. Πρόκειται για βιομηχανία εκβιασμού.
Και τα δικαστήρια; Συχνά οι αποφάσεις χαρακτηρίζονται ως αποτέλεσμα "ρουλέτας". Μια μεταφορά, μια εικόνα λόγου για την ενίσχυση του ρεπορτάζ, μια κρίση που δεν μπορεί να έχει την αποδεικτική στερεότητα της δικαστικής απόφασης, ένας πολιτικός χαρακτηρισμός συμπεριφοράς που υπολαμβάνεται ως προσωπική συκοφαντία αρκούν για να δοθεί ηθική ικανοποίηση και να επιδικαστεί χρηματική αποζημίωση. Αποτέλεσμα δεν είναι να ενισχύεται η δημοκρατική δεοντολογία, αλλά να παραβιάζεται η ελεύθερη έκφραση και πληροφόρηση του πολίτη, συχνά προληπτική αυτολογοκρισία των δημοσιογράφων. Εξυπακούεται ότι τα χοντρά παιχνίδια συνεχίζουν, καθώς όσοι για επιχειρηματικούς ή πολιτικούς λόγους επιλέγουν να συκοφαντήσουν τους αντιπάλους τους προϋπολογίζουν το κόστος της αποζημίωσης και αναλόγως πράττουν.

Ο νόμος αυτός, όπως έχει και όπως εφαρμόζεται δεν συνάδει με την αρχή της ελευθερίας του λόγου και του τύπου. Οφείλει να καταργηθεί. Αλλιώς κανένας δεν θαθα μπορεί να κρίνει και να σατιρίζει ελεύθερα, δηλαδή, πιο απλά, η ελευθεροτυπία στην χώρα μας θα αποτελεί φενάκη *για έναν ακόμα λόγο έστω).

Αναδημοσιεύω τέλος την έκκληση για την σωτηρία του περιοδικού από την Αυγή, για όποιον και όποια ενδιαφέρεται να το στηρίξει:

Ο κίνδυνος να κλείσει το "Αντί" είναι ορατός, γιατί ο εκδότης του δεν μπορεί να καταβάλει τα 80.925,88 ευρώ. Οι φίλοι του περιοδικού δεν είναι λίγοι. Με μια νέα συνδρομή μπορούν να αποτρέψουν το απευκταίο. Ο λογαριασμός του ΑΝΤΙ: Εθνική Τράπεζα 172 400 506-60 Χρήστος Παπουτσάκης.

... μα δεν ήμουν τσιγγάνος...

«Όταν ήρθαν να πάρουν τους τσιγγάνους δεν αντέδρασα.
Δεν ήμουν τσιγγάνος.
Όταν ήρθαν να πάρουν τους κομμουνιστές δεν αντέδρασα.
Δεν ήμουν κομμουνιστής.
Όταν ήρθαν να πάρουν τους Εβραίους δεν αντέδρασα.
Δεν ήμουν Εβραίος.
Όταν ήρθαν να πάρουν εμένα δεν είχε απομείνει κανείς για να αντιδράσει.»
Μπ. Μπρεχτ

ΣΗΜΕΡΑ ΔΙΚΑΖΟΝΤΑΙ ΑΥΤΟΙ...ΑΥΡΙΟ...ΜΕΘΑΥΡΙΟ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ



Πρωτοβουλια Αλληλεγύης γονιων

Κείμενο καταγγελία και συλλογή υπογραφών

Εμείς,
που υπογράφουμε αυτό το κείμενο, ΓΟΝΕΙΣ ΦΟΙΤΗΤΩΝ και ΜΑΘΗΤΩΝ, που το τελευταίο διάστημα χτυπιούνται και προπηλακίζονται από τους “πραιτοριανούς” του Πολύδωρα και τα ΜΜΕ

ΔΗΛΩΝΟΥΜΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΜΕ:

· Σε κανένα αστυνομικό να σακατεύει τα παιδιά μας στα κρυφά ή φανερά
· Σε κανένα “ΜΕΓΓΕΛΕ” να τα ψεκάζει με απαγορευμένα – καρκινογόνα- χημικά, κάνοντας πειράματα με την υγεία τους για το παρόν και το μέλλον
· Σε κανένα φέρελπι, βολεμένο ή δοτό δημοσιογράφο της ιδιωτικής και κρατικής τηλεόρασης να τα φιμώνει, να τα συκοφαντεί και να τα προπηλακίζει, όταν, δήθεν στα πλαίσια της δημοκρατίας, τα καλούν να πουν τη γνώμη τους
· Σε κανένα πολιτικό κόμμα ή ομάδα, να παίζει παιχνίδια πάνω στον αξιοπρεπή και συγκινητικό αγώνα τους για δημόσια δωρεάν παιδεία, για δουλειά, ελευθερία και εντέλει τη ζωή τους
· Σε καμιά κυβέρνηση, μιλώντας για αλήτες, φασίστες και κουκουλοφόρους, να συκοφαντεί και να υπονομεύει αυτά τα παιδιά που είναι η μόνη ελπίδα να αλλάξουν τα πράγματα σ΄ αυτόν τον τόπο.
Όλοι εμείς οι ΑΓΝΩΣΤΟΙ που υπηρετήσαμε και δουλεύουμε για να πληρώνουμε, σε μεγάλο μέρος, τη “δωρεάν παιδεία”, ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΜΕ να μιλάνε για βεβήλωση του ΑΓΝΩΣΤΟΥ στρατιώτη οι ΓΝΩΣΤΟΙ απαλλαγέντες και απόντες από κάθε εθνικό, κοινωνικό και ταξικό αγώνα.

Τέλος,
καλούμε, “χωρίς κουκούλες”, τον κάθε γονιό, με τη δημόσια αυτή υπογραφή του να δηλώσει απέναντι σ΄ όσους αποφάσισαν να σακατεύουν τα παιδιά του, επειδή τολμάνε να διεκδικούν τη ζωή τους και απέναντι σ΄ όσους πιστεύουν ότι μπορούν να χρησιμοποιήσουν τον αγώνα των παιδιών του για να κερδίσουν εκλογικούς ή πολιτικούς πόντους ότι:
Πάνω από τις εκτιμήσεις για τα “συντηρητικά” χαρακτηριστικά και αντανακλαστικά της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας, υπερέχει και προϋπάρχει το ένστικτο της υπεράσπισης της αξιοπρέπειας, της υγείας και της ζωής του παιδιού του.
Δημητριάδης Δημήτρης , Χαραλαμπίδου Μάρθα , Ρηγόπουλος Γιώργος , Κατσίμπα Δάφνη , Νανακούδης Χαράλαμπος , Παράδα Αναστασία , Νικολαϊδης Κώστας , Νικολαϊδου Μαίρη , Χατζηκρανιώτης Αλέκος , Σπαϊα Σοφία , Βάγιας Νικος , Αγιακάτσικα Νίκη ,Νικολάου Κώστας , Ηλιοπούλου Χρυσούλα , Γρηγοριάδης Δημήτρης , Παπαδοπούλου Αναστασία , Γκόνης Διονύσης , Γκόνη Καλλιόπη , Τσακμάκης Γιάννης , Τεμουρτζίδης Δημήτρης , Μέντζος Απόστολος , Κανάρης Μανώλης , Βαλάση Δήμητρα , Τζανής Νίκος , Λεωνιδάκης Δημήτρης , Λεωνιδάκης Αναστάσιος , Τιμπλαλέξης Αχιλέας , Περχανίδου Καίτη , Πανδίρης Γιάννης Πανεπιστήμιο , Πανδίρη Αλέκα , Σουρμελάς Ηλίας , Μουλαδάκη Μαρία ΤΕΙ ,Ελένη Γκίκα , Σπύρος Καλογερόπουλος,Γιάννης Σχίζας


Η Πρωτοβουλία θα παραστεί στη 21 Μάρτη ,στη δίκη των άδικα συλληφθέντων φοιτητών στη Πορεία 8 Μάρτη.

Θα συμμετάσχει στη Πορεία 22 Μάρτη στην Αθήνα ενάντια στον αντισυνταγματικό νόμο-πλαίσιο


Η πρωτοβουλία είναι ανοικτή σε όλους τους γονείς που θέλουν να στηρίξουν το δίκαιο αγώνα των παιδιών τους , για συλλογή υπογραφών και πληροφορίες επικοινωνείτε :

Μπάμπη Νανακούδη 2310 349500
nanakoudis@yahoo.gr
Δημήτρη Δημητριάδη 2310 859315Γιώργο Ρηγόπουλο 2310 905861
Ελένη Γκίκα 6946081251 kalel@ath.forthnet.gr

20.3.07

το άλλο του χέρι....

Εκεί είναι το μεγάλο μυστικό...
Οταν με το ένα χέρι γράφει κανείς, που έχει το άλλο του χέρι;...

Θυμήθηκα αυτή την κουβέντα που λέγαμε παλιά...
Και πόσους δεν θα ήθελα να ρωτήσω:
- όταν έγραφες αυτές τις υπέροχες, μοναδικές ...μαλακίες,
που είχες το άλλο σου χέρι;

Δεν έχει σημασία αν είναι αριστερό ή δεξί...
όλα εξαρτώνται από την εξοικείωση του χρήστη...
Αλλωστε και δεξιός μαλάκας κυκλοφορεί στην πιάτσα,
το ίδιο "ποιοτικός" με τον αριστερό συνάδελφό του...
Οργανωμένοι στις Κ.Ο.ΒΑ της Μαλακάσας
:)
Θα τα ξαναπούμε...

Τα ΔΕΝ μιας 51χρονης ζωής (Παράρτημα Α)

Δεν μπόρεσα να καταλάβω πάντα έγκαιρα τους «δήθεν» και να προφυλαχθώ.

Δεν χόρεψα ποτέ (εκτός από εκείνες τις αργόσυρτες κινήσεις των ροκ τραγουδιών της 10ετίας του ’70- αν και μου αρέσει πολύ ο χορός)

Δεν μετάνιωσα που εκκλησιαζόμουν ανελλιπώς μέχρι τα 17 μου, ούτε που δεν εκκλησιάστηκα ποτέ στη συνέχεια…

Δεν μετάνοιωσα που δεν έκανα Θρησκευτικό γάμο (αν και ξέρω πια ότι δεν είναι εκεί το μεγάλο πρόβλημα)


19.3.07

Τα "ΔΕΝ" μιας 51χρονης ζωής

[Πάμε σαν παιδικό παιχνίδι…]

- Δεν ταξίδεψα ποτέ έξω από την Ελλάδα (δεν έφτασα στα σύνορα ποτέ)
- Δεν οδήγησα ποτέ μηχανοκίνητο δίτροχο πάνω από 50 κυβικά
- Δεν έκανα ποτέ ομαδικό τουρισμό (μετά τις εκδρομές του Λυκείου)
- Δεν πέταξα ποτέ μια μολότωφ, ενώ όλο αυξάνονται οι στόχοι, που με προκαλούν να το κάνω
- Δεν χτύπησα ποτέ τα παιδιά μου, (καλό ή κακό;), ενώ ξέσπασα σε ξύλινες ή τοίχινες επιφάνειες (καλό ή κακό;)…
- Δεν κυκλοφόρησα ποτέ ένα λογοτεχνικό έργο μου, ενώ όλο κι αυξάνονται αυτοί που με παρακινούν να το κάνω
- Δεν μέθυσα ποτέ τόσο ώστε να μην θυμάμαι τι έκανα (αν και μερικά από αυτά που έκανα μεθυσμένος θα προτιμούσα να μην τα θυμάμαι)
- Δεν ξέρω τίποτα από Θεσσαλονίκη (δυο ονειρεμένα ταξίδια 7ήμερα, ξεθωριάζουν στο βάθος του χρόνου)
- Δεν ταξίδεψα ποτέ στη Θράκη
- Δεν γνωρίζω καλά καμία ξένη γλώσσα (μετριότατα Αγγλικά)
- Δεν έμαθα ποτέ να παίζω κιθάρα, ενώ θα το ήθελα…
- Δεν πιάστηκα στα χέρια με κανένα και σε καμιά ηλικία μετά την Πέμπτη Δημοτικού.
- Δεν διάβασα αρχαίους Έλληνες κλασικούς (μετά το Λύκειο - πάλι καλά που διάβασα Ρώσους κλασσικούς για να μην τρελαθώ στο στρατό)
- Δεν μου έμεινε τίποτα από τα μεγάλα ποσά που κέρδισα στα τυχερά παιχνίδια (ΠροΠο, Τζόκερ, στοίχημα, λαχεία ίσως γι’ αυτό δεν παίζω, πια)
- Δεν έκοψα ποτέ το τσιγάρο, αφότου το άρχισα μετά το Λύκειο.
- Δεν ντράπηκα ποτέ για καμιά από τις 16 δουλειές που έχω κάνει (αν και ντρέπομαι, που έχασα τόση ζωή δουλεύοντας)
- Δεν δοκίμασα ποτέ ευφορικά, διεγερτικά ή ναρκωτικά (…ποτέ δεν είναι αργά;)
- Δεν έβαλα υποψηφιότητα ποτέ σε κανένα κόμμα ή αυτοδιοικητικό συνδυασμό.
- Δεν ψήφισα ποτέ Πολιτικό Κόμμα, που να ξεπερνά το 5% (και πούντο…)
- Δεν κυνήγησα ούτε ψάρεψα ποτέ.
- Δεν έκοψα ποτέ ένα δένδρο χωρίς να το αντικαταστήσω στο 5πλάσιο
- Δεν εκδικήθηκα ποτέ αυτούς που με έβλαψαν (όχι πως δεν το ‘θελα πάντα…)
- Δεν έκλεψα τον ιδρώτα κανενός…
- Δεν έζησα ποτέ απ’ τα λεφτά μιας γυναίκας (δεν είναι μαγκιά αυτό, για μειονεξία μου το λέω…)

Αταίριαστε, βαρέθηκα να συνεχίσω, αν και μου άρεσε πολύ η ιδέα σου… ίσως συνεχίσω άλλη μέρα :)

Εσύ...

ΕΣΥ… κρατάς στην τσέπη καλοτυλιγμένες αποδείξεις από τις συνεδρίες με τον ψυχολόγο σου…

ΕΓΩ…

Μένω μονάχος στο παρόν μου

να σώσω οτιδήποτε - αν σώζεται –

κι ας έχω τις συνέπειες του νόμου

συνένοχο στο φόνο δε θα μ' έχετε

18.3.07

ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΣΤΟ ΕΛΕΟΣ νεόπλουτων ΓΟΝΙΩΝ...


...κάποια κοριτσάκια Λυκείου της Πάτρας, έφυγαν χτες από τον Πύργο κλαίγοντας...

...κάποιοι δάσκαλοι χορού χτες βράδυ ένοιωσαν στον Πύργο κομμένα τα πόδια τους,
όσο είδαν κομμένα τα φτερά των μαθητριών τους...

Η αδικία σε βάρος των παιδιών είναι είναι το πιο επαίσχυντο έγκλημα...

Κι όταν η αδικία γίνεται για να βραβευθούν τα παιδιά του κυρίου και της κυρίας νεοπλούτου...
(που από το πουθενά πήραν το πρώτο βραβείο!!!)
τότε το έγκλημα είναι εκ προμελέτης!!!

Προσπάθησα την Πέμπτη να δείξω στο Δ/ντή της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης Ηλείας, ότι πήραμε χαμπάρι αυτό που παιζόταν!
Δεν πτοήθηκαν...

Φυσικά και περιμένω να μου παραδώσει το cd των μαθητικών αγώνων
(που μου υποσχέθηκε)
και τα ονόματα της "κριτικής επιτροπής" για να τα στείλω σε 10 ακαδημίες χορού για να γελάνε μαζί τους...

Ομως επειδή η ψιλή μύτη ή το μακρύ ράμφος των νεόπλουτων πρέπει να σπάει...
Ομως επειδή πρέπει να επιβραβεύονται οι αγώνες των παιδιών, αντί να τους τσακίζονται (έτσι ατιμώρητα) οι ελπίδες...
Θα συνεχίσουμε...

ΒΗΜΑ ΠΡΩΤΟ:
Ο σύλλογος γονέων του Λυκείου που φοιτούν οι θυγατέρες του κυρίου και της κυρίας νεοπλούτου,
ετοιμάζουμε ειδική τελετή για βράβευση του περσινού μαθηματικού της μιας εκ των παραπάνω θυγατέρων,
για όσα "εζησε" ο καθηγητής από τον νεόπλουτο όταν ..."τόλμησε" να μη βάλει 20 στα μαθηματικά στην κόρη...

ΖΗΤΑΩ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΑΣ
Προσπαθώ να έλθω σε επικοινωνία με το Λύκειο της Πάτρας που αδικήθηκε και να μεθοδεύσουμε μαζί την αντίδρασή μας.
Αν κάποιοι γνωρίζετε κάτι...
Ειδικά αν μπαίνετε εδώ Πατρινοί bloggers ή αν γνωρίζετε πατρινούς bloggers ή εκπαιδευτικούς βοηθήστε να επικοινωνήσουν μαζί μου... (6976616868)

Ετσι μπορούμε... με ένα εκατομμύριο τσιμπήματα μέλισσας... :)
Καλημέρα σας

Είμαστε όλοι εκεί...


...απόψε στη βραδιά του πράχτορα...
για να ξαναθυμηθώ μαζί με τα παραμύθια του, τη διδασκαλία και τη θεραπεία της νύχτας, που άκουσα να λέει μια ζωγράφος...
όμορφες νύχτες απροσδόκητες
Μάρτης του 2007

15.3.07

Amelie...

Το κάλεσμα του αταίριαστου (μπουκάλια στο πέλαγος) και δεν μπορώ να μην ανταποκριθώ:
Τέτοια ώρα τέτοια λόγια βέβαια για να πω 2 λόγια για τις αγαπημένες μου ταινίες...
Αλλωστε δεν είμαι σίγουρος αν ήταν μόνο αυτές ή κυρίως αυτές

εκτός βέβαια από την πρώτη....

1. Αmelie

2. Οι τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας

3. Τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα

4. Μελισσοκόμος

5. Μπέτυ Μπλού (που μου θύμισε ο αταίριαστος...)

να κάνω πασούλα:
Στον skipper
Στην Γωγώ (Φτάσε),
Στο αρμιρίκι
Στην Κατερίνα (Επεα πτερόεντα),
Στη Μαριαλένα

Π.Ο.Τ.Α ΠΥΛΟΥ: 23 ΚΑΥΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΖΗΤΟΥΝ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

Μια τουριστική επένδυση, όπως αυτή της ΠΟΤΑ στην Πυλία Μεσσηνίας, από τις πιο μεγάλες που έχουν πραγματοποιηθεί στον ελληνικό χώρο, ύψους 325 εκατομμυρίων ΕΥΡΩ, μπορεί να έχει και θα έχει ποικίλες επιπτώσεις θετικές και αρνητικές, σε όλα τα επίπεδα. Οικονομικό, περιβαλλοντικό, ενεργειακό, κοινωνικό κλπ.

Αν για την ίδρυση ενός απλού κάμπινγκ απαιτούνται μύριες όσες μελέτες και άδειες, αναρωτηθήκαμε τι άραγε απαιτείται και τί έχει προβλεφθεί, εκπονηθεί και αδειοδοτηθεί γι’ αυτό το πραγματικά τεράστιο έργο;

Γι’ αυτό θεωρήσαμε ότι είναι ανάγκη να θέσουμε τα ποιο κάτω ερωτήματα και να αναμείνουμε τις ανάλογες απαντήσεις τόσο από τη μεριά του επενδυτή όσο και τη μεριά του Δημοσίου.

Δεν είμαστε εναντίον των επενδύσεων, διότι μια επένδυση προσδοκούμε ότι θα καλύψει ανάγκες κάθε είδους, αλλά μια επένδυση τέτοιου εύρους εγείρει πλέον κρίσιμα ερωτήματα που ζητούν πιεστικά πειστικές απαντήσεις.

Δεν μπορούμε να επαναπαυτούμε σε «αόριστες υποσχέσεις» των σημερινών επενδυτών. Η εταιρεία που αναλαμβάνει τη δημιουργία αυτού του κολοσσού σήμερα ανήκει σε ανθρώπους «δικούς μας», «ντόπιους», που μπορεί να έχουν και καλούς σκοπούς εκτός από την κερδοφορία. Αύριο όμως δεν ξέρουμε σε ποιους θα ανήκει. Μέσα σε μια νύχτα οι κολοσσοί αυτοί περνούν από το ένα χέρι σε άλλο. Παράδειγμα η ΤΙΜ. Και πρέπει όλοι να είμαστε πολύ προσεκτικοί για τους σχεδιασμούς και τις επιπτώσεις γενικώς.

Σήμερα που έχουμε μια πληρέστερη ενημέρωση για τους σχεδιασμούς για την οικοδόμηση της ΠΟΤΑ και όλα τα επίσημα στοιχεία για το μέγεθος της κρατικής επιχορήγησης, τα ερωτήματα μπορούν και να τεθούν και να είναι εξειδικευμένα.

Αν είχαμε θέσει τα ανάλογα ερωτήματα για την κατασκευή του Εθνικού Δρόμου Τσακώνας – Παραδείσια τότε, σήμερα θα είχαμε έναν δρόμο σωστό.

Δεν θα τον πληρώναμε για δεύτερη φορά «χρυσό», και μάλιστα με καθυστέρηση ετών. Γιατί ενώ είχαμε με αιτήσεις μας επίσημες απαντήσεις από το κράτος ότι ο δρόμος κατασκευαζόταν χωρίς ή με ελλιπείς μελέτες, εν τούτοις, σταθμίζοντας τις δυσμενείς έως εχθρικές αντιδράσεις εναντίον μας από την αναβολή κατασκευής του Εθνικού Δρόμου, δήθεν «εξ αιτίας μας», δεν προχωρήσαμε στις ενδεικνυόμενες ενέργειες.

Και ΙΔΟΥ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ!!!

Τον δρόμο Τσακώνα - Παραδείσια τον πληρώνουμε τουλάχιστον δύο φορές!

Σήμερα δεν μπορούμε να σιωπήσουμε για ένα τόσο μεγάλο έργο, ανάλογο του Εθνικού Δρόμου Τσακώνας Παραδείσια.

Απαιτούμε πλέον διαφάνεια και πληροφόρηση, όχι για εμάς αλλά για όλους τους Έλληνες που από το υστέρημά τους θα επιδοτήσουν μια τέτοια επένδυση, με την προσδοκία δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας και οικονομικής προόδου.

Θέτουμε δημοσίως μια σειρά ερωτημάτων που απαιτούν σαφείς, εμπεριστατωμένες και τεκμηριωμένες απαντήσεις από εκείνους προς τους οποίους απευθύνονται.

Και αναμένουμε.

Ερωτήματα.

  1. Είναι δυνατόν και με ποιο τρόπο και από ποιες πηγές μπορούμε να λάβουμε γνώση όλων των παραμέτρων (οικονομικών, περιβαλλοντικών, ενεργειακών κλπ) της επένδυσης αυτής;
  2. Είναι δυνατόν να μην υπάρχει «ειδικό χωροταξικό σχέδιο» για την περιοχή της ΠΟΤΑ που θα ανεγερθούν οι τέσσερις μεγάλες τουριστικές ξενοδοχειακές μονάδες πολυτελείας δυναμικότητας 2.750 κλινών, ένα συνεδριακό κέντρο 1.175 θέσεων και ένας μεγάλος αριθμός από βίλλες και να μπορεί να καλυφθεί αυτή η έλλειψη με νόμο που θα εισαχθεί στην Βουλή για ψήφιση; Δεν υπάρχει αντισυνταγματικότητα του νόμου αυτού; Είναι δυνατόν οι βουλευτές να ψηφίσουν για μια προειλημμένη απόφαση επένδυσης η οποία ήδη έχει αδειοδοτηθεί; Δηλαδή θα επικυρώσουν με την ψήφο τους άκριτα, ειλημμένες αποφάσεις της διοίκησης;
  3. Η περιοχή στην οποίαν πρόκειται να δημιουργηθεί η ΠΟΤΑ βρίσκεται στο Νότο τα Ελλάδας, στο Νότο του Νότου της Ευρωπαϊκής Ενωσης, σε μια περιοχή που μπορεί να απειληθεί από τις πρώτες από την κλιματική αλλαγή και την επίταση του φαινομένου του θερμοκηπίου. Υπάρχει σχετική μελέτη των πιθανών επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής και της επίτασης του φαινομένου του θερμοκηπίου στην επένδυση αυτή; Είναι εξασφαλισμένη η περιβαλλοντική βιωσιμότητα της επένδυσης αυτής και συνακόλουθα η οικονομική βιωσιμότητά της; Έχει ληφθεί υπ’ όψη μέσω μελετών η «φέρουσα ικανότητα» της περιοχής, σε έναν ορίζοντα τουλάχιστον εικοσαετίας; Σε εκπομπή της τηλεόρασης της ΕΡΤ1 της 23ης Φεβρουαρίου 2007 που μεταδόθηκε στις 10 μ.μ., στην οποίαν προσκεκλημένος της δημοσιογράφου κ. Παναγιωταρέα ήταν ο Πρόεδρος του Αστεροσκοπείου Αθηνών κ. Χρήστος Ζερεφός, ένας από τους εγκυρότερους αναλυτές της επίτασης του φαινομένου του θερμοκηπίου και της κλιματικής αλλαγής, με ιδιαίτερη έμφαση αναφέρθηκε στο μείζονα κίνδυνο της ερημοποίησης του ελλαδικού χώρου και αναφέρθηκε ειδικότερα στον μέγιστο κίνδυνο της ερημοποίησης της ΝΟΤΙΑΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ ως και των νησιών του Αιγαίου.
  4. ΄Εχει γίνει μελέτη για το πόσα εκατομμύρια κιλοβατώρες θα απαιτηθούν για την πλήρη αποπεράτωση όλων αυτών των έργων και από πού θα καλυφθεί αυτή η ενεργειακή ζήτηση;
  5. Έχει γίνει μελέτη για το μέγεθος των ενεργειακών απαιτήσεων λειτουργίας αυτής της τεράστιας και ενεργοβόρας επένδυσης; Εκτός της καθ’ αυτής λειτουργίας μια τέτοια οργανωμένη μονάδα απαιτεί συντήρηση. Ποιες οι ενεργειακές δαπάνες συντήρησής της;
  6. Έχει γίνει υπολογισμός των ενεργειακών καταναλώσεων ανά άτομο και στο σύνολο, κατ’ έτος, για τις μεταφορικές υπηρεσίες των προσώπων που θα μεταφέρονται από ολόκληρο τον κόσμο από και προς τον τόπο προορισμού τους;
  7. Για μια τέτοια μονάδα είναι υποχρεωτικός ο βιοκλιματικός σχεδιασμός των εγκαταστάσεων και η εξοικονόμηση ενέργειας; Υπάρχει η μελέτη βιοκλιματικού σχεδιασμού των εγκαταστάσεών της;
  8. Μήπως έχει υπάρξει πρόβλεψη και μελέτη για την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών αυτής της επένδυσης από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας ή θα ηλεκτροδοτείται από το δίκτυο της ΔΕΗ;
  9. Έχει γίνει πρόβλεψη για τη διαχείριση των απορριμμάτων της μονάδας αυτής με τη μέθοδο της «διαλογής στην πηγή»;
  10. Ποιο είναι το μέγεθος των γηπέδων Γκολφ και ποιες οι ετήσιες ανάγκες ανά μ2 και συνολικά σε νερό; Ποιο είναι το τοπικό ισοζύγιο αναγκών σε νερό για τα Γκολφ και από ποιες «πηγές» θα το προμηθεύεται; Ποιες ποσότητες και τι είδος λιπασμάτων, ζιζανιοκτόνων και φυτοπροστατευτικών του γκαζόν θα χρησιμοποιούνται στα γήπεδα Γκολφ;
  11. Ποιες ποσότητες υδατικών πόρων θα απαιτούνται σε ετήσια βάση για τις ανάγκες λειτουργίας αυτών των εγκαταστάσεων (εκτός των ποσοτήτων για το πότισμα των Γκολφ);
  12. Υπάρχει πρόβλεψη για τη λειτουργία τριτοβάθμιου βιολογικού καθαρισμού των λυμάτων ολόκληρου του τουριστικού συγκροτήματος;
  13. Υπάρχει μελέτη που να αναφέρεται λεπτομερώς στην πυροσβεστική κάλυψή της;
  14. Υπάρχει πλήρης Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων που να περιλαμβάνει όλες τις πιο πάνω αναφερόμενες παραμέτρους; Υπάρχει απόφαση έγκρισης Περιβαλλοντικών Ορών; Ποια Αρμόδια Υπηρεσία του κράτους την εξέδωσε τους περιβαλλοντικούς όρους και ποιος ο αριθμός της;
  15. Ποια τα εχέγγυα τήρησης των περιβαλλοντικών όρων που έχουν τεθεί με απόφαση των αρμοδίων οργάνων και ποια είναι τα αρμόδια όργανα για τον έλεγχο της τήρησής τους;
  16. Υπάρχει μελέτη οικονομικού κόστους – οφέλους από την κατασκευή της μονάδας αυτής; Ποιες πιθανολογείται ότι θα είναι οι οικονομικές εισροές στην ελληνική οικονομία κατ’ έτος σε συνδυασμό με την οικονομική επιδότηση από το, προϋπολογισμό του κράτους (Ελληνικό Δημόσιο) που ανέρχεται σε 146.000.000 ΕΥΡΩ; Σε πόσα έτη υπολογίζεται ότι θα έχει αποσβεσθεί το πιο πάνω ποσό ως κρατικά έσοδα από τη λειτουργία της μονάδας αυτής; (Οικονομική ανταποδοτικότητα προς τον προϋπολογισμό του κράτους σε σχέση με το ύψος της επιδότησης που είναι επιδότηση μαμούθ!).
  17. Με βάση ποια κριτήρια καθορίστηκε η επιδότηση του Ελληνικού Δημοσίου στο ποσό των 146 εκατομμυρίων ΕΥΡΩ; Θα υπάρξει συμμετοχή κονδυλίων της Ε.Ε στην επένδυση αυτή και με βάση ποιες αποφάσεις της Ε.Ε; Πώς θα ελεγχθεί το τελικό ίδιον πραγματικό ποσοστό συμμετοχής της εταιρείας ώστε να υπολογιστεί το ύψος της επιδότησης;
  18. Οι εν γένει οικοδομικές εργασίες από ποιάν ή ποιες εταιρείες θα πραγματοποιηθούν; Με ποια μέθοδο θα γίνει η ανάθεση των εργασιών; Πως θα υπολογιστούν τα κόστη κατασκευής (υλικά εν γένει, ποιότητα υλικών και κατασκευής, αμοιβές μελετών και παροχής υπηρεσιών;) ώστε να αντιστοιχιστούν με το ύψος της επιδότησης;
  19. Ποια τα εχέγγυα ότι το ιδιοκτησιακό καθεστώς θα παραμείνει ως η αρχική σύνθεση της κατανομής του ποσοστού ενός εκάστου των μετόχων και δεν θα μεταβιβαστούν σε τρίτα πρόσωπα ή εταιρείες της αλλοδαπής;
  20. Τι ποσοστό δικαιώματος, επί του συνόλου της επένδυσης, για μεταβίβαση αυτοτελών κτισμάτων (βίλες) έχει παραχωρηθεί στον επενδυτή; Με ποιο αντικειμενικό κριτήριο θα προσδιορίζεται η αξία του κτίσματος και του ποσοστού επί του ακινήτου που πρόκειται να μεταβιβαστεί για τον υπολογισμό των φόρων και τελών;
  21. Για να μπορεί να μεταβιβαστεί αυτοτελές κτίσμα θα πρέπει να έχει συσταθεί επί των οικοδομημάτων κάθετη ιδιοκτησία. Με ποιες διατάξεις έχει πραγματοποιηθεί αυτή η κατάτμηση σε εκτός σχεδίου ακίνητο;
  22. Πόσες νέες θέσεις εργασίας θα δημιουργηθούν γενικώς και ειδικότερα για τον ντόπιο πληθυσμό; Ποιες θα είναι οι θέσεις αυτές;
  23. Θα είναι επιτρεπτή η ελεύθερη πρόσβαση του κοινού στους κοινόχρηστους χώρους της επένδυσης, φυσικά με χαμηλό οικονομικό αντάλλαγμα, ή θα είναι τόσο απαγορευτικές οι τιμές που θα «βλέπουν με τα κιάλια» αυτό που χρηματοδότησαν οι Έλληνες από το υστέρημά τους;

Τα πιο πάνω ερωτήματα δεν απευθύνονται μόνο προς τον επενδυτή αλλά κυρίως προς την Κυβέρνηση η οποία έχει την ευθύνη της έγκρισης της επενδυτικής πρότασης.

ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

Σύλλογος μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα για την προστασία του περιβάλλοντος.

Κανάρη 86 & Κρήτης, 241 00 Καλαμάτα

τηλ. και φαξ 27210-93317,

E-mail: kouniadstef@altecnet.gr

14.3.07

ΣΑΒΒΑΤΑ ΣΤΟΝ ΣΤΑΘΜΟ: Ο ΠΡΑΧΤΟΡΑΣ...

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΦΡΑΓΜΑ

Το Σάββατο 17 Μαρτίου 2007, ώρα 8,30μμ

Στο καφενείο του Σιδηροδρομικού Σταθμού Λεχαινών Ηλείας

Η ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ "ΦΡΑΓΜΑ"

ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ

το βιβλίο του Κώστα Σμυρνή

«Λαϊκά παραμύθια»

Θα μιλήσουν

η Ελένη Ψυχογιού, λαογράφος- ερευνήτρια στο Κέντρο Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών

και ο Σπύρος Κρίβας, καθηγητής Παιδαγωγικής της Δημοτικής Εκπαίδευσης στο Πανεπιστήμιο Πατρών

------------------------------------------------------------------------------------------------

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ

Γεννήθηκε το 1952 στα Σαβάλια Ηλείας. Η χούντα τον βρίσκει φοιτητή της ΑΣΟΕΕ στην Αθήνα. Από την τότε αντιδικτατορική του δράση απέκτησε την προσωνυμία «πράχτορας».

Μετά την ΑΣΟΕΕ σπούδασε οικονομικές επιστήμες στο Παρίσι όπου έκανε και μεταπτυχιακές κοινωνιολογικές σπουδές. Σήμερα είναι διδάκτορας κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου.

Εχει εκδώσει την ποιητική συλλογή Το έρμα (1986), το σπονδυλωτό αφήγημα Καλοκαιρινή απορία του φεγγαριού (Νέα Σύνορα, 1995), Λαϊκα παραμύθια (Νέα Σύνορα 1997) και τη μελέτη Εργατική συνείδηση και εργαζόμενοι (Α.Α.Λιβάνης 2001). Συμμετείχε στη συλλογική έκδοση Εκ των υστέρων, 19+1 (1993). Παράλληλα αρθρογραφεί στον ημερήσιο και περιοδικό Τύπο.

ΟικοΛογικά


...για το καλό μας, που λέει η μάνα μου κι ο Μηλιώκας

13.3.07

ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΚΡΑΝΗ ΤΑ ΑΔΕΙΑ ΚΡΑΝΙΑ;

Kατόπιν όλων αυτών που συμβαίνουν ένα χρόνο τώρα στη χώρα και τους ...ανίκητους αγώνες φοιτητών και πανεπιστημιακών, η κυβέρνηση μελετά την κατάργηση των αναβολών και τη στράτευση στα 18, μέτρο που εφαρμόστηκε με επιτυχία και από τη Xούντα.

Θα μου πείτε τώρα «…και τι παθαίνει ο φοιτητής όταν του διακόψουν σπουδές, αναβολή και τον στείλουν φαντάρο»;

«Ε, τι να σας πω, καταντάς κάτι σαν τον Μάκη Παρασκευόπουλο, που στρατεύτηκε αναγκαστικά από την Χούντα: Δικηγόρος.

Κι ύστερα ο κατήφορος δεν έχει σταματημό: γίνεσαι μέλος του «καμένου» ΠαΣοΚ

και Δήμαρχος του «καμένου» Πύργου… Το άκρο άωτο του γκαντέμη…»

Και για να σοβαρευτούμε έστω και λίγο: «το παντοτινά επίκαιρο σύνθημα που έχουν να φωνάζουν οι αγωνιζόμενοι φοιτητές και Πανεπιστημιακοί στους αστυνομικούς, στους πολιτικούς προϊσταμένους τους αλλά και σε άλλους κρανοφόρους εξακολουθεί να είναι: Βγάλτε τα κράνη για να σκεφτείτε…»

12.3.07

Γιατί δεν χωρίζω ...


Μα είναι να το ρωτάτε; που να τρέχω;

...καλύτερα έτσι. Κάτι ήξερε κι ο Πάμπλο

11.3.07

Ο Κόσμος των Ψινάκηδων έχει δάκρυ και θάνατο

... τι σας τάξανε
τι;
τι;
τι;

...καρδούλες μου
πόσες όψεις έχει το γαμημένο νόμισμά τους;

Κι εκεί οι άντρες πεθαίνουν πρώτοι;

..καμια θρησκεία δεν με βοηθάει,
ξαναφτού μου

ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΜΟΤΙΒΟ...


έχεις δίκιο...
δεν θυμάμαι πια...
ατυχήματα στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου...
στον καναπέ που έκανες κρεβάτι
στον καναπέ-καναπέ

σκεπασμένα όλα από ένσημα μια άσημης βιοπάλης...
μόνο με πλακίτσες στο Internet, οι επαφές...
φτού μου

10.3.07

μάτια μου...

Μ' αναστατώνεις...
Το κάνεις σκόπιμα ή φταίει το πρόστυχο μυαλό μου;

Σοφίες Σαββατοκύριακου




Ζήσε κάθε σου ημέρα σαν να ήταν η τελευταία ημέρα της ζωής σου. Κάποια μέρα θα τα καταφέρεις.

Παιδιά στο μπροστινό κάθισμα μπορούν να προκαλέσουν ατυχήματα. Ατυχήματα στο πίσω κάθισμα μπορούν να προκαλέσουν παιδιά.

Αν δεν μπορείς να βοηθήσεις, ενόχλησε. Το σημαντικό είναι να συμμετέχεις.

Αν νομίζεις ότι ο καλύτερος δρόμος για την καρδιά ενός άντρα περνάει από το στομάχι, είναι καλύτερα να γνωρίζεις ότι έχεις στοχεύσει πολύ ψηλά.

Αν μπορείς να χαμογελάς, όταν όλα έχουν πάει στραβά, είναι γιατί έχεις βρει σε ποιον να ρίξεις το φταίξιμο.

Αυτή που δίνει σημασία στα μικρά πράγματα είναι σύζυγος Ιάπωνα.

Οι γυναίκες είναι σαν τις πισίνες: τα έξοδα συντήρησης είναι υψηλά συγκριτικά με τον χρόνο που περνάμε μέσα τους.

Ποτέ, μα ποτέ, μην πίνες και οδηγείς. Μπορεί να χύσεις την μπύρα.

Σε όσο πιο μεγάλο κενό νομίζεις ότι έχεις πέσει, χαμογέλα. Ακόμη δεν έχεις φτάσει στον πάτο.

Μερικά αφεντικά είναι σαν τα σύννεφα. Όταν εξαφανίζονται η ημέρα γίνεται υπέροχη.

Το να κάνεις λάθη είναι ανθρώπινο. Το να ρίχνεις το φταίξιμο στον άλλο είναι στρατηγική.

Μην πέφτεις πάνω στα προβλήματα. Αντιμετώπισε τα όταν αυτά πέσουν επάνω σου…και τότε μην προσαρμόζεις το πρόβλημα στη λύση αλλά τη λύση στο πρόβλημα

Ποτέ μην εμπιστεύεσαι τη ζωή σου σ’ ένα γιατρό, που αφήνει τα φυτά του γραφείου του να πεθαίνουν.

Δεν αστοχείς μόνο με τα λόγια. Αστοχείς και με τη σιωπή. Μάθε να το βουλώνεις…γιατί είναι τέχνη το πότε και πως θα το κάνεις.

Οι άντρες θα έλεγαν λιγότερα ψέματα… αν οι γυναίκες δεν ρωτούσαν τόσο.

Η γυναίκα παντρεύεται σκεπτόμενη ότι μια μέρα εκείνος θα αλλάξει. Ο άντρας παντρεύεται σκεπτόμενος ότι εκείνη δεν θα αλλάξει ποτέ. Και οι δύο κάνουν λάθος.

Μην της πεις ότι θα πεθάνεις αν δεν σε παντρευτεί, γιατί μπορεί και να σου συμβεί εβδομήντα πέντε χρόνια αργότερα.

Γιατί μας αρέσει να αρέσουν αυτά που μας αρέσουν σ’ αυτούς που μας αρέσουν;

Όλο σου το μέλλον βασίζεται στα όνειρά σου. Μην χάνεις χρόνο, κοιμήσου !

Για να μπορείς ν’ αγαπάς τον εαυτό σου, κοίτα να στηρίζεις τους δίπλα σου, αλλά αν δεν αγαπάς τον εαυτό σου ούτε τον απέναντι μπορείς να αγαπήσεις.

Οι έξυπνοι άνθρωποι έχουν πάντα αμφιβολίες... (Μήπως;)

Αν όλα τα καλά και νόστιμα κρατούσαν λίγο, εγώ θα έπρεπε να είχα πεθάνει εδώ και πολύ καιρό...

Καλό Σαββατόβραδο!

Κατα...κατα...κατα...

καταρέω

πόσα κομάτια μπορεί να γίνει κανείς;
έχασα το μέτρημα...

Πάνε κάποια χρόνια που δεν έφυγα διακοπές...
Πάνε κάποια χρόνια που δεν άραξα...
...έτσι που να κυλάνε οι μέρες και να μαι εκτός χρόνου...
να κοιμάμαι χωρίς
να ξυπνάω χωρίς
να δουλεύω χωρίς
να πίνω καφέ χωρίς
χωρίς ένα γαμημένο ρολόϊ να με παρακολουθεί

να κυκλοφορώ με ένα αυτοκίνητο χωρίς χυμένους καφέδες
να έχω χρόνο και να μην ξέρω τι να κάνω... για να περάσει η ώρα...
να έρχονται στιγμές χωρίς να έχω ταυτόχρονα 2-3-4 πράγματα που είναι επείγον να κάνω...

Αυτά γιια κάποιους που με καλούν στα παιχνίδια τους (στα blogs ή εδώ γύρω) κι εγώ δεν μπορώ να πατήσω ούτε τα πλήκτρα πια...

Καληνύχτα

8.3.07

από τη Μήδεια στη Σταχτοπούτα


Κορίτσια, σας αφιερώνω αυτό το απόσπασμα από το βιβλίο της Λιλής Ζωγράφου: «από τη Μήδεια στη Σταχτοπούτα»

“… Μα η Μήδεια διέθετε την επίγνωση του σώματός της και το πάθος του,

σε αντίθεση με τη Σταχτοπούτα, που καθόταν άβουλη δίπλα στο τζάκι μη περιμένοντας και μη διεκδικώντας τίποτα.

Τα παραμύθια είναι οι καθρέφτες κάθε εποχής.

Το τέλος της μητριαρχικής εποχής έφτιαξε το μύθο της Μήδειας,

στον σφύζοντα από ανδρική ισχύ πατριαρχικό κόσμο των δύο τελευταίων αιώνων

ξεπήδησε η αθλιότητα της Σταχτοπούτας,

που δεν περίμενε ούτε κατά διάνοια το βασιλόπουλο, να όμως που της προέκυψε”...

7.3.07

Νωρίς που έφυγες…


...πως ξεγλίστρησες μέσα από τα όνειρά μας;

… χωρίς λόγια γλυκά… σιωπή που έχει το σπίτι…

τώρα οι καθημερινοί θόρυβοι εξουδετερώθηκαν απ’ την απουσία σου…

μονάχα οι ρυθμικοί χτύποι του ρολογιού μετρούν αντίστροφα

τις στιγμές για να γυρίσεις.

Δε μετακινώ τίποτα κι έτσι ακούνητα τα πράγματά σου,

θυμώνουν που έφυγες νωρίς.

Έλα με τα μάτια του μελιού…

σε περιμένουν οι υποσχέσεις για να εκπληρωθούν…

τα γέλια που κόπηκαν στη μέση…

τα ταξίδια που δεν ταξιδέψαμε…

οι χάρτες που έμειναν ανοιχτοί…

γιατί όλες οι πυξίδες οδηγούν πάνω σου.

Εσύ,

Τ’ αστέρι το αυτόφωτο που κάνεις τη σελήνη να ζηλεύει…

Έλα! Σε γυρεύουν τα τραγούδια μας κι εκείνος ο χορός στη βεράντα

Δεν είμαι εγώ πια…

είμαι τα είδωλά μου στους καθρέφτες…

μια σκιά που ψάχνει το σώμα της.

Έλα… μια υποψία αδιόρατη με κυριεύει,

πνίγομαι μέσα της, θα χαθώ…

κι αμέσως μετά μια ιδέα

Θα ζωγραφίσω δρόμους για να διαλέξεις αυτόν που θα σε φέρει πίσω…

έναν με λεύκες, δίπλα σε θάλασσα…

άλλους φιδίσιους πάνω σε βουνά…

κι έναν στα σύννεφα για τ’ όνειρο…

λουλούδια να μοσχοβολούν όπου περνάς

και φώτα πολλά, αν έρθεις βράδυ…

θα φτιάξω κι ένα ηλιοβασίλεμα να ξεκουράζω το βλέμμα μου

όσο θα κοιτώ τους δρόμους περιμένοντας.

Μα μην αργείς, γιατί στηρίγματα δεν έχω…

κι οι φίλοι πως γίναν τόσο μακρινοί;

Μονάχα τη μοναξιά δίπλα σε φωτογραφίες…

εδώ εγώ, εδώ εσύ, εδώ οι δυο μας.

Πού είσαι;

Πού είσαι;

Τι αστείο κι αυτό να φύγεις έτσι… ξαφνικά… χωρίς να προσπαθήσεις…

Πού πας;

Αντέχεις να γυρίσεις…;

Θεραπευτήριον Ελπίς...

τούβλο, αγάπη μου παλιόγρια, τεστ προσωπικότητας, σκυταλοδρομία, σταυροφορίες, Βουλγαράκης, βάτραχος σε αναπαραγωγή....
αυτές οι αναζητήσεις κάποιων άγνωστων που βρήκα τυχαία σήμερα, είδα ότι τους οδήγησαν στο blogaki μου...
Αβυσος η ψυχή του ανθρώπου...
κι εγώ άνθρωπος είμαι...

6.3.07

ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΙΣ 6 ΣΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

ΝΑ ΠΑΤΕ...
(Καλή επιτυχία Λεωνίδα)

ΓΑΜΙΣΙΑΝΑ....



και το έλεγα εγώ από το Σεπτέμβρη του 2005,
[που το πρότεινα σαν το χωριό που θα έπρεπε να φιλοξενήσει τους Νεοναζί, που ήθελαν να διοργανώσουν το Πανευρωπαϊκό Φεστιβάλ τους.....]
να το κατοχυρώσουμε...
ΝΑ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΝΤΕΓΡΑΨΑΝ ΟΙ ΑΥΣΤΡΙΑΚΟΙ...

5.3.07

Γάτες… Αϊνστάιν και ΤΕΔΚ Ηλείας



Tο περασμένο Σαββατοκύριακο όλοι οι Ηλείοι είσαστε απασχολημένοι με την επιτυχία της ημερίδας της κίνησης «Ηλεία των Πολιτών» για τα «σκουπίδια»…ξέρω, ξέρω.

Εκτός βέβαια από την πεφωτισμένη πλειοψηφία των τοπικών αρχόντων, που ήταν προκλητικά απούσα…
Προφανώς είτε γιατί είναι πολύ καλά πληροφορημένοι…

είτε γιατί έχουν όποια στιγμή θελήσουν την ευκαιρία να συνομιλούν με καθηγητές Πανεπιστημίου και με ανθρώπους που μελετούν το θέμα «της διαχείρισης των στερεών αποβλήτων» και εργάζονται πάνω σ’ αυτό επί δεκαετίες…

είτε γιατί είχαν κάτι σημαντικότερο να κάνουν: να μετρήσουν και να βράσουν «κουκιά» για τις εκλογές της ΤΕΔΚ Ηλείας…

[Ο Βεργέτης έφερε στην Αμαλιάδα για 5 ώρες τον καθηγητή του Τμήματος Χημικών Μηχανικών Πολυτεχνείου της Πάτρας, ο οποίος με την ομάδα του εκπόνησε την τελευταία μελέτη για τα στερεά απόβλητα που του ανέθεσε η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, η οποία περιφέρεια προχώρησε στον προγραμματισμό της, λίγο πριν της παραδώσει ο μελετητής την εργασία, που η ίδια του είχε αναθέσει!!! Οέο;;;
Σ’ αυτήν την περιφέρεια έτρεξαν βέβαια όλοι οι τοπικοί άρχοντες ως Αρσακειάδες, προ ημερών, να ενημερωθούν!!! Οέο;]

Από την μια ο Βεργέτης και η παρέα του λοιπόν, που επιμένουν να φωνάζουν ότι υπάρχει και μια «ΕΞΥΠΝΗ ΗΛΕΙΑ», σε όσους χρόνια τώρα την βλέπουν σαν ΜΠΑΝΑΝΙΑ ή ΣΙΚΕΛΙΑ…

Από την άλλη οι Λυμπέρηδες, που θεωρούν ότι το κομματικό (ή προσωπικό τους) συμφέρον μπορεί να καταργεί την επιστήμη και την νόηση και… περί άλλων να τυρβάζουν…

[…βγαίνει βέβαια κάθε τόσο και μιλάει «για καύση», ενώ και ο Στέφανος Αδαός φωνάζει ότι δεν είναι δυνατόν σ’ αυτή τη φάση να μιλάμε ακόμη για επιλεγμένη μέθοδο διαχείρισης των στερεών αποβλήτων…]

Ο Αϊνστάιν στην Κουρούτα

…με αυτά και με αυτά λοιπόν και δεν μάθατε την…επίσκεψη του Αϊνστάιν στην Κουρούτα το περασμένο Σαββατοκύριακο!

Στην δεξίωση, καθώς έπινε το απεριτίφ του, τον πλησιάζει κάποιος και του λέει: "Καλησπέρα σας κύριε Αϊνστάιν, τιμή μας να σας έχουμε απόψε μαζί μας".

-"Τιμή δική μου", απαντάει ο μεγάλος επιστήμονας, "αν επιτρέπετε, τι IQ έχετε;".

-"250", απαντάει αυτός.

Τότε ο Αϊνστάιν αρχίζει συζήτηση για τη θεωρία της σχετικότητας, τις μαύρες τρύπες κτλ.

Αργότερα κι ενώ έτρωγαν το ορεκτικό τους, ένας κύριος που καθόταν αριστερά του τού λέει: "Μεγάλη τιμή μας κάνετε να βρίσκεστε μαζί μας".

-"Δική μου η τιμή ευγενικέ κύριε", απάντησε ο Αϊνστάιν. "Τι IQ έχετε;".

-"150".

Αρχίζει συζήτηση ο Αϊνστάιν για το διεθνές δίκαιο, για τα προβλήματα από τα πειράματα γενετικής κτλ.

Αργότερα κι ενώ έτρωγε το κυρίως πιάτο του, αυτός που καθόταν δεξιά του, του λέει: "Είναι μεγάλη μου τιμή να τρώω δίπλα σ' έναν τόσο μεγάλο επιστήμονα".

-"Δική μου η τιμή", απάντησε ο Αϊνστάιν, "τι IQ έχετε;".

-"100".

Αρχίζει συζήτηση για την κυβέρνηση, για τα επιτόκια, το χρηματιστήριο, την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση της Μαριέττας, την τιμή της βενζίνης κτλ


Αργότερα κι ενώ έτρωγαν επιδόρπιο ο κύριος που καθόταν απέναντί του του λέει: "Είναι πάρα πολύ μεγάλη μου τιμή να σας έχω απέναντι μου, κύριε Αϊνστάιν".

-"Δική μου η τιμή κύριε, τι IQ έχετε;".

-"50".

Του συζητά ο Αϊνστάιν για τον Σαρμπέλ, την Τάμτα, τον Δάντη, τη Eurovision, τον Ροζ Ταξίαρχο, την επιτροπή ελέγχου του Δήμου Πύργου κτλ".

Τελικά, καθώς έπιναν καφέ, τον πλησιάζει ένας κύριος και του λέει: "Πολύ μεγάλη μας τιμή, να βρίσκεστε σήμερα μαζί μας".

-"Δική μου η τιμή. Ποιο το IQ σας;".

-"10".

Τότε ο Αϊνστάιν του λέει: "Τι γίνεται με τις εκλογές για την ΤΕΔΚ Ηλείας;".