Κατα...κατα...κατα...

καταρέω

πόσα κομάτια μπορεί να γίνει κανείς;
έχασα το μέτρημα...

Πάνε κάποια χρόνια που δεν έφυγα διακοπές...
Πάνε κάποια χρόνια που δεν άραξα...
...έτσι που να κυλάνε οι μέρες και να μαι εκτός χρόνου...
να κοιμάμαι χωρίς
να ξυπνάω χωρίς
να δουλεύω χωρίς
να πίνω καφέ χωρίς
χωρίς ένα γαμημένο ρολόϊ να με παρακολουθεί

να κυκλοφορώ με ένα αυτοκίνητο χωρίς χυμένους καφέδες
να έχω χρόνο και να μην ξέρω τι να κάνω... για να περάσει η ώρα...
να έρχονται στιγμές χωρίς να έχω ταυτόχρονα 2-3-4 πράγματα που είναι επείγον να κάνω...

Αυτά γιια κάποιους που με καλούν στα παιχνίδια τους (στα blogs ή εδώ γύρω) κι εγώ δεν μπορώ να πατήσω ούτε τα πλήκτρα πια...

Καληνύχτα