Οι αρετές του Ελληνα

Αμφιβάλω αν αρχικά ο Θεός είχε φανταστεί ότι θα προέκυπτε τόση μανία αναπαραγωγής στην ανθρωπότητα.
Υποθέτω δηλαδή ότι θα περίμενε ότι τα πλάσματά του θα ήσαν είτε πιο ερωτικά και αγαπησιάρικα (κάνοντας έρωτα για τον έρωτα κι όχι για την αναπαραγωγή) είτε πιο αφοσιωμένα στην «Πίστη σ’ Αυτόν» (διαλέχτε και πάρτε) αλλά πάντως σκέφτομαι πως θα τα περίμενε λιγότερο …καρπερά.
Διαφορετικά πιστεύω ότι θα έφτιαχνε άφθονες τις αρετές, να τις σκορπίζουν οι πέντε ανέμοι για να φτάνουν όπου γης στον καθένα, έτσι που να είμαστε όλοι ενάρετοι…«όμορφος κόσμος, ηθικός, αγγελικά πλασμένος».
Η σπανιότητα του ενάρετου είδους όμως στην ανθρώπινη κοινότητα με κάνει να υποθέτω όσα προανέφερα, δηλαδή ότι είμαστε…αποτέλεσμα εκτός σχεδίου, εκτός αρχικού πλάνου, που λένε και οι τεχνοκράτες….

Κάπως έτσι πρέπει να ήσαν τα πράγματα όταν σκέφτηκε να οργανώσει αυτήν την ανθρωποθάλασσα, που…του προέκυψε απρόσμενα.
Σκέφτηκε λοιπόν, για να φτάνουν οι αρετές για όλους… να δημιουργήσει τα έθνη… και να μοιράσει τις αρετές κατά έθνος και όχι κατά άτομο, όπως σκεφτόταν αρχικά. Έτσι αναγκάστηκε και έδωσε στο κάθε έθνος από δύο μόνο αρετές. Γι’ αυτό έπλασε:
τους Αγγλοαμερικάνους τακτικούς και νομοταγείς,
τους Γερμανούς αποφασιστικούς και μελετηρούς,
τους Ιάπωνες εργατικούς και υπομονετικούς.

Για τους Έλληνες είπε:
- θα είναι έξυπνοι, τίμιοι και θα δουλεύουν στο δημόσιο.

Όταν τελείωσε την κατανομή των αρετών στα έθνη, τον πλησίασε ο Αρχάγγελος Γαβριήλ και του είπε:
- Κύριε, έδωσες σε όλα τα έθνη από δύο αρετές αλλά στους Έλληνες έδωσες τρεις. Αυτό θα τους κάνει πολύ ισχυρούς και θα διαταράξει τις ισορροπίες πάνω στη γη.
- Έχεις δίκιο Γαβριήλ, είπε ο Κύριος. Αυτή μου η απροσεξία θα κάνει τους Έλληνες να κυριαρχήσουν σε όλο τον κόσμο. Κάτι πρέπει να κάνω για να το περιορίσω αυτό αλλά δεν μπορώ να ανακαλέσω τις αρετές που τους έδωσα... Θα παραμείνουν και οι τρεις αρετές αλλά κάθε Έλληνας θα μπορεί να κάνει χρήση μόνο των δύο αρετών.
Έτσι κι έγινε:
* Αν ένας Έλληνας είναι τίμιος και δουλεύει στο δημόσιο δεν είναι έξυπνος,
* Αν είναι έξυπνος και δουλεύει στο δημόσιο δεν είναι τίμιος,
* Κι αν είναι έξυπνος και τίμιος δεν δουλεύει στο δημόσιο... «ούτε διεκδικεί δημόσια αξιώματα…»

- Με εννοείς;
Για σένα μιλάω ψωνισμένε, για μια θεσούλα Δημοτικού ή Νομαρχιακού Συμβούλου, καλαμοβάμωνα, εκλόγιμε της πλαϊνής πόρτας. Για σένα, που μόλις οσμίστηκες ότι η ενασχόληση με τα κοινά είναι πηγή πλουτισμού άρχισαν να τρέχουν τα σάλια σου.
Σ’ ακούω ήδη να το ψιθυρίζεις στον καθρέφτη σου: να η ευκαιρία! Και ξεφυτρώνεις από παντού γύρω μου…αναζητώντας το ΝεοΑνελεύθερο (γαλάζιο) ή το ΣοσιαΛηστικό (πράσινο) χρίσμα.
Μέχρι τις εκλογές έχουμε καιρό να γελάσουμε πολύ μαζί σου… Στο υπόσχομαι.
Αυτή είναι η δική μου προεκλογική δέσμευση…

«Χαρά να σε γιαούρτωνα εκεί που ρητορεύεις
εκεί που με χειροκροτάς χωρίς να το πιστεύεις
παίρνεις την αλήθεια μου και μου την κάνεις λιώμα
απ' το πόδι με τραβάς βαθιά μέσα στο χώμα…»

Μέχρι τότε (και πάντα) έχουμε καιρό να το παλεύουμε:
«Για να αφυπνίσουμε τον Πολίτη μέσα μας και γύρω μας.
Τον Πολίτη που δεν λιγουρεύεται τους «δίδυμους πύργους»: την εξουσία και τον συνακόλουθο πλούτο.
Που δεν κοκορεύεται, δεν αξιώνει να «εκπροσωπήσει» κανέναν αλλά ονειρεύεται και επιδιώκει, να συνυπάρξει-συμπορευτεί με τους συμπολίτες του, σε μια κοινωνία Αφυπνισμένων Ενεργών Πολιτών!

(ένα ακόμη κειμενάκι που δημοσίευσα στην εφημερίδα "Πρώτη" του Πύργου)