Κάποτε ήταν η υπέροχη παραλία των παιδικών μας χρόνων. Δεν μπορούσε βέβαια να μείνει αναξιοποίητη.
Αρχικά η λιμνοθάλασσα που υπήρχε πριν τους αμμόλοφους αποξηράνθηκε.
Έτσι με την μείωση της παραγωγής ψαριών διατηρήθηκε στα γνωστά επιθυμητά επίπεδα η τιμή των ψαριών και διασώθηκε οικονομικά η συμπαθής τάξη των ψαράδων. Δεν ήταν δυνατό κάθε φορά που είχε θεομηνία να βγαίνει η λίμνη προς τα επάνω και να πλημμυρίζουν οι γράνες των Καταρραχαίων με χέλια…
ΣΠΙΑΤΖΑ : η έκφραση της Νοοτροπίας της Ολυμπιακής Γης της Ηλείας
Ακόμη με την αποξήρανση δόθηκε μια λύση στην εύρεση χώρων ρίψης μπάζων, καλλιέργειας χασίς, μειώθηκε η συγκέντρωση πουλιών στην περιοχή επομένως και το κυνήγι (οικολογικότατη συνέπεια!!!) και δεν ξυπνάμε πια στην εποχή των τρυγονιών με την αίσθηση ότι κάποιος εκμεταλλεύτηκε τον βαθύ μας ύπνο και μας πήγε με αερογέφυρα στην Βαγδάτη… επιπλέον δε δημιουργήθηκε το γνωστό γήπεδο της τσιμεντόπλιθας.
Οι έρημοι -γι’ αυτό και μελαγχολικοί- αμμόλοφοι, που έφταναν μέχρι το κύμα, αξιοποιήθηκαν και στη θέση τους βρίσκεται πια μια «ελεύθερη πόλη» (στην οποία ανδρώθηκε μια νέα γενιά ανθρώπων που βιώνει την αυθαιρεσία ως ελευθερία), ικανή να υποδεχτεί χιλιάδες λουόμενους- παραθεριστές. Φυσικά το χειμώνα δεν υπάρχει άνθρωπος… Δηλαδή σχεδόν δεν υπάρχει, γιατί από το 1993 έχουν την κρατική αρωγή (ΔΕΗ, ΟΤΕ, Δημοτικές υπηρεσίες: σκουπίδια, φωτισμός δρόμων κτλ).
Ο τρίτος κόσμος σε «μακέτα»…βίλες εναλλασσόμενες με παραγκόσπιτα, που το πηγάδι του ενός είναι δίπλα στον βόθρο του άλλου! Και πολυκαταστήματα με άδεια περιπτέρου ή καντίνας…
Μα σημασία έχει να είσαι ιδιοκτήτης! Σημασία έχει που απέκτησαν ζωή οι μελαγχολικοί αμμόλοφοι…Η νοσταλγία μας οδηγεί μερικές φορές εκεί.
Ευτυχώς σπάνια.
Κρίμα βρε Αβραμόπουλε που πας όπου σε πάνε: Ποιο Κουνουπέλι και Καϊάφας;
ΣΠΙΑΤΖΑ : η έκφραση της Νοοτροπίας της Ολυμπιακής Γης της Ηλείας!
ΝΤΑΡΑΒΕΡΙ
Είναι τοποθετημένη μπροστά στην είσοδο του μαγαζιού – όπως κοιτάς δεξιά. Πραγματικά είναι συγκινητική. Εγκαταλειμμένη, σκουριασμένη, η καντίνα-κειμήλιο. Διατηρητέα για να νομιμοποιεί το εστιατόριο-αναψυκτήριο: Νταραβέρι.
Περπατούσα απέναντι και την έβλεπα. Πίσω μου το Κατάστημα-Περίπτερο με μπετόν παντού…
Τα παιδιά συνέχισαν να περπατούν προς την παραλία, αλλά εμένα με καθήλωσαν. Ποια Πολιτεία, ποιο Κράτος, ποιοι Νόμοι…Ποιοι θρασείς εξακολουθούν να θυμούνται αυτές τις λέξεις κάθε φορά που θέλουν να καταδικάσουν…έργα άλλων;
ΣΠΙΑΤΖΑ: ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΠΟΛΗ
Τρεις-τέσσαρες τουρίστες στέκονταν κι έτρωγαν όρθιοι τα σουβλάκια τους, με τα ζουμιά να τρέχουν πάνω τους και στο δρόμο. Μια Αγγλίδα απαθανάτισε τον καλό της δίπλα στην καντίνα – μνημείο, ενώ αυτός την ζωγράφιζε. Ήταν πραγματικά εκπληκτικό. Ο καλλιτέχνης το είχε αποδώσει πολύ ρεαλιστικά. Η πίτα, ο γύρος, η ντομάτα, το κρεμμύδι, το τζατζίκι, η αυτοκινούμενη καντίνα με τα σπασμένα από δεκαετίες λάστιχα ήταν όλα στη θέση τους – ειδικά η καντίνα, ποιος να την φανταστεί κινούμενη;…οι διαστάσεις μόνο άλλαζαν. Ο Άγγλος τα σχεδίαζε τεράστια! Εκεί μου ήρθε η ιδέα:
Πέρσι, κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων που καθώς γνωρίζετε χιλιάδες ξένοι επισκέπτες κατάκλεισαν την χώρα, χάθηκε η μεγάλη ευκαιρία να αναδειχθεί η ΣΠΙΑΤΖΑ, ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΠΟΛΗ!!!
Ο Δήμαρχος Πύργου, που ως γνωστόν είναι και Δήμαρχος Σπιάτζας σκέπτεται να αναγνωρίσει επιτέλους την μεγάλη σημασία της «ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ (αυθαίρετης) ΠΟΛΗΣ». Σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες, το επόμενο Δημοτικό Συμβούλιο σκέπτεται να το συγκαλέσει στην Σπιάτζα! Εκεί στο Αλβανοπρεπές Νταραβέρι…
Άλλωστε και τα τεκταινόμενα στα κάθε είδους συμβούλια, Νταραβέρια δεν είναι;
Ακόμη θα είναι μια ευκαιρία εκεί στην άμμο χωρίς ιδιαίτερους κινδύνους (καθότι είναι παντελώς αγύμναστοι) να καλέσει επιτέλους και ο Νώντας τον Γαβρίλη σε ένα συμβολικό γύρο -όχι με πίττα- αλλά Ελληνορωμαϊκής έτσι για να μην συνεχίζει να του λέει το ποδοσφαιρικό: «δεν έχω αντίπαλο»…
Επιπλέον θα μπορούν να φωτογραφηθούν και να αναρτηθούν οι φωτογραφίες τους για να κοσμούν τους τοίχους του εν λόγω Νταραβερίου.
Δεν θέλω να ακούω κακίες του στυλ: όλο και κάποιοι κομματικοί τους αντίπαλοι θα λαδώνουν τα γκαρσόνια για να κατεβάσουν τα κάδρα με τις φωτογραφίες τους και να αναρτήσουν άλλα με τις δικές τους, ως διεκδικητών του χρίσματος (Πολιτικό «χρίσμα», λέξη και τούτη…)
Δυστυχώς δεν εκμεταλλευθήκαμε τη χρυσή ευκαιρία να διαφημίσουμε την εμβληματική Σπιάτζα διεθνώς…
Στους νικητές των Ολυμπιακών Αγώνων θα μπορούσαμε να είχαμε προσφέρει ένα στεφάνι από αρμυρίκι (φανταστείτε το: ανθισμένο με το ροζάκι του επάνω στα πράσινα φύλλα…) αντί για στεφάνι ελιάς! Άλλωστε το αρμυρίκι είναι και πιο αθώο από την ελιά: κανείς δεν έκαψε το πευκοδάσος για να το φυτέψει αρμυρίκια για να προικίσει την ανύμφευτη θυγατέρα του…
ΣΠΙΑΤΖΑ: Η ΑΥΘΑΙΡΕΤΗ ΠΟΛΗ ΤΟΥ 21ου ΑΙΩΝΑ
Ποτέ όμως δεν είναι αργά. Κακώς προσανατολιζόμαστε σε ό,τι αφορά την σημερινή ταυτότητά μας, έχοντας για πυξίδα τα αριστουργήματα της κλασσικής αρχαιότητας. Σιγά τις γκρεμισμένες και σκόρπιες κοτρόνες στην Ολυμπία του Σκουλαρίκη.
Μπορούμε να αναδείξουμε την ΣΠΙΑΤΖΑ: ΑΥΘΑΙΡΕΤΗ ΠΟΛΗ ΤΟΥ 21ου ΑΙΩΝΑ.
Αρχιτέκτονες και Πολεοδόμοι, συγκοινωνιολόγοι και εδαφολόγοι και μαζί τους οι χαριτωμένες γραμματείς τους και τουρίστες από όλο τον κόσμο θα συρρεύσουν για να θαυμάσουν την Σπιάτζα από κοντά, κατατάσσοντάς την ανάμεσα στα σύγχρονα θαύματα του κόσμου. Παράλληλα θα πρέπει να χτίσουμε και το Μουσείο της Σπιάτζας (με φωτογραφικό υλικό από την Αρχαία Σπιάτζα, τα διβάρια και τους μελαγχολικούς-έρημους αμμόλοφους μέχρι την σύγχρονη)!
Όμως ας μην επαναλάβουμε τα λάθη του παρελθόντος –ας την περιφρουρήσουμε κι ας την σεβαστούμε. Αν αρχίσει ο κάθε οικολόγος, ως γενίτσαρος, να καρφώνει στην Ευρωπαϊκή Ένωση διάφορα δυσφημιστικά, το όλο εγχείρημα θα μείνει κολοβό και δεν αποκλείεται στο μέλλον να έχουμε διενέξεις με κυβερνήσεις της αλλοδαπής, για το ότι η ΣΠΙΑΤΖΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ…
Το κείμενο αυτό είναι ένας μελαγχολικός αποχαιρετισμός στην κυρία Μαρία Τρίμη που σκοτώθηκε από αυτοκίνητο προ ημερών στο Καταρράχι -άλλη μια νεκρή- εκεί όπου ο κεντρικός του δρόμος είναι πλάτους όσο τα καπούλια τριών αλόγων, φτιαγμένος από δεκαετιών (χωρίς φωτισμό και πεζοδρόμια), για τους κατοίκους ενός συνοικισμού και κατέληξε να δέχεται την εκατονταπλάσια κίνηση των οχημάτων (ειδικά το Καλοκαίρι) για την ΣΠΙΑΤΖΑ: ΤΗΝ ΑΥΘΑΙΡΕΤΗ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΤΗΣ ΗΛΕΙΑΣ…
Ευκαριστούμε Ελλάδα!
Ευκαριστούμε Αθήνα!
Ευκαριστούμε Σπιάτζα!
(ένας ιθαγενής Καταρραχαίος: της φυλής Κατάρα-Χ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου