23.8.09

O AΡΜΟΔΙΟΣ

Στις μέρες μας ο «ΑΡΜΟΔΙΟΣ» είναι ο μονίμως χαμένος φορέας εξουσίας. Ο μονίμως απών, ιδιαίτερα τις κρίσιμες ώρες, που θα έπρεπε να είναι ο ΚΥΡΙΩΣ ΠΑΡΩΝ.
Ένας φίλος μου έλεγε πως ο κόσμος θα αλλάξει, θα γίνει καλύτερος, όταν ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ Ο ΕΝΕΡΓΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ! (…λέτε να έχει δίκιο; Εμένα σαν να μου ψιλοάρεσε αυτό γι’ αυτό έτρεξα να σας το πω)
Τότε θα πάψει π.χ. να αποφυλακίζει η αστυνομία ΜΕ ΕΝΤΟΛΗ ΔΗΜΑΡΧΟΥ (χα χα χα χα… θεϊκό αυτό!!! Μόνο στον Πύργο της Πετρούλας θα μπορούσε να …υπάρχουν τέτοιες αρμοδιότητες)
Τότε θα πάψει π.χ. να «σκούζει ο γάτος» την ώρα των σεξουαλικών του δραστηριοτήτων… Θα βγάζει απλά τα φυσικά επιφωνήματα απόλαυσης. Γιατί ο εξουσιαστικός έρωτας και η σεξουαλική εξουσία -πώς να το κάνουμε- είναι απόλαυση… για τους φίλους των σχετικών σπορ... Σε όλη την ξεκολοσεμνή διαδρομή ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΤΟΚΙ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΜΥΚΟΝΟ…


Αλλά ποιος είναι ο Αρμόδιος;
Συγχωρείστε με αλλά το αγνοώ!
Ποτέ δεν μπόρεσα να εντοπίσω τους αρμοδίους σ’ αυτή την «χώρα του αναρμοδίου». Ίσως φταίω εγώ, γιατί τους αναζήτησα στην δική μου κόλαση, ενώ αυτοί απολάμβαναν, επίγειους παραδείσους (superparadise, αν με εννοείς…). Δηλαδή ίσως τους έψαξα σε λάθος τόπους…

Ο Άγιος Αρμόδιος
Ρώτησα έναν άλλο φίλο μου, που είναι πολύ καλός Χριστιανός (γιατί έχω και τέτοιους) και με παρέπεμψε εδώ:



«…Άγνωστος στους Συναξαριστές και τα Μηναία. Η μνήμη του σημειώνεται στον Κώδικα Κρυπτοφέρης (11ου αιώνα), όπου και η Ακολουθία του από τον Αρσένιο. Γιορτάζει στις 11 Μαΐου…»
…Αρμόδιος με ακολουθία!!! Δεν σας το κρύβω ότι αρχικά μου άρεσε αυτό και νόμισα ότι έλυσα το πρόβλημά μου… Σκέφτηκα: έτσι θα πρέπει να είναι ένας σωστός «αρμόδιος»! …με την ακολουθία του… Μετά σκέφτηκα ότι ο Αρμόδιος (του φίλου μου) γιορτάζει στις 11 Μαΐου… δηλαδή μόνο μια μέρα το χρόνο… Κατέληξα πως δεν μου κάνει! Άσε που πέρασε κι η εφετινή γιορτή του… (Βέβαια -θα μου πείτε- πως πολλοί συμπολίτες μου επιλέγουν «αρμόδιους» που γιορτάζουν κάθε 4 χρόνια, το 1 με ενόχλησε;…)
Αρμόδιος και Αριστογείτων…
Έτσι ο μόνος αρμόδιος που εντόπισα ήταν ο…



«…Ήταν Αθηναίος πολίτης, γνωστός ως "τυραννοκτόνος", γιατί μαζί με τον Αριστογείτονα σκότωσαν το γιο του τυράννου Πεισίστρατου, Ίππαρχο, το 514 π.Χ. Ο Αρμόδιος σκοτώθηκε επιτόπου από τους υπηρέτες του τυράννου. Έτσι η συνωμοσία που είχε ως σκοπό να σκοτωθούν όλοι οι Πεισιστρατίδες (και να ξεκαθαρίσει η πόλη μια για πάντα από τους τυράννους) δεν πέτυχε.
Αργότερα η Αθηναϊκή Δημοκρατία τίμησε τον Αρμόδιο ως υπέρμαχο της ελευθερίας και του έστησε ανδριάντα…»

Χμ… τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι εκείνος Ο ΑΡΜΟΔΙΟΣ που ψάχνω εγώ ΕΙΝΑΙ ΝΕΚΡΟΣ, γι’ αυτό δεν τον βρίσκω πουθενά, σ’ αυτό τον τόπο…

(Ενα μικρό, πικρό ραβασάκι είναι αυτό αφιερωμένο -αφού δεν βρήκα τους «αρμόδιους»- στους καμένους... της Ηλείας, της Αττικής και της ...ζωής γενικότερα)

21.8.09

Θοδωρής Ηλιόπουλος




(κάντε κλικ στον τίτλο)

DIABASTE KI AYTO

http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=72960

5.8.09

ΕΡΩΤΑΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ, η πιο γλυκια παραίτηση...

Κι ενώ ο δημόσιος τομέας ξεπέρασε οριστικά τον φόβο προκήρυξης εκλογών τον Σεπτέμβρη, που γεννούσε φόβο ανακλήσεων των αδειών…
ο τόπος –πέρα από τον καθημερινά καλλιεργούμενο φόβο της «γρίπης των χοίρων»- καίγεται
(Αύγουστος μπήκε, πώς να μην καεί;)
και από το φόβο των παραιτήσεων -που γίνονται για να ανακληθούν και των παρακλήσεων -που γίνονται υπέρ των ανακλήσεων…
Πάντως δεν πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα γκρινιάρηδες,
γιατί με κάτι τέτοια μας βγήκε σχετικά δροσερό αυτό το Καλοκαίρι…
άλλωστε κανένας επιστήμονας δεν υποστήριξε
-μέχρι την ώρα που γράφονται αυτά τα λόγια-
ότι η «γρίπη των ντόπερμαν» είναι μεταδοτική…
Πάντως εμείς γουρούνια τρώμε. Οι ντόπερμαν δεν τρώγονται με τίποτα…

Στην παρέα μας –εκεί στο «tsouhtra club» του Βασίλη- είπαμε να αντισταθούμε σε όλα αυτά και μια και οι καλοκαιρινές νύχτες συνεχίζονται και χώρος για όνειρα θερινής νυκτός υπάρχει… δεν μπορούσε, θα ερχόταν στην κουβέντα μας το πιο φυσικό και γαργαλιστικό θέμα καλοκαιρινής συζήτησης: «ΕΡΩΤΑΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ, η πιο γλυκιά παραίτηση»…
....................................................................................
Καλές παραιτήσεις… στην αγκαλιά της

ΣΑΣ ΜΕΤΕΦΕΡΑ ΤΟ ΠΙΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΑ ΠΡΟΧΘΕΣ ΣΤΗΝ εφημερίδα "ΠΡΩΤΗ"...

ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΤΑΘΗΚΕ ΑΦΟΡΜΗ ΝΑ ΓΙΝΩ ΔΕΚΤΗΣ ΝΕΩΝ ΑΠΕΙΛΩΝ ΑΠΟ ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΗΓΕΤΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΠΥΡΓΟΥ...

ΤΙ ΝΑ ΠΩ;
ΜΗΝΕΣ ΤΩΡΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΟΥΝ ΤΙΣ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΜΟΥ ΑΠΕΙΛΕΣ ΤΟΥΣ...
(κυρίως δε τις σεξουαλικού τύπου απειλές.... :) αυτά τα "θα με..."

ΑΝ ΠΑΝΤΩΣ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΕΤΣΙ ΘΑ ΣΩΠΑΣΩ... ΓΕΛΙΟΥΝΤΑΙ, ΟΙ ΓΕΛΟΙΟΙ...
(και φυσικά όταν οι τοπικοί άρχοντες της πόλης μας είναι για γέλια,
τότε η πόλη είναι για κλάματα...)

ΚΑΤΑΝΟΩ ΒΕΒΑΙΑ ΤΗΝ ΤΑΡΑΧΗ ΤΟΥΣ ΕΙΔΙΚΑ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΔΕΜΑΤΟΠΟΙΗΤΗ ΤΟΥΣ, ΑΛΛΑ ΤΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΑΝΩ;
ΕΓΩ ΤΟΥΣ ΤΑ ΕΛΕΓΑ ΠΡΙΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΔΙΕΞΟΔΑ...
ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ...