28.9.08

ή ΘΑ ΠΡΑΣΙΝΙΣΕΙ ή ΘΑ ΜΑΡΑΘΕΙ...

ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟΝ ΤΙΤΛΟ ΤΟΥ POST

Είσαι καρότο, αυγό ή καφές;

«…σας εύχομαι η ζωή σας να είναι σαν ένα μυρωδάτο φλιτζάνι καφέ».

Έτσι τέλειωνε το mail που βρήκα σήμερα από ένα παλιό μου μαθητή, το Βασίλη Κ. Ήταν ο επίλογος σε μια όμορφη ιστορία, που μου έστειλε κι ένοιωσα να σας την πω, όπως τη θυμάμαι:


«Μία κοπέλα πήγε ένα βράδυ λυπημένη στη μητέρα της. Της μίλησε για τη ζωή της και τα προβλήματά της. Είχε κουραστεί να προσπαθεί ν’ αλλάξει τη ζωή της και να απογοητεύεται. Νόμιζε πως μόλις λυνόταν ένα πρόβλημα, ένα άλλο νέο προέκυπτε.

Η μητέρα της, αφού την άκουσε, πήγε στην κουζίνα, γέμισε τρία δοχεία με νερό και έβαλε το καθένα σε δυνατή φωτιά. Γρήγορα το νερό στα δοχεία άρχισε να βράζει.
Στο πρώτο δοχείο έβαλε καρότα, στο δεύτερο έβαλε αυγά και στο τελευταίο έβαλε κόκκους καφέ.

Τα άφησε λίγο να βράσουν χωρίς να πει ούτε λέξη. Περίπου σε είκοσι λεπτά έκλεισε τα μάτια της κουζίνας. Έβγαλε τα καρότα έξω απ’ το νερό και τα έβαλε σ’ ένα μπωλ και τα αυγά σ’ ένα άλλο. Μετά άδειασε τον καφέ σ’ ένα φλιτζάνι.

Γυρνώντας στην κόρη της την ρώτησε:

- «τι βλέπεις;»

-«Καρότα, αυγά και καφέ», της απάντησε η κόρη.

- «άγγιξε τα καρότα», της είπε η μητέρα. Η κοπέλα τα άγγιξε και παρατήρησε ότι ήταν μαλακά.

Μετά της ζήτησε να πάρει ένα αυγό και να το σπάσει. Αφού έβγαλε τα τσόφλια, παρατήρησε ότι το αυγό ήταν σφιχτό.

Στο τέλος, η μητέρα ζήτησε απ’ την κόρη της να πιει μια γουλιά καφέ.

Η κόρη χαμογέλασε καθώς μύρισε το πλούσιο άρωμά του και τη ρώτησε:

-«τι σημαίνουν όλα αυτά μητέρα;»

Η μητέρα της της εξήγησε ότι το καθένα απ’ αυτά τα διαφορετικά αντικείμενα είχε αντιμετωπίσει τις ίδιες συνθήκες, δηλαδή βραστό νερό. Το καθένα όμως αντέδρασε διαφορετικά.

Το καρότο μπήκε μέσα στο νερό δυνατό και σκληρό αλλά μαλάκωσε κι έγινε αδύναμο.

Το αυγό ήταν εύθραυστο. Το λεπτό εξωτερικό του περίβλημα είχε προστατέψει το υγρό εσωτερικό του, αλλά αφού μπήκε στο βραστό νερό, το εσωτερικό του σκλήρυνε.

Όμως οι κόκκοι του καφέ ήταν μοναδικοί. Μετά την τοποθέτησή τους στο βραστό
νερό, άλλαξαν το νερό!

-«Ποιο απ’ αυτά είσαι εσύ;» ρώτησε την κόρη της. «Όταν η δυσκολία χτυπάει την πόρτα σου, πώς αντιδράς; Είσαι καρότο, αυγό ή κόκκος καφέ;

Είσαι το καρότο που φαίνεται δυνατό, αλλά με τον πόνο και τις δυσκολίες λυγίζεις και μαλακώνεις και χάνεις τη δύναμή σου;

Είσαι το αυγό που ξεκινάει με μαλακή καρδιά, αλλά αλλάζει με τη θερμότητα; Μήπως είχες «υγρό» πνεύμα, αλλά μετά από έναν θάνατο, έναν χωρισμό, μία οικονομική δυσκολία ή μια άλλη δοκιμασία σκλήρυνες; Μήπως το περίβλημά σου μοιάζει το ίδιο, αλλά μέσα σου έχεις πίκρα και σκληράδα;

Ή μήπως είσαι σαν τον κόκκο του καφέ; Ο κόκκος στην πραγματικότητα αλλάζει το καυτό νερό, δηλαδή τις ίδιες τις συνθήκες που προκαλούν τον πόνο. Όταν το νερό ζεσταίνεται, αυτός απελευθερώνει το άρωμα και τη γεύση του... Εάν είσαι σαν τους κόκκους του καφέ, όταν τα πράγματα είναι άσχημα, εσύ αλλάζεις την κατάσταση γύρω σου! …ανυψώνεις τον εαυτό σου σε άλλο επίπεδο! …βγάζεις το άρωμά σου!

Είσαι καρότο, αυγό ή κόκκος καφέ;

Ελπίζω να έχεις αρκετή ευτυχία για να σε κάνει γλυκιά, αρκετές δοκιμασίες για να σε κάνουν δυνατή, αρκετή λύπη για να παραμείνεις ανθρώπινη και αρκετή ελπίδα για να σε κάνει ευτυχισμένη.

Οι ευτυχισμένοι άνθρωποι δεν έχουν απαραιτήτως τα καλύτερα. Απλώς κάνουν το καλύτερο που μπορούν με αυτά που τους συμβαίνουν στη διαδρομή τους.

Όταν γεννήθηκες έκλαιγες και όλοι γύρω σου χαμογελούσαν.

Ζήσε τη ζωή σου έτσι ώστε στο τέλος εσύ να είσαι αυτή που θα χαμογελά κι αν όλοι γύρω σου κλαίνε...

26.9.08

Για μένα η μοναξιά...

Για μένα είναι ευλογημένη επιλογή, αφού βιώνεται σαν θεμιτή μοναχικότητα.


Είναι αγεράκι ελευθερίας.


Είναι αλάτι αυτοσυντήρησης.


Είναι επαναφόρτιση, αναζωογόνηση και συντήρηση μαζί.


Είναι «ζωγραφική με τα πόδια»,

σε δρόμους, σοκάκια, ακρογιάλια και βουνοκορφές.


Είναι ανάβαση, φτερούγισμα, φυγή και αναζήτηση και όνειρο κι ελπίδα και σχέδιο.


Είναι καλησπέρες με άγνωστους.


Είναι καλημέρες στα πουλιά.


Είναι καληνύχτες σε τρομαγμένους περιπατητές νυχτός (στο καλό Σάκη…).


Είναι το χαμόγελο της γνώσης.


Είναι η εμμονή στην καθαρότητα και την αξιοπρέπεια.


Είναι αυτό που συμβαίνει είτε το επιβεβαιώνεις είτε το αφήνεις να σου διαφεύγει.


Είναι τα σίγουρα βήματα στη ζωή, τόσο σίγουρα όσο τα φτερουγίσματα νυχτερινών αγγέλων… όσο σίγουροι νοιώθετε για το ότι το χτες μας γέννησε το μέλλον μας.

Ας το αναθρέψουμε όμως τρυφερά...

24.9.08

ΤΟΠΛΟΥ: Η ΚΡΗΤΙΚΗ ΜΟΝΗ ΒΑΤΟΠΕΔΙΙΟΥ...

ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΑΡΘΡΟ ΕΦΤΑΣΕ Σ' ΕΜΕΝΑ ΜΕ MAIL ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ ΕΛΕΝΗ ΜΠΡΙΑΣΟΥΛΗ-ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΗ
και σας το μεταφέρω:

Νέα Κρήτη 23 Σεπτεμβρίου 2008 - 23:00 (δημοσιέυτηκε σήμερα 24.9.2008)
ΤΟΠΛΟΥ: Η ΚΡΗΤΙΚΗ ΜΟΝΗ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ
Του Γιώργου Σαχίνη
Η εκχώρηση εκτάσεων-"φιλέτων" του Δημοσίου στη Μονή Βατοπαιδίου, έναντι πενιχρών και αμφισβητούμενων ανταλλαγμάτων, μπορεί να έχει ανοίξει τον ασκό του Αιόλου για την κυβέρνηση, τροφοδοτώντας ένα πρωτοφανές πολιτικό κλίμα διάλυσης στους κόλπους της, αλλά δεν είναι και η μοναδική υπόθεση του είδους.
Διαχρονικά αποδεικνύεται ότι τμήματα του Ελληνικού Δημοσίου και κάποιοι πολιτικοί προϊστάμενοι, μέσα από σχέσεις που διαπλέκονται, ουσιαστικά δίνουν απλόχερα εκτάσεις του Δημοσίου (λες και επρόκειτο για περιουσία τους) σε μονές και ιδιώτες, με απρόβλεπτες συνέπειες. Η λέξη κλειδί είναι η "αξιοποίηση", που στις αρχές του '90 έγινε μότο για την κυβέρνηση Μητσοτάκη, στη λογική ότι εκτάσεις του Δημοσίου μένουν στα αζήτητα την ώρα που το κράτος έχει πολλές "μαύρες τρύπες" στο οικονομία!
Η κίνηση ανακόπηκε μεταξύ ’93-’96, αλλά με την άνοδο στην εξουσία του Κ. Σημίτη τμήμα των "εκσυγχρονιστών", που κατά βάση κινούνταν στον τομέα της οικονομίας, επανέφερε τη... μαγική λέξη "αξιοποίηση", πίσω από την οποία έκρυψε την εκποίηση χιλιάδων στρεμμάτων του Δημοσίου, προσθέτοντας ως προκάλυμμα την τουριστική εκμετάλλευση ή άλλες μορφές για την εκχώρηση δημόσιας γης σε επενδυτές, με πρόσχημα τις επενδύσεις και την ανάπτυξη. Τα αποτελέσματα για το Δημόσιο ήταν πενιχρά, με συμβάσεις αποικιοκρατικού τύπου, αλλά για ιδιώτες και μονές, που επίσης επένδυσαν πολλά στις "ιερές μπίζνες" και το "φορολογικό παράδεισο" που τις διέπει, τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά.
Η υπόθεση του Βατοπαιδίου απλά επιβεβαίωσε ότι αυτή η πολιτική εκποίησης της δημόσιας γης συνεχίστηκε με την ίδια συνέπεια και από την κυβέρνηση Καραμανλή. Αλλά για τους αναγνώστες της "Ν.Κ." η υπόθεση του Βατοπαιδίου είναι ως προς τη μεθοδολογία της πανομοιότυπη, όπως επί χρόνια αποκαλύπτουμε με αλλεπάλληλα δημοσιεύματα, με αυτή της αξιοποίησης των 26 χιλιάδων στρεμμάτων της Ιερής Μονής Τοπλού, τουλάχιστον όσον αφορά στη συμπεριφορά του Ελληνικού Δημοσίου και πολιτικών παραγόντων.
Ακόμη χειρότερα, που στην περίπτωση του Τοπλού οι ευθύνες είναι ξεκάθαρα διαχρονικές, είτε επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ είτε επί κυβερνήσεων Ν.Δ. Πολύ περισσότερο που εδώ φτάνουμε μέχρι και σε απεμπόληση δικαιωμάτων του Δημοσίου επί διεκδικούμενων εκτάσεων! Για την ακρίβεια, και χρονολογικά η περίπτωση της Μονής Τοπλού είναι ο προάγγελος των όσων παρακολουθούμε σήμερα στη Μονή Βατοπαιδίου.
Η "Ν.Κ." αποκαλύπτει σήμερα μια άγνωστη πτυχή της υπόθεσης Τοπλού, που επιβεβαιώνει όλα τα παραπάνω. Η αποκάλυψη αποκτά ξεχωριστό ενδιαφέρον στις μέρες μας, όχι μόνο πολιτικά. Σε δύο εβδομάδες στην Κρήτη θα βρίσκεται ο Οικουμενικός Πατριάρχης. Ίσως λοιπόν για πρώτη φορά δημόσια, μετά από ένα μήνα εξελίξεων στο Βατοπαίδιο, δια στόματος του ίδιου του Προκαθημένου της Ορθοδοξίας ακούσουμε τη θέση του γύρω από ένα μοναστήρι που πνευματικά είναι υπό την καθοδήγησή του. Όμως επειδή το ίδιο και ακόμη περισσότερο ισχύει για τα μοναστήρια της Εκκλησίας Κρήτης, σε αυτή την περίπτωση μια πατριαρχική παρέμβαση θα είχε πολύ περισσότερους αποδέκτες, που εμπλέκονται σε "ιερές μπίζνες".
Η σκανδαλώδης επιστολή
Η Μονή Τοπλού, μέσω του Ιδρύματος «Παναγία η Ακρωτηριανή», όπως είναι ήδη γνωστό, έχει παραχωρήσει για τουριστική αξιοποίηση με σύμβαση σε Άγγλους επενδυτές 26 χιλιάδες στρέμματα για 80 χρόνια. Μεταξύ αυτών των στρεμμάτων όμως υπήρχαν και 10 χιλιάδες στρέμματα, για τα οποία από το 1985 υπάρχει σε εξέλιξη δικαστική διεκδίκηση, μεταξύ Μονής και Ελληνικού Δημοσίου.
Όπως αποκαλύπτει σήμερα μέσα από έγγραφα η "Ν.Κ.", την ώρα που η αντιδικία αυτή κορυφώνεται, η Μονή προχωρά όχι απλά σε συζητήσεις αλλά μέχρι και σε υπογραφή σύμβασης παραχώρησης και των 26 χιλιάδων στρεμμάτων στους Άγγλους επενδυτές για την ίδια διάρκεια, παρότι τα 10 χιλιάδες στρέμματα διεκδικούνται από το Ελληνικό Δημόσιο (!).
Για την ακρίβεια, ενώ ο Ρεθυμνιώτης πολιτικός Γιάννης Σμπώκος, κατά τη θητεία του ως γενικός γραμματέας Δασών, φέρνει τη διεκδίκηση του Ελληνικού Δημοσίου για τα 10.000 στρέμματα στα δικαστήρια με ανυποχώρητη στάση έναντι της Μονής, άλλοι πολιτικοί παράγοντες με πρωταγωνιστή τον τότε υφυπουργό Οικονομικών Γιώργο Δρύ, με απευθείας επιστολή του προς τον πρόεδρο του Ιδρύματος «Παναγία η Ακρωτηριανή» και Μητροπολίτη Ιεραπύτνης και Σητείας, τον πληροφορεί πως ακόμη κι αν τα δικαστήρια αναγνωρίσουν κυριότητα του Δημοσίου στην επίδικη έκταση, η κυβέρνηση έχει τη δυνατότητα να την εκποιήσει προς το ίδρυμα ή προς επενδυτές, ώστε να αξιοποιηθεί.
Δηλαδή ένας υφυπουργός ανακοινώνει ότι είναι έτοιμος να απεμπολήσει δικαιώματα του Δημοσίου, ακόμη και αν υπάρξει δικαστική απόφαση για αυτά.
Στην επιστολή του αυτή, στις 26 Σεπτεμβρίου του 1997 (αρ. πρωτ. 10/63), ο τότε υφυπουργός Οικονομικών Γ. Δρυς σημείωσε, μεταξύ άλλων, προς τον πρόεδρο του Ιδρύματος "Παναγία η Ακρωτηριανή": «... Επί του ερωτήματος της περιπτώσεως της επιστολής σας, σας γνωρίζουμε ότι, σύμφωνα με το άρθρο 13 του Ν. 4377/29, έχουμε τη δυνατότητα να προχωρήσουμε, ευθύς αμέσως, όταν κριθεί το θέμα της κυριότητας της επίμαχης έκτασης από τη Δικαιοσύνη, σε απευθείας εκποίηση προς το Ίδρυμα τής εν λόγω έκτασης, με σκοπό την τουριστική της αξιοποίηση...».
Εγκρίσεις παρά την αντιδικία
Αμαρτωλές ιερές μπίζνες
Μετά από αυτό, η Μονή που ήδη έχει συνάψει προσύμφωνα με τους Άγγλους, ενώ το Δημόσιο αντιδικεί μαζί της για τα 10.000 στρέμματα, υπογράφει τον Ιούλιο του 1998 και οριστική σύμβαση με τους Άγγλους, στην οποία μάλιστα μνημονεύεται (!) και η έγγραφη διαβεβαίωση Δρυ, ότι ακόμη και αν το Δημόσιο κερδίσει τα 10.000 στρέμματα, αυτά θα εκποιηθούν στη Μονή και τους επενδυτές.
Ακόμη πιο τρανταχτό, είναι πως έξι μέρες πριν την υπογραφή της οριστικής σύμβασης μεταξύ Μονής και Άγγλων επενδυτών για την παραχώρηση των 26 χιλιάδων στρεμμάτων και παρά το ότι η αντιδικία με το Ελληνικό Δημόσιο είναι σε πλήρη εξέλιξη, ο τότε γενικός γραμματέας του υπουργείου Οικονομικών, Χαρ. Αλαμάνος, εγκρίνει (!) τη διάθεση της έκτασης στη Loyalward για τουριστική αξιοποίηση.
Το Σεπτέμβριο του 1998, ο τότε νομάρχης Λασιθίου Γιάννης Παπατσάκωνας, μετά από αίτηση του Ιδρύματος «Παναγία η Ακρωτηριανή» εκδίδει αυθημερόν, χωρίς τις κατά το νόμο αναγκαίες γνωμοδοτήσεις των αρμόδιων υπηρεσιών, όπως το Δασαρχείο, την άδεια μεταβίβασης της έκτασης των 26 χιλιάδων στρεμμάτων από τη Μονή στους Άγγλους επενδυτές, παρά τη δικαστική διεκδίκηση σχεδόν του ενός τρίτου της έκτασης από το Δημόσιο. Με βάση την τότε απόφαση του νομάρχη Λασιθίου, τον Οκτώβριο του 1998 επαναλαμβάνεται η μεταβίβαση της έκτασης για Τρίτη φορά. Το εντυπωσιακό είναι πως μέχρι εκείνη τη στιγμή η μόνη δικαστική απόφαση που υπάρχει, είναι του Ιανουαρίου του 1997 (23/1997), που αναγνωρίζει ότι τα 10.000 στρέμματα της έκτασης ανήκουν στο Δημόσιο και η Μονή έχει ασκήσει αναίρεση κατά της απόφασης στον Άρειο Πάγο, που θα γίνει δεκτή το Νοέμβριο του 1998, δηλαδή ένα μήνα μετά τη μεταβίβαση της όλης έκτασης!
Πάνω σε τέτοιες βάσεις χτίζονταν αργά αλλά σταθερά η απεμπόληση δικαιωμάτων του Δημοσίου, με αποτέλεσμα η παραχώρηση των 26.000 στρεμμάτων από τη Μονή στους Άγγλους επενδυτές για 80 χρόνια, να έχει προχωρήσει πολύ πριν το τελεσίδικο της αντιδικίας με το Ελληνικό Δημόσιο για τα 10.000 τουλάχιστον στρέμματα αυτής της έκτασης.
ΤΟ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΚΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΚΑΒΟ ΣΙΔΕΡΟ
1. Τo 1989-90 γίvovται oι πρώτες επαφές μεταξύ της Μovής Τoπλoύ και δύο Άγγλων, τoυ Peter Choulman (κατόπιν ιδρυτή της Loyalward) και τoυ Simon Berry, με αvτικείμεvo τη διάθεση της μovαστηριακής περιουσίας σε επενδυτές για αξιoπoίηση.
2. Η εδαφική έκταση ήδη τoυ Κάβo Σίδερo είvαι αvτικείμεvo δικαστικής διεκδίκησης από τo Ελληvικό δημόσιο από τo 1985.
3. Τov Iαvoυάριo 1991 o Peter Choulman ιδρύει τη Loyalward με κεφάλαιο 1.000 Λίρες Αγγλίας, με αποκλειστικό σκoπό vα αvαλάβει τηv αξιoπoίηση της περιουσίας τoυ Μovαστηριoύ.
4. Τov ίδιο περίπου χρόvo αρχίζoυv oι διαδικασίες για τη σύσταση τoυ Κoιvωφελoύς Iδρύματoς "Παvαγία Ακρωτηριαvή", με ιδρυτή τη Μovή Τoπλoύ. Η πρώτη συμβoλαιoγραφική πράξη για μεταβίβαση της έκτασης (26.000 στρέμματα) υπογράφεται τov Αύγoυστo 1991, και εvώ η έκταση εξακoλoυθεί vα τελεί υπό τη διεκδίκηση τoυ Δημoσίoυ. Η πράξη επαvαλαμβάvεται τo Δεκέμβριο 1991. Η σύσταση τoυ Iδρύματoς εγκρίvεται με Προεδρικό Διάταγμα τov Μάϊo 1992. Τo Ίδρυμα εποπτεύεται από τα υπουργεία Οικovoμικώv, Παιδείας, Πoλιτισμoύ και Γεωργίας.
5. Και oι δύo μεταβιβάσεις είvαι άκυρες επειδή δεν είχε εκδοθεί η αναγκαία άδεια τoυ Νομάρχη, πέρα από τo γεγovός ότι η έκταση τελούσε υπό τη διεκδίκηση τoυ Ελληvικoύ Δημoσίoυ. Απόπειρα διόρθωσης της ακυρότητας θα γίνει με τρίτη επανάληψη μετά από επτά χρόνια (Οκτώβριoς 1998).
6. Τo Δεκέμβριο 1992 τo Ίδρυμα "Παvαγία Ακρωτηριαvή" ξεκινά διαδικασίες για vα αναθέσει τηv αξιoπoίηση της έκτασης, παρόλο πού αυτή ήταv ακόμη επίδικη. Υποψήφιες είvαι η Loyalward και δύo κoιvoπραξίες, μια Ελληvική και μια Αυστριακή, από τις oπoίες η πρώτη αποχώρησε και η δεύτερη απoκλείστηκε.
7. Τov Απρίλιο 1995 τo Ίδρυμα υπογράφει πρoσύμφωvo με τηv Loyalward για παραχώρηση της έκτασης για 80 χρόvια. Η έκταση είvαι ακόμη επίδικη.
8. Τov Ιανουάριο 1997 τo Εφετείο Κρήτης αvαγvωρίζει ότι 10.000 στρέμματα της έκτασης αvήκoυv στo Δημόσιο (απόφαση 23/1997). Ταυτόχρονα, με άλλη απόφασή του (22/1997) το Εφετείο υποχρεώνει το μοναστήρι να επιστρέψει στο κράτος 128 εκατομμύρια δραχμές, που είχε εισπράξει ως αποζημίωση για την απαλλοτρίωση έκτασης που αναγνωρίζεται τώρα ως δημόσια. Η Μovή ασκεί αναιρέσεις και κατά των δύο αποφάσεων στov Άρειο Πάγο.
9. Τov Σεπτέμβριο 1997 o Υφυπουργός Οικovoμικώv Γεώργιος Δρυς, με επιστολή τoυ προς τov Πρόεδρο τoυ Iδρύματoς, δηλώνει ότι ακόμη και αv τα δικαστήρια αvαγvωρίσoυv κυριότητα τoυ Δημoσίoυ στη διεκδικoύμεvη έκταση, η κυβέρνηση έχει τη δυνατότητα vα τηv εκποιήσει προς τo Ίδρυμα ή τoυς επενδυτές προς αξιoπoίηση.
10. Η επιστολή τoυ Υφυπoυργoύ Οικovoμικώv μvημovεύεται και στην οριστική σύμβαση μεταξύ τoυ Iδρύματoς και της Loyalward.
11. Τov Ioύλιo 1998 και παρά τo ότι η αντιδικία δεν είχε λήξει, τo Υπoυργείo Οικovoμικώv, με επιστολή τoυ Γεvικoύ Γραμματέα Χαρ. Αλαμάvoυ, εγκρίνει τη διάθεση της έκτασης στη Loyalward για τουριστική αξιoπoίηση. Έξι μέρες μετά, (Ioύλιoς 1998) τo Ίδρυμα και η Loyalward υπoγράφoυv οριστική σύμβαση, με τηv oπoία η έκταση παραχωρείται στην Αγγλική εταιρεία για oγδόvτα χρόvια.
12. Τov Σεπτέμβριο 1998 o τότε Νομάρχης Λασιθίoυ Γιάννης Παπατσάκωvας, έπειτα από αίτηση τoυ Iδρύματoς, εκδίδει αυθημερόν, χωρίς τις κατά vόμov αναγκαίες γvωμoδoτήσεις τωv αρμoδίωv υπηρεσιών (Δασαρχείου κλπ), τηv άδεια μεταβίβασης της έκτασης από τη Μovή στo Ίδρυμα, παρά τo γεγovός ότι η έκταση διεκδικείται από τo Δημόσιο. Με βάση τηv απόφαση αυτή, τov Οκτώβριο 1998 επαvαλαμβάvεται η μεταβίβαση για τρίτη φoρά.
13. Ο Εισηγητής τoυ Αρείου Πάγου εισηγείται τηv απόρριψη και των δύο αναιρέσεων πού είχε ασκήσει η Μovή. Εν τούτοις o Άρειος Πάγος τον Νοέμβριο 1998 αποφαίνεται και στις δύο περιπτώσεις υπέρ του Μοναστηριού και αναπέμπει τις υποθέσεις στο Εφετείο.
14. Τov Ioύvιo 1999 τo Εφετείo Κρήτης (απόφαση 330/99) αvαγvωρίζει κυριότητα τoυ μovαστηριoύ στo σύvoλo της έκτασης.
15. Τo Δημόσιο ασκεί vέα αναίρεση στov Άρειο Πάγo. Όμως, τον Νοέμβριο 1999 το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους (!!!) (Γ΄Τμήμα, αρ. 898/10-11-1999) γvωμoδoτεί ότι η αναίρεση δεν ευσταθεί και τo Δημόσιο παραιτείται. Η απόφαση του Εφετείου καθίσταται αμετάκλητη.
16. Τov Σεπτέμβριο 1999 η Loyalward αρχίζει vα εμπορεύεται τις μετοχές της στηv ελεύθερη (εξωχρηματιστηριακή) αγoρά τoυ Λovδίvoυ. Ως μovαδικό περιουσιακό της στoιχείo προβάλλει τα oγδovταετή δικαιώματά της πάνω στηv έκταση.


ενημερωση 1: το έβαλαν ήδη και στο www.neakriti.gr

ενημερωση 2: στο sιtianews.blogspot.com μπορείτε να ψηφίσετε...




23.9.08

Η Τζίνα και το τζίνι...

Μια γυναίκα -που μόλις είχε τελειώσει την Coca Cola της- καθόταν ξαπλωμένη πλάι στην πισίνα της κι έτριβε νωχελικά το μπουκάλι. Κάποια στιγμή ένα τζίνι πετάχτηκε μέσα από το μπουκάλι και στάθηκε απέναντί της. Της ζήτησε να του πει μια ξεχωριστή επιθυμία της και υποσχέθηκε ότι θα την ικανοποιούσε αμέσως.


Η γυναίκα -αφού ξεπέρασε το αρχικό ξάφνιασμα- του είπε: «Θέλω ειρήνη στη Μέση Ανατολή! Δείτε αυτό το χάρτη. Θέλω αυτές οι χώρες να σταματήσουν να πολεμούν μεταξύ τους και θέλω οι Εβραίοι και οι Αμερικανοί να αγαπούν όλους τους Άραβες και αντίστροφα. Έτσι πιστεύω ότι θα επικρατήσει παγκόσμια ειρήνη και αρμονία».


Το τζίνι εξέτασε προσεκτικά το χάρτη και φάνηκε πολύ προβληματισμένο. Σκέφτηκε αρκετά, κούνησε το κεφάλι του και αναφώνησε: «Κυρία μου, παρακαλώ να είστε λογική. Αυτές οι χώρες βρίσκονται σε πόλεμο για χιλιάδες χρόνια. Αυτό που μου ζητάτε είναι υπερβολικό. Βρίσκεται έξω από το πλαίσιο των δυνατοτήτων μου. Έχω τις δυνάμεις να αλλάξω για χάρη σας οτιδήποτε θα θέλατε αλλά η ύπαρξή του να μην ξεπερνάει τα 500 χρόνια. Λυπάμαι αλλά αυτό δεν νομίζω ότι μπορεί να γίνει. Ζητείστε μου μια άλλη επιθυμία σας».


Η γυναίκα τότε πήρε στο κινητό της 27 φιλενάδες της και αφού συλλογίστηκε για …ένα ολόκληρο λεπτό του είπε:

«Τζίνι μου, τώρα που γνωριστήκαμε καλύτερα, να σου πω το μεγάλο παράπονο της ζωής μου. Για να καταλάβεις τον καημό μου και τη μεγάλη επιθυμία μου.

Λοιπόν… Δεν ξέρω με εσάς τα τζίνια τι γίνεται αλλά οι σχέσεις των ανθρώπων έχουν δυσκολέψει πολύ τώρα τελευταία. Κάνω τα πάντα για να βρω ερωτικό σύντροφο κι ακόμη περισσότερα για να τον κρατήσω κοντά μου. Είμαι πρόθυμη για θυσίες και ιδιαίτερα ανεκτική σεξουαλικά…


Μα, ο τελευταίος μου, που ήταν Κρητικός, με είχε ταυτίσει με τον ΟΦΗ. Οι μόνες στιγμές που είχε διάθεση να κάνουμε έρωτα ήταν όταν νικούσε η «αγαπημένη» του ομάδα. Έμαθα την ιστορία της ομάδας. Καθόμουν μαζί του. Πανηγύριζα τα γκολ του ΟΦΗ (όποτε βοηθούσε ο Θεός κι έβαζε κανένα…) Φορούσα τη στολή της και καθόμαστε αγκαλιά για να μου βγάζει ένα ένα τα ρουχαλάκια της στολής, αρχίζοντας από την μπλούζα…


Όμως ήταν σταθερός στις αρχές του, Κρητίκαρος: Δεν νίκαγε η ομάδα; ξεχασμένο το σεξ… Αχ… δε μπορούσε να είναι από το Πασαλιμάνι ή έστω από τους Αμπελόκηπους ή τους Θρακομακεδόνες; Να δω κι εγώ χαρά;


Μα έκανα υπομονή. Διάβαζα για τις μεταγραφές του Καλοκαιριού και του Γενάρη κι όλο και περίμενα πότε θα …δυναμώσει ο ΟΦΗ, να χαμογελάσει κι εμένα το χειλάκι μου... Μέχρι που μια μέρα έμαθα ότι είχε κι άλλη… Βέβαια ήταν Κρητίκαρος με σταθερότητα.

Και σ’ εκείνη έλεγε: - Αν δεν νικήσει η ομαδάρα, ξεχασμένο το σεξ…

Μόνο που με αδίκησε. Σ’ εκείνη έλεγε πως είναι βαμμένος «γαύρος»… Δεν είναι άδικο να με ρίξει εμένα στις ομάδες;…


Λοιπόν, Τζίνι μου, εγώ ποτέ δεν μπόρεσα να βρω ένα σωστό άνδρα. Γι’ αυτό θέλω να μου φέρεις έναν σοβαρό αλλά που να του αρέσει και η διασκέδαση… και να μαγειρεύει… και να βοηθάει στον καθαρισμό του σπιτιού… να είναι πολύ καλός στο κρεβάτι και να αγαπήσει και την οικογένειά μου… να μου είναι πιστός και να μη βλέπει ποδόσφαιρο στην τηλεόραση… κι αν δεν μου είναι πιστός και του αρέσει να βλέπει μπάλα στην τηλεόραση, να λέει σ’ εμένα ότι είναι Ολυμπιακός… Θα μου βρείτε έναν τόσο καλό άνδρα;»


Το τζίνι άφησε έναν αναστεναγμό και της είπε: «να δω πάλι αυτό τον fuck… χάρτη με τη Μέση Ανατολή;»


(αφιερωμένο στο φίλο μου Βασίλη Ζ. http://parodos.wordpress.com/ και στην…δικιά του Λίβερπουλ :)

ΚΥΝΗΓΑΜΕ ΤΟ....ΚΥΝΗΓΙ!!!

Προσχέδιο ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ :

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙ-ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟΥ ΛΟΜΠΙ ΤΩΝ ΚΥΝΗΓΩΝ

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ

Το κυνήγι δεν είναι αποδεκτό στη συνείδησή μας.

Θεωρείται βάρβαρη και αντιπεριβαλλοντική ενέργεια.

Μέχρι τη συνολική απαγόρευσή του, θα επιδιώκουμε τα αυστηρότερα μέτρα ώστε να μην χαθεί η περιβαλλοντική ισορροπία.

Σε συνεργασία με επιστημονικούς και οικολογικούς φορείς.

Η "Πρωτοβουλία κατά του αντι-οικολογικού λόμπι των κυνηγών" είναι μία οικολογική και πολιτική προσπάθεια για να βοηθήσει στην επιβίωση του συνόλου των οικολογικών προσπαθειών στην Ελλάδα, οργανωμένων και μη.

Σταματώντας παράλληλα την εκμετάλλευση ακόμα και των κυνηγών για ψηφοθηρικούς σκοπούς κάποιων υπουργών, ίσως και κομμάτων.

Για αυτό κινείται και αγωνίζεται χωρίς από την αρχή να βάλει καμία ταμπέλα. Κάτι που θα συνεχίσει να κάνει και στη συνέχεια.

Εκείνο που προσπαθούμε να θίξουμε και να χτυπήσουμε-με κάθε νόμιμο μέσο- είναι τις κάθε είδους «μαϊμουδιές» κάποιων (πολιτικών ή μη δεν έχει σημασία), σε βάρος της οικολογίας και του περιβάλλοντος στη χώρα μας.

Με αφορμή και κορυφή του παγόβουνου τις πρόσφατες κινήσεις και προτάσεις του κ. Κιλτίδη, από την Υπουργική του θέση, για μετατροπή των Κυνηγετικών Συλλόγων της χώρας σε Οικολογικές/ Περιβαλλοντικές οργανώσεις.

Η Πρωτοβουλία συνεχίζει δυναμικά την προσπάθειά της. Καλώντας τους πάντες, κάθε συνειδητό πολίτη, ομάδα, σύλλογο, κόμμα για συστράτευση στις περαιτέρω ενέργειες.

ΜΕ ΤΗ ΣΙΩΠΗ ΜΑΣ Ή ΤΗΝ ΑΤΟΜΙΚΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΔΕΝ ΠΕΤΥΧΑΙΝΟΥΜΕ ΠΟΛΛΑ.

ΑΣ ΕΝΩΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΜΑΣ. ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ.

Πρόγραμμα δράσης:
...................

http://save.pblogs.gr/2008/08/kynhgetikoi-syllogoi-oikologikes-periballontikes-organwseis.html

22.9.08

Στα δίχτυα της Ιερής Μαφίας

Πήρα αυτό το κείμενο-μαρτυρία από τον παλιό μου μαθητή Νίκο Σ. κι είπα να σας το μεταφέρω αυτούσιο:

Εκανες θέμα στο μπλοκ σου και για την ιερή μαφία.
Εχω πάει Αγιο Ορος και έχω δεί από κοντά τους Εφραίμ.
Στο Βατοπαίδι ήταν πρώτα ο Εφραίμ ενας 50χρονος ηγούμενος, που αφού τσακώθηκε με όλους παραιτήθηκε και πήγε και έγινε ηγούμενος στη ερειπωμένη σκήτη του Αγίου Ανδρέα στις Καρυές.
Την θέση του πήρε στο Βατοπαίδι ο Εφραίμ που ακούγεται σήμερα στα κανάλια.
Και οι δύο οι Εφραίμ είναι άνθρωποι πανεξυπνοι ,μορφωμένοι και κερδίζουν την συμπάθεια σου με το προσωπείο τους.
Το παίζουν άγιοι προφήτες και μιλούν με πομπώδη λόγια για το Θεό και το μέλλον.
Εγώ έφυγα από την Σκήτη Αγίου Ανδρέα όταν είδα ότι ο Εφραίμ που παραιτήθηκε από το Βατοπαίδι, άρχισε στη Σκήτη να φτιάχνει αμέσως χρυσους τρούλους και ακριβές κατασκευές.
Τον ρωτάγαμε που τα εβρισκε τα λεφτά και έφτιαχνε τους τρούλους χρυσούς και τσαντιζόταν και μας έλεγε γενικά ότι ο Θεός τα στέλνει τα λεφτά.
Εφυγα οριστικά οταν μου είπε κακά πράγματα για το μέλλον μου και όταν τον ρώτησα ενοχλημένος που τα ξέρει αυτός, μου έλεγε ότι μιλάει με την ίδια την Παναγία.
Χειραγωγούν πολύ ευκολα τους άλλους... στο όνομα της Παναγίας.

Παρα πολλοί χαζοί τους δίνουν ένα μέρος του μισθού τους κάθε μήνα στο μοναστήρι,
γιατί εχουν πειστεί ότι έτσι θα έχουν ευλογία στη ζωή τους.
Εκατοντάδες κουτορνίθια και ώριμοι μορφωμένοι έχουν μπλεχτεί στα διχτυα αυτών των Εφραίμ και ξεζουμίζονται οικονομικά.
Και οι δύο έχουν στείλει πολύ κόσμο στους ψυχολόγους, με τους αδέξιους χειρισμούς τους στα πνευματικά.

Εγώ τους κατάλαβα αν και ήμουν 22 χρονών τότε που πήγαινα στο Άγιο Ορος.
Ο ξάδερφος μου που μένει Σαλονίκη λες και του έχουν κάνει μάγια, τους βλέπει σαν αγίους και είναι φανατισμένος οπαδός τους.
Σταματησε να με παίρνει τηλέφωνο και εκοψε τις σχέσεις μαζί μου,γιατί δεν αποδέχομαι τους Εφραίμ σαν άγιους ανθρώπους.
Και τώρα με τα σκάνδαλα βρίζει όλους τους άλλους και στηρίζει τους Γέροντες Εφραίμ. Υπνωτισμένοι κανονικά είναι στα διχτυα της Ιερής Μαφίας. Εχω γνωρίσει ανθρώπους που έχουν πάνω από όλα τον Γεροντα Εφραίμ και μετά βάζουν την οικογένεια τους και τα παιδιά τους.

Χάρηκα που επιτέλους αποκαλύφτηκαν οι ψευτοάγιοι και τουλάχιστον θα είναι δύσκολο τώρα να προσελκύουν νέα θύματα.


Χωρίς (ή ενάντια) στο αυτοκίνητο;


ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΣΗΜΕΡΑ;

Κι αν είναι έτσι μια μέρα είναι αρκετή;....

Μήπως...
Πριν 30 χρόνια και βάλε ο Γερμανός Michael Hartmann στο Μόναχο ,
απηυδισμένος από τη συνεχή επέκταση του αυτοκινήτου και την κατάληψη των πεζοδρομίων, αποφασίζει να απαντήσει με το ίδιο νόμισμα:
περπατά πάνω από τα σταθμευμένα αυτοκίνητα και στη μέση του δρόμου...


Αχ... Michael που ΜΑΣ χρειάζονται...

21.9.08

ΤΑ ΦΙΔΙΑ ΒΓΗΚΑΝ ΤΣΑΡΚΑ


Καθυστερημένα μπόρεσα να βρω το υπέροχο αυτό κείμενο, που δημοσιεύτηκε και στον τοπικο τύπο της Ηλείας.

Γράφτηκε από έναν ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ ΑΝΘΡΩΠΟ για μερικούς ΚΟΙΝΟΥΣ ΑΙΡΕΤΟΥΣ του Δημοτικού μας Συμβουλίου...

(Κοινούς, γιατί θα έχετε κι εσείς τέτοιους...)
Γράφτηκε με αφορμή την γνωστή ιστορία της κλωτσοπατινάδας και των γρονθοκοπημάτων που παίχτηκε κατά τη συνεδρίαση του Δημοτικου συμβουλίου Πύργου...

Τι τα θέλω και τα σκαλίζω, θα μου πει κανείς...

Εγώ θέλω να τα ξεχάσω και θα τα ξεχνούσα, αν δεν ήξερα ότι οι ίδιοι άνθρωποι ή οι ίδιες λογικές, θα ζητήσουν και πάλι την ψήφο μας σε κανα 2 χρόνια...

ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΑΒΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΥ:


ΤΑ φίδια ξεσηκώθηκαν, πήδηξαν τα έδρανα και επιτέθηκαν στα άλλα φίδια που κάθονταν απέναντι. Ξεπέρασαν και τα εμπόδια της λογικής του «κρύβε λόγια», και βγήκαν στο σεργιάνι.

1,5 μέτρο ήταν ο αστρίτης μας, έγραψε εφημερίδα της Πέμπτης, και όλοι απορούσαν πως τέτοια φίδια ζουν στις πόλεις!

Και κυρίως πως οι άλλοι δεν τα καταλαβαίνουν!

Ζουν «μουλωχτά» και όταν σφίξουν οι ζέστες χάνουν το μειλίχιο προεκλογικό τους χαμόγελο και γίνονται άνθρωποι.

Αποκτούν χαρακτηριστικά πολιτών και δη εκλεγμένων και χύνουν τους χυμούς τους.

Δηλητηριώδη λένε τα φίδια, για να αποφύγεις το δάγκωμά τους πρέπει να είσαι «εμβολιασμένος»από μικρός- οι παραμάνες βάζανε στο γάλα των νεογνών μίγμα από δηλητήριο φιδιού, σφήκας και σκούρκου για να είναι τα παιδιά τους έτοιμα αργότερα και απρόσβλητα να αναλάβουν τις σκληρές αγροτικές εργασίες της φαμελιάς.


Έτσι λοιπόν μερικοί, δεν ήταν προετοιμασμένοι για τον αιλουροειδή χορό των φιδιών.

Άψογες κινήσεις, πιθηκίσιες συμπεριφορές και αριστοτεχνικές «προσεγγίσεις» εκ των όπισθεν είναι οι λιγότερο γλαφυρές περιγραφές του έργου που εκτυλίχτηκε σε Δημόσιο Κατάστημα της περιοχής μας, αφήνοντας άναυδους ακόμη και τους δημιουργούς του εξαίρετου φιλμ «χορεύοντας με τους λύκους», ή μήπως με τους δημοτικούς συμβούλους;

Σκηνές ροκ και παλιμπαιδισμού.

Γιατί να τους πεις τσαμπουκάδες παίρνει άλλη διάσταση το θέμα.

Τσαμπουκάς είναι ο βουλευτής της Ινδονησίας επί παραδείγματι, ή της Ιαπωνίας που μετά από ένα τέτοιο επεισόδιο τραβάει και μια … στο λαιμό του και ξεμπερδεύει και αυτός και εμείς οι άλλοι.


Γιατί αγαπητοί αναγνώστες, τι φταίμε εμείς οι υπόλοιποι που έχουμε ήδη τη ρετσινιά ως τόπος και τη χλεύη ως άνθρωποι ότι ζούμε στον τόπο

του τίποτα και της μιζέριας ,

της φτήνιας και των αγοραίων ερώτων,

της ακραίας και κατακριτέας συμπεριφοράς των πολιτών,

της αδιαφορίας και της εγκατάλειψης αρχών και οραμάτων στο όνομα των εύκολων υποσχέσεων και της σύγχρονης πολτοποιητικής τακτικής πολιτικών και πολιτικής,

να φέρουμε ως ρετσινιά και τη γνωστοποίηση του γεγονότος ότι η πόλη εκτρέφει και άγρια ζώα;

Και μάλιστα σε αστική περιοχή;

Και κυρίως μέσα στη πόλη του Πύργου;

Αιδώς Αργείοι!!!


Αλλά επειδή μάλλον και αυτά κινέζικα μπορεί να σας ακούγονται, στην κοινή:

Ντροπή σας εκλεγμένοι πολίτες αυτού του δύσμοιρου τόπου!!!

Που νόμιζε ότι αλλάζοντας ο Μανωλιός το βρακί του θα άλλαζε και η κατάσταση στα δημοτικά πράγματα.

Θα γίνονταν έργα που θα υπηρετούσαν τον πολίτη-επί 4(;) ή 5(;) μήνες η αυτεπιστασία του Δήμου στο τσιμεντάκι της Κατακόλου ,στις γραμμές, επιμελώς επιτηρείτο από τον υπεύθυνο αντιδήμαρχο, όπως και η καθαριότητα!

Φευ!

Πόσοι εργάτες έχουν απολυθεί και πόσοι έχουν προσληφθεί από τις υπηρεσίες του Δήμου;

Πόσοι σύμβουλοι εργάζονται στα γραφεία;

Τι έσοδα –πλην των αυξημένων τελών της ΔΕΥΑΠ – απέφερε η «επιχειρηματική» δραστηριότητα του Δήμου;

Πως διαχειρίζεται ο Δήμος εδώ και ένα χρόνο την υπόθεση της τελικής απόφασης για την εξεύρεση λύσης για την δόμηση καινούργιων σχολείων και την αποκατάσταση –προσφάτως – των υπολοίπων, αν όχι με παλινωδίες και συγκρούσεις με τη Νομαρχία;

Από πότε έχουν να πληρωθούν οι σχολικοί τροχονόμοι;

Πότε έλαβαν επιμόρφωση οι δημοτικοί αστυνομικοί όσον αφορά τη συμπεριφορά τους απέναντι στον σκληρά φορολογούμενο πολίτη;


Ο κατάλογος θα μπορούσε να είναι μακρύς και να αναφέρεται στα όσα ακούγονται από τον πολίτη στην ώρα του καφέ ή στην ώρα της αγανάκτησης, όταν σηκώνοντας το κεφάλι του σκοντάφτει στα άπειρα -και μάλλον άχρηστα φανάρια κυκλοφορίας στους δρόμους, μιας και η κυκλοφορία μια χαρά πραγματοποιείται και χωρίς αυτά - κατάλοιπα και αυτά προηγούμενης «εργολαβίας – ανάθεσης»;


Διότι αγαπητοί συμπολίτες, για τις αναθέσεις ο λόγος!

Για τη ταμπακέρα!

Που σήμερα σηκώνει το καπάκι άλλος!

Και προσφέρει άλλος το τσιγαριλίκι στον ημέτερο!

Αυτό είναι το πρόβλημα.

Και μην σας περάσει από το μυαλό ότι τσακώθηκαν για τη διαμαρτυρία ή μη, της έλλειψης περίθαλψης ας πούμε, στον πολίτη!

Η για το γεγονός ότι ο Δήμος θα έπρεπε να έχει λίστα απόρων και «νεοαπόρων» και να εξοικονομεί κονδύλια για την ενίσχυσή τους!

Η για το γεγονός αν πρέπει να προσλάβουν ωρομίσθιους ή πλήρους απασχόλησης εργαζόμενους.

Όχι!!

Εκεί συμφωνούν.

Δεν έχουν εκεί τις διαφωνίες τους.

Το πρόβλημα είναι ποιος έχει το μαχαίρι για το πεπόνι.

Και ποιος κλέβει την πατέντα για να τη χρησιμοποιήσει στην νέα διαχείριση.

Και ίσως κάποιοι καταλάβουν ότι ο Δήμος είναι μεν πεδίο αντιπαράθεσης ιδεών αλλά όχι ελληνορωμαϊκής πάλης.

Και μάλιστα μεταξύ ομοϊδεατών;

– όλες τις αποφάσεις στην Κεδκε μαζί τις έχουν ψηφίσει συμπολίτευση και «αντιπολίτευση».

Για την αντιγραφή από την φαρμακερή, και σαν διμούτσουνη οχιά, πραγματικότητα,

Άβα Βαγγελάτου

ΚΟΤΥΧΙ: ένα έργο και πολλά ερωτήματα

από το http://deltio-kairou.blogspot.com/2008/09/blog-post_9225.html


Τα ερωτήματα για το έργο που εκτελείται αυτόν τον καιρό στο Κοτύχι παραμένουν.
Και κανείς δεν πείθεται ότι το έργο αυτό θα βοηθήσει ουσιαστικά στη σωτηρία της λιμνοθάλασσας.
Αντίθετα είναι σίγουρο ότι θα οδηγήσει και στην (περαιτέρω) υποβάθμιση της θαλάσσιας περιοχής στην οποία εκατοντάδες πολίτες χρησιμοποιούν κάθε καλοκαίρι για τα μπάνια τους.

Δυστυχώς οι αρμόδιοι (Υπουργείο, Νομαρχία και Δήμος) για μια ακόμη φορά επέλεξαν την πονηρή οδό της συσκότισης. Προώθησαν αυτό το περιβαλλοντικά κρίσιμο έργο σε μια ευαίσθητη και προστατευόμενη περιοχή, περίπου εν κρυπτώ και παραβύστω!

Αρχισαν εντατικά τα έργα και όταν ξεσηκώθηκε ο κόσμος και φώναξε η ΕΠΟΠ, συγκάλεσαν σύσκεψη στο δημαρχείο Λεχαινών στην οποία για ενημέρωση δεν ήλθε ο μελετητής του έργου ή έστω κάποιος αντινομάρχης, αλλά κάποιοι μηχανικοί της ΝΑ που παρακολουθούν το έργο και δύο επιστήμονες αρμόδιοι για την ορνιθοπανίδα.

Στη σύσκεψη αητή που η ΕΠΟΠ διατύπωσε τις σοβαρές επιφυλάξεις της για τις επιπτώσεις του έργου, αλλά και τις προτάσεις της για την προστασία του Κοτυχίου από τη ρύπανση και τις προσχώσεις, αποφασίστηκε να γίνει νέα σύσκεψη με συμμετοχή των μελετητών και ως τότε να διακοπούν οι εργασίες.

Παρ΄όλα αυτά ούτε οι εργασίες διεκόπησαν, αλλά και η προγραμματισμένη σύσκεψη έγινε μόλις χθές (18/9) και μάλιστα στον Πύργο και σε εργάσιμη ώρα! με αποτέλεσμα να μη μπορέσουν να παραστούν εκπρόσωποι της ΕΠΟΠ και άλλοι ενδιαφερόμενοι πολίτες.

Στη σύσκεψη αυτή όπως πληροφορηθήκαμε, αποφασίστηκε να ζητηθεί από το ΥΠΕΧΩΔΕ η τροποποίηση της μελέτης ώστε να γίνουν τρεις υπερχειλιστές αντί του ενός που προβλέπεται και κατασκευάζεται τώρα.

Η ΕΠΟΠ επαναλαμβάνει τις επιφυλάξεις της για το έργο αυτό
και επαναφέρει την προτασή της για ριζική αντιμετώπιση του προβλήματος ρύπανσης και μπαζώματος της λιμνοθάλασσας με έργα ουσιαστικής προστασίας, όπως είναι:
η αλλαγή του γεωργικοκτηνοτροφικού μοντέλου,
του τρόπου άρδευσης ,
μείωση των λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων στις καλλιέργειες κλπ.

(κάνοντας κλικ στον τίτλο μεταφέρεστε στο "ΔΕΛΤΙΟ ΚΑΙΡΟΥ"






ΔΡΥΟΣ ΤΟΠΟΙ

DRYOS TOPOI IN FOURNOS FESTIVAL

Η ερευνητική και καλλιτεχνική ομάδα δρυός τόποι - συμμετέχει στο Φεστιβάλ
ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΞΕΚΙΝΑ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΜΑΣ
που θα πραγματοποιηθεί στο ΦΟΥΡΝΟ,
2 - 5 και 9 - 12 Οκτωβρίου 2008 με την χοροθεατρική παράσταση:

Η τελευταία μεταμόρφωση»: πρόκειται για μια χοροθεατρική αναβίωση αρχέγονων, παραδοσιακών και σύγχρονων μορφών της σχέσης ανθρώπου - φύσης σε δύο μέρη:

α) "Αγριοτριαντάφυλλα - μυστήριον" : Εξερευνά μέσω της εκφραστικής κίνησης και του συλλογικού δρώμενου, την μύηση στη ζωή και στο θάνατο. Μια σύνθεση της Άννας Λάζου, με αφορμή ένα κείμενο του Μ. Μήτση και παραδοσιακές και σύγχρονες μουσικές επιλογές. Διάρκεια 30' , στις 10 και 12/10, ώρα 11 και 10.30 μμ, αντίστοιχα

β) "Συνεχής ροή": Ο Θάνατος και η ανάσταση στη φύση μέσα από το ανθρώπινο σώμα. Χορογραφία butoh της Ιωάννας Γκαραγκούνη. Διάρκεια 30' , στις 11/10, ώρα 11 μμ.

Συμμετέχουν οι Αθηνά Κατσιλέρου, Ουράνης Κίκης, Μάγια Μοσχανδρέου, Εύα Τσαγκαράκη, Μαριάννα Τσαγκαράκη, Μάνος Χατζηγεωργίου. Video Art: Αγγελίνα Βοσκοπούλου, Στέλιος Σάρρος.


Μέρη της παράστασης έχουν παρουσιασθεί σε Αθήνα (Παλιό Πανεπιστήμιο), Ελευσίνα (Αισχύλεια 2007), Πελοπόννησο (Λέπρεο Ηλείας) Ήπειρο (Μονοδένδρι Ζαγοροχωρίων) καλοκαίρι 2008 και Θεσσαλονίκη (Δημήτρια 2007).



Η ερευνητική και καλλιτεχνική ομάδα «δρΥός τόΠοι» δημιουργήθηκε από το 2004 από την Άννα Λάζου ως μετεξέλιξη της Θεατρικής Πρωτοβουλίας Νέων ΔΡΥΣ του Πανεπιστημίου Αθηνών και έχει παρουσιάσει σειρά παραστάσεων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
'Δρυς, Δράση, Δράμα', τρεις λέξεις με την ίδια ετυμολογική ρίζα, που συμβολίζουν το ενδιαφέρον της ομάδας για την προσέγγιση του θεάτρου μέσα από μια ανθρωπολογική προοπτική.
Η μελέτη των θρησκευτικών πρακτικών, από όπου προέρχεται το θέατρο, όπως η δενδρολατρεία, κατευθύνει την εργασία της ομάδας μέσω του συνδυασμού μοντέρνων και μεταμοντέρνων στοιχείων, παράλληλα με πολυάριθμες ανταλλαγές τέχνης και έρευνας.
Το σώμα στις παραστατικές τέχνες είναι ένα από τα πρωταρχικά ενδιαφέροντα των συντελεστών της.

Στο ενεργητικό της έχει το χορο-θεατρικό δρώμενο: ‘Νέκυια- αρχέγονο παιγνίδι μεταμόρφωσης΄, την παράσταση Wittgenstein – Βιτγκενστάιν, Νέκυια- Το αρχέγονο ταξίδι, Αντιγόνη του Σοφοκλή και «Αγριοτριαντάφυλλα – Μυστήριον», χοροθεατρικό δρώμενο εμπνευσμένο από το μουσικό έργο του Γιάννη Χρήστου (1926 – 1970).

18.9.08

...της Σοφίας

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ

σοφιας
πιστεως
αγαπης
και ελπιδας

Σίγουρα όλοι οι άνθρωποι κάποια στιγμή έχουμε περάσει ή θα περάσουμε από μία περίοδο της ζωής μας κατά την οποία θα αναρωτηθούμε και θα θελήσουμε να ανακαλύψουμε ποιοι είμαστε, από πού προήλθαμε, πώς και γιατί.

Ποιος, όμως, θα μας απαντήσει σε αυτά τα τόσο λεπτά ερωτήματα;

Ο Νορβηγός συγγραφέας του βιβλίου «Ο Κόσμος της Σοφίας» Jostein Gaarder, είναι καθηγητής φιλοσοφίας. Γνωρίζοντας καλά την ανάγκη του ανθρώπου για γνώση και ιδιαίτερα τα επίμονα εφηβικά ερωτήματα, μας παρουσιάζει την ιστορία της φιλοσοφίας μέσα από ένα καταπληκτικό μυθιστόρημα. Πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτό το μυθιστόρημα έχει ένα δεκαπεντάχρονο κορίτσι, η Σοφία. Όπως κάθε έφηβος, έτσι και εκείνη θεωρεί τη ζωή της ανιαρή μέχρι να αρχίσει να λαμβάνει ανώνυμες επιστολές με απλά ερωτήματα για την καθημερινότητά της, τα οποία θα αποδειχθεί ότι έχουν βαθύτατες έννοιες και θα την οδηγήσουν στο «παιχνίδι» της φιλοσοφίας. Σκοπός του «παιχνιδιού» είναι να βρει τις απαντήσεις που χρειάζεται, για να μάθει από πού και γιατί δημιουργήθηκε ο κόσμος στον οποίο ανήκει. Ταξιδεύει μέσα στο χρόνο από την εποχή της αρχαίας Ελλάδας ως το σήμερα. Συναναστρέφεται με φιλοσόφους, μαθαίνει απόψεις και γεγονότα, τα οποία ενώ τώρα θεωρούνται αυτονόητα, κάποτε υπήρξαν υπέρλογα. Μαθαίνει επίσης ότι υπήρξαν άνθρωποι που έδωσαν ακόμη και τη ζωή τους για να υποστηρίξουν τα «πιστεύω» τους, τα οποία ταυτίζονται με τα σημερινά δεδομένα και μας υπενθυμίζει ότι ο άνθρωπος εξελίσσεται μέρα με τη μέρα, καθώς και ότι αυτό θα συμβαίνει μέχρι να επέλθει το τέλος του είδους του.

Αυτό το βιβλίο χαρίζει στον καθένα μας ένα τέτοιο ταξίδι γνώσης και φαντασίας με «ανοιχτό» εισιτήριο, έτσι ώστε να ταξιδέψουμε όποτε θέλουμε και όσες φορές επιθυμούμε.

Επιπλέον, μας προσφέρει τη δυνατότητα να «συμφιλιωθούμε» με τον εαυτό μας σε επίπεδο αναγνώρισης, καθώς και να καταλάβουμε τα πολύ λεπτά σύνορα μεταξύ συνειδητού, υποσυνείδητου και ασυνείδητου.

Θα μας δοθεί βοήθεια στο να επιλέξουμε το δρόμο που θα ακολουθήσουμε για να βρούμε τις δικές μας απαντήσεις.

Γνωρίζοντας, λοιπόν, την ιστορία μας και, συνεπώς, όλα αυτά που έπραξαν κάποιοι, πριν τόσα χρόνια, για να ζούμε εμείς σε έναν καλύτερο κόσμο, μας δίνει σίγουρα δύναμη και θέληση για να αντιμετωπίσουμε το αύριο.

Τέλος, αν υπάρχουν κάποιοι με τον απαραίτητο ζήλο για να ακολουθήσουν το παράδειγμα εκείνων που τόσο πάλεψαν, θα ήταν φρόνιμο να το πραγματοποιήσουν για να μπορέσουμε να αφήσουμε και εμείς κάτι σε αυτούς που θα μας «διαδεχθούν».


Γλυκό με μήλα της Σοφίας

Υλικά

  • Δύο κόκκινα μήλα ψιλοκομμένα
  • 1/2 πακέτο μπισκότα πρι μπερ
  • 2 κουταλιές μέλι
  • 4 κουταλιές βούτυρο
  • 2-3 κουταλιές ακατέργαστη ζάχαρη
  • 1 κούπα κρέμα κάσταρντ
  • Λίγο κονιάκ ή λικέρ
  • 5 γαρύφαλα
  • 1/2 κουταλάκι κανέλα




Ετοιμασία

  1. Λιώνουμε το βούτυρο σε ένα αντικολλητικό τηγάνι και μόλις κάψει προσθέτουμε την μισή ζάχαρη.
  2. Μόλις διαλυθεί η ζάχαρη ρίχνουμε τα μήλα και ανακατεύουμε μέχρι να καλυφθούν από το υγρό.
  3. Στην συνέχεια προσθέτουμε το μέλι, την κανέλα και τα γαρύφαλλα και συνεχίζουμε το ανακάτεμα.
  4. Απλώνουμε τα μπισκότα σε ένα μικρό ταψάκι και τα ραντίζουμε με το κονιάκ ή το λικέρ και από πάνω απλώνουμε τα μήλα (αφαιρούμε τα γαρύφαλλα) και τα περιχύνουμε με την κρέμα κάσταρντ.
  5. Μόλις το γλυκό μας κρυώσει καλά, το πασπαλίζουμε με την υπόλοιπη ζάχαρη και το βάζουμε σε δυνατό γκρίλ για 2-3 λεπτά (μέχρι να λιώσει η ζάχαρη και να καραμελώσει).


Ταξίδι στη χώρα της σοφίας


Η συγκινητικη ιστορία δύο παιδιών μέσα στον υπέροχο κόσμο της Σοφίας. Εκεί όπου θα ανακαλύψουν το πραγματικό νόημα της ζωής, μέσα από ένα φανταστικό ταξίδι γεμάτο από χρώματα και αρώματα αξιών... Ταξιδεύοντας μαζί τους θα μάθουμε να βλέπουμε τον κόσμο με τα μάτια της ψυχής...


16.9.08

ΑΒΑΤΟ ΚΑΙ ΣΤΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΙΕΡΗΣ ΜΑΦΙΑΣ

ν.2459/1997 του ΠΑΣΟΚ με βάση τον οποίο το Άγιον Όρος απαλλάσσεται από το φόρο ακίνητης περιουσίας,

ν.3220/2004 του ΠΑΣΟΚ με βάση τον οποίο καταργήθηκε το 35% φορολογία στα έσοδα της Εκκλησίας,

ν.3296/2004 της Νέας Δημοκρατίας αυτή τη φορά με τον οποίο καταργείται η καταβολή φόρου 10% από μισθώματα εμπορικού μάλιστα χαρακτήρα

ν. 3427/2005 της Νέας Δημοκρατίας με τον οποίο μονές και ναοί απαλλάσσονται από το φόρο αυτόματου υπερτιμήματος για περιουσία η οποία μάλιστα αξιοποιείται εμπορικά.


15.9.08

ΕΧΕΙ ΑΒΑΤΟ Η ΙΕΡΗ ΜΑΦΙΑ;

9/2008

ιερά SIEMENS

δηλωση Αλαβανου για βατοπεδιο

Κατά την έναρξη της συνεδρίασης της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, ο πρόεδρός της Αλέκος Αλαβάνος έκανε την ακόλουθη δήλωση:

Πέντε σημεία σε σχέση με το θέμα του Βατοπεδίου και όλα τα συναφή και σοβαρότατα θέματα που στοιχειοθετούν σε μεγάλο βαθμό τη σημερινή πολιτική κρίση που ζούμε.

Πρώτον: Η Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ επιμένει στη σύσταση εξεταστικής επιτροπής για το δικομματικό και διαχρονικό σκάνδαλο της «ιεράς SIEMENS» και για τις δύο φάσεις. Για τα τρία χρυσόβουλα της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ με τα οποία παραιτήθηκε το δημόσιο από τη διεκδίκηση της Λίμνης Βιστονίδας

και για τα πολλαπλά χρυσόβουλα της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας με τα οποία η έκταση που κληρονομήθηκε από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στο Άγιο Όρος στη μονή Βατοπεδίου ανταλλάχθηκε με πολύτιμη κτηματική περιουσία του δημοσίου.

Δεύτερον: Ζητάμε διερεύνηση σε πλάτος όχι μόνο περιορισμένη στη μονή Βατοπεδίου. Δυστυχώς έχουμε φτάσει στο σημείο μονές του Αγίου Όρους να ετοιμάζονται να κάνουν χριστιανικές Disneyland και την ίδια στιγμή να διεκδικούν κτήματα στα οποία υπάρχουν κατασκηνώσεις πρόνοιας για παιδιά με ειδικές ανάγκες.

Επομένως ζητάμε η έρευνα να διευρυνθεί στη μονή Διονυσίου, που διεκδικεί 15.500 στρέμματα από το Δήμο Ορμύλιας όπου υπάρχουν και οι κατασκηνώσεις της πρόνοιας για τα παιδιά με ειδικές ανάγκες.

Στη μονή Ξενοφώντος όπου υπάρχουν 53.000 στο Δήμο Σιθωνίας της Χαλκιδικής επίσης

και στη μονή Κουτλουμουσίου που διεκδικεί έκταση 4.500 στρεμμάτων από το δήμο Τορώνης.

Τρίτον: Η Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ πέραν από την ερώτηση που έχει κατατεθεί και θα συζητηθεί αύριο του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου του Φώτη Κουβέλη,προτείνω μέσα στην εβδομάδα που διανύουμε να καταθέσει πρόταση νόμου με την οποία θα ζητάει την κατάργηση:

των ρυθμίσεων του ν.2459/1997 του ΠΑΣΟΚ με βάση τον οποίο το Άγιον Όρος απαλλάσσεται από το φόρο ακίνητης περιουσίας,

τις ρυθμίσεις του ν.3220/2004 του ΠΑΣΟΚ με βάση τον οποίο καταργήθηκε το 35% φορολογία στα έσοδα της Εκκλησίας,

του ν.3296/2004 της Νέας Δημοκρατίας αυτή τη φορά με τον οποίο καταργείται η καταβολή φόρου 10% από μισθώματα εμπορικού μάλιστα χαρακτήρα

και τις ρυθμίσεις του ν. 3427/2005 της Νέας Δημοκρατίας με τον οποίο μονές και ναοί απαλλάσσονται από το φόρο αυτόματου υπερτιμήματος για περιουσία η οποία μάλιστα αξιοποιείται εμπορικά.

Τέταρτο: Ζητάμε διαχειριστικό έλεγχο και πλήρη αλλαγή σε συνθήκες διαφάνειας και στήριξης της περιουσίας του δημοσίου και της κτηματικής εταιρίας του δημοσίου και

Πέμπτον και τελευταίο ζητάμε άμεσα πλήρη διαχειριστικό, φορολογικό και έλεγχο των τραπεζικών καταθέσεων των μονών του Αγίου όρους.

πηγη-συριζα

14.9.08

ΤΑ ΒΑΡΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ… (άλλοτε περιστέρι κι άλλοτε άγαλμα...)

Ένας καθηγητής Πανεπιστημίου, μπήκε στο αμφιθέατρο για να διδάξει στους φοιτητές του τη διαχείριση προβλημάτων.

Σήκωσε ένα ποτήρι γεμάτο με νερό και τους το έδειξε.

Μετά το άφησε στο γραφείο του, πήρε στο χέρι του ένα άλλο ποτήρι μισογεμάτο με νερό και τους το έδειξε κι αυτό.

Στο τέλος σήκωσε ψηλά ένα τρίτο εντελώς άδειο ποτήρι και τους ρώτησε:

"Ποιο ποτήρι είναι πιο βαρύ;"

Οι φοιτητές χαμογέλασαν.

-Μα -είναι δυνατόν να μας ρωτάτε σοβαρά;- φυσικά το γεμάτο, είπαν.

Ο καθηγητής τους απάντησε:

«Δεν πρέπει να λάβετε υπ’ όψη σας μόνο το απόλυτο βάρος. Το πιο ποτήρι θα αισθανθείτε τελικά πιο βαρύ, εξαρτάται από το πόσο καιρό θα προσπαθήσετε να το κρατήσετε με το χέρι σηκωμένο ψηλά.


Ας υποθέσουμε ότι παίρνετε στο χέρι σας ένα συγκεκριμένο ποτήρι. Το μισογεμάτο.

Αν το κρατήσετε για ένα λεπτό, τότε δεν υπάρχει πρόβλημα. Δεν θα σας φανεί βαρύ…

Αν το κρατήσετε για μια ώρα, θα νοιώστε πόνο στο βραχίονά σας…

Αν το κρατήσετε για μια ημέρα, θα χρειαστεί να καλέσετε ασθενοφόρο…

Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για το ίδιο βάρος, αλλά ο χρόνος που το κρατάμε σηκωμένο είναι που αυξάνει το βάρος του».

Και συνέχισε:

«Αυτός ο τρόπος σκέψης θα μας βοηθήσει να αντιμετωπίσουμε το άγχος της διαχείρισης. Αν συνεχίζουμε να σηκώνουμε τα «βάρη» μας αδιάκοπα, θα τα νοιώθουμε σαν να αυξάνονται και αργά ή γρήγορα, θα εγκαταλείψουμε…

Όπως συμβαίνει με το ποτήρι το νερό, έτσι συμβαίνει και με τη ζωή. Πρέπει να αφήνουμε τα «βάρη» μας για ένα χρονικό διάστημα πριν τα σηκώσουμε και πάλι. Πριν συνεχίσουμε τον αγώνα για την επίλυση των προβλημάτων μας. Γιατί μετά είμαστε ανανεωμένοι και μπορούμε να συνεχίσουμε…»


Γι’ αυτό, πριν να επιστρέψετε στο σπίτι σας σήμερα το βράδυ, να αφήσετε απέξω το βάρος της εργασίας σας. Μην μεταφέρετε στο σπίτι τα προβλήματα που αντιμετωπίζετε εκεί. Μπορείτε να ανασάνετε μέχρι αύριο... Ό, τι βάρη κι αν κουβαλάτε πρέπει να τα αφήνετε έξω. Να χαλαρώνετε για μια στιγμή…


Η ζωή είναι μικρή για να την αφιερώσουμε όλη στα προβλήματα.

Σ’ αυτή τη μικρή ζωή πρέπει να δημιουργηθεί χώρος για να τρυπώσουν και οι απολαύσεις.

Και οι απολαύσεις δεν θα έλθουν μόνο όταν λυθούν τα προβλήματα, μόνο όταν απαλλαγούμε από τα βάρη.

Η ζωή είναι ένα ταξίδι και οι απολαύσεις πρέπει να φωλιάζουν στη μικρή ζωή μας σ’ όλη τη διάρκεια του ταξιδιού. Να βρίσκουμε όρμους, λιμανάκια και να «ξεπεζεύουμε», που και που… Το ταξίδι της ζωής είναι δικό σας. Απολαύστε το!...»

Οι φοιτητές τον παρακολουθούσαν σιωπηλοί…

Κι αυτός συνέχισε:

«Πιο σημαντικό από το να λύνουμε τα προβλήματα, να απαλλασσόμαστε από τα βάρη της ζωής είναι το να ψάχνουμε να βρίσκουμε τρόπους για την αντιμετώπιση-διαχείριση του φορτίου της ζωής που κουβαλάμε.

Κι αυτό γιατί είναι μεγαλύτερο το διάστημα που μεταφέρουμε βάρη, από αυτό που περπατάμε ανάλαφρα με το χέρι ακουμπισμένο σ’ ένα αγαπημένο ώμο…


Λοιπόν, ποτέ μην βάζετε και τα δύο πόδια στο στόμιο ενός πηγαδιού την ίδια στιγμή, γιατί τότε δεν θα έχετε πόδι να στηριχτείτε και θα πέσετε μέσα…

Αρχικά πρέπει να αποδεχτείτε ότι δεν γίνεται κάθε μέρα να είστε περιστέρια! Κάποιες μέρες είσαι το περιστέρι και κάποιες μέρες είσαι το άγαλμα…

Όμως να μιλάτε στους άλλους καθημερινά με λόγια μαλακά και γλυκά…

Βρείτε ευκαιρίες να μπείτε στο χορό! Κανείς δεν νοιάζεται αν δεν μπορείτε να χορέψετε καλά.


Μεγαλώνοντας να γιορτάζετε τα γενέθλιά σας με όλο και μεγαλύτερη χαρά, γιατί είναι η γιορτή για όσα καταφέρατε να ζήσετε…

Όσο μεγαλύτερος είναι κανείς, τόσο χαρούμενος πρέπει να νοιώθει, αφού για να έχει μεγαλώσει κατάφερε να απολαύσει πολλά…
Προβλήματα θα έρχονται πάντα. Αλλά μην ξεχνάτε ότι όλα έρχονται «εύκολα» μόνο προς το μέρος εκείνου, που οδηγεί το αυτοκίνητό του σε λάθος λωρίδα…


11.9.08

Καλώς τα, καλώς τα!


Αντε κι ένα μακροβούτι στη γνώση!
...μέσα κι έξω από τα σχολεία!
...με δάσκαλο και μόνα σας!

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ιδιαίτερα στα αστεράκια μου:
στην δευτεροβάθμια και στην τριτοβάθμια...
είτε είναι μαθητές/τριες είτε φοιτητές/τριες
είτε δάσκαλοι/λες και στις τρεις βαθμίδες...

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ και στις κόρες μου, τις ΚΑΤΑΔΙΚΕΣ ΜΟΥ ΑΣΤΕΡΙΝΕΣ:

10.9.08

ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΠΡΟΛΗΨΗΣ

48ωρη ΑΠΕΡΓΙΑ


Πολλά Κέντρα, ανάμεσα τους και το Κέντρο Πρόληψης Ν. Ξάνθης, αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα και οι εργαζόμενοι τους είναι για μήνες απλήρωτοι. Γι' αυτό το λόγο οι εργαζόμενοι του Κέντρου Πρόληψης συμμετέχουν στην 48ωρη πανελλαδική απεργία - 11 & 12 Σεπτέμβρη - που εξήγγειλε το Σωμάτιο Εργαζομένων των Κέντρων Πρόληψης, διεκδικώντας:
1.άμεση εξόφληση των δεδουλευμένων του
2.άμεση εξόφληση των χρεών του υπουργείου Υγείας και της ΚΕΔΚΕ,
3.την ψήφιση νόμου που θα ορίζει σαφές και λειτουργικό εργασιακό πλαίσιο και τακτική χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό.
ΕΓΩ ΘΑ ΣΥΜΠΛΗΡΩΝΑ:

ΤΟ ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΕΣΑΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΞΑΡΤΗΣΗ
ΣΕ ΕΝΑ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ "ΠΑΡΑΜΥΘΑ" ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ "ΨΕΥΤΙΚΟΥΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥΣ"... ΕΙΝΑΙ ΠΑΛΗΚΑΡΙΑ!
ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ!

9.9.08

Όσα μου αρέσουν στον Πύργο σήμερα

  1. Οδηγώντας πέντε λεπτά με το αυτοκίνητό μου φτάνω στο κύμα…

  1. Έχει τόσα καφέ, όσα είχε όλη η Ηλεία στη νιότη μου.

  1. Έχει κινηματογράφο -και τον ιδιωτικό αλλά και τις προβολές δασκάλων και καθηγητών στον Απόλλωνα… Ακόμη, σε 10-15 λεπτά πάω και Αμαλιάδα και σε 25 στα Λεχαινά που χτίστηκε ο Δημοτικός κινηματογράφος.

  1. Έχει τρεις θεατρικές ομάδες (γεια σου, Βασίλη όμορφε!...)

  1. Έχει μια μουσική σκηνή, έχει μπαράκια, έχει ταβέρνες με Live λαϊκό και έντεχνο.

  1. Έχει γήπεδα το Σαββατοκύριακο και κλαμπάκια (γκρρρ).

  1. Έχει καθαρό αέρα, που μοσχοβολούν γιασεμιά στις γειτονιές, που και που…

  1. Έχει τόσα μουσικά σχήματα, που δεν ξέρω αν έχουν καταγραφεί αλλά βγάζουν συναυλίες ολονύχτιες.

  1. Έχει ανθρώπους που σου χαμογελούν στο δρόμο και σε λένε με το μικρό σου όνομα. Ναι! Εσείς μεγαλοπολίτες (των μεγαλουπόλεων…) καθυστερείτε να πάτε στη δουλειά σας, αν δεν πάρετε το μετρό… Εμείς καθυστερούμε, αν πηγαίνουμε περπατώντας στη δουλειά μας από τα «γεια σου, τι κάνεις;».

  1. Περπατάω στις γειτονιές και σε κάθε μια αναγνωρίζω σπίτια μαθητών μου -26 χρόνια δάσκαλος, πια…

  1. Συναντάς εύκολα όποιους ποθείς μα κι όποιους αντιπαθείς τους ανταμώνεις πάλι…κι είναι όλο και πιο εύκολο, πιο πιθανό να καταλαβωθείτε και να φιλιώσετε…

  1. Ξέρεις τον κακό με το ονοματεπώνυμό του και τον γελοίο με το…γενεαλογικό του δένδρο.

  1. Ο γιατρός σου σε συναντά στο δρόμο και στα ψέλνει, που σε βρίσκει με το τσιγάρο στο χέρι, ακόμη…

  1. Υπάρχουν μέρες που φτάνεις σπίτι κι έχεις μαζί σου φρούτα, που σε φίλεψαν -ναι ακόμη εδώ φ-ι-λ-ε-υ-ό-μ-α-σ-τ-ε!... Μπορεί η ανθρωπιστική βοήθεια να χάνεται στις δαιδαλώδεις διαδρομές αλλά εμείς φ-ι-λ-ε-υ-ό-μ-α-σ-τ-ε!

  1. Μπορεί να μην έχεις ούτε ευρώ στην τσέπη αλλά μπορείς να πιεις καφέ ή τσιπουράκι, αρκεί να περπατήσεις λίγο για να βρεις ένα φίλο ή γνωστό και να καθίσεις στο τραπέζι του. Κανείς δεν θα καταλάβει πως δεν είχες χρήματα (αυτό το λένε κ-έ-ρ-α-σ-μ-α!...You Know?)

  1. Έχω ένα φίλο, που χαιρετάει και αγνώστους που διαβαίνουν στο δρόμο, που τους ρωτάει πως πάει η ζωή τους, που τους χαμογελάει και τους ανακηρύσσει τους πιο χαρούμενους της βραδιάς… έτσι για να τους σπρώξει λίγο προς τα πάνω… και που όταν καταλαβαίνει ότι ξαφνιάζομαι μου λέει: «μίλα τους ρε, όλοι μόνοι είναι…»

  1. Οι άνθρωποι πειράζονται μεγαλόφωνα, με την εξυπνάδα ή με την «πατάτα» τους κι επικοινωνούν με τους δικούς τους κώδικες, που ανάθεμα κι αν καταλάβει, ο σιωπηλός κυριλέ μικροοαστός, που καταφθάνει τον δεκαπενταύγουστο με ύφος «μικρού πρίγκιπα»…

  1. Σαρκάζουμε τους ανθρώπους της εξουσίας, τους χαμογελάμε, τους ειρωνευόμαστε ή τους τα «ψέλνουμε κατάμουτρα ή πισώπλατα», καθώς περπατούν στους δρόμους είτε είναι ο Δήμαρχος είτε ο Νομάρχης είτε οι σύμβουλοί τους (οι νυν και οι πρώην) είτε ο Βουλευτής είτε ο πιο γλυκομίλητος απ’ όλους – ο πολιτευτής… γνωστοί από χρόνια, γνωστοί από τα χρόνια τα παλιά…

Προσπάθησα να γράψω ένα απλό κειμενάκι, που το χρώσταγα, γι’ αυτή την πόλη που έβρισα, όσο καμιά άλλη στη ζωή μου…

Μπορεί να μοιάζει φτωχό αλλά η ζωή είναι υπόθεση ομορφιάς κι όχι ποσότητας...