Γράφτηκε με αφορμή την γνωστή ιστορία της κλωτσοπατινάδας και των γρονθοκοπημάτων που παίχτηκε κατά τη συνεδρίαση του Δημοτικου συμβουλίου Πύργου...
Τι τα θέλω και τα σκαλίζω, θα μου πει κανείς...
Εγώ θέλω να τα ξεχάσω και θα τα ξεχνούσα, αν δεν ήξερα ότι οι ίδιοι άνθρωποι ή οι ίδιες λογικές, θα ζητήσουν και πάλι την ψήφο μας σε κανα 2 χρόνια...
ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΑΒΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΥ:
ΤΑ φίδια ξεσηκώθηκαν, πήδηξαν τα έδρανα και επιτέθηκαν στα άλλα φίδια που κάθονταν απέναντι. Ξεπέρασαν και τα εμπόδια της λογικής του «κρύβε λόγια», και βγήκαν στο σεργιάνι.
Και κυρίως πως οι άλλοι δεν τα καταλαβαίνουν!
Ζουν «μουλωχτά» και όταν σφίξουν οι ζέστες χάνουν το μειλίχιο προεκλογικό τους χαμόγελο και γίνονται άνθρωποι.
Αποκτούν χαρακτηριστικά πολιτών και δη εκλεγμένων και χύνουν τους χυμούς τους.
Δηλητηριώδη λένε τα φίδια, για να αποφύγεις το δάγκωμά τους πρέπει να είσαι «εμβολιασμένος»από μικρός- οι παραμάνες βάζανε στο γάλα των νεογνών μίγμα από δηλητήριο φιδιού, σφήκας και σκούρκου για να είναι τα παιδιά τους έτοιμα αργότερα και απρόσβλητα να αναλάβουν τις σκληρές αγροτικές εργασίες της φαμελιάς.
Έτσι λοιπόν μερικοί, δεν ήταν προετοιμασμένοι για τον αιλουροειδή χορό των φιδιών.
Άψογες κινήσεις, πιθηκίσιες συμπεριφορές και αριστοτεχνικές «προσεγγίσεις» εκ των όπισθεν είναι οι λιγότερο γλαφυρές περιγραφές του έργου που εκτυλίχτηκε σε Δημόσιο Κατάστημα της περιοχής μας, αφήνοντας άναυδους ακόμη και τους δημιουργούς του εξαίρετου φιλμ «χορεύοντας με τους λύκους», ή μήπως με τους δημοτικούς συμβούλους;
Σκηνές ροκ και παλιμπαιδισμού.
Γιατί να τους πεις τσαμπουκάδες παίρνει άλλη διάσταση το θέμα.
Τσαμπουκάς είναι ο βουλευτής της Ινδονησίας επί παραδείγματι, ή της Ιαπωνίας που μετά από ένα τέτοιο επεισόδιο τραβάει και μια … στο λαιμό του και ξεμπερδεύει και αυτός και εμείς οι άλλοι.
Γιατί αγαπητοί αναγνώστες, τι φταίμε εμείς οι υπόλοιποι που έχουμε ήδη τη ρετσινιά ως τόπος και τη χλεύη ως άνθρωποι ότι ζούμε στον τόπο
του τίποτα και της μιζέριας ,
της φτήνιας και των αγοραίων ερώτων,
της ακραίας και κατακριτέας συμπεριφοράς των πολιτών,
της αδιαφορίας και της εγκατάλειψης αρχών και οραμάτων στο όνομα των εύκολων υποσχέσεων και της σύγχρονης πολτοποιητικής τακτικής πολιτικών και πολιτικής,
να φέρουμε ως ρετσινιά και τη γνωστοποίηση του γεγονότος ότι η πόλη εκτρέφει και άγρια ζώα;
Και μάλιστα σε αστική περιοχή;
Και κυρίως μέσα στη πόλη του Πύργου;
Αιδώς Αργείοι!!!
Αλλά επειδή μάλλον και αυτά κινέζικα μπορεί να σας ακούγονται, στην κοινή:
Ντροπή σας εκλεγμένοι πολίτες αυτού του δύσμοιρου τόπου!!!
Που νόμιζε ότι αλλάζοντας ο Μανωλιός το βρακί του θα άλλαζε και η κατάσταση στα δημοτικά πράγματα.
Θα γίνονταν έργα που θα υπηρετούσαν τον πολίτη-επί 4(;) ή 5(;) μήνες η αυτεπιστασία του Δήμου στο τσιμεντάκι της Κατακόλου ,στις γραμμές, επιμελώς επιτηρείτο από τον υπεύθυνο αντιδήμαρχο, όπως και η καθαριότητα!
Φευ!
Πόσοι εργάτες έχουν απολυθεί και πόσοι έχουν προσληφθεί από τις υπηρεσίες του Δήμου;
Πόσοι σύμβουλοι εργάζονται στα γραφεία;
Τι έσοδα –πλην των αυξημένων τελών της ΔΕΥΑΠ – απέφερε η «επιχειρηματική» δραστηριότητα του Δήμου;
Πως διαχειρίζεται ο Δήμος εδώ και ένα χρόνο την υπόθεση της τελικής απόφασης για την εξεύρεση λύσης για την δόμηση καινούργιων σχολείων και την αποκατάσταση –προσφάτως – των υπολοίπων, αν όχι με παλινωδίες και συγκρούσεις με τη Νομαρχία;
Από πότε έχουν να πληρωθούν οι σχολικοί τροχονόμοι;
Πότε έλαβαν επιμόρφωση οι δημοτικοί αστυνομικοί όσον αφορά τη συμπεριφορά τους απέναντι στον σκληρά φορολογούμενο πολίτη;
Ο κατάλογος θα μπορούσε να είναι μακρύς και να αναφέρεται στα όσα ακούγονται από τον πολίτη στην ώρα του καφέ ή στην ώρα της αγανάκτησης, όταν σηκώνοντας το κεφάλι του σκοντάφτει στα άπειρα -και μάλλον άχρηστα φανάρια κυκλοφορίας στους δρόμους, μιας και η κυκλοφορία μια χαρά πραγματοποιείται και χωρίς αυτά - κατάλοιπα και αυτά προηγούμενης «εργολαβίας – ανάθεσης»;
Διότι αγαπητοί συμπολίτες, για τις αναθέσεις ο λόγος!
Για τη ταμπακέρα!
Που σήμερα σηκώνει το καπάκι άλλος!
Και προσφέρει άλλος το τσιγαριλίκι στον ημέτερο!
Αυτό είναι το πρόβλημα.
Και μην σας περάσει από το μυαλό ότι τσακώθηκαν για τη διαμαρτυρία ή μη, της έλλειψης περίθαλψης ας πούμε, στον πολίτη!
Η για το γεγονός ότι ο Δήμος θα έπρεπε να έχει λίστα απόρων και «νεοαπόρων» και να εξοικονομεί κονδύλια για την ενίσχυσή τους!
Η για το γεγονός αν πρέπει να προσλάβουν ωρομίσθιους ή πλήρους απασχόλησης εργαζόμενους.
Όχι!!
Εκεί συμφωνούν.
Δεν έχουν εκεί τις διαφωνίες τους.
Το πρόβλημα είναι ποιος έχει το μαχαίρι για το πεπόνι.
Και ποιος κλέβει την πατέντα για να τη χρησιμοποιήσει στην νέα διαχείριση.
Και ίσως κάποιοι καταλάβουν ότι ο Δήμος είναι μεν πεδίο αντιπαράθεσης ιδεών αλλά όχι ελληνορωμαϊκής πάλης.
Και μάλιστα μεταξύ ομοϊδεατών;
– όλες τις αποφάσεις στην Κεδκε μαζί τις έχουν ψηφίσει συμπολίτευση και «αντιπολίτευση».
Για την αντιγραφή από την φαρμακερή, και σαν διμούτσουνη οχιά, πραγματικότητα,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου