29.7.08

ΗΛΕΙΑ: η ανασυγκρότηση συνεχίζεται με τις μπουλντόζες

...
ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΝΑ ΣΤΟΝ ΚΑΪΑΦΑ

Του Διονύση Κράγκαρη*

Η Ηλεία ήταν χρόνια παραμελημένη. Από τα τέλη της δεκαετίας του ΄60 που ολοκληρώθηκαν τα δύο μεγάλα αρδευτικά έργα με τα φράγματα Πηνειού και Αλφειού (που έφεραν τα πάνω κάτω στον αγροτικόν τομέα και δυστυχώς στο όλο Ηλειακό οικοσύστημα), οι τοπικοί παράγοντες είχαν να το λένε ότι ο Νομός που φιλοξενεί την Αρχαία Ολυμπία είναι από τους τελευταίους σε οικονομική ανάπτυξη. Να μη ξεχνάμε βέβαια τις γενναίες επιδοτήσεις των αγροτών του πρώτου πακέτου Ντελορ που εξέθρεψαν δεκάδες σκυλάδικα ανά την ηλειακή επικράτεια και δημιούργησαν την ψευδαίσθηση μιάς σπάταλης και ανέμελης ευημερίας.

Τώρα όμως που στερεύουν οι επιδοτήσεις και τα αγροτικά προϊόντα τα διαφεντεύουν νεόφυτοι επιχειρηματίες που κατακλύζουν με τα συσκευαστήριά τους την ταλαίπωρη εθνική οδό Πατρών-Πύργου και δυναστεύουν δρόμους και δρομάκια με τις τερατώδεις νταλίκες τους, τα πράγματα αρχίζουν να σφίγγουν επικίνδυνα για την συμπαθή αγροτική τάξη. Άλλοι εγκαταλείπουν καλλιέργειες δεκαετιών, άλλοι υφίστανται τις συνέπειες των ανεξόφλητων δανείων τους και άλλοι πουλάνε τη γη τους, ενώ την ίδια ώρα άπαντες με τρόμο βλέπουν να στερεύει επικίνδυνα το νερό στα δύο σπάταλα φράγματα
. Άλλωστε τώρα υπάρχουν επενδυτές, που αγοράζουν όσο- όσο αγροτικές εκτάσεις, μεσόγειες για να εγκαταστήσουν ηλιακά πάρκα και παραθαλάσσιες ιδίως για να αναπτύξουν παντός είδους τουριστικές επιχειρήσεις.
Ο τουρισμός από τις αρχές της δεκαετίας είναι ο νέος μύθος που προσπαθούν να καλλιεργήσουν επίδοξοι επενδυτές γνωστών και αγνώστων συμφερόντων συνεπικουρούμενοι από το σύνολο σχεδόν των παραγόντων του λεγόμενου δικομματισμού.
Θυμόμαστε όλοι την εργώδη προσπάθεια του επί Πασοκ τοπικού υφυπουργού για την επένδυση στον Καϊάφα, την παραχώρηση από τον προηγούμενο Νομάρχη 2500 στρεμμάτων στην πρώην λίμνη της Αγουλινίτσας για την κατασκευή γηπέδων γκολφ, ώσπου φθάσαμε μέσω των τραγικών πυρκαγιών στην παραχώρηση 2500 στρεμμάτων παραθαλάσσιας έκτασης στην παραλία της Ζαχάρως στον εκεί περιλάλητο δήμο για «ήπιες» τουριστικές εκμεταλλεύσεις.

Ο Καϊάφας είναι το επίκεντρο του επενδυτικού ενδιαφέροντος. Μια από τις ομορφότερες περιοχές της χώρας, που συνδυάζει ιαματικά λουτρά, δάσος και ατέλειωτη αμμουδιά.
Από κει βέβαια θα περάσει και η Ιονία οδός.! Παρά τη γενική κατακραυγή φορέων και κατοίκων , το υπουργείο επιμένει! Οι εξαγγελίες των κυβερνητικών παραγόντων περί προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος, ισοπεδώνονται μπροστά στη σκοπιμότητα των έργων και των ποικίλων συμφερόντων.

Έτσι φθάσαμε και στην «αποκατάσταση» του δάσους που καταστράφηκε από τις πυρκαγιές. Έβαλαν τις μπουλντόζες και τα φορτηγά, έκοψαν όλα τα καμένα δέντρα και προχωρούσαν ακάθεκτοι στο μεγαλεπήβολο έργο τους, αγνοώντας και τσαλαπατώντας με τον χειρότερο τρόπο τη φυσική αναγέννηση του δάσους. Η παρέμβαση των επιστημόνων της WWF που παρακολουθούσαν, τους χάλασε τα σχέδια. Οι αντιδράσεις τοπικών περιβαλλοντικών οργανώσεων και πολιτών υπήρξαν έντονες, αλλά οι παράγοντες που διαχειρίζονται τα περιβαλλοντικά πράγματα στην Ηλεία δεν πείθουν ότι η συνέχεια θα είναι καλύτερη. Είδαμε τι έπραξαν με τα αδρανή υλικά των ποταμών στα υποτιθέμενα αντιπλημμυρικά έργα, τι έπραξαν με τις αναδασώσεις, τι πράττουν σε δεκάδες άλλες σοβαρές περιπτώσεις περιβαλλοντικής υποβάθμισης.

Τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα στην Ηλεία, από τη στιγμή που έχει επικρατήσει το μοντέλο της άναρχης και ασύδοτης ανάπτυξης.
Ήδη οι κάτοικοι πολλών περιοχών γεύονται τα πρώτα οδυνηρά αποτελέσματα των τουριστικών συγκροτημάτων, αφού τουρίστες ακούνε και τουρίστες δεν βλέπουνε στα μαγαζιά τους.
Τα προστατευόμενα οικοσυστήματα (βλέπε Κοτύχι-Στροφυλιά) γίνονται πεδία πειραματισμών και κατασπατάλησης εκατομμυρίων, χωρίς ακόμη να έχει εκδοθεί η σχετική ΚΥΑ που καθυστερεί επί 15ετία!
Οι χιλιάδες οικονομικοί μετανάστες που δουλεύουν ανασφάλιστοι έναντι πινακίου φακής σε χωράφια και εργοστάσια αγροτικών προϊόντων, διαβιώντας υπό άθλιες συνθήκες, συνθέτουν ένα νέο πρόβλημα για τις τοπικές κοινωνίες που οι τοπικοί παράγοντες αδυνατούν να το διαχειριστούν κλείνοντας ή κάνοντας τα στραβά μάτια. (Υπάρχουν μικρές ή μεγάλες Μανολάδες σε όλα τα χωριά της Ηλείας και όχι μόνο).

Από τον Αννα λοιπόν της άναρχης άγριας ανάπτυξης, στον θλιβερό Καϊάφα της ασυδοσίας και της συγκάλυψης, η μόνη απάντηση θα έλθει από τους πολίτες.

*Ο Διονύσης Κράγκαρης είναι συντονιστής της πολιτικής κίνησης των Οικολόγων Πράσινων στην Ηλεία

(Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΕΠΟΧΗ, 27.7.2008)

16.7.08

ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΟΥ BLOGER

ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΡΧΑΙΑΣ ΟΛΥΜΠΙΑΣ

ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟΝ ΤΙΤΛΟ

KAI ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΛΦΕΙΟΥ...





Ευχάριστα νέα από τους διοργανωτές του φεστιβάλ
που μας ενημέρωσαν πως κατά την περίοδο του φεστιβάλ

παρέχεται δωρεάν κατασκήνωση (free camping) σε όλους εμάς

που θα έχουμε εισιτήριο για τις συναυλίες!

Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνούμε με τους διοργανωτές στα τηλέφωνα:
6983794622
6983794629

9.7.08

Πάμε ...συναυλία στη Βάρδα!



Η συναυλία διοργανώνεται από την ΕΠΟΠ (Ενωση Πολιτών για την Οικολογία και το Περιβάλλον)

6.7.08

ΠΑΜΕ ΠΑΛΙ: αυτοί με το Μιχάλη (Λιάπη) εμείς με το Ρεμάλι...

Επειδή παρότι δεν είμαστε ανίψια (Κωστάκης, Μιχαλάκης) κανενός «μεγάλου», πρέπει κι εμείς οι ταπεινοί να περάσουμε «Καλό Καλοκαίρι», αποφασίζουμε να πούμε -χτυπώντας ο ένας την πλάτη του άλλου: Πάμε πάλι; Έτσι, όπως λέει ο λαός: «πάρ’ το αλλιώς», ρε αδελφέ. Δεν βγαίνει πουθενά έτσι…

Μα πως φτάσαμε ως εδώ; Εμείς ξεκινήσαμε να χαρούμε τα ακρογιάλια μας, να φύγουμε μια εβδομάδα «γι’ αλλού», έτσι για να έχουμε να λέμε… έτσι για να φρεσκάρουμε… για να φορτίσουμε τις μπαταρίες μας, για τη συνέχεια… για να χαμογελάσει και το χειλάκι μας…
Κι αυτοί βάλθηκαν να μας καθηλώσουν στους καναπέδες για να βλέπουμε πως τα «παίρνουν» και πως τα «τρώνε». Μα τι σαδιστικό βίτσιο είναι τούτο; Δεν τους αρκεί που μας έχουν στην φτώχεια και «στην απέξω», θέλουν με τη μαγεία της tv τους, να μας κόψουν και τα μπάνια και τα καλοκαιρινά μας χάχανα;
Κι εμείς λοιπόν θα τους κάνουμε τη «μεγαλοχάρη» να τους χαρίσουμε και το Καλοκαίρι μας -σαστισμένοι ή φοβισμένοι στον καναπέ;


Γιατί η πληροφορία-αποκάλυψη έχει αξία όταν είναι ανατρεπτική. Ανατρεπτική του κατεστημένου που αποκαλύπτεται. Και είναι ανατρεπτική όταν μεταβάλει τον λαό-κορόϊδο, σε λαό αηδιασμένο, ξεσηκωμένο, ενωμένο και δυνατό στους δρόμους. Σε ένα λαό οργισμένο και γι’ αυτό δημιουργικό του ΔΙΚΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ. Σε ένα λαό με μνήμη και συνείδηση στην καθημερινή του ζωή αλλά και όταν μπει στο παραβάν να εκλέξει ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΑΝΤΙ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΟΥ («αντιπροσώπους» τους λένε, έτσι για να μην ξεχνάμε…)
Διαφορετικά η πληροφορία είναι «πιπίλα» με συντηρητικό της κομματικής «αντιπαλότητας», έτσι για να ψήνονται οι αφελείς ότι οι «δικοί» τους δεν έφαγαν τόσα, όσα έφαγαν οι «άλλοι» και να κονταροχτυπιούνται εκεί κάπου μεταξύ καφενέ και καναπέ…


Πάμε πάλι;…πάμε αλλιώς;

Σκέπτομαι ότι ακόμη κι αν οι διακοπές είναι ταξικές… ας τους αφήσουμε στις πισίνες τους κι ας δοθούμε στη θάλασσα που ανήκει στο λαό, που την αγαπάει. Γιατί είναι πάντα η γλυκιά αγαπημένη του καθενός, που περιμένει με την άνωσή της να τον ανακουφίσει από τα βάρη του. Που περιμένει με την άνωσή της να μας σηκώσει τους πεσμένους ώμους και με το γαλάζιο της να χαλαρώσει την στρεσαρισμένη μας ψυχή, που φρακάρει που και που στις καπιταλιστικές συμπληγάδες…

Όταν προτείνω να πούμε: «πάμε πάλι», λέω να προσπαθήσουμε να αρχίσουμε ξανά… Κάθε στιγμή, μπορεί να γίνει μια καινούργια αρχή… Αυτή η πέρα από την πείνα καθήλωση με την μαζική πολιτική απελπισία δεν μπορεί να συνεχιστεί και να μας πάρει από κάτω…
Πάμε πάλι στα ατέλειωτα γαλάζια χιλιόμετρα που απλώνονται τα Ηλειακά ακρογιάλια; Στον Αλφειό, στον Καϊάφα, στη Νέδα, στην Κυλλήνη, στο Κουνουπέλι; Πάμε με το αυτοκίνητο, με το τραίνο, με τις μηχανές ή με το ποδήλατο… Πάμε πάλι στις συναυλίες στα κάστρα μας και στα θέατρα;…Πάμε;

Πάμε πάλι στα άκαυτα –σε όσα απέμειναν ακόμη- βουνά μας; Στα γραφικά χωριουδάκια και στα πανηγύρια τους; (Ξέρετε τι τιμές βρίσκετε στις ταβέρνες και τις ψησταριές των ορεινών χωριών; Περίπου όσο χαμηλές πληρώνατε και στα εφηβικά σας χρόνια…)
Το θέμα είναι το πάμε αλλιώς…
Ας αφήσουμε την κατανάλωση και την μικροαστική μανία στους λάγνους με τον «ενσταυλισμένο τουρισμό» των μεγάλων τουριστικών συγκροτημάτων…
Εμείς μπορούμε να ξανασχεδιάσουμε διακοπές προσανατολισμένες στην αυτενέργεια κι όχι στην «πορτοφόλα»…

ΕΠΙΜΥΘΙΟ:
Σύμφωνα με Αμερικανούς ερευνητές, μια μεγάλη μερίδα καρπουζιού μπορεί να τονώσει την κυκλοφορία του αίματος περίπου όπως το Viagra. Το πρόβλημα με το καρπούζι είναι πως δεν είναι τόσο διακριτικό όσο το Viagra… Γι’ αυτό σας λέω εκεί στις διακοπές εκτός από φυσιολάτρες πρέπει να γινόμαστε και οικολόγοι και υγιεινιστές. Έτσι κανείς δεν θα παραξενευτεί αν μας δει να επιμένουμε στο καρπούζι…

5.7.08

ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ (όπως λέμε: σόγαμπροι...)

Αν σκεφθήκατε ότι θα σας πω για την …«Βερόνικα» ή για τον «Μητσάρα», για την Ζαχάρω ή για την Ουκρανία, είστε εκτός θέματος.
Όχι πολύ εκτός αλλά λίγο όμως σίγουρα…
Τώρα πια που φαίνεται ότι γίναμε όλοι «σόγαμπροι», στον ίδιο μας τον τόπο (στην πατρίδα αλλά και στη Γη μας).
Άλλωστε ένας φίλος μου έλεγε προχτές: «Σόγαμπρος θα πει σεξουαλικός μετανάστης…»- όλα πια είναι –έστω και λίγο- σχετικά…

Μετανάστες παντού... καμένοι απ' τον ζεστό αέρα,σεξουαλικοί μετανάστες, οικονομικοί μετανάστες, ιδρωμένες παλάμες, ματωμένες παλάμες,
(που είναι τα «μουτζουρωμένα χέρια», οέο;)
Σκορπισμένοι από εδώ κι από εκεί σαν σόγαμπροι στον ίδιο μας τον τόπο…
...άνθρωποι που τρώνε και καπνίζουν και κάνουν έρωτα στις γωνιές, έρωτα αγοραίο ή «αγοραίο», σεξουαλικοί μετανάστες έτσι κι αλλιώς…

(αραίωσα τη γραφή μου εδώ και στην εφημερίδα γιατί έχω πέσει με τα μούτρα σε ένα ρεκτιφιέ του κορμιού μου... γιατροί είναι μην πάει ο νους στο...κακό)