Η ψήφος των μαύρων σκυλιών

- Εγκώ θα τον ψηφίσω ντικέ μου. Και τι ντεν έκανε το παλεκάρι για μας. Να χαρεί την ομορφιά του. Έβαλε το χεράκι του να πάρουμε ντίπλωμα να οδηγάμε το ντατσούνι και να μη μας γράφουν οι Μπάτσοι… ΚΑΙ μας έριξε και άσφαλτη για να μη κάνει λάσπη το νταστσούνι στον καταυλισμό… ΚΑΙ μας έβγαλε το επίντομα από την πρόνοια (και στον ξάντερφο από την Κατερίνη που του πήγα, το βγαλε)… Κι έβαλε και ντικούς μας στη ντουλειά (άλλον στην σκουπιντιάρα, άλλο στα ουρητήρια, τους βόλεψε…)… ΚΑΙ πήραμε και άντεια παραγωγού για τις λαϊκές… Θα το βάλουμε βουλή το παλεκάρι…

Τρίζουν τα κόκαλα του Μακρυγιάννη
του Μπαρμπαγιάννη του Κανατά
κάτι ξενέρωτοι Πολιτευτάδες
Χαρτογιακάδες του κερατά
κρύψαν τη γραβάτα και πήγαν στα καμένα…
μα δεν πειράζει πατριώτες είμαστε εφτάψυχοι

- Κι εγώ θα του το ρίξω δαγκωτό να ‘ούμ’… Γιατί είναι και πρώτος να ‘ούμ’ και στ’ αλώνια και στα σαλόνια. Έρχεται στο πανηγύρι στο χωριό και γεμάει την πίστα. Και στα μπουζούκια τις προάλλες. Τον γουστάρω ρε φιλάρα. ΚΑΙ τα λέει χύμα όταν ρθει η τηλεόραση. ΚΑΙ καθάρισε να γίνουν οι εξετάσεις της μάνας μου στο νοσοκομείο μια βδομάδα νωρίτερα. ‘Ντάξ’ δικός του ήταν και ο υπάλληλος αλλά δεν ήξερε το παλικάρι ότι κι εμείς δικοί του ήμασταν και μας είχε στη χασομέρια ένα μήνα… ΚΑΙ καθάρισε να πέσει στα μαλακά ο κολλητός μου, που τον κάναν τσακωτό με μισό στρέμμα φούντα… ΚΑΙ καθάρισε να πάρουμε και 5 φαμίλιες το 3χίλιαρο… ΚΑΙ τι μας ζητάει δηλάδής; Ένα φραπέ όταν θα ‘ρθει στο χωριό και ένα ψήφο στα 4 χρόνια…

Τρίζουν τα κόκαλα του Μακρυγιάννη
του Μπαρμπαγιάννη του Κανατά
κάτι ξενέρωτοι Πολιτευτάδες
κάτι σκυλάδες του κερατά
πήραν φαλάγγι μπουζούκια και κλαρίνα
μα δεν πειράζει πατριώτες είμαστε εφτάψυχοι

- Κι εγώ θα τον ψηφίσω παιδάκι μου. Γιατί πάντα μας στάθηκε. Είναι δίπλα μας πάντα. Στην κηδεία του μακαρίτη του άντρα μου ήρθε… και στα σαράντα. Όταν χάσαμε τη νύφη μου πέρσι ήρθε (κι ήταν και ξυνή η συγχωρεμένη…). Όταν σκοτώθηκε ο άντρας της απέναντι (της… «θου κύριε φυλακί τω στόματί μου»…) έμεινε κοντά της τη μισή νύχτα να τη στυλώσει στα ποδάρια της και της βρήκε και δουλειά σε μαγαζί στον Πύργο… και της έβγαλε τη σύνταξη (πότε θα την έπαιρνε άμα έτρεχε μόνη της;)

Τρίζουν τα κόκαλα του Μακρυγιάννη
του Μπαρμπαγιάννη του Κανατά
κάτι ξενέρωτοι Πολιτευτάδες
κάτι Φαρισαίοι του κερατά
πήραν φαλάγγι μνημόσυνα και κηδείες
μα δεν πειράζει πατριώτες είμαστε εφτάψυχοι

Χέρι με χέρι δικό τους το μαχαίρι

κι εμείς ξοπίσω με ψωμί κι ελιά

Με Κοστίκα, Γιορίκα, Καραταζαφέρη

Με τον Κορμπά και με τα ομόλογα

Πόσο θ’ αντέξουν τα Κομούνια κι οι Οικολόγοι
δεν έχουν κάνει ούτε ένα videoclip
σαν τα κοράκια σου χιμάνε πριν ψηφίσεις

οι κομπανίες με τους πράκτορες της Κ.Υ.Π
Κι οι μιζαδόροι με χρήμα ξεπλυμένο

τώρα πληρώνουν να σου πλύνουν το μυαλό

μα δεν πειράζει πατριώτες είμαστε εφτάψυχοι

ΕΠΙΜΥΘΙΟ

Μην βολεύεσθε με την εντύπωση ότι «μαύρα σκυλιά» είναι μόνο οι γύφτοι. Μαύρα σκυλιά είμαστε και ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ που «μαυρίσαμε» σαν τον καμένο τόπο μας… Σαν τα καβουρδισμένα όνειρά μας…

ΕΚΕΙΝΟΙ το μόνο μαύρο που έχουν στη ζωή τους είναι…οι λιμουζίνες ΤΟΥΣ…

(ΥΓ. Όπως θα καταλάβατε, τα στιχάκια είναι παραλλαγές τραγουδιού του Πανούση)