19.4.07

Γιαγιά μείνε, λίγο ακόμη...

...στο σπίτι μας, κανείς δεν μεγάλωσε ακόμη, για ν' αντέχει χωρίς τα παραμύθια σου, πίστεψέ μας...
...μείνε... με μια καρωτίδα...με μια σειρά δόντια...με μια ψυχή γι' απανεμιά αγγέλων...

(...στις δύσκολες ώρες που περνάμε)

12 σχόλια:

Gwgw είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Χρήστος Αθανάσουλας είπε...

Καλύτερη "κυκλοφορία" σήμερα... Λίγος ήλιος

Τζων Μπόης είπε...

δύσκολα πράγματα διαβάζω σήμερα...

στέλνω ευχές, ποιός ξέρει, ίσως να έχουν και κάποια αξία

Χρήστος Αθανάσουλας είπε...

Να είσαι καλά Γιάννη

Μικρός Πρίγκιπας είπε...

Εύχομαι τα καλύτερα.

Ανώνυμος είπε...

στέλνω και γω τις θερμότερες ευχές μου...πολύς ήλιος να ΄ρθει...

ο δείμος του πολίτη είπε...

Βαρύ το κείμενο, βλέπω. Να περάσουν γρήγορα οι δύσκολες ώρες. Τα παραμύθια θα είναι ανάμνηση και συνάμα έκφρασης αγάπης προς τη γιαγιά όταν θα τα μεταφέρετε στα εγγόνια σας.

panagiota είπε...

Να μεινει κι αλλο,κι αλλο,κι αλλο...πως θα ζησουμε χωρις την παρουσια της γιαγιας και τα παραμυθια της????
Μπορα ειναι θα περασει γιαγια....
Ελα να δεις τον ηλιο που λαμπει!!!!

Ανώνυμος είπε...

Μείναι και δώσε λίγο από το "χρυσάφι" που ρέει άφθονο ακόμα μέσα σου... Τα λέμε Χρηστάρα !!!!!!!!!

NinaC είπε...

Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον και τις ευχές. :)))

Χρήστος Αθανάσουλας είπε...

Ευχαριστώ όλους

Composition Doll, η χαρά που είσαι πάλι στην ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΕΑ είναι δύναμη να κρατήσουμε κι άλλο τη δική μας (γιαγιά...) κον΄τα μας ...κι άλλο...κι άλλο... κι άλλο!

Skipper είπε...

Χρήστο σας εύχομαι να είναι κάτι περαστικό.

Βάστα γερά γιαγιά !!Θα περάσει...