24.2.06

Να γνωριστούμε, επιτέλους!

...ήρθε ο καιρός να σας συστηθώ....

-Από δω...εγώ...
-Πόσον ετών είστε;
-… ένα χρόνο πριν, στο πρώτο κείμενό μου στην «Πρώτη», έγραψα: …πάνε 41 χρόνια από τότε που έμαθα γραφή…δεν διαψεύστηκε.
-Τι μουσική ακούτε;
-Όταν τη διαλέγω;
Έντεχνο και ροκές, κλαρίνα και τζάζ, και πρόσφατα ακούω και μέταλλα, κυρίως
όταν οδηγώ και σκέφτομαι δικαστές, δικηγόρους και μπάτσους.
-Τι Ζώδιο είσθε;
-Τα χαρτιά μου λένε σκορπιός αλλά δεν είμαι. Δήλωσαν την γέννησή μου 2,5 μήνες
μετά, για να εισπράξουν κάποιο επίδομα…Ποτέ δεν έμαθα αν αυτός ήταν ο
πραγματικός λόγος ή έλεγαν: «να το πάρει το ποτάμι ή ο καιάδας;» και τελικά,
επειδή δεν κατέληξαν με δήλωσαν…Σκορπιό!
-Συνήθως τι διαβάζετε;
-Τώρα τελευταία μόνο λογαριασμούς.(αυτό κλεμένο αλλά μου άρεσε...:))
-Αν δεν είσαστε αυτό που είστε τι θα θέλατε να είστε;
-Μ αρέσει να γίνομαι αυτό που δεν είμαι...άρα θα ήθελα να είμαι αυτό που είμαι.
-Τι γνώμη έχετε για τους Δικηγόρους;
-Καμία δουλειά δεν είναι ντροπή.
-Για τους Δικαστές;
- Καμία δουλειά δεν είναι ντροπή.
-Για τους πολιτικούς;
- Μου αρέσουν, ιδίως όταν είναι δικηγόροι! Είναι που λέω καλύτερα να το έχω το
κακό 2 σε 1… αντί να κλείνουν δυο σπίτια να κλείνει ένα, που έλεγε κι η γιαγιά
μου…
-Για τους κληρικούς;
-Ευχαριστώ δεν θα πάρω άλλο…
-Μα εννοώ την γνώμη σας για τους κληρικούς…
-Δώσαμε, δώσαμε…
- Για την Ν.Δ. τι γνώμη έχετε;
- Ίδια με το ΠαΣοΚ
- Για το ΠαΣοΚ, τι γνώμη έχετε;
- Ίδια με τη Ν.Δ.
- Μα συγνώμη, είναι απαντήσεις αυτές;
- Να στο πω αλλιώς για να το καταλάβεις: Είναι η μεγάλη παιδική χαρά «Ο
Κωστίκας κι ο Γιωρίκας…ή το μεγάλο μας τσίρκο αν θες, με δυο παραρτήματα
-Για το ΚΚΕ;
-Σωπαίνω, γιατί με διαβάζει ο Βασίλης Π…
-Για τον Συν;
-Σωπαίνω, γιατί με διαβάζει ο Βασίλης Μ…
-Για τους Αναρχικούς;
-Σωπαίνω γιατί με διαβάζει κι η μαμά της (παλιά τοξοβόλος στην Αμέρικα…)
-Για τους Ναζί;
-Δεν ζει
-Για τους Νταβατζήδες γενικότερα;
-Είναι Εκδότες (εκδίδω ένα περιοδικό, μια εφημερίδα, μια γυναίκα...
εκδίδομαι...αγοράζω κι ένα κανάλι…παίρνω και καμιά εργολαβία, που και που…).
Γενικά αυτοί που εκδίδουν, όπως λέει κι ο Μπαμπινιώτης.

1 σχόλιο:

Mikrouli είπε...

Μ'αρέσει η μίνι συνέντευξή σου!
Κρύβει αθωότητα μικρού παιδιού και την εμπειρία του πεζοδρομίου!
Εύγε!
;-)