157 "άγγελοι" αλληλεγγύης του ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟΥ ΠΥΡΓΟΥ 2012-2019

ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ:

http://oreini-ileia.blogspot.com/2019/06/157.html

Με 50 αποχρώσεις του «κόκκινου» να διώξουμε το «γκρι» απ’ τη ζωή μας

Με 50 αποχρώσεις του «κόκκινου»

να διώξουμε το «γκρι» απ’ τη ζωή μας

Το έχω ξαναπεί: Δεν έχω χιλιάδες ούτε καν εκατοντάδες οπαδούς. Έχω μόνο 50 φίλους!..

Tι φίλους, όμως!... Μπορεί να σας φαίνονται «τα χρώματα της Ίριδας» όλοι μαζί αλλά εμένα μου φαίνονται «50 αποχρώσεις του κόκκινου»…

✓Είναι 50 απόπειρες, 50 ουτοπίες… Είναι 50 παράδεισοι, 50 ιδέες, 50 αξίες, 50 διαβάσεις…

✓Είναι 50 γονίδια αναζήτησης, 50 όνειρα, 50 ελπίδες… 50 άνθρωποι, που ξέρουν να γράφουν ιστορία… 50 αγκαλιές για κάθε τι απλό κι ανεπιτήδευτο…

✓Είναι ομορφιά και ζωή οι φίλοι μου… 

✓Οι φίλοι μου αγναντεύουν παραπέρα… βλέπουν ήδη πέρα από το «γκρίζο», βλέποντας μια πόλη καλύτερη, σε μια χώρα καλύτερη να σαλπάρει.

✓Βλέπουν την πρόοδο οι 50 φίλοι μου… «κι η πρόοδος είναι η πραγματοποίηση των ουτοπιών...», όπως έγραφε ο Όσκαρ Ουάιλντ. 

…κι η ουτοπία των φίλων μου είναι η αναζήτηση κι η επιβεβαίωση του «δυνάμει εφικτού»…

✓Οι 50 φίλοι μου πίστευαν στην κοινοκτημοσύνη και την θεωρούσαν καθαγιασμένη από τότε που άλλοι πάλευαν να αποκτήσουν ατομική ιδιοκτησία, που τους την κλέβουν τώρα οι τράπεζες…

✓Οι 50 φίλοι μου θέλουν την εργασία σαν αξιοπρεπή εφαρμογή ευφάνταστων παραγωγικών, δημιουργικών σχεδίων, από τότε που άλλοι ήσαν σαλίγκαροι σε καθεστώτα δουλοπαροικίας.

✓Οι 50 φίλοι μου θέλουν μια πόλη με τις γυναίκες σε δράση, από τότε που άλλοι τις ήθελαν μόνο για τα βίτσια τους…

✓Οι 50 φίλοι μου θέλουν αποδοχή κάθε διαφορετικότητας, από εκείνους τους καιρούς που άλλοι προσκυνούσαν την ομοιομορφία της σεμνότυφης αναξιοπρέπειας.

✓Οι 50 φίλοι μου παραμένουν αμετανόητοι εραστές της αισιοδοξίας,

την ώρα που ξέρουν ότι η ξεπουλημένη πατρίδα μας, παραμένει ένα παγκόσμιο «εργαστήριο καπιταλιστικών πειραμάτων» για την «Κινεζοποίηση» της εργασίας…

✓Οι 50 φίλοι μου είναι 50 αλληλέγγυες καρδιές και αγάπες, που μπορούννα μας προστατεύσουν από την βαρβαρότητα κι από την φτώχεια των συναισθημάτων…

✓Οι 50 φίλοι μου μπορούν να φανταστούν αυτό τον τόπο ευλογημένο και θέλουν να το κάνουν και στ’ αλήθεια αυτό!

…είτε ερμηνεύσουμε αλληγορικά την ευλογία (ως πνευματική κατάσταση, πνευματικά ενδιαφέροντα)

…είτε πάλι κυριολεκτικά, ευλογία είναι: τα τουριστικά μας, τα αγροτικά μας, τα κτηνοτροφικά μας, τα θαλάσσια και τα ουράνια –ηλιακή ενέργεια-  τα ηλεκτρονικά, πλούτη μας…

✓Οι 50 φίλοι μου μπορούν και παλεύουν την κάθε στιγμή, να βιώνουν αυτό τον τόπο σαν παράδεισο -μέσα στην κόλασή του. Γιατί «είναι ωραία στον Παράδεισο!», το πε κι ο Αγγελάκας…

✓Οι 50 φίλοι μου δεν πόθησαν ποτέ να βρεθούν σε εισοδηματική νιρβάνα.
Ονειρεύονται -και με το παράδειγμά τους δείχνουν- μια πόλη και μια κοινωνία δικαίων,
…όπου δεν κυβερνούν οι «άριστοι» αλλά «άριστοι» είναι όσοι πρωτοστατούν στις δράσεις ,
…όπου δεν υπάρχουν μνημονιακοί βασιλείς, γιατί δεν χωρούν μαζί με τους ποιητές… (ποιητές είναι αυτοί που γράφουν ποιητικά για την ομορφιά αλλά και οι άνθρωποι της δράσης, αυτοί που ποιούν…)

✓Οι 50 φίλοι μου δεν νοσταλγούν αλλά ζουν!… Γιατί στους δρόμους των αγώνων δεν περισσεύει χώρος και χρόνος για νοσταλγία...

ΕΠΙΜΥΘΙΟ
✓Οι 50 φίλοι μου πιστεύουν ότι «μόνο όταν εξαφανίζεται η φιλαυτία, στεριώνει η αγάπη για τα κοινά…»

…Αυτοί είναι οι 50 φίλοι μου, οι 50 ψήφοι, που μου φτάνουν!...

 
Χρήστος Αθανάσουλας

Δημοτικός Σύμβουλος Πύργου

Υποψήφιος με τη «ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ»

Γιατί στη «Λαϊκή Συσπείρωση»; …

…γιατί εδώ με έβγαλε ο δρόμος του αγώνα

Επειδή ήθελα να ανήκω σε μια παράταξη που να μην συνδέεται με κόμματα που μετείχαν σε «κυβερνήσεις κατοχής» της πατρίδας μου.

Επειδή ήθελα να ανήκω σε μια παράταξη που να μην συνδέεται με τη «σαπίλα καταχραστών» και την «μπόχα» που τους ακολουθεί και μας πνίγει.

Επειδή ήθελα ανθρώπους που ξέρουν να αγωνίζονται: στη Βουλή, στους δήμους, στις δομές αλληλεγγύης, στα σωματεία, στους δρόμους…

Είμαι στη «Λαϊκή Συσπείρωση» για νέους αγώνες:

Για να ανταμώνω με πολίτες της δράσης:

…ενάντια στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και του φυσικού μας πλούτου.

…για να βροντοφωνάζουμε: «Κανένα σπίτι σε χέρια τραπεζίτη» και «κάτω τα ξερά σας απ’ του λαού το βιός»!

…ενάντια στις κατασχέσεις και τους πλειστηριασμούς.

…ενάντια στους φόρους που πλήττουν τα λαϊκά νοικοκυριά.

…για επανασυνδέσεις ρεύματος.

…για συμμετοχή και συστράτευση σε κάθε δομή κοινωνικής αλληλεγγύης:

… για την ποιότητα της ζωής, για τον άνεργο, για τον άστεγο… για τον πολιτισμό… για τον αθλητισμό… για το δημόσιο σχολείο… για τα Αμεα… για την φροντίδα του παιδιού και της μητρότητας… για το περιβάλλον… για τα ζώα… για την ψυχαγωγία…

…και ΓΙΑΤΙ στη «Λαϊκή Συσπείρωση»;

Επειδή ήθελα μια παράταξη που να ακούω, να βλέπω και να μιλάω καθαρά. Για να διατηρώ καθαρό μυαλό, καθαρή καρδιά και καθαρά χέρια… Ξέρουμε πολύ καλά τι σημαίνει «ΚΑΘΑΡΑ ΧΕΡΙΑ…»

Επειδή η ταξική μου οργή οξύνθηκε αντί να αμβλυνθεί τα τελευταία χρόνια από τις «πιρουέτες», τις «κολοτούμπες» της μνημονιακής σοσιαλδημοκρατίας.

Επειδή κι ο αγώνας μου για κοινωνική αλληλεγγύη με οδήγησε εδώ.

Απ’ αυτό που συνεχίζουμε να κάνουμε στον Πύργο, μπορούμε να βγάλουμε 2 πολύ δυνατά συμπεράσματα:

·       ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ ΠΥΡΓΟΥ και ΛΑΪΚΟ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ ΠΥΡΓΟΥ: 2 δομές κοινωνικής αλληλεγγύης -συναγωνιστικά και συμπληρωματικά- στην πόλη μας, για τον ίδιο σκοπό.

Τα 7 τελευταία χρόνια της ζωής μου τα ομόρφυνε ο αγώνας μου για κοινωνική αλληλεγγύη στο Κοινωνικό Φροντιστήριο Πύργου με άλλους 50 εθελοντές…

Τα 5 χρόνια από αυτά συνεργάστηκα υπέροχα και με τους εκπαιδευτικούς του ΠΑΜΕ, τις γυναίκες της ΟΓΕ και τα άλλα σωματεία, που οργάνωσαν και λειτούργησαν χωριστά το Λαϊκό Φροντιστήριο Πύργου και μπορέσαμε -λειτουργώντας συμπληρωματικά- και βοηθήσαμε τα παιδιά του λαού της περιοχής μας που το είχαν ανάγκη.

 Βοηθήσαμε και βοηθάμε περίπου 400 παιδιά κάθε χρόνο, από τους περισσότερους δήμους της Ηλείας: Πύργου, Αρχ. Ολυμπίας, Ανδρίτσαινας- Κρεστένων, Ζαχάρως και κάποιες χρονιές κι από Αμαλιάδα.

Τι καταφέραμε με αυτό –εκτός από την βοήθεια στα παιδιά μας;

Α] Μπορέσαμε και δείξαμε έμπρακτα στην Ηλεία τη δύναμη της ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ!

Β] από αυτό το «χωριστά, παράλληλα και συμπληρωματικά», αποδείξαμε στην πράξη πως χτίζονται ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ με τα σωματεία -δημοκρατικά και αποτελεσματικά.

·       Κι ύστερα τα 4-5 τελευταία χρόνια στο Δημοτικό Συμβούλιο Πύργου [σαν ανεξάρτητος δημοτικός σύμβουλος τα 3 τελευταία], με την συμπόρευση σχεδόν απόλυτα με την «Λαϊκή Συσπείρωση» και τους δημοτικούς συμβούλους της: τον Χρήστο Γιάνναρο και την Αβα Βαγγελάτου βγάλαμε πέρα ένα δύσκολο δρόμο…

Κι όποιος  θέλει ο δρόμος της πολιτικής του τιμής και της πολιτικής του αξιοπρέπειας να τον οδηγεί μακριά από τα λασπόνερα του καπιταλισμού έχει έναν όμορφο δρόμο, σίγουρο δρόμο: το δρόμο της «Λαϊκής Συσπείρωσης»!

Τελειώνοντας θα ήθελα να απευθύνω κι ένα ιδιαίτερο κάλεσμα σε χιλιάδες άλλους συμπολίτες που ξέρω ότι σκέπτονται κι αισθάνονται σαν κι εμένα:

…που νιώθουν ότι το 《πρώτη φορά αριστερά》 εξακολουθεί να είναι όνειρο, καημός και ζητούμενο των αγώνων του σήμερα και του αύριο!

ΑΥΤΟΥΣ ΚΑΛΩ να συμπορευθούν με την «Λαϊκή Συσπείρωση»  για να συνεχίσουμε τον αγώνα:

*με όπλο  προστασίας της ρημαγμένης κοινωνίας μας:

 τη «λαϊκή συσπείρωση» και την «κοινωνική αλληλεγγύη»,

*με άστρα λαμπερά να μας οδηγούν:

τα λαϊκά οράματα για όμορφες ανθρώπινες πόλεις

*και παράδειγμα που να μας εμπνέει, να μας «προκαλεί» και να μας προσκαλεί:

την Πάτρα του Κώστα Πελετίδη!..

 Ώσπου να έλθει η Άνοιξη!... και για να ρθει η Άνοιξη, «καλούς αγώνες»!

Το "ΟΧΙ" μου κα Λάτση

...για το «τι», για το «πως», για το «γιατί», για το «πότε» και για το πάντα!"

Κ. Δήμαρχε,
αρχικά θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι σε αυτή την πολύ ιδιαίτερη συνεδρίαση, έγινε και δική μου μαγνητοφώνηση, γιατί ήθελα να την αποτυπώσω με απόλυτη ακρίβεια, για πολιτικούς, ιστορικούς και προσωπικούς λόγους.
Κι αυτό επειδή –δυστυχώς- στον τόπο μας το γλείψιμο, η διαστρέβλωση κι η ρουφιανιά αποτελούν τριάδα ομοούσιο και αδιαίρετο.
Που είμαστε;….
Αλήθεια, τι είναι ο χώρος αυτός εδώ που βρισκόμαστε τώρα;
Είναι το Δημαρχείο μας που έχτισε ο Λάτσης. Μάλιστα.
Και για να δούμε ποιος σέβεται και ποιος ευτελίζει τις ΔΩΡΕΕΣ:
Και τι είναι η αίθουσα αυτή;
Είναι η αίθουσα συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου, επειδή εσείς κ. Δήμαρχε, αποφασίσατε αυθαίρετα να αλλάξετε τη χρήση της και μετά από 30 χρόνια που ήταν ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ, να τη μετατρέψετε σε χώρο-αγορητήριό σας, εξοστρακίζοντας κάθε πνευματική δραστηριότητα από το ΛΑΤΣΕΙΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΜΕΓΑΡΟ, προφανώς γιατί ένα θεματάκι με το πνεύμα και τους πνευματικούς ανθρώπους, τόχουμε…
Γιατί βγήκαμε προς άγραν ευεργετών;
κ. Δήμαρχε,
αναζητάς ευεργεσίες για την πόλη μας αφού δεν μπόρεσες να κάνεις αυτό που έπρεπε και σου το είχαμε επισημάνει πολλές φορές, εγώ και άλλοι δημοτικοί σύμβουλοι:
Δεν μπόρεσες-δεν θέλησες να οργανώσεις και στο Δήμο μας -όπως κάνουν οι δήμοι με προοπτική και αξιοπρέπεια- μια διεύθυνση ή ένα γραφείο έστω, αποκλειστικά για τα ΕΥΡΩΠΑΪΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ, για να εντάσσουμε κι εμείς έργα, που θα χρηματοδοτούνται από την Ευρωπαϊκή Ένωση για να μεταμορφωθεί η πόλη και τα χωριά μας.
-        Δεν μας άκουσες. Χάθηκαν στην τετραετία σου -αλλά και πριν-
εκατομμύρια ευρώ που θα μπορούσαν να ομορφύνουν τον Πύργο μας και τα χωριά μας.
Και τώρα που δεν αξιοποίησες Ευρωπαϊκά προγράμματα και χρήματα, χρειάζεσαι «ευεργέτες» και μας καλείς σε λαϊκό προσκύνημα…
Είναι συγκοινωνούντα δοχεία αυτά κ. Δήμαρχε:
Έλλειψη επιδίωξης χρηματοδότησης από Ευρωπαϊκά Προγράμματα – Επαιτεία ευεργεσιών…
Το ένα φέρνει τ’ άλλο…
Με λύπη μου διαπιστώνω ότι είναι μειωμένη τώρα πια η ενόρασή σου κ. Δήμαρχε…
Επαιτεία ευεργετών, άρον-άρον, λοιπόν…
κ. Δήμαρχε
κι αυτή την επαιτεία ευεργεσιών που κάνεις την κάνεις με μια απίστευτη βιασύνη και τόση «πρεμούρα»,  τόση ανυπομονησία, τόσο τρελή επιθυμία, τόσο ασυγκράτητη λαχτάρα… που αγγίζει τα όρια της αναξιοπρέπειας.
Άλλαξες στο παρά 5, τόσο βεβιασμένα, τόσο αδέξια και τελείως «φωτογραφικά» τον κανονισμό απονομής του Χρυσού Κλειδιού της πόλης μας, που κατάντησες την υπόθεση «ΧΡΥΣΟ ΚΛΕΙΔΙ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΑΣ» μια προχειρότητα…
Ο τρόπος σου αυτός αφ’ ενός υποτιμά το πρόσωπο που θέλεις να τιμήσεις,
…από την άλλη όμως, αυτός ο τρόπος, αυτή η διαδικασία απαξιώνει και υποτιμά και την πόλη ολόκληρη και κουρελιάζει την αξιοπρέπεια μας.
Είναι τόσο εύκολη και τόσο …δεδομένη η πόλη μας ρε γαμώ το;!
Τι θα μπορούσε να γίνει με ευεργεσίες ;

       - Όποιος αγαπά έναν τόπο και τους ανθρώπους του ανεβαίνει μια μέρα στο βουνό του Κατακόλου ή στην Ωλένη, αγναντεύει το Ιόνιο, κοιτά το λιμάνι, κοιτά τον ευλογημένο κάμπο μας, ρουφά από τον καθαρό μας αέρα, όσο προφθάνει πριν τον βρωμίσουν οι πετρελαιάδες… νιώθει και σκέπτεται…
-        Όποιος αγαπά έναν τόπο και τους ανθρώπους του, τον βοηθά
με:
Έργα υποδομών, παραγωγικά και αναπτυξιακά έργα,
Έργα κοινής ωφέλειας,
Έργα για το κοινό καλό
Και το κάνει χωρίς να προσδοκά δουλικές τιμές!
Έτσι ο δωρητής μπαίνει στην καρδιά και στην μνήμη ενός υπερήφανου λαού και εκεί μένει αιώνια …

Γιατί γίνεται όλο αυτό, τώρα;

κ. Δήμαρχε
σου είπα στην προηγούμενη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου ότι η όποια αλλαγή του κανονισμού απονομής του «Χρυσού Κλειδιού» θα έχει αξία, αν γίνει από το μελλοντικό δημοτικό συμβούλιο που με τον νέο νόμο «ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ» δεν θα είναι απλά «ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΝΟΣ ΑΝΔΡΟΣ», όπως είναι τώρα αλλά θα αποτελείται από μικρές ομάδες δημοτικών συμβούλων, οπότε έτσι θα έχει μεγάλη βαρύτητα κάθε απόφασή του. Γιατί δεν θα είναι απόφαση του ΕΝΟΣ ΑΝΔΡΟΣ…
Στο είπα αλλά δεν με άκουσες.
Tο μόνο ευχαριστώ που θέλω εγώ προσωπικά αλλά και άλλοι συμπολίτες μου να μεταφέρετε στην οικογένεια Λάτση είναι για την τακτική τους στις όποιες δωρεάν εργασίες κάνουν να χρησιμοποιούν απόλυτα δικά τους συνεργεία από άλλα μέρη, γιατί αυτό μας δείχνει ότι από πολύ παλιά γνωρίζουν καλά ότι δεν είναι σώφρον το να διαθέτουν τα χρήματά τους στην τοπική αυτοδιοίκηση, οπότε ευτυχώς έτσι προφυλάσσεται και η λαβωμένη μας αξιοπρέπεια από περαιτέρω πληγές…
Κι αφού είπα το ΓΙΑΤΙ «ΟΧΙ ΤΩΡΑ…» θα ξεκαθαρίσω βεβαίως ότι:
Εγώ θα ανήκω πάντα, στους ΠΟΤΕ!
Δεν γνωρίζω προσωπικά ούτε την τιμώμενη από τον Δήμαρχο κα Λάτση ούτε κανένα μέλος της ευρύτερης οικογενείας, για να έχω προσωπική άποψη για την φιλανθρωπία τους.
Κι ούτε μου χρειάζεται αυτή η γνωριμία, γιατί ΕΧΩ ΑΠΟΨΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑ!
Είμαι ένας άνθρωπος που έξι χρόνια τώρα αφιέρωσα τη ζωή μου στο ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ ΠΥΡΓΟΥ, στο να βοηθώ με άλλους 50 εκπαιδευτικούς να μορφώνονται τα παιδιά των εξαθλιωμένων συμπολιτών με έναν τρόπο που αποτελεί ταυτόχρονα και προσπάθεια να διδάξουμε την πόλη:
να είναι υπερήφανη και αξιοπρεπής, με το να διαχωρίζει την ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ (την αλληλοβοήθεια) από την ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΝΩ…
*ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ
*ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑ - ΔΟΥΛΙΚΟΤΗΤΑ
Αυτό είναι τα συγκρουόμενο κι εμείς στο Κοινωνικό δεν θα κουραστούμε να το διδάσκουμε…

Αφιερώνοντας τη ζωή μου στην ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ έμαθα καλά ότι η φιλανθρωπία των καπιταλιστών με Μαρίες Αντουανέτες και παντεσπάνια δεν είναι τίποτα περισσότερο από την προσπάθειά τους να «ξεπλυθούν» για την καπιταλιστική εκμετάλλευση – αφαίμαξη που έχουν κάνει…

…στην οδό Παράσχου… «Νίκος Κούρκουλος»

Αυτά τα λόγια που δεν διακινδύνευσα να διαβάσω στο δημοτικό Συμβούλιο Πύργου (το έμφραγμα…) αλλά υποσχέθηκα ότι θα αποστείλω και θα δημοσιοποιήσω , τα έγραψα με μεγάλη οδύνη σε ένα τετράδιο καθισμένος σε ένα χώρο πολύ γνωστό στην κα Λάτση, ΔΥΣΤΥΧΩΣ :
Στο μικρό καφέ της οδού Παράσχου στην Αθήνα, πλάι στο φαρμακείο του ΕΟΠΠΥ (εκεί από όπου παίρνουν τα φάρμακά τους οι καρκινοπαθείς)
…ακριβώς απέναντι από την είσοδο του Κέντρου Ημερήσιας Νοσηλείας Καρκινοπαθών ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΡΚΟΥΛΟΣ, του Νοσοκομείου Άγιος Σάββας –που δημιουργήθηκε με δωρεά της…
Κάθισα και τα έγραψα εκεί που αυτή η καταραμένη αρρώστια εξίσωσε ΔΥΣΤΥΧΩΣ και την κα Λάτση με χιλιάδες συνανθρώπους μας… στον άνισο –και γι’ αυτήν, παρά τα πλούτη της- αγώνα με τον καρκίνο…
Καθισμένος εκεί λοιπόν προσπάθησα να την σκεφτώ και να σκεφτώ:… τι είναι αυτό που αξίζει και στην περίπτωσή της και της οικογενείας της;
-        Να σταθώ στα χρόνια της κατοχής;
-        Να σταθώ στα χρόνια μετά την δικτατορία και σε κάτι
προσλήψεις - άσυλο χουντικών βασανιστών στην Τζέντα της Σαουδικής Αραβίας;
-        Να σταθώ στα τόσα χρόνια καπιταλιστικής εκμετάλλευσης
χιλιάδων ανθρώπων;
-        ή να σταθώ στους θανάτους εργαζομένων για ένα κομμάτι ψωμί
στην Πετρόλα και στις άλλες φάμπρικές τους;…


Κι είπα:
ΟΧΙ! Σέβομαι την Ιστορία αλλά ΘΑ ΣΤΑΘΩ ΣΤΟ ΠΑΡΟΝ…
Κι έρχεται αδυσώπητο το παρόν και μου φωνάζει:
να ΨΗΦΙΣΩ «ΟΧΙ» στο Δημοτικό Συμβούλιο:
- Εκπροσωπώ αυτή τη στιγμή εκατοντάδες συμπολίτες μου που ΤΩΡΑ με κατασχέσεις και πλειστηριασμούς, χάνουν τα σπίτια και την πατρική γη τους, γιατί είναι θύματα του πιο βρώμικου σύγχρονου καπιταλιστικού παιγνιδιού, που παίζεται στην κατεχόμενη και πάλι πατρίδας μας.
Σε αυτό το βρώμικο καπιταλιστικό παιγνίδι έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στη χώρα μας ΚΑΙ η EUROBANK.
(…δεν αλλάζει τίποτα με το ποιος έχει χθες, σήμερα, αύριο ή στο επόμενο πεντάλεπτο τις μετοχές…)

Στο όνομα όλων αυτών που χάνουμε σπίτια και πατρική γη,
Στο όνομα όλων αυτών που από την θλίψη και την ψυχολογική πίεση γι’ αυτή την απώλεια παθαίνουμε εγκεφαλικά, εμφράγματα και καρκίνους αυτά τα χρόνια της «οικονομικής κρίσης»
ΘΑ ΠΩ σήμερα «ΟΧΙ» ΜΕ ΟΣΗ ΔΥΝΑΜΗ ΕΧΩ
(1 εβδομάδα πριν ήμουν στην εντατική… κι είμαι εδώ τώρα παρακούοντας τους γιατρούς, για να πω αυτό το ΟΧΙ)
Πάρτε το δικό μου κλειδί…
Κι αν θεωρείτε ότι πρέπει κ. Δήμαρχε να δώσετε στην κα Λάτση ή στην Οικογένεια Λάτση ένα κλειδί από την πόλη… Μην κουρελιάζετε άλλο την πόλη μας.
Να σας διευκολύνω:
Αποστέλλω στον κ. πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου τα κλειδιά του σπιτιού μου, να της τα δώσετε μαζί με το ψήφισμά σας, ΑΠΟ ΤΩΡΑ, αφού –ούτως ή άλλως – στο μέλλον η EUROBANKθα το πάρει…
ΔΩΣΤΕ ΤΗΣ ΤΑ ΚΛΕΙΔΙΑ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ ΜΟΥ , λοιπόν
Αλλά ΛΥΠΗΘΕΙΤΕ ή ΣΕΒΑΣΤΕΙΤΕ ΤΗΝ ΠΟΛΗ…

Επιμύθιο…
Κι επιτέλους κ. Δήμαρχε, έλεος με τις αλλαγές ονομασιών, έλεος!
Δώσατε το ΛΑΤΣΗΣ όνομα σε δρόμο, όνομα σε πλατεία. Πρέπει τώρα να γίνει και όνομα του λιμανιού;;;
κ. Δήμαρχε
στον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη στην πόλη μας κάναμε την τιμή να ονομάσουμε μια πλατεία και μια οδό. Στο Λάτση θα δώσετε περισσότερα κι από τον Κολοκοτρώνη;
Κι αν κάνετε όλα αυτά για την οικογένεια Λάτση, τότε για την οικογένεια Αγγελόπουλου με την τεράστια επένδυση και τις θέσεις εργασίας τι θα πρέπει να ψηφίσουμε; Να αλλάξουμε το όνομα του Ιονίου Πελάγους;
Κι αν δεν μπορείτε να διαχειριστείτε αυτήν την εμμονή κι επιμένετε τόσο πολύ και σε νέα ονοματοδοσία, για επιπλέον τιμή στο Λάτση, ένα μόνο δικαιούστε να αλλάξετε κι έχετε μια ιστορική ευκαιρία να το κάνετε.
Αφού το θεωρείτε τόσο καλό για την πόλη, κάντε το:
Αλλάξτε το επώνυμό σας κ. Δήμαρχε
Διώξτε αυτό το …περιττό ΓΙΩΤΑ –Ι- κι από Λιατσής κάντε το ΛΑΤΣΗΣ να ησυχάσετε κι εσείς κι εμείς.
Χρήστος Αθανάσουλας
Δημοτικός Σύμβουλος Πύργου

ΔΗΛΩΣΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΠΟΙΗΣΗΣ ή ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΜΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΩΝ

(…έτσι δεν το λένε στην γλώσσα της «νύχτας»,

που αρέσει και στους καθεστωτικούς  πολιτικούς;)

Έχω εκλεγεί Δημοτικός Σύμβουλος Πύργου με την παράταξη «Ανοιχτή Συμπολιτεία».

Η «Ανοιχτή Συμπολιτεία» για τον Δήμο Πύργου αποτέλεσε την παράταξη που εξαρχής ελάχιστα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ δεν πολέμησαν και πάλεψαν γι’ αυτήν.

Μέλη της έγιναν πολίτες που αντιτάχθηκαν  στον τρόπο που έως τώρα γίνονται οι εκλογές σε τοπικό επίπεδο και άλλα μέλη που προήλθαν από κινήματα αντίστασης στα μνημόνια και μέλη που προήλθαν από δομές αλληλεγγύης που έγιναν αναγκαίες από τις πολιτικές αυτές.

Γιατί, τι ήταν για εμένα η «Ανοιχτή Συμπολιτεία»;

Πολίτες που έτρεχαν για επανασυνδέσεις ρεύματος.

Και τώρα; Ενώ η κυβέρνηση κόβει το ρεύμα σε εκατοντάδες ανθρώπους καθημερινά, πρέπει να σωπαίνουμε;

Πολίτες που παρακίνησαν και βοήθησαν τον κόσμο να καταθέσει ομαδικές προσφυγές κατά του ΕΝΦΙΑ.

 Και τώρα; Ο ΕΝΦΙΑ έγινε ΜΗ αντισυνταγματικός, ΜΗ καταχρηστικός, ΜΗ παράνομος και οφείλουμε «ωσάν Έλληνες Πατριώτες» να τον αποδεχθούμε και πρέπει να τον πληρώσουμε και να σωπαίνουμε;

Πολίτες που βροντοφώναξαν: «Κανένα σπίτι σε χέρια τραπεζίτη».

Και τώρα; Καμία προστασία της κύριας κατοικίας, καμία απαγόρευση κατασχέσεων ή πλειστηριασμών, όταν μάλιστα αυτό το έκαναν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, που αγωνιστήκαμε και τις ανατρέψαμε… και πρέπει να σωπαίνουμε;

Πολίτες που συμμετείχαν σε κάθε δράση κατά των μνημονίων και σε κάθε δομή αλληλεγγύης.

Και τώρα; Κι άλλα μνημόνια, από αριστερά αυτή την φορά κι άλλες περικοπές μισθών και συντάξεων, κατάργηση του ΕΚΑΣ. Κι άλλοι φόροι κι άλλοι φόβοι… και πρέπει να σωπαίνουμε;

Πολίτες που διαφώνησαν με το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.

Στον Σαμαρά και  στον Βενιζέλο φωνάζαμε: «Πουλάτε τα νησιά, πουλάτε τα λιμάνια, πουλήστε και τη μάνα σας και φύγετε τσογλάνια!...»  

Και τώρα; Τώρα που η κυβέρνηση ξεπουλά Ελληνικό, Αεροδρόμια, ΔΕΗ, Νερό, ΤΡΑΙΝΟΣΕ, φιλέτα Ελληνικής γης κλπ κλπ  Τι άλλαξε; Άλλαξαν οι πωλητές;… κι εμείς πρέπει να σωπαίνουμε;

Πολίτες που αντιστάθηκαν στην δημιουργία του «Ποτόκι Νο2» στις Λίμνες.

Πολίτες που φώναξαν ΟΧΙ ΣΤΑ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ φαραωνικού τύπου που θα υποθηκεύσουν το μέλλον μας για πολλά χρόνια.

Και τώρα; Καμιά ξεκάθαρη απάντηση από την κυβέρνηση για τις προθέσεις της περί εργοστασίων και ΣΔΙΤ, όταν η κατάργησή τους ήταν μια από τις προεκλογικές σημαίες κι εμείς πρέπει να σωπαίνουμε;

Ας ξεκαθαρίσουμε λοιπόν τους λογαριασμούς μας:

Εγώ ως δημοτικός σύμβουλος δεν έχω καμία σχέση με αυτόν τον ΣΥΡΙΖΑ!!!

Εγώ ως δημοτικός σύμβουλος δεν έχω καμία σχέση με αυτή την παγερή σιωπή «πολιτών» και «κινημάτων»!!!

Παραμένω στο πλάι του κόσμου, του κάθε ανθρώπου που υποφέρει, που θίγεται, που πονά, που ξενυχτά από τους εφιάλτες που ΚΑΙ  ο ΣΥΡΙΖΑ του προκάλεσε.

Πέντε χρόνια με το ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ δείχνω έμπρακτα τη δύναμη της ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ!
Εγώ συνένοχος στο έγκλημά ΤΟΥΣ  δεν θα γίνω!

Συνένοχος στους δανειστές και τα συμφέροντά τους δεν θα γίνω.

Συνένοχος  στην προδοσία του λαού δεν θα γίνω.

Σύντροφος με δεξιούς, κεντροδεξιούς, κεντρώους κλπ τύπου Άδωνη, Λοβέρδου και Λεβέντη δεν θα γίνω.

Συνεχίζω να ακούω, βλέπω και μιλάω και ΘΑ ΜΙΛΑΩ.

Επειδή δυστυχώς  η «Ανοιχτή Συμπολιτεία» δεν έχει πείσει την κοινωνία  -κι ούτε εμένα πια- ότι δεν διατηρεί καμιά σχέση με ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ κι

Επειδή η προσωπική μου πολιτική τιμή είναι το μόνο βιβλιάριο καταθέσεων που αφήνω στα παιδιά μου,

ΔΗΛΩΝΩ ΟΤΙ:

Αποχωρώ από την παράταξη «Ανοιχτή Συμπολιτεία» και παραμένω Ανεξάρτητος Δημοτικός Σύμβουλος Πύργου, γιατί για εμένα και για χιλιάδες άλλους συμπολίτες το 《πρώτη φορά αριστερά》 εξακολουθεί να είναι το όνειρο, το ζητούμενο και ο καημός μας!

Οι αγώνες συνεχίζονται με μοναδικό όπλο  προστασίας της ρημαγμένης κοινωνίας μας την ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ… ώσπου να έλθει η Άνοιξη!...

 Πύργος 17-10-2016

Χρήστος Αθανάσουλας

ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ  ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ  ΠΥΡΓΟΥ

(Ιστορικά, 1^ος εκλεγμένος αριστερός δημοτικός σύμβουλος Πύργου)