Τυροπιτάδικο, η «Ολυμπία οδός»

Τυροπιτάδικο,

η «Ολυμπία  οδός»

Καλημέρα σας, καλημέρα σας!

Είμαι πολύ χαρούμενος σήμερα! Κι όταν είμαι χαρούμενος, θέλω να τρέξω να μοιραστώ τη χαρά μου μαζί σας, σα μικρό παιδί!

Η χαρά είναι ιδιαίτερη γιατί με βρήκε σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς, που καθώς καταλαβαίνετε, όπως και για σας -έτσι και για μένα- μαύρη είν’ η νύχτα στα βουνά, στην υπόδουλη πατρίδα.

...αλλά ας μην το κάνουμε θέμα και στενοχωρέσουμε και κανένα δοσίλογο, συνεργάτη των κατακτητών, όπως αυτόν που προσπαθεί να μας πείσει ότι η Ολυμπία οδός δε θα φτάσει ποτέ στην Ηλεία, γιατί:

-  ΦΤΑΙΕΙ ο Καϊάφας, που έγινε στάχτη και ρημαδιό από τους εμπρησμούς των εργολαβικών συμφερόντων αλλά έχει το θράσος να μη βουλιάζει…

-  ΦΤΑΙΕΙ ο κάθε πολίτης που του διασχίζει την περιουσία κι έχει το θράσος να ζητά την νόμιμη αποζημίωσή του…

- ΦΤΑΙΕΙ ο κάθε αγωνιζόμενος πολίτης που μετέχει σε ακτιβισμούς του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ, που έχει το θράσος να καταγγέλλει ότι πληρώνουμε τα ακριβότερα διόδια στην Ευρώπη!!!

Χτες πήρα ένα γράμμα! Ήταν από τη φίλη μου τη Μαρία. Ένα πολύ ιδιαίτερο άτομο, με δυναμική, καθαρή και θετική σκέψη! Μου έγραφε:

«Γεια σου,

θέλω να ανοίξω τυροπιτάδικο...»

Και συνέχιζε…

«…Επειδή όμως δεν έχω λεφτά, θα ήθελα όσοι περνούν έξω από τον χώρο που σκοπεύω να ανοίξω το τυροπιτάδικο, να μου πληρώνουν τις τυρόπιτες που δεν μπορώ προς το παρόν να τους πουλήσω(!!!)...έτσι ώστε σε κάποιο χρονικό διάστημα (π.χ. ύστερα από 2 χρόνια) να μπορώ να τους πουλώ τυρόπιτες (τις οποίες φυσικά και πάλι θα πληρώνουν)!...»

Ομολογουμένως … «κουφάθηκα»!...

Άρχισα να φοβάμαι ότι στο τέλος θα μου ζητήσει τίποτε δανεικά –και που να τα βρω… Κρατώντας την αναπνοή μου και με τη σχετική σε τέτοιες περιστάσεις ταχυπαλμία, συνέχισα την ανάγνωση:

«…Όχι, δεν είμαι βλαμμένη! Απλά προσπαθώ να ακολουθήσω την ίδια πετυχημένη πρακτική των κοινοπραξιών, που έχουν αναλάβει τα έργα οδοποιίας στο εθνικό μας δίκτυο! Ευχαριστώ προκαταβολικά για τη συνδρομή σου και επιφυλάσσομαι για την παρασκευή πολύ νόστιμων εδεσμάτων όταν θα είμαι έτοιμη!

Σε ευχαριστώ...»

Έμεινα!...

Είχε καταφέρει μέσα σε 5 σειρές να πει όλη την αλήθεια, που θέλουν να μας κρύβουν οι  τοποτηρητές των μεγαλοεργολάβων και των κατακτητών…

Έτσι απλά.
Όσο λογικό, δίκαιο και νόμιμο είναι να πληρώνετε στη Μαρία για να ανοίξει ένα τυροπιτάδικο, ΚΑΠΟΤΕ… ώστε να έχετε δικαίωμα να ξαναπληρώνετε για να αγοράζετε τις τυρόπιτες που ΘΑ φτιάχνει τότε…
...τόσο λογικό είναι αυτό που συμβαίνει με τις κοινοπραξίες εργολάβων στους «εθνικούς» μας δρόμους!...

Ξεβουλώστε τη μπανιέρα, επιτέλους!...

Αλλά πως να απαντήσεις σε έναν υπερασπιστή μεγαλοεργολάβων, που κατηγορεί τον …Καϊάφα (!!!) γιατί δεν φτιάχνουν ΤΑ ΛΑΜΟΓΙΑ την Ολυμπία οδό;

Ας τα πω με μια ιστορία: 

Κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης τοπικού βουλευτή σε ψυχιατρική κλινική, ρώτησε το διευθυντή πώς καθορίζουν εάν ένας ασθενής πρέπει ή όχι να εισαχθεί στην κλινική για θεραπεία.

«Λοιπόν», του είπε ο διευθυντής, «γεμίζουμε ως επάνω μια μπανιέρα και έπειτα δίνουμε ένα κουταλάκι του γλυκού, ένα φλιτζάνι τσαγιού και έναν κουβά στον ασθενή και του ζητάμε να αδειάσει τη μπανιέρα».

«Ωωω, καταλαβαίνω!», είπε ο βουλευτής. «Ένα φυσιολογικό άτομο θα χρησιμοποιούσε τον κουβά επειδή είναι μεγαλύτερος από το κουτάλι ή το φλιτζάνι τσαγιού, ενώ ο ασθενής…»

«Όχι», του είπε ο διευθυντής, «ένα φυσιολογικό άτομο θα τραβούσε το βούλωμα για να αδειάσει αμέσως η μπανιέρα. Θέλετε ένα κρεβάτι κοντά στο παράθυρο;…»

ΥΓ. Να έχετε μια φτωχική πλην τίμια και όμορφη μέρα! 

Και μην ξεχνάτε σε κάθε ευκαιρία να λέτε στους νεροκουβαλητές της «τρόικας» ότι: 

στο τέλος του κατήφορου είναι ο πάτος! 

Κι αν συνήθισαν να θεωρούν ότι όλα σ’ αυτό τον τόπο είναι «απύθμενα», να φοβούνται τη μέρα που ο λαός θα ξυπνήσει και τότε θα βάλει αυτός τον πάτο του βαρελιού…