Η όμορφη θάλασσα
1) Κυρία, μου ζητήσατε να σας γράψω μια έκθεση για μια όμορφη εκδρομή που πήγαμε στα
χιόνια στις διακοπές των Χριστουγέννων… Δεν μπορώ κυρία…
Δεν πήγαμε
διακοπές, δεν υπάρχουν διακοπές για μας είπε ο πατέρας… εκτός -λέει-και
κερδίσει το στοίχημα… αλλά ποτέ δεν το κερδίζει, κυρία…
Προχτές
είδαμε εκείνο τον εφοπλιστή που δώσανε -λέει- κάμποσα εκατομμύρια οι δικοί του
για να τον ελευθερώσουν… εκατομμύρια… υπάρχουν άνθρωποι που έχουν εκατομμύρια;…
Το ξέρω ότι
είσαι λυπημένη κυρία, που έχεις εμένα μαθητή και όχι τα παιδιά τους… Γιατί τα
παιδιά τους θα μπορούσαν να σου γράψουν μια πολύ ωραία έκθεση για εκδρομές στα
χιόνια… θα πηγαίνουν διακοπές τα παιδιά τους… Μάλλον οι εφοπλιστές θα κερδίζουν
πολύ στο στοίχημα… αχ βρε πατέρα…
2) Εγώ κυρία
από το Σεπτέμβρη σου χρωστάω ακόμη την πρώτη έκθεση που μας έβαλες… για την όμορφη θάλασσα, που πήγαμε διακοπές
το Καλοκαίρι… Κι ακόμη δεν την μπόρεσα κυρία…
Εγώ το μόνο
που ξέρω για θάλασσα είναι όσα ακούω από τον πατέρα μου: Ο πατέρας μου λέει ότι
«όλοι τα έχουν κάνει θάλασσα. Για να
κολυμπάνε σε πέλαγα πλούτου εκείνοι… για να πνιγόμαστε βυθισμένοι στο βυθό
εμείς…»
Κι εγώ θέλω
να σου πω κυρία ότι γύρω μου όλοι τα έχουν κάνει θάλασσα:
Ο μικρός μου
αδερφός όλο είναι άρρωστος και κλαίει
O μπαμπάς μου
συνεχίζει να ουρλιάζει στη μαμά μου, γιατί η μεγάλη μου αδερφή μόλις μας είπε
ότι είναι έγκυος.
Αλήθεια σου
λέω, δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι για να γράψω.
3) Μια
γιαγιά είπε στην τηλεόραση μια μέρα ότι τα σκάφη που έχουν πανιά τα
χρησιμοποιούν για να διαπραγματεύονται με τους ανέμους για να μπορέσουν να
διασχίσουν τον ωκεανό.
Και ότι μερικές
φορές όταν δεν υπάρχει αέρας οι ναυτικοί σφυρίζουν και τον καλούν. Ο μικρός αδερφός
μου είπε ότι θα ήταν καλύτερα, θα διέσχιζαν πιο γρήγορα τον ωκεανό, αν οι
ναυτικοί είχαν φάει φασόλια…
Εγώ δεν ξέρω
από θάλασσα, κυρία…
4) Να σου πω
μια σκέψη, που έκανα πριν φάω τα κορνφλέϊκς μου; Εάν περιβάλλεστε από θάλασσα
είστε ένα νησί. Εάν δεν έχετε θάλασσα γύρω σας, τότε έχετε ακράτεια.
5) Στη θάλασσα ζουν οι γοργόνες. Συμπαθώ τις
γοργόνες. Είναι όμορφες και μου αρέσουν οι λαμπερές ουρές τους.
Όμως με τρώει η περιέργεια: πώς στο καλό οι
γοργόνες μένουν έγκυες; Πραγματικά με ποιόν τρόπο;
6) Λένε ότι
οι δύτες πρέπει να είναι ασφαλείς όταν πηγαίνουν κάτω από το νερό. Γι’ αυτό είναι υποχρεωτικό να πηγαίνουν πάντα
δυό-δυό...
Σαν τους
Χιώτες ένα πράγμα.
7) Όταν πήγα κάποτε στη θάλασσα ήταν πολύ κρύα κι
έκανε τον "……" μου πολύ μικρό. Και ντρεπόμουν. Δεν μ’ αρέσει η
θάλασσα κυρία…
8) Μη μου ξαναβάλεις έκθεση κυρία για τα όμορφα
ταξίδια μας.
Κυρία, μια
συμμαθήτριά μου πήρε απαλλαγή από το μάθημα της γυμναστικής… Τι χαζή!...
Εγώ σε
παρακαλώ, δώσε μου απαλλαγή από την έκθεση κυρία, δεν μπορώ να σου γράφω
ψέματα, για τα όμορφα πράγματα που ζούμε, ούτε τα όνειρά μου θέλω να σου γράφω,
γιατί κλαίω…
Ούτε το θυμό
μου γι’ αυτά θέλω να σου γράψω, γιατί ο πατέρας μου μου είπε ότι θα με διώξεις
απ’ το σχολείο, αν στα πω…
ΥΓ. Παρ’ ολίγο να το ξεχάσω, μ’ αρέσει,
μ’ αρέσει το χρώμα της. Είναι μπλε. Είναι σαν τη σημαία που δε θα μου δώσετε
ποτέ… και σαν τα μάτια σου είναι, που είναι όμορφα. Σ’ αγαπώ κυρία, (κι ας)
(που) μου θυμίζεις τη θάλασσα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου