11.3.07

ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΜΟΤΙΒΟ...


έχεις δίκιο...
δεν θυμάμαι πια...
ατυχήματα στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου...
στον καναπέ που έκανες κρεβάτι
στον καναπέ-καναπέ

σκεπασμένα όλα από ένσημα μια άσημης βιοπάλης...
μόνο με πλακίτσες στο Internet, οι επαφές...
φτού μου

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Κάπου χάθηκα πάλι γιατί μπλέκεις πολλές ιστορίες μαζί.
Σταμάτα να φτύνεσαι και κάνε κάτι για να φρεσκάρεις τη μνήμη σου.
(Η εικόνα ήταν περιττή)

Χρήστος Αθανάσουλας είπε...

Μα η εικόνα είναι χίλιες λέξεις δεν λέμε στην ...Μαντζουρία;

...κι αν φτύνομαι το κάνω για το...κλίμα. Χρόνια ξηρασίας βλέπεις και χρειάζεται. Αλλωστε δεν θέλω όλη την υγρασία για μένα. Είμαι ολιγαρκής

Ανώνυμος είπε...

Εγώ πάντως δεν χρειάζομαι φτύσιμο μια χαρά τα πηγαίνω από υγρασία, ούτε την θέλω όλη για μένα, αν το θέλεις μάλιστα στου δίνω λίγη, απ'ότι βλέπεις και εγώ ολιγαρκής είμαι.
Ταιριάζουμε :))

Χρήστος Αθανάσουλας είπε...

...προφανώς άργισα και το εξασφάλισες το φτύσιμό σου, συγνώμη την υγρασία σου εννοούσα :))

Ανώνυμος είπε...

In Our Darkest Hour
In My Deepest Despair
Will You Still Care?
Will You Be There?
In My Trials
And My Tribulations
Through our Doubts
And Frustrations
In My Violence
In My Turbulence
Through My Fear
And My Confessions
In My Anguish And My Pain
Through My Joy and My Sorrow
In The Promise Of Another tomorrow
I'll Never Let You Part
For You're Always In My Heart

Ανώνυμος είπε...

Τελικά είχες δεν είχες μου μετέφερες την ξηρασία σου. Πάνε οι παλιές καλές ΚΑΙ υγρές εποχές. Μήπως ήρθε καιρός να αρχίσεις να φτύνεσαι ξανά; Ίσως μας πετύχει και μας τίποτα...αν είμαστε τυχερές!