Το κάλεσμα του αταίριαστου (μπουκάλια στο πέλαγος) και δεν μπορώ να μην ανταποκριθώ:
Τέτοια ώρα τέτοια λόγια βέβαια για να πω 2 λόγια για τις αγαπημένες μου ταινίες...
Αλλωστε δεν είμαι σίγουρος αν ήταν μόνο αυτές ή κυρίως αυτές
εκτός βέβαια από την πρώτη....
1. Αmelie
2. Οι τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας
3. Τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα
4. Μελισσοκόμος
5. Μπέτυ Μπλού (που μου θύμισε ο αταίριαστος...)
να κάνω πασούλα:
Στον skipper
Στην Γωγώ (Φτάσε),
Στο αρμιρίκι
Στην Κατερίνα (Επεα πτερόεντα),
Στη Μαριαλένα
13 σχόλια:
Σε ευχαριστώ.
[...έλα ρε που δεν δέχθηκα...
αφού ξέρεις ότι κάνω "ασκήσεις επιβίωσης"...}
Και κόψε το off του blog σου...
Σε μερσώ για τη πάσα...την περίμενα. Είμαι οπαδός της σκηνοθετημένης εικόνας.
Εισαι απο τους ελαχιστους που εβαλαν ελληνικες ταινιες στη λιστα!Μπραβο!!!!
"alas said...
Το κείμενό σου το διάβασα τώρα
πριν πέσω κατάκοπος για ύπνο και νοιώθω ότι πράγματι δεν ήταν μαλακία που έμεινα 2 ώρες στο internet μόνο και μόνο αφού το βρήκα...
Να είσαι καλά
Ενα κείμενο που θα ήθελα να είχα γράψει....
11:56 μμ"
Το κειμενο ειναι του Πετρακα.
betty blue! Τη είχα ξεχάσει κ έχει τόσο ωραία μουσική...
Αααα, έτσι λοιπόν αγαπητέ μου Χρήστο! Και βέβαια θα ανταποκριθώ στο κάλεσμά σου με χαρά, πέρασε σήμερα ξανά από το κονάκι μου να δεις τις δικές μου αγαπημένες ταινίες...
Σε φιλώ, καλή μέρα να έχουμε, Μ.
Χρήστο θα μπορούσα να γράψω πολλές ταινίες, αλλά προτιμώ να σταθώ σε μία και μοναδική.
«Περιφρόνα με Γλυκιά μου» με τον Ξανθόπουλο και τη Βούρτση.
Η υπόθεση έχει ως εξής:
Ο Νώντας έχει μεγαλώσει στο λιμάνι, μόνος και ορφανός. Θα γνωρίσει την όμορφη Φωτούλα και θα την ερωτευθεί, αλλά δεν θα τολμήσει να πει σε κανέναν για τον έρωτά του, γιατί είναι πάμφτωχος και γιατί η Φωτούλα είναι αρραβωνιασμένη με τον Βαγγέλη. Στον μόνο που θα μιλήσει είναι ο γέρο-μπουφετζής, ο κυρ-Σταμάτης, τον οποίο βοηθάει. Ο κυρ-Σταμάτης μιας και πέρασαν τα χρόνια του και επειδή ξέρει ότι ο Νώντας είναι καλό παιδί, θα του μεταβιβάσει το κυλικείο που έχει. Ο Νώντας θα ανακαλύψει ότι ο Βαγγέλης είναι απατεώνας, αλλά πάλι δεν θα μιλήσει σε κανέναν. Η έκρηξη μιας φιάλης υγραερίου στο σπίτι, θα τυφλώσει την Φωτούλα. Και ενώ ο Βαγγέλης θα εξαφανιστεί από τη ζωή της, ο Νώντας θα της παρασταθεί μένοντας συνεχώς κοντά της.
Τι Amelie και La Vita é bella διαβάζω στα blogs, αυτές ήταν ταινίες αγαπητοί!!!
Υ.Γ.: Τελευταία παρατηρώ μια αναστάτωση στα pyrgo-blogs...δεν ξέρω τι συμβαίνει, δεν μιλάει κανείς...
...τελικά αυτή η πόλη, εκτός των άλλων, είναι και άκρως αινιγματική...
Ευχαριστώ παιδιά.
Γιάννη έγραψες πάλι :)))
Καλημερα,
ευχαριστω για την προσκληση. Θα ανταποκριθω, αλλα σε μερικες μερες.
έχεις όσες μέρες θέλεις...περιμένουμε...
Κι εσύ με τη σειρά σου μου θύμισες τα κουρέλια του Νικολαϊδη. Δεν είναι ο αγαπημένος μου, αλλά αυτή η ταινία που είδα φοιτητής σε μεταμεσονύκτια προβολή στη Θεσσαλονίκη μου προκαλεί, όταν τη θυμάμαι, μία περίεργη γλυκόπικρη διάθεση. Κάπως έτσι δεν ήταν και η ταινία; Γλυκόπικρη...
Κάπως έτσι αταίριαστε. Γλυκόπικρη...
Υστερα, περνώντας τα χρόνια, όλο και συχνότερα νοιώθω τον τίτλο αυτής της ταιινίας να βγαίνει από τα χείλη μου. Οταν διαπιστώνω ότι κάποιοι, περνώντας και τα δεύτερα -άντα και μπαίνοντας στα πρώτα -ήντα... το παλεύουμε ακόμα...
"Κουρέλια απ' τη ζωή; Μπορεί. Αλλά τραγουδάμε ακόμα!!!"
Δημοσίευση σχολίου