...πως να σου μιλήσω για την "άχρηστη" γνώση";...πως για τις νύχτες, που είναι των γλυκών ονείρων κι όχι της "σκληρής μελέτης";
θυμάσαι όταν πήγαινες στην πρώτη δημοτικού που μου είπες:
"μπαμπά 3 παιδιά από την τάξη μου πάνε Αγγλικά, εγώ;"
...σου είπα: "εσύ παίξε καρδιά μου"
θυμάσαι όταν πήγαινες στην δευτέρα δημοτικού που μου είπες: "μπαμπά τα μισά παιδιά από την τάξη μου πάνε Αγγλικά, εγώ;"
...σου είπα: "εσύ παίξε καρδιά μου"
θυμάσαι όταν πήγαινες στην τρίτη δημοτικού που μου είπες: "μπαμπά όλα τα παιδιά από την τάξη μου πάνε Αγγλικά, εγώ;"
...σου είπα: "εσύ παίξε καρδιά μου"
κι άρχισες Αγγλικά στην Τετάρτη Δημοτικού και στην Τρίτη Γυμνασίου πήρες το proficiency (έτσι το λένε;)
Θυμάσαι όταν είχες άγχος μήπως "βγεις" από την Τρίτη Γυμνασίου με γενικό βαθμό μικρότερο από 19 και 10/13...
... σου είπα: "Θα σου κάνω δώρο!... αν όμως βγεις με περισσότερο δεν έχει δώρο... και το έχασες... γιατί το ξεπέρασες...Εβγαλες 19 και 12/13...
Και μου είπες: "μπαμπά δεν νομίζεις ότι τα κάνεις λίγο ανάποδα τα πράγματα;"...
Και τώρα σου λέω ακόμη τα ίδια, ότι: " οι νύχτες είναι των γλυκών ονείρων" κι ότι: "γνώση με άγχος είναι σαν το πιό άνοστο φαγητό που σ' έβαλαν ποτέ να φας, με το ζόρι..."
9 σχόλια:
Καταπληκτικό.
Πανέμορφο Χρήστο!
Πόσοι μπορούν όμως να το κάνουν πραγματικότητα;
Ελάχιστοι.....μέσα σε αυτούς κι εσύ....
Χρήστο, όταν έγραφα πανελλαδικές εξετάσεις είχα πάθει κι εγώ ως μελλοντικός αναλώσιμος υπάλληλος ένα άγχος τεράστιο ειδικά στο μάθημα της έκθεσης, στο οποίο με είχαν όλοι για το μεγάλο φαβορί του σχολείου...
Όταν έπιασα το στυλό «κόλλησα», έπαθα μπλακ άουτ, τότε λοιπόν και καθώς το άγχος με είχε καταρρακώσει αποφάσισα να γράψω τα «δικά μου», εκείνα δηλαδή που εάν τα έγραφα στο μάθημα της έκθεσης κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς θα με είχαν αποβάλλει από όλα τα σχολεία της επικράτειας.
Έγραφα κι έγραφα κι έγραφα, πήρε φωτιά το στυλό, όταν βγήκα από την αίθουσα είχα αποβάλλει όλο το άγχος του κόσμου από πάνω μου, ένιωθα ανάλαφρος σαν πούπουλο αν και ήξερα ότι με αυτό καταδίκασα το μέλλον μου (εκείνο το μέλλον βέβαια που είχαν κάποιοι άλλοι σχεδιάσει για μένα πριν από μένα και βέβαια σχεδόν ερήμην μου), αφού οι εξεταστές θα έβγαζαν αφρούς με αυτά που θα διάβαζαν.
Και έβγαλαν. Ευτυχώς ή δυστυχώς ο ένας εκ των δύο…ο δεύτερος (μάλλον ο πιο «πειργαμένος») μου έβαλε πολύ καλό βαθμό, ο πρώτος με καταπόντισε. Σε αυτές τις περιπτώσεις αναλάμβανε 3ος εξεταστής, γιατί σου λέει εδώ κάτι πάει στραβά, αυτός λοιπόν θα πρέπει να βρέθηκε σε μεγάλο δίλημμα και προκειμένου να αποφύγει τα δύσκολα με βαθμολόγησε με το μέσο όρο των προηγουμένων.
Τη σκαπούλαρα; ή μήπως με πήρε στο λαιμό του που δε με χαντάκωσε;
Ακόμα προσπαθώ να δώσω μια απάντηση (αν και μεταξύ μας την έχω ήδη δώσει)
Πολύ ωραίο το κείμενό σου πάντως!
Λοιπόν, καιρό είχα να δω τόσα Πυργιωτόπουλα μαζεμένα...
...άντε βρε, μη χανόμαστε, τώρα που βρήκε ο γύφτος τη γεννιά του κι αναγάλιασε η καρδιά του :)!
και κάτι άλλο που έγραψα στο blog της Ναταλίας...
...δημιουργικό οίστρο παρατηρώ στα γνωστά και αγαπημένα πυργοblogs, τι συμβαίνει λοιπόν;
για να μην πω και για τη διάχυτη ερωτική διάθεση...
Τέλος!!
Ο Πύργος είναι πόλη ερωτική!
Και το κείμενο υπέροχο αλλά και η φωτογραφία τρομερή!
Ο δικός μου πιτσιρίκος μου λέει καμία φορά τη νυχτα "είμαι κουρασμένος και δεν διάβασα. Φοβάμαι ότι δεν θα προλάβω και έχω αγχωθεί".
Μου γυρνάει το μάτι από την αλλοφροσύνη.
"Τετάρτη δημοτικού και αγχώνεσαι; Καλύτερα να πας αδιάβαστος παρά να αγχωθείς"
"Μα αν πάω αδιάβαστος θα έχω ακόμη περισσότερο άγχος" μου λέει
"..."
Πώς τα καταφέραμε και τα κάναμε έτσι τα παιδάκια;
αταίριαστε,
επίτερεψέ μου: εγώ τους λέω να επιβάλουν σε δασκάλους ή καθηγητές τους να δέχονται την εκδοχή: "δεν το έχω διαβάσει αυτό αλλά το Σαββατοκύριακο θα αφιερώσω μια ώρα να το καλύψω...
...ή τους λέω κάποιες φορές "κάντε κοπάνα εργασίας".Εννοώ μην πάτε σχολείο αύριο ή θα σας πάω εγώ την 2η ή 3η ώρα και θα πω μια δικαιολογία για να ολοκληρώσετε το διιάβασμα, χωρίς άγχος και ξενύχτι...
Σίγουρα δεν είναι εύκολα τα πράγματα αλλά σίγουρα είμαστε στο άλλο άκρο από κάποιους υστερικούς γονείς-Ηρώδηδες που τα λιώνουν...
Λύσιππε, Ναταλία, Γωγώ, ευχαριστώ, καλωσύνη σας.
Γιάννη, γι' αυτό σου λέω έλα να ζήσουμε ερωτικά στην πόλη του έρωτα
:)))
Εγώ λέω να το χαρίζουμε στους γονείς μαζί με τους ελέγχους, αν και μάλλον μάταιος θα είναι ο κόπος...
;-D
Δημοσίευση σχολίου