Να σας πω ένα παραμύθι:
Μια φορά κι ένα καιρό ένας Νομάρχης μοίρασε δωρεάν μολύβια σε όλους τους υπαλλήλους της Νομαρχίας.
Τα μολύβια έγραφαν επάνω:
«ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΟ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΜΙΖΑ».
Στην αρχή όλα ήταν καλά. Αυτή η πρωτοβουλία του έγινε δεκτή με ενθουσιασμό και χαιρετίστηκε σαν ένα μήνυμα ηθικής επαναδιαπαιδαγώγησης των υπαλλήλων κι ότι ο ίδιος ηγείται μιας σταυροφορίας εξυγίανσης στο Δημόσιο!
Όταν οι υπάλληλοι άρχισαν να χρησιμοποιούν τα μολύβια, άρχισαν και τα προβλήματα…
Ξύνοντας έφυγε η πρώτη λέξη το «ΔΕΝ» και όλοι οι υπάλληλοι έγραφαν πλέον με μολύβια που επάνω τους διάβαζες: ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΟ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΜΙΖΑ…
Τις επόμενες εβδομάδες κι ενώ η χρησιμοποίηση των μολυβιών και το συνακόλουθο ξύσιμο συνεχιζόταν, όλοι οι υπάλληλοι της Νομαρχιακής αυτοδιοίκησης κρατούσαν μολύβια, που έγραφαν:
ΩΡΑΙΟ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΜΙΖΑ
ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΜΙΖΑ
ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΜΙΖΑ
ΜΙΖΑ
Ποιό το ηθικό δίδαγμα;
Κάτι που αρχικά (επιφανειακά) φαίνεται ηθικό, αν δεν λειτουργήσει σωστά στην πράξη, μπορεί και να βγει ανήθικο!
Στο ξύσιμο θα φανεί… Στο ξύσιμο…
2 σχόλια:
Και η μίζα παρέμεινε μίζα και το ξύσιμο παρέμεινε ξύσιμο....
και όταν φτάσει στα "ζα"... θα σκεφτούνε μήπως; α! μπα! στο "θρόνο" του δημοσιο-υπαλληλισκου σεν υπάρχει "σκέψη"!!!
(δεν σε πρόλαβα στο προηγούμενο.... με τα "όνειρα γλυκά" έρχεται το σπουδαίο και ένα φιλάκι στο μέτωπο από το μπαμπά!
ΜΠΡΑΒΟ (σε μπαμπά και παιδί)
:)
Δημοσίευση σχολίου