Μέρες τώρα θέλω να γράψω κάτι «ειδικά αφιερωμένο»… αλλά συμβαίνουν τόσα που δεν ξέρω πια, που να το πρωτοαφιερώσω…
Αρχικά να ξεκαθαρίσω ότι αφορμές μου για όσα γράφω είναι ο δημόσιος βίος και κάποια διαχρονικά (επομένως και σύγχρονα) κοινωνικά φαινόμενα. Εξ αιτίας τους, κάποιες φορές, τα κείμενά μου θυμίζουν την παλιά βραβευμένη ταινία: «ιδιωτικά βίτσια-δημόσιες αρετές».
Αυτό είναι αναπόφευκτο, όσο κάποιοι θεωρούν τις κοινωνικές και πολιτικές διαδικασίες, προέκταση των «ιδιωτικών βίτσιων» τους και την οικειοποίηση εθνικού πλούτου, δημόσια αρετή…
Τέτοιος θα παραμείνει ο λόγος μου, όσο κι αν 2-3 φορείς εξουσίας (τόσοι είναι οι «εχθροί» μου σ’ αυτή την πόλη) επιχειρούν να υποβιβάσουν τη στήλη μου σε “espresso” για να θεωρήσουν τα λόγια μου αναφορά στην προσωπική ζωή τους… στην προσωπική ή οικογενειακή τους τιμή και περιουσία (βεβαίως-βεβαίως…)
Τέτοιος θα παραμείνει ο λόγος μου, όσο κι αν κάποιοι θέλουν τις τελευταίες νύχτες να παίζουν με το αυτοκίνητό μου… «παιχνίδια με το διάβολο» κι ίσως αύριο να θέλουν να παίξουν και με τη ζωή μου…
Καλώς τους!!!...
1 σχόλιο:
Οπως λένε και στην διεθνή,
do what you got to do...
Εν αναμονή των ειδικών αφιερώσεων λοιπόν...
Δημοσίευση σχολίου