Κάψες...

«Καυτή πατρίδα, πιότερο από σένανε δεν είδα»…

Σαν να μην έφτανε ο καύσωνας, τα πύρινα μέτωπα δημιούργησαν ένα φαντασμαγορικό χολιγουντιανό θέαμα, που πιστεύω ότι δεν άφησε κανένα Έλληνα πολίτη πια, χωρίς να κατανοήσει απόλυτα το πάθος του Νέρωνα…

Να βρίσκεσαι στο τελεφερίκ, ενώ επιστρέφεις από το καζίνο της Πάρνηθας και να σταματάει για να απολαύσεις απ’ τους αιθέρες το φλογερό μεγαλείο… είναι μια μοναδική εμπειρία που λίγοι αξιώθηκαν να ζήσουν.

Βέβαια η μουσική υπόκρουση: «θα τα κάψω τα ρημάδια τα λεφτά μου…», θα ήταν απόλυτα επιτυχημένη αν όσοι επέστρεφαν από το καζίνο είχαν υπόλοιπο χρημάτων για κάψιμο…

Δυστυχώς οι κοινοί θνητοί δεν είναι σε τελεφερίκ και βολεύονται συνήθως με το θέαμα απ’ την ταράτσα του σπιτιού και συμπληρώνουν με παρακολούθηση λίγης πυρκαγιάς σε κονσέρβα από τις βιντεοθήκες των τοπικών τηλεοπτικών καναλιών…

Άλλωστε ως γνωστόν οι περισσότεροι νεοέλληνες σπάνια κινητοποιήθηκαν για να εκφράσουν τον εθελοντισμό της πυρόσβεσης, αφού εκείνη την ώρα είναι απασχολημένοι…

Άλλοι χτενίζονται για να εμφανιστούν στην τηλεόραση για να δηλώσουν στον αέρα πως αυτοί ήσαν οι αυτόπτες μάρτυρες που είδαν κάποιες ύποπτες κινήσεις αγνώστων (πάντα) στην περιοχή…

Άλλοι βρίζουν το κράτος, που είναι απόν (λες κι αυτοί που είναι παρόντες κάνουν κάτι περισσότερο απ’ ό,τι ο οπερατέρ…) και άλλους τους κυνηγάει η μανούλα τους –«που πας βρε άμυαλο, εσύ θα σώσεις τον κόσμο; κοίτα μην πάθεις τίποτα, γιατί η φωτιά δεν αστειεύεται»… και άλλα ωφέλημα, που η μητρική αγάπη υπαγορεύει εκείνη την ώρα, που πρωτεύει η σωτηρία του κανακάρη από το…κουκουνάρι.

Στο μεταξύ πάνω στην όλη φάση βρίσκει την ευκαιρία και η κάθε ΔΕΥΑΠ να κόψει το νερό για να κάνει κανένα εργάκι… Κι αν είστε αφελής όσο εγώ και τους τηλεφωνήσετε για να μάθετε πότε θα επανέλθει η ύδρευση στην περιοχή σας, τότε θα ακούσετε λόγια, που θα σας αποτριχώσουν ριζικά…

-Καλημέρας σας, ΔΕΥΑΠ εκεί;

- Ναι, τι θέλετε;

- Ξέρετε, δεν έχουμε νερό από το πρωί στην περιοχή μας.

- Καλέστε στο τηλέφωνο… όχι σ’ εμάς.

Καλώ στο νέο τηλέφωνο όπου αυτός που το σηκώνει μεταφέρει όσα του λέω σε έναν άλλο, ο άλλος του απαντάει και αυτός μου μεταφέρει την απάντηση… Δεν μπορώ να το ελέγξω και του λέω:

- Κύριέ μου μην κουράζεστε, ακούω τι σας λέει ο κύριος να μου πείτε αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί δεν του κρατάτε το ακουστικό στο αυτί του να με ακούει άμεσα κι εγώ να τον ακούω καθαρότερα κι εσείς να μην κουράζεστε με την διερμηνεία…

Έρχεται στο τηλέφωνο ο άλλος…

-Κύριε μόλις τελειώσει το έργο ο εργολάβος, θα έρθει το νερό…

-Ναι (συνεχίζω ο αφελής) αλλά επειδή δεν υπάρχει νερό από το πρωί και είναι 12 η ώρα μήπως μπορείτε να μου πείτε πότε πρόκειται να τελειώσει το έργο;

Οπότε πήρα την «θεϊκή» απάντηση:

- Αν σας πω δηλαδή το μεσημέρι, θα σας ικανοποιήσω;

- Ε, όχι, κυρ τέτοιε μου, ικανοποιημένος θα ήμουν μόνο αν είχα αδιάκοπη παροχή, όπως αδιάκοπα πληρώνω…

Θα ήταν παράλειψη να μην τονίσω πόσο δύσκολο είναι το έργο της πυρόσβεσης, που εμποδίζουν και οι πολιτικοί και οι τοπικοί άρχοντες, που περιοδεύουν στις αξιοθέατες πυρόπληκτες περιοχές μαζί με τα συνεργεία των τηλεοπτικών καναλιών, και υπό την προστασία των πυροσβεστικών δυνάμεων

Τις νύχτες που ακολουθούν η ατμόσφαιρα είναι πραγματικά ζεστή και εγκάρδια, αφού ο παροδικός κίνδυνος έχει αναθερμάνει τις σχέσεις μεταξύ των κατοίκων των γύρω περιοχών, οι οποίοι μπορούν άφοβα πια να γαρνιτάρουν σεξουαλικά το πάθος της πυροφιλίας…

Καλημέρα καημένοι μου φίλοι