ΘΥΜΩΝΟΥΝΕ ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΑΜΑ ΔΕΝ ΤΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ...

(ένα κείμενο που έχω βάλει εδώ και παλιότερα, με την τελική μορφή που δημοσιεύεται αύριο στην ΠΡΩΤΗ)

Θαύμα δεν είναι η ψευτοδημοκρατία του αστικού κόσμου, όπου o λύκος και το πρόβατο ψηφίζουν για φαγητό

Θαύμα δεν είναι ο «μιλημένος» δικαστής, που κάνει την «τυφλή» δικαιοσύνη… «αλλήθωρη».

Θαύμα δεν είναι η δημοτική εξουσία που αυγαταίνει τον πλούτο της με νυχτερινές διαδρομές

Θαύμα δεν είναι το άγιο φως, που τιμάται ως αρχηγός κράτους

Θαύμα δεν είναι οι κλαίουσες εικόνες

Θαύμα δεν είναι τα δήθεν ιερά λείψανα

Θαύμα δεν είναι τα (προσωρινά ή οριστικά) άλιωτα κουφάρια

Θαύμα δεν είναι το γεγονός ότι οι ιερωμένοι όλων των βαθμίδων είναι χοντροί στη πλειοψηφία τους (αυτό είναι γεγονός...)

Θαύμα είναι να μην υπάρχουν άνθρωποι κατώτερων θεών και μοίρας.
Θαύμα είναι να χαμογελάνε ευτυχισμένα όλα τα παιδιά.

[…και τα παιδιά σου άφρονα νεόπλουτε δεν μπορούν να χασκογελάνε μόνα τους…έχουν ανάγκη το χαμόγελο και των άλλων παιδιών για ν’ ανθίσει το δικό τους…]

Θαύμα είναι να επικρατεί η αρετή και η φιλομάθεια και το πνεύμα.

Θαύμα είναι να μην γίνονται σκοτωμοί, να μην πεθάνουν άνθρωποι από «μη φυσικά αίτια» επάνω στη γη, όσο θα γράφω αυτό το κείμενο ή όσο θα το διαβάζεις…

Μη φυσικά αίτια θανάτου είναι: οι σφαγές στο όνομα μιας Θρησκείας, μιας Πατρίδας, μιας χεσάς γης...
Μη φυσικό αίτιο θανάτου είναι: η πείνα, ενώ υπάρχει υπεραφθονία τροφίμων, που πετάγονται ληγμένα…
Μη φυσικό αίτιο θανάτου είναι: οι ασθένειες, για τις οποίες ήδη υπάρχει αφθονία φαρμάκων για την αντιμετώπισή τους…
Μη φυσικό αίτιο θανάτου είναι: κάθε «ψυχική νόσος», που οπλίζει χέρια και αφαιρεί ζωές…κυρίως από τους αδύναμους:
…η βία κατά των παιδιών και κατά των γυναικών,
…η βία κατά των εξαρτημένων ατόμων,
…η βία κατά των κάθε μορφής «φευγάτων», που φεύγουν και σωματικά μέσα στην μοναξιά, τον τρόμο και την σύγχυση, μόνοι… μια δρασκελιά δίπλα από τα σαλόνια με τις tv plasma σας…

Ναι…ναι… τα σαλόνια σας είναι ένοχα! Τα σαλόνια σας είναι τα κάστρα της αδιαφορίας σας!...
●Εκεί μουχλιάζουν οι ευαισθησίες σας!...
●εκεί ξεχνάτε τον συνάνθρωπό σας!...
●εκεί χάνετε την νιότη (λέμε τώρα…) της ψυχής σας!…
●εκεί, ενώ σκηνοθετείτε το «πλαστικό σας αύριο»!...
●εκεί γύρω, που ζούμε κι εμείς την τρίτη φάση της ζωής μας
[η ζωή χωρίζεται σε τρεις φάσεις : επανάσταση, περισυλλογή, τηλεόραση... ξεκινήσαμε να αλλάξουμε τον κόσμο και καταλήξαμε να αλλάζουμε κανάλια…]

Λοιπόν…
Θαύμα δεν είναι οι γριούλες που συνωστίζονται σε «τουριστικά πούλμαν», με δέος, πανικό ή ελπίδα…
Θαύμα είναι ν’ αποκτήσει η επίσημη εκκλησία «χρήστες φραγγελίων»
Θαύμα είναι να ευαισθητοποιηθούν τα τηλενιάτα για την αδικία, την ανισότητα και τον ανθρώπινο πόνο…και ν’ αλλάξουν τον κόσμο αλλάζοντας τον κόσμο τους…

Ένα κείμενο ψηφιδωτό, γραμμένο (και σβησμένο…) αράδα-αράδα μέρες τώρα, πάντα σε κόκκινο φόντο, με μαύρο-πολύ μαύρο, περίγραμμα… με σκόρπιες, οργισμένες σκέψεις και συναισθήματα από όσα μας κατακλύζουν…
Κόκκινο από το αίμα που χύνεται στο Ιράκ, θα χυθεί στο Ιράν…και τρέχει κάθε μέρα στα ματωμένα γιαπιά και στις φάμπρικες …
και Μαύρο από την ανεβασμένη πίεση στις φραγμένες ελληνικές αρτηρίες μου…

Αφιερωμένο στους θρησκευτικούς εμποράκους, στους τοπικούς ηγετίσκους, στους κομματικούς παραγοντίσκους, στους κρατικούς υπαλληλίσκους…αλλά και στους ξεθωριασμένους «πρώην υπέροχους», σ’ όλο αυτό το «κιτσαριό», που μας κόβει τον αέρα… που «λιμπίζεται» το μέλλον μας και θέλει να μας τελειώσει στο παρόν …