To μοναδικό ελάττωμα της μάνας

Όταν ο Θεός δημιουργούσε την Γυναίκα, ήταν ήδη στην έκτη υπερωρία του...
Τότε παρουσιάστηκε ένας άγγελος και τον ρώτησε:
- «Κύριε, γιατί χαραμίζεις τόσο πολύ χρόνο μ' αυτό ;"…
Ο Θεός του απάντησε: «Έχεις δει τις προδιαγραφές της; Πρέπει:
● Να έχει πάνω από 200 κινούμενα κομμάτια τα οποία να μπορούν να αντικαθίστανται όλα και το σώμα της να μπορεί να τρέχει ακόμα και όταν θα τρέφεται με μία Cola διαίτης .
● Να έχει μία αγκαλιά στην οποία να χωρούν τέσσερα παιδιά ταυτόχρονα και
● Να έχει ένα φιλί το οποίο θα γιατρεύει τα πάντα: από ένα γδαρμένο γόνατο έως και μία ραγισμένη καρδιά και όλα αυτά θα τα κάνει μόνο με δύο χέρια.

Ο άγγελος έμεινε έκπληκτος από τις απαιτήσεις!...
- «Μόνο δύο χέρια!; Και αυτό στην βασική του έκδοση; Αυτό είναι πάρα πολύ δύσκολη δουλειά για μία μέρα, Κύριε. Περίμενε μέχρι αύριο για να την ολοκληρώσεις.»
- «Όχι δεν θα σταματήσω!» είπε ο Θεός. «Είμαι τόσο κοντά στο να ολοκληρώσω αυτή την δημιουργία μου που τόσο αγάπησα. Έχω καταφέρει ήδη να την φέρω σε επίπεδο που να γιατρεύεται μόνη της ΚΑΙ να δουλεύει 18 ώρες την ημέρα.»

Ο άγγελος πλησίασε και ακούμπησε την γυναίκα.
- «Την έφτιαξες όμως τόσο απαλή Κύριε.»
- «Είναι όντως απαλή» συμφώνησε ο Θεός, «αλλά την έφτιαξα και δυνατή. Δεν έχεις ιδέα τι μπορεί να αντέξει ή να κατορθώσει».
- «Θα μπορεί να σκέφτεται;» ρώτησε ο άγγελος.
- «Θα μπορεί να σκέφτεται, να συζητά και να διαπραγματεύεται εκπληκτικά», απάντησε ο Θεός.
Ο άγγελος τότε παρατήρησε κάτι…τέντωσε το χέρι του, άγγιξε την γυναίκα, ένοιωσε κάτι υγρό και είπε:
- «Ωχ, φαίνεται σαν να έχεις μία διαρροή σ' αυτό το μοντέλο. Σου το είπα εξ αρχής Κύριε, ότι όλα αυτά είναι πάρα πολύ δύσκολη δουλειά για μία μέρα».
- «Αυτό δεν είναι διαρροή» τον διορθώνει ο Θεός, «είναι ένα δάκρυ!»
- «Τι είναι το δάκρυ;» ρωτά ο άγγελος.
- «Το δάκρυ είναι μία δυνατότητα με την οποία η γυναίκα θα μπορεί να εκδηλώνει την χαρά, τον πόνο, την στεναχώρια, την απογοήτευση, την αγάπη, την μοναξιά, την θλίψη και την περηφάνια της», απαντά ο Θεός.
Ο άγγελος εντυπωσιάστηκε.
- «Κύριε τα σκέφτηκες όλα! Οι γυναίκες είναι όντως εκπληκτικές!»

Και ο Θεός ολοκλήρωσε:
« Ναι, αυτό αληθεύει! Αλλά δεν σου μίλησα ακόμη για την βελτιωμένη full extra έκδοση γυναίκας που ετοίμασα: την ΜΑΝΑ, η οποία θα εκπλήσσει τους πάντες, γιατί είναι σχεδιασμένη να:
υπομένει δυσχέρειες, κουβαλά φορτία, αλλά να διατηρεί πάντα την χαρά, την αγάπη και την ευτυχία.
Χαμογελά όταν θα ήθελε να φωνάξει.
Τραγουδά όταν θα ήθελε να κλάψει.
Κλαίει όταν είναι ευτυχισμένη και γελάει όταν είναι νευρική.
Παλεύει γι' αυτό που πιστεύει. Εναντιώνεται στην αδικία που βλέπει σε βάρος των παιδιών της. Είναι δυνατή ακόμα και όταν πιστεύει ότι δεν υπάρχει άλλη διέξοδος.
Κλαίει όταν τα παιδιά της διαπρέπουν και αγαλλιάζει όταν διακρίνονται.
Ξέρει ότι μία ραγισμένη παιδική καρδιά μπορεί να θεραπευτεί με ένα φιλί και με μία ζεστή αγκαλιά. Συνοδεύει το φοβισμένο παιδί της στο γιατρό και αγαπά χωρίς ενδοιασμούς.

«Μανάδες» θα δημιουργήσω σε όλες τις μορφές, τα μεγέθη και χρώματα.
Θα έρχονται οδηγώντας, πετώντας ή τρέχοντας κοντά στους δικούς τους μόνο και μόνο για να δείξουν πόσο τους νοιάζονται. Θα Φέρνουν χαρά, αγάπη και ελπίδα. Η καρδιά μιας μάνας θα ομορφαίνει τη γη. Θα μεταδίδει στα παιδιά της συμπόνια για τον συνάνθρωπο και ιδανικά. Οι μανάδες θα έχουν να πουν σημαντικά πράγματα και θα δίνονται ολοκληρωτικά!!!

Όμως…
Στο τέλειο αυτό δημιούργημά μου, δεν μπόρεσα να διορθώσω ένα ελάττωμα, ένα λάθος: το ότι θα ξεχνάει την αξία του!

[αφιερωμένο στις φίλες μανάδες και στην ΔΙΚΗ ΜΟΥ, (που αγρυπνώ μαζί της τις τελευταίες νύχτες...) λίγο πριν την γιορτή τους…
...έτσι για να τους -και μου- θυμίσω πόσο μοναδικές είναι].