Να γράφεις τόσο ελεύθερα σαν να μην πρόκειται να σε διαβάσει κανείς…
Να βγάζεις σεργιάνι το μεγαλείο της καρδιάς σου να δρέψει χαμόγελα «απ’ αλλού»…σαν να μην πρόκειται να στην προδώσει κανείς…
29.5.06
Κάποιοι ζουν έτσι...
κάποιοι σκέπτονται έτσι... κάποιοι τη βρίσκουν έτσι... κάποιοι είναι έτσι...
κι εγώ, ύπάρχουν ώρες, που αν και έφτασα στα 50...ακόμη φοβάμαι, που είμαι άντρας
2 σχόλια:
Γιατί να φοβάσαι; ΝΑ ΕΙΣΑΙ!
Αλλά άσε τώρα, θα ταξιδέψω με τη μουσική σου!!!
Ευχαριστώ και το αρμιρίκι που είναι η αιτία...
Κάποιοι, όχι εμείς....
Δημοσίευση σχολίου