Τον ήλιο, το φεγγάρι, τη θάλασσα
ρωτάω αν την είδαν, αντάμωσαν
κι' ο ήλιος μ'απαντάει απ' το βουνό
θα φέξω όλο τον κόσμο και θα την βρώ
...μου λέει το φεγγάρι και μου γελά
στης μάνας της κοιμάται την αγκαλιά,
εγώ θα την ξυπνήσω όταν την δω,
εμένανε μ' ακούει σαν της μιλώ
...κι η θάλασσα μου λέει απ' τα βάθη της,
εσύ θά 'σαι για πάντα η αγάπη της,
τα κύματα θα στείλω του ωκεανού
να πάν' να της δροσίσουν καρδιά και νου
...κι η θάλασσα μου λέει απ' τα βάθη της,
εσύ θά 'σαι για πάντα η αγάπη της,
εγώ όλα τα ενώνω να σε χαρώ
τα δυο τα κάνουμε ένα, γη κι ουρανό
****************************************
Είπα να πω μια καληνύχτα με το Παραμύθι του Ορφέα Περίδη...
Ετσι κι αλλιώς μ' αυτόν τα λέω 3-4 ώρες τώρα...
...και μια φωτογραφία με ηλιοβασίλεμα με φεγγάρι από εκείκοντά...ΑΠΟ ΤΟ ΒΟΡΕΙΟ ΠΟΛΟ...γιατί μήπως κι εδώ κοντά, Βόρειος Πόλος δεν είναι;...
Καλήσου μέρα, αν ξυπνάς
κι αν ξενυχτάς μαζί του
3 σχόλια:
Τι φωτογραφία εκπληκτική είναι αυτή;;;;;;;
Θα μπορούσα να αντισταθώ; Οχι, πες μου.
Καλημέρες από μια πόλη που ξύπνησε με πολύ καλή διάθεση.
Και χαμόγελα πολλά.
:-)
:)))))))))))))
(πάρε πράμα....χαμόγελο που ζήτησες :)
Καλημέρα!!! Ελπίζω η διάθεσή σου να συμβαδίζει με την ομορφιά αυτής της φωτογραφίας και τον ρομαντισμό των στίχων που καταγράφεις... Μ.
Δημοσίευση σχολίου