ΘΥΜΩΝΟΥΝΕ ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΑΜΑ ΔΕΝ ΤΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ...

Θαύμα δεν είναι τα δήθεν ιερά λείψανα
Θαύμα δεν είναι οι κλαίουσες εικόνες
Θαύμα δεν είναι το άγιο φως
Θαύμα δεν είναι οι μεμονωμένοι κατά καιρούς πιστοί που λένε ότι σώθηκαν
Θαύμα δεν είναι το γεγονός ότι οι ιερωμένοι όλων των βαθμίδων είναι χοντροί στη πλειοψηφία τους (αυτό είναι γεγονός...)

Θαύμα είναι να επικρατεί η αρετή και η φιλομάθεια και το πνεύμα.
Θαύμα είναι να χαμογελάνε ευτυχισμένα όλα τα παιδιά.
Θαύμα είναι να μην υπάρχουν άνθρωποι κατώτερων θεών και μοίρας.
Θαύμα είναι να μην γίνονται σκοτωμοί. Να μην πεθάνουν άνθρωποι από «μη φυσικά αίτια» επάνω στη γη, όσο θα γράφω αυτό το κείμενο ή όσο θα το διαβάζεις…
Μη φυσικά αίτια θανάτου είναι: οι σφαγές στο όνομα μιας Θρησκείας, μιας Πατρίδας, μιας χεσάς γης...
Μη φυσικά αίτια θανάτου είναι η πείνα, οι ασθένειες, για τις οποίες ήδη υπάρχουν σε αφθονία τα φάρμακα για την αντιμετώπισή τους…
Μη φυσικά αίτια θανάτου είναι κάθε «ψυχική νόσος», που οπλίζει χέρια και αφαιρεί ζωές…και κυρίως από τους αδύναμους: η βία κατά των παιδιών και κατά των γυναικών, η βία κατά των εξαρτημένων ατόμων, η βία κατά των κάθε μορφής «φευγάτων», που φεύγουν και σωματικά μέσα στην μοναξιά, τον τρόμο και την σύγχυση, μόνοι, μια δρασκελιά δίπλα από τα σαλόνια μας με τις tv μας…

Ναι…ναι… τα σαλόνια μας είναι ένοχα! Τα σαλόνια είναι τα κάστρα της αδιαφορίας μας!...

Εκεί μουχλιάζουν οι ευαισθησίες μας, εκεί ξεχνάμε τον συνάνθρωπό μας, εκεί χάνουμε την νιότη της ψυχής μας, εκεί!
Ενώ σκηνοθετούμε το «πλαστικό μας αύριο»...