Στις 22.12.2014, ο Πάπας Φραγκίσκος στον χαιρετισμό του στα μέλη της Κουρίας για το γιορτασμό των Χριστουγέννων μεταξύ άλλων είπε:
Ο Χριστός πηγαίνει στο σπίτι της Μάρθας, η οποία από τη χαρά της τσακίζεται να τον περιποιηθεί, ενώ η αδερφή της η Μαρία δεν την βοηθάει καθόλου, παρά κάθεται και ακούει τον Επισκέπτη.
Κάποια στιγμή η Μάρθα παραπονιέται
στον Χριστό («Κύριε, ου μέλει σοι ότι η αδελφή μου μόνην με κατέλιπε
διακονείν;») και του ζητάει να της πει να βάλει κι αυτή ένα χέρι.
Ο Χριστός δεν θα συμμεριστεί το
παράπονό της, μα θα την επιπλήξει κιόλας που περισπάται με πολλά, και επαινεί,
αντίθετα, τη Μαρία, που προσηλώνεται στο ένα και μόνο που έχουμε ανάγκη…
Αυτό το «νόσημα» που ανέφερε ο Πάππας καλείται μαρθισμός. Σε αυτό τοποθετείται και ο υπερβολικός προγραμματισμός και ο υπαλληλισμός.
Μαρθισμός είναι η ασταμάτητη δραστηριότητα,
μέρα νύχτα, γεμάτη άγχος και ταραχή.
Όσοι πάσχουν
από το νόσημα αυτό στριφογυρίζουν αδιάκοπα…
Όμως ΑΛΛΟ ΠΡΑΓΜΑ ο «ακτιβισμός» τους,
ο υπολογιστικός-κομματικός ακτιβισμός του γραφειοκράτη και καριερίστα πολιτικάντη
ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΠΡΑΓΜΑ ο επιθυμητός κοινωνικός
και πολιτικός ακτιβισμός των αγωνιζόμενων πολιτών εκείνων των ανθρώπων που κοπιάζουν
για τους συνανθρώπους τους
Μάνατζερ της Χάρης του Λαού-Μάγειροι ψηφοδελτίων!
Αυτοί που «πάσχουν»
από καλπάζοντα Μαρθισμό τρέχουν πάνω κάτω, προγραμματίζουν και
οργανώνουν, οχυρωμένοι πίσω από τα ντοσιέ τους
ασχολούνται
με το πρωτόκολλο παρά με τον πλησίον,
άφιλοι και
σκληρόκαρδοι, συσσωρεύουν υλικά αγαθά, τιμές και δόξες,
εμπλουτίζουν
την γκαρνταρόμπα τους και πασχίζουν διαρκώς για την αύξηση της εξουσίας τους,
ναρκισσεύονται,
ανταγωνίζονται και διαγκωνίζονται,
κυκλοφορούν
στους διαδρόμους της εξουσίας φλυαρώντας και κακολογώντας, εντάσσονται σε
μικρές και κλειστές ομάδες, ζ
ουν διπλή
ζωή και υποκρίνονται, λατρεύουν και κυρίως λείχουν τον εκάστοτε αρχηγό,
περιφέρονται
αγέλαστοι και θλιμμένοι, αδιάφοροι για όλους, με το βλέμμα σταθερά προσηλωμένο
στην καριέρα τους.
Κι ας κλείσω με την προσευχή του πάπα:
«Χάρισέ μου, Κύριε, καλή χώνεψη αλλά και κάτι
να ’χω να χωνέψω.
Χάρισέ μου
σωματική υγεία και την απαραίτητη αίσθηση του χιούμορ για να την διατηρήσω.
Χάρισέ μου
μια απλή ψυχή, που να ξέρει να θησαυρίζει μέσα της κάθε καλό και να μην
τρομάζει εύκολα στη θέα του κακού, αλλά να βρίσκει τρόπους να επανορθώνει τα
πράγματα.
Χάρισέ μου
μια ψυχή που να μη γνωρίζει τη βαρεμάρα, την γκρίνια, τους αναστεναγμούς και
τις θρηνωδίες, ούτε το υπερβολικό άγχος εξαιτίας αυτού του εμποδίου που λέγεται
“εγώ”.
Χάρισέ μου,
Κύριε, την αίσθηση του χιούμορ. Δώσε μου τη χάρη να μπορώ να δέχομαι τα αστεία,
να βρίσκω λίγη χαρά σε αυτή τη ζωή και να είμαι ικανός να την μοιράζομαι με
άλλους».
Αμήν! Καλή
χρονιά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου