Όταν ζεις σε μια
ΚΛΕΠΤΟΚΡΑΤΙΑ τύπου ΓΙΕΛΤΣΙΝ, το να δημιουργείς κοινωνικές δομές που δεν επιδιώκουν το κέρδος λένε ότι είναι
αποκοτιά…
..κοινωνικές δομές που
διδάσκουν με το έμπρακτο παράδειγμά τους ότι Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΡΔΟΣ… λένε ότι είναι
κουζουλάδα…
…κοινωνικές δομές
που επιχειρούν να εμβολιάσουν την επιδίωξη του ατομικού συμφέροντος με την ιδέα της εξυπηρέτησης
του κοινωνικού συμφέροντος τότε είναι ΣΙΓΟΥΡΑ πρόκληση ενάντια στον αξιακό
κώδικα αυτής της κλεπτοκρατίας και «κοινωνική βλασφημία» μαζί…
Ζούμε σε μια κοινωνία που έμαθε να θεωρεί ζωή και απόλαυση τη σφαγή κάτω από το τραπέζι, για το ποιος θα μπορέσει να κλέψει για τον εαυτό του όσο μπορεί περισσότερα ψίχουλα, από αυτά που πετούν (τάχα μ’ τους πέφτουν…) οι κλεπτοκράτες που μετέχουν στο «μεγάλο φαγοπότι», που γίνεται επάνω στην απαστράπτουσα τραπεζαρία…
Εμείς δημιουργώντας το
Κοινωνικό Φροντιστήριο αισθανόμαστε κάποιες φορές πως εκείνοι οι άνθρωποι, οι
«σφαγμένοι» κάτω από το τραπέζι, μας
μισούν!…
Γιατί ενώ χάνουν τη
ζωή τους με το να ψευδοεπιβιώνουν κάτω από το τραπεζομάντηλο με τα ψίχουλα…
προσκυνώντας και φιλώντας τα πόδια και όχι μόνο (θου κύριε…) των δικών τους
κλεπτοκρατών, ακούνε ενοχλημένα τον «θόρυβό» μας και βγάζοντας το κεφάλι, μας βλέπουν
και μας αντιλαμβάνονται σαν να μοιράζουμε τρόφιμα, γελοιοποιώντας την δική τους
«κλοπή ψιχίων»…
…αλλά -σήμερα- ας μη
μιλήσουμε άλλο γι’ αυτούς.
Νομίζουμε ότι μπορούμε
με το κοινωνικό φροντιστήριο να κερδίσουμε αυτόν τον πόλεμο;
ΑΣΦΑΛΩΣ ΟΧΙ!
Όμως πιστεύουμε ότι όμορφες
είναι ΚΑΙ οι μάχες που ακόμη κι αν
οδηγούν σε ιστορικές ήττες, εμπλουτίζουν το οπλοστάσιο των επόμενων γενεών για
να δώσουν νικηφόρα τους δικούς τους αγώνες ανατροπής αυτής της άθλιας
«κοινωνικής τραπεζαρίας», για να σχεδιάσουν και να οικοδομήσουν από την αρχή
έναν καθαρό άλλο κόσμο, που είναι αναγκαίος όσο ποτέ!!!
…εμείς που ζήσαμε βλέποντας
αυτούς που επάνω στην τραπεζαρία ή κάτω από το τραπεζομάντηλο…
*παραληρούσαν την εποχή της φούσκας του Χρηματιστηρίου,
*παραληρούσαν την εποχή της φούσκας του Χρηματιστηρίου,
*παραληρούσαν έπειτα
την εποχή της φούσκας της ολυμπιάδας,
*παραληρούσαν στη
συνέχεια την εποχή «της διάλυσης- και τάχαμ επανίδρυσης του κράτους… φτερουγίζοντας,
πετώντας από «φούσκα» σε «φούσκα»…
…θελήσαμε να μη
μείνουμε απλοί παρατηρητές -και τώρα- που κάποιοι αλαλάζουν μέσα στο γενικό
ξεπούλημα κάθε δημόσιας περιουσίας, δημόσιου αγαθού, δημόσιας υπηρεσίας,
δημόσιας αξίας…
…εμείς, προχωρήσαμε συνεπαρμένοι
από τη μαγεία (κι εξαντλώντας τα όρια) του ερασιτεχνισμού, με πεποίθησή μας ότι
όλα τα παιδιά έχουν δικαίωμα για
ίσες ευκαιρίες... και δεν έχουν καμία ευθύνη για τον κόσμο μέσα στον οποίο
μεγαλώνουν…
...ανταμώσαμε από
πέρυσι, 60 άνθρωποι και βοηθήσαμε 250 παιδιά, 60 άνθρωποι από 3 γενιές (από 25
μέχρι 65 χρόνων…) 60 τρελοί; …ωραίοι; …τολμηροί; …ονειροπόλοι; … ή απλά 60
δάσκαλοι!...
Κι αφού βρεθήκαμε,
κοιταχτήκαμε καλά κι είπαμε έχουμε 60
λόγους να το κάνουμε αυτό! Πάμε!!!...
Επειδή κάποιος από
εμάς ονειρευόταν πολύ και πίστευε ότι μπορεί να είναι ζωντανός και ευτυχισμένος
μόνο εάν ήταν και οι άλλοι!...
Επειδή κάποιος από
εμάς είχε ανάγκη από μια ώθηση προς κάτι νέο, επειδή ένιωθε την ανάγκη για μια
διαφορετική ηθική!…
Επειδή κάποιος από
εμάς ένοιωθε μέσα του διαρκώς μια δύναμη, ένα όνειρο, μια επιθυμία να αλλάξει
τα πράγματα, να αλλάξει τη ζωή!...
Επειδή κάποιος από
εμάς ένοιωθε ότι με την ατέλειωτη αυτή ώθηση, ο καθένας γίνεται κάτι παραπάνω
από τον εαυτό του! Γίνεται σαν ... δύο άτομα σε ένα!...
Επειδή κάποιος από
εμάς ένοιωθε από τη μία πλευρά, την προσωπική καθημερινή κόπωση αλλά από την
άλλη την αίσθηση του να ανήκεις σε μια φυλή που θέλει να απογειωθεί, να
ξεκολλήσει από το βάλτο για ν’ αλλάξει πραγματικά τη ζωή!...
Επειδή κάποιος από
εμάς εκτός από τη θλίψη που ένιωθε για τους φτωχούς, ήθελε να ανοίξει τα φτερά
του για να δει αν είναι ακόμη ικανός να πετάξει...
Επειδή κάποιος
από εμάς ένιωθε μόνος…-γιατί εκτός από τον καπιταλισμό και την πείνα
υπάρχει και η μοναξιά …ή επειδή κάποιος από εμάς μεγάλωσε μόνο με μάνα …ή επειδή
κάποιος μεγάλωσε σε αλάνα …ή επειδή κάποιος μεγάλωσε κι ένοιωσε ότι δεν του τα
είχανε πει όλα…
Επειδή κάποιος από
εμάς ένοιωθε ότι ήταν ένας καλός άνθρωπος αλλά έτσι θέλησε να γίνει καλύτερος…
Επειδή κάποιος από
εμάς ήταν τόσο φτωχός που δεν ήθελε να γίνουν κι άλλοι, τόσο….
Επειδή κάποιος από
εμάς σκέφτηκε ότι η επανάσταση δεν έγινε χθες ούτε σήμερα, ίσως ούτε αύριο,
αλλά θα γίνει σίγουρα μεθαύριο...
Επειδή κάποιοι από
εμάς καταλάβαμε ότι είχαμε το χειρότερο εκπαιδευτικό σύστημα της Ευρώπης…
Επειδή κάποιοι καταλάβαμε
ότι -«νυν και αει»- είχαμε το χειρότερο κράτος της Ευρώπης…
ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΦΤΙΑΞΑΜΕ ΤΟ
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ και συνεχίζουμε να την παλεύουμε μόνο για το χαμόγελο
των μαθητών μας…
Ευχαριστούμε όσους
φέρατε εδώ αυτές τις ημέρες αντί για εισιτήριο έστω ένα τετράδιο ή ένα μολύβι
για τις ανάγκες μας αλλά κι εκείνους που το θέλατε πολύ αλλά δεν μπορέσατε να
το κάνετε!...
Δεν
είμαστε απλά φιλεύσπλαχνοι εθελοντές. Είμαστε κοινωνικοί αγωνιστές - δάσκαλοι
αλληλεγγύης. Με τη δράση μας, με το παράδειγμά μας κάνουμε προληπτική κοινωνική
ιατρική για να μην θεριέψει ο κοινωνικός κανιβαλισμός…
Σας θέλουμε συνέχεια κοντά μας, γιατί ο δρόμος είναι μακρύς.
Να
παλέψουμε μαζί! Να φωνάξουμε μαζί!
Μην νοιώθουμε μόνοι. ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΟΝΟΙ!!!
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΚΡΑΤΟΣ ΝΑ ΜΑΣ ΣΤΑΘΕΙ ΑΛΛΑ ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΔΙΠΛΑΝΟΣ ΜΑΣ!
Η αλληλεγγύη είναι η ελπίδα και το όπλο μας!!!
Κατάκωλο
31-7-2013
Χρήστος
Αθανάσουλας
(για την
ευθύνη της σύνταξης και διανομής αυτού του κειμένου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου