Η γυναίκα που της άρεσε να διαβάζει....

Ένα πρωί ο σύζυγος επιστρέφει στο ακρογιάλι μετά από πολλές ώρες ψαρέματος και παίρνει έναν υπνάκο στο φορτηγάκι.
Η σύζυγος, αν και δεν γνωρίζει από θάλασσα, όπως την βλέπει γαλήνια σαν λίμνη, φοράει το μαγιό της και αποφασίζει να πάει μια μικρή βόλτα με τη βάρκα του.
Χωρίς να απομακρυνθεί πολύ, διαλέγει ένα κοντινό όρμο, που της φαίνεται όμορφος, ρίχνει την άγκυρα κι αρχίζει να διαβάζει το βιβλίο της.
Μετά από λίγο έρχεται ένας λιμενικός, σταματάει τη βάρκα του δίπλα στην δική της και της λέει :
"Καλημέρα κυρία. Τι κάνετε εδώ; "
"Δεν είναι εμφανές;" του απαντάει εκείνη, "διαβάζω ένα βιβλίο".
"Όμως είστε σε περιοχή που απαγορεύεται το ψάρεμα", την πληροφορεί…
"Με συγχωρείτε κύριε λιμενικέ", του απαντάει, "αλλά όπως βλέπετε δεν ψαρεύω, διαβάζω ένα βιβλίο".
"Ναι, το βλέπω, αλλά είστε σε ψαράδικο σκάφος, οπότε έχετε όλον τον απαραίτητο εξοπλισμό για να ξεκινήσετε οποιαδήποτε στιγμή. Με συγχωρείτε, αλλά πρέπει να με ακολουθήσετε για να σας οδηγήσω στο λιμεναρχείο."
"Αν το κάνετε αυτό, θα σας μηνύσω για σεξουαλική παρενόχληση!", του απαντά η σύζυγος του ψαρά, ήρεμα αλλά αποφασιστικά.
"Μα, δεν σας έχω αγγίξει, ούτε σας έχω καν πλησιάσει τόσο κοντά για κάτι τέτοιο", αντιλέγει ο λιμενικός.
Κι η γυναίκα συνεχίζει:" Ναι, το βλέπω, αλλά έχετε όλο τον απαραίτητο εξοπλισμό για να ξεκινήσετε οποιαδήποτε στιγμή!..."
"Καλή σας μέρα κυρία μου!" απαντάει ο λιμενικός και φεύγει…
ΗΘΙΚΟ ΔΙΔΑΓΜΑ:
Μην κάνεις «μαγκιές» ποτέ σε γυναίκα που διαβάζει βιβλία. Είναι πολύ πιθανό να είναι πιο έξυπνη από εσένα!

Η αυτοθυσία μιας γυναίκας
Σε μια επιχείρηση διάσωσης έντεκα άνθρωποι κρατούνταν από το ίδιο σκοινί που κρεμόταν από ένα ελικόπτερο. Οι δέκα ήταν άντρες και μία ήταν γυναίκα.
Το σκοινί δεν ήταν αρκετά δυνατό για να κρατήσει και τους έντεκα, γι' αυτό και αποφάσισαν ότι ένας άνθρωπος θα έπρεπε να πέσει σύντομα, γιατί διαφορετικά θα έπεφταν όλοι.
Επειδή δεν βρέθηκε …εθελοντής, ξαφνικά η γυναίκα, με δυνατή φωνή, ανακοίνωσε ότι προσφερόταν από μόνη της να πέσει.
"Στο κάτω", είπε, "είμαι συνηθισμένη… Πάντα θυσίαζα τα συμφέροντά μου για τη ζωή των άλλων, μιας και :
1. Σαν μητέρα πάντα έδινα προτεραιότητα στα παιδιά μου
2. Σαν σύζυγος, παραμέριζα τα συμφέροντά μου γι’ αυτά του συζύγου μου
3. Σαν κόρη υποτασσόμουν στον πατέρα μου
4. Σαν επαγγελματίας άφηνα τα αφεντικά μου να παίρνουν τη δόξα για τις δικές μου
επιτυχίες
5. Σαν γυναίκα, κοιτάζοντας ψηλά στο άπειρο και βάζοντας το χέρι στην καρδιά, η αποστολή της ζωής μου ήταν να θυσιάζομαι για τους άλλους, χωρίς να περιμένω καμιά επιβράβευση!
Και τώρα πάλι αισθάνομαι -κι ας μη μου το λέτε- ποιο είναι το χρέος μου: θα πέσω εγώ για να σωθείτε!
Συγκινημένοι οι άντρες ξέσπασαν σε χειροκροτήματα ...και φυσικά έπεσαν.
ΗΘΙΚΟ ΔΙΔΑΓΜΑ:
Ποτέ μην θεωρείς την αυτοθυσία ενός ανθρώπου, ηλιθιότητα. Ηλιθιότητα είναι το να την θεωρείς σαν τέτοια!

Αυτές τις ιστορίες μου τις έστειλε ο φίλος μου Θόδωρος Α. με mail, με την παράκληση να τις μεταφέρω σε μία ΕΞΥΠΝΗ γυναίκα, για να έχει δυο κίνητρα να χαμογελάσει σήμερα... Σκέφτηκα ότι όλες οι φίλες που με διαβάζουν είναι έξυπνες κι έχουν όμορφο χαμόγελο. Έτσι αποφάσισα να τις δημοσιεύσω εδώ…
Επίσης μπορείς να τις πεις και σ’ έναν άντρα –μου είπε- κι αν δεν τις καταλάβει ... θα πρέπει να ψαχτείς για το αν κάνεις καλά που τον έχεις φίλος σου…
«χαμογελάτε, είναι το δεύτερο καλύτερο
που μπορείτε να κάνετε με τα χείλη σας…»

[Να περνάτε καλά.
Εγώ και οι κόρες...
"...στης Πάργας τον ανήφορο,
κανέλα και γαρύφαλλο.."
Ένα ταξιδάκι που γίνεται με ένα χρόνο καθυστέρηση, γιατί πέρσι τέτοιες μέρες που είχε προγραμματιστεί, οι "μπουρλοτιέρηδες της ανάπτυξης στην Ηλεία" είχαν άλλα σχέδια ...και δε μας άφησαν κουράγιο για τέτοια...]