ΠΑΠΑΡΙΕΣ (αντί για "συνέντευξη...ρύπου)

Επειδή συμβαίνουν πολλά και διάφορα στις μέρες μας αρχικά ετοίμαζα ένα κείμενο με τίτλο: «Όταν παρεμβαίνει η ιατρική, δεν υπάρχει χώρος για πολιτική παρά μόνο για συμπόνια…».

Ύστερα σκέφτηκα ότι η πλειοψηφία των ανθρώπων που ασχολούνται με τα κοινά στον τόπο μας είναι άνθρωποι που δεν έμαθαν να «ιδρώνει το αυτί τους» και δεν συνειδητοποιούν τα «καμπανάκια του κινδύνου» αλλά τα αντιλαμβάνονται σαν «κουδουνίστρες» μωρουδιακές… και δεν μπορούν να ξεχωρίσουν την διαφορά του «ωραία κοιμωμένη» από το «ωραίοι κοιμισμένοι»…
...έτσι άφησα την ιδέα του αρχικού κειμένου για αργότερα…

Είπα λοιπόν σήμερα να εμπλουτίσουμε τις γνώσεις μας κάνοντας μια βόλτα στο φυτικό βασίλειο:

Η παπαριά είναι ένα δέντρο σαν την αχλαδιά μόνο που δεν κάνει αχλάδια. Ανήκει στην οικογένεια των Papariae στην οποία ανήκει η παπάγια και το αγγούρι.

Πρόκειται για δέντρο της ερήμου το οποίο προστατεύει τον καρπό του με πολλά τριχίδια. Με αυτή την μέθοδο τα διάφορα πουλιά-θηρευτές δεν πλησιάζουν. Ο καρπός του εν λόγω δέντρου (παπάρι) παρατηρείται έντονα μετά το 15ο έτος της ηλικίας του. Ακόμα τα παπάρια

είναι πολύ ευαίσθητα σε πιέσεις. Μπορεί εύκολα να πρηστεί λόγω μεταβολών του περιβάλλοντος στη θερμοκρασία, το pH, και την υγρασία.

Προτιμούν να αφεθούν σε ηρεμία και μετά από μια μικρή αύξηση θερμοκρασίας που προκαλείται από μικροερεθίσματα εκτοξεύονται τα σπόρια που μεταφέρονται στο άνθος με τον άνεμο (ανεμογκάστρι). Λόγω του φαινομένου του θερμοκηπίου ελάχιστα παπάρια είναι φυσιολογικά και λειτουργικά, για αυτό και πρέπει να τύχουν προσοχής από τους γεωπόνους.

Τα παπάρια καλλιεργούνται σε διάφορες χώρες. Άλλοι ισχυρίζονται πως η μεγαλύτερη παραγωγή γίνεται στην Αμερική, άλλοι λένε στην Αφρική και άλλοι στην Ελλάδα.

Βέβαια όπως προαναφέρθηκε τα παπάρια δεν είναι πάντα λειτουργικά.

Άρα αν κρίνουμε με επιστημονικά κριτήρια την λειτουργικότητα, οι καλύτερες χώρες είναι η Ινδία και η Κίνα. Αν κρίνουμε βάσει ποσότητας τα αποτελέσματα πάλι διχάζουν, αφού το λίπασμα και οι συνθήκες ωρίμανσης και γαλούχησης παίζουν μεγάλο ρόλο.

Τελευταία ακούγονται φήμες για παραγωγή γενετικά τροποποιημένων παπαριών.

Τα παπάρια και τα δέντρα παπαριές τυγχάνουν μεγάλου σεβασμού στις μέρες μας στην Ελλάδα, αφού πάντα οι Έλληνες τα θυμούνται και τα χρησιμοποιούν πολύ στους καθημερινούς τους διαλόγους:

-Ως απάντηση σε σχόλιο -τάχαμ- βαθυστόχαστο: « παπαριές».

-Ακόμη χρησιμοποιείται για άτομα που κάνουν φαινομενικά βαρυσήμαντες (βαρύγδουπες) δηλώσεις ή που διαλαλούν ότι δήθεν πράττουν εξίσου σημαντικά έργα…

-Κάτι που δεν τυγχάνει μέγιστης σημασίας, όπως για παράδειγμα από τους πολιτικούς όταν δέχονται από τη συνδικαλιστική γραφειοκρατική ηγεσία τις συνήθεις προειδοποιήσεις για μαζικούς λαϊκούς αγώνες που ΘΑ γίνουν στο μέλλον… (λένε: «στα παπάρια μου»).

-Μα και οι συνειδητοποιημένοι πολίτες ανταποδίδουν και χρησιμοποιούν ως μεγάλη ένδειξη προσφοράς και αλληλεγγύης την συνήθη έκφραση προσφοράς παπαριών: «Πάρε τα παπάρια μου ».

- Το μουσκεμένο ψωμί αλλά και οι VIPS (Βέρυ ιμπόρταντ πέρσονς) συχνά ορίζονται ως «παπάρες»

Ελπίζω να μην περιμένετε ακόμη τη συνέντευξη τύπου…

(από ένα mail του Θόδωρου, που τον ευχαριστώ)