Ενα κειμενάκι που μας είχε γίνει εμμονή...εκείνα τα χρόνια (θυμάσαι Χάρη;)
Η Αλληγορία των Βατράχων
Ένα μάθημα Ζωής
Κάποτε έγινε ένας αγώνας βατράχων
Στόχος να ανέβουν στην ψηλότερη κορυφή ενός πύργου
Πολλοί άνθρωποι μαζεύτηκαν να τους υποστηρίξουν
Ο αγώνας άρχισε
Στην πραγματικότητα, ο κόσμος δεν πίστευε ότι ήταν εφικτό
να ανέβουν οι βάτραχοι στην κορυφή του πύργου
και το μόνο που άκουγες ήταν :
«Τι κόπος! Ποτέ δεν θα τα καταφέρουν…»
Οι βάτραχοι άρχισαν να αμφιβάλλουν για τους εαυτούς τους
Ο κόσμος συνέχιζε
«Τι κόπος! Ποτέ δεν θα τα καταφέρουν…»
Και οι βάτραχοι, ο ένας μετά τον άλλο, παραδέχονταν την ήττα τους,
εκτός από έναν, που συνέχισε να σκαρφαλώνει.
Στο τέλος, μόνο αυτός, και μετά από τρομερή προσπάθεια, κατόρθωσε να φθάσει στην κορυφή.
Ένας από τους χαμένους βατράχους, πλησίασε να τον ρωτήσει
πώς τα κατάφερε να ανέβει στην κορυφή
Τότε συνειδητοποίησε ότι…
…ήταν κουφός!!!
Ποτέ μην ακούτε ανθρώπους που έχουν την κακή συνήθεια να είναι αρνητικοί, γιατί σας κλέβουν τις μεγαλύτερες λαχτάρες και πόθους της καρδιάς σας Πάντοτε να υπενθυμίζεις στον εαυτό σου την δύναμη της φράσης:
«Σκέψου θετικά!»
ΘΕΤΙΚΑ!
Συμπέρασμα:
Πάντα να κάνεις τον κουφό /-ή απέναντι σε όσους σου λένε ότι δεν μπορείς να πετύχεις τους στόχους σου ή να πραγματοποιήσεις τα όνειρά σου.
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΝΑΣ ΚΟΥΦΟΣ ΒΑΤΡΑΧΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου