30.12.05

εμείς κι ο κόσμος

(κι άλλο ένα κειμενάκι, που μας άρεσε, όπως το έβαλα στην εφημερίδα)

Κάποιοι λένε ότι:
Αν περιορίζαμε ολόκληρη την ανθρωπότητα σ’ ένα χωριό εκατό κατοίκων, αλλά διατηρούσαμε τις αναλογίες όλων των λαών, τότε σ’ αυτό το χωριό θα κατοικούσαν :
57 Aσιάτες - 21 Ευρωπαίοι - 14 Αμερικανοοί - 8 Αφρικανοοί, 52 γυναίκες - 48 άνδρες, 70 μη άσπροι - 30 άσπροι, 70 μη Χριστιανοί - 30 Χριστιανοί, 89 ετεροφυλόφιλοι - 11 ομοφυλόφιλοι.
6 πρόσωπα θα κατείχαν το 59% του παγκόσμιου πλούτου. Και τα έξι θα προέρχονταν από την Αμερική.
80 θα είχαν μη ικανοποιητικές συνθήκες κατοικίας, 70 θα ήταν αναλφάβητοι, 50 θα ήταν υποσιτισμένοι.
1 θα πέθαινε, 2 θα γεννιόνταν, 1 θα είχε κομπιούτερ, 1 θα είχε πτυχίο Πανεπιστημίου (μόνο ένας).
Σκεφτείτε ότι:
Αν σήμερα το πρωί ξυπνήσατε υγιείς, τότε είστε πιο τυχεροί από 1 εκατομμύριο ανθρώπους οι οποίοι δεν πρόκειται να ζουν την επόμενη εβδομάδα.
Αν δεν ζήσατε ποτέ ένα πόλεμο, ούτε νοιώσατε την μοναξιά της αιχμαλωσίας, την αγωνία του τραυματισμού και την πείνα, τότε είστε τυχερότεροι από 500 εκατομμύρια ανθρώπους του κόσμου.
Αν μπορείτε να πηγαίνετε στην εκκλησία χωρίς τον φόβο ότι θα σας απειλήσουν, θα σας συλλάβουν ή θα σας σκοτώσουν, τότε είστε τυχερότεροι από 3 δισεκατομμύρια ανθρώπους του κόσμου.
Αν έχετε φαγητό μέσα στο ψυγείο σας, αν είστε ντυμένοι, αν έχετε μια στέγη πάνω από το κεφάλι σας και ένα κρεβάτι, τότε είστε πλουσιότεροι από το 75% των κατοίκων αυτού του κόσμου.
Αν έχετε λογαριασμό στην τράπεζα, λίγα λεφτά στο πορτοφόλι και λίγα ψιλά σε ένα κουμπαρά, τότε ανήκετε στο 8% των εύπορων ανθρώπων αυτού του κόσμου.

Δεν είμαι σίγουρος για την ακρίβεια των παραπάνω…«αριθμητικών συλλογισμών» αλλά είμαι σίγουρος ότι:
Αν κρατάς το κεφάλι σου ψηλά και αντιμετωπίζεις τη ζωή με ένα χαμόγελο, ενδιαφέρεσαι για τον συνάνθρωπο σου, μπορείς να του κρατάς το χέρι, να τον αγκαλιάζεις, να τον αγγίζεις τότε είσαι ευλογημένος άνθρωπος….
Και αν αφιέρωσες χρόνο να διαβάσεις αυτό το κείμενο είστε τριπλά ευλογημένος γιατί:
1. Δεν ανήκεις στα δύο δισεκατομμύρια ανθρώπων που δεν ξέρουν να διαβάζουν.
2. Δεν ανήκεις στο 43,6% του ελληνικού πληθυσμού που δεν διαβάζει καθόλου.
3. Ανήκεις σ’ αυτούς που για να χαμογελούν χρειάζονται και το χαμόγελο του διπλανού τους…

Κάποιος είπε κάποτε:
Να αγαπάς, σαν να μην σε έχουν πληγώσει ποτέ.
Να χορεύεις, σαν να μην σε παρακολουθεί κανείς.
Να τραγουδάς, σαν να μην σε ακούει κανείς.
Να ζεις, σαν να είναι ο παράδεισος πάνω στη γη.
Να δουλεύεις, σαν να μην σου χρειάζονται χρήματα.

Κι εγώ θα πω:
Να γράφεις τόσο ελεύθερα σαν να μην πρόκειται να σε διαβάσει κανείς…
Να βγάζεις σεργιάνι το μεγαλείο της καρδιάς σου να δρέψει χαμόγελα «απ’ αλλού»… σαν να μην πρόκειται να στην προδώσει κανείς…
Κι όταν εσείς διαβάζετε κάτι που βρίσκετε πως άξιζε το ξενύχτι του συντάκτη του, δώστε το και σ’ ένα φίλο.
Αν δεν το δώσετε δεν θα γίνει τίποτα.
Αν όμως το δώσετε θα γίνει κάτι εκπληκτικά σημαντικό: θα κερδίσετε ή θα προκαλέσετε ένα χαμόγελο!
«χαμογελάτε, είναι το δεύτερο καλύτερο πράγμα
που μπορείτε να κάνετε με τα χείλη σας»

Δεν υπάρχουν σχόλια: