ΓΙΑΤΙ ΕΔΩΣΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΟΡΚΟ;

ΓΙΑΤΙ  ΕΔΩΣΑ  ΠΟΛΙΤΙΚΟ  ΟΡΚΟ;

Σήμερα 31-8-2014, στο Δημαρχείο Πύργου, ορκίστηκα  Δημοτικός Σύμβουλος Πύργου.

Σέβομαι απόλυτα την άποψη ότι δεν έχει νόημα να εξηγεί κανείς τα αυτονόητα.
Επειδή όμως στις ημέρες μας το αυτονόητο δεν είναι πάντα δεδομένο, ας εξηγήσω αυτή την πολιτική μου επιλογή, σαν μια ελάχιστη συμβολή στο μέλλον που οφείλουμε  να το κάνουμε καλύτερο από το παρόν:

Έδωσα πολιτικό όρκο,
επειδή ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΙ στον ΠΟΛΙΤΙΚΑ (και όχι θρησκευτικά, ηθικά ή φιλοσοφικά) ΕΠΙΒΕΒΛΗΜΕΝΟ ΕΞΑΝΑΓΚΑΣΜΟ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ, να εκφράσω θρησκευτικές πεποιθήσεις ιδιαίτερα στις περιπτώσεις πολιτικής δράσης.

Έδωσα πολιτικό όρκο,
επειδή πιστεύω ότι οι ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ δεν χρειάζονται θρησκευτική επίφαση για να φανούν ΙΕΡΕΣ ή ΑΘΩΕΣ.
Οι πολιτικές είναι αυτό που αισθάνονται, που ζουν στο πετσί τους οι πολίτες....

Έδωσα πολιτικό όρκο,
σαν μια πολιτική πράξη ελάχιστης επιβεβλημένης διαφοροποίησης σε μια θεατρική παράσταση όπου "τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα" και ...τα κροκοδείλια δάκρυά τους επιδιώχτηκε να παρουσιαστούν στους πολίτες -με ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΠΕΡΙΤΥΛΙΓΜΑ…- σε συσκευασία δώρου.

Έδωσα πολιτικό όρκο,
επειδή η μητρόπολη, ΑΝΤΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΟ ΦΡΑΓΓΕΛΙΟ, ανέχεται να ορκίζει  εδώ και χρόνια.... αυτούς  που κατ’ εξακολούθηση παραβιάζουν τους όρκους τους και παραβαίνουν τα καθήκοντά τους με τις πολιτικές τους και καταστρέφουν, την πόλη, το νομό και τη χώρα μας.
Και μερικοί από αυτούς ήσαν εκεί ανάμεσά μας...

Έδωσα πολιτικό όρκο,
επειδή ο όρκος είναι νομικά υποχρεωτικός,
αν και ο Χριστός είπε:
᾿Εγὼ δὲ λέγω ὑμῖν μὴ ὀμόσαι ὅλως· .....ἔστω δὲ ὁ λόγος ὑμῶν ναὶ ναί, οὒ οὔ·
τὸ δὲ περισσὸν τούτων ἐκ τοῦ πονηροῦ ἐστιν.

Έδωσα πολιτικό όρκο,
ορκίστηκα δηλαδή στην τιμή και στην συνείδησή μου,

ΕΠΕΙΔΗ ΕΧΩ "ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ" για να ορκιστώ
και δεν χρειάζομαι θρησκευτικά συμπληρώματα διατροφής και ανάπτυξής τους (της τιμής και της συνείδησής μου)

…κι επειδή πιστεύω ότι η οποιαδήποτε θρησκευτική διαπίστευση μέσω του όρκου είναι πολιτικά, φιλοσοφικά αλλά και θρησκευτικά, ΑΝΟΗΤΗ.

Συμπολίτες και Συμπολίτισσες,

Καμιά πόλη δεν έγινε καλύτερη, αν οι πολίτες της έμειναν στον καναπέ καρτερώντας τον «αρμόδιο» να λύσει τα προβλήματά τους και κάνοντας που και που καιμια παράκληση στην Παναγιά...

Τα μνημόνια και ο «Καλλικράτης» δεν ανατρέπονται από τον καναπέ.

Ο σημερινός μονόλογος του τροπαιούχου νέου Δημάρχου Πύργου (άραγε γιατί δεν δόθηκε ο λόγος στους επικεφαλείς των άλλων δημοτικών παρατάξεων;…) δεν αφήνει καμιά ελπίδα για το μέλλον της πόλης.

Μόνο ανασκουμπωμένοι στους δρόμους μπορούμε να ξαναβρούμε την ελπίδα.

Πύργος 31-8-2014

Χρήστος Αθανάσουλας

Δημοτικός Σύμβουλος Πύργου