Η Τζίνα και το τζίνι...

Μια γυναίκα -που μόλις είχε τελειώσει την Coca Cola της- καθόταν ξαπλωμένη πλάι στην πισίνα της κι έτριβε νωχελικά το μπουκάλι. Κάποια στιγμή ένα τζίνι πετάχτηκε μέσα από το μπουκάλι και στάθηκε απέναντί της. Της ζήτησε να του πει μια ξεχωριστή επιθυμία της και υποσχέθηκε ότι θα την ικανοποιούσε αμέσως.

Η γυναίκα -αφού ξεπέρασε το αρχικό ξάφνιασμα- του είπε: «Θέλω ειρήνη στη Μέση Ανατολή! Δείτε αυτό το χάρτη. Θέλω αυτές οι χώρες να σταματήσουν να πολεμούν μεταξύ τους και θέλω οι Εβραίοι και οι Αμερικανοί να αγαπούν όλους τους Άραβες και αντίστροφα. Έτσι πιστεύω ότι θα επικρατήσει παγκόσμια ειρήνη και αρμονία».

Το τζίνι εξέτασε προσεκτικά το χάρτη και φάνηκε πολύ προβληματισμένο. Σκέφτηκε αρκετά, κούνησε το κεφάλι του και αναφώνησε: «Κυρία μου, παρακαλώ να είστε λογική. Αυτές οι χώρες βρίσκονται σε πόλεμο για χιλιάδες χρόνια. Αυτό που μου ζητάτε είναι υπερβολικό. Βρίσκεται έξω από το πλαίσιο των δυνατοτήτων μου. Έχω τις δυνάμεις να αλλάξω για χάρη σας οτιδήποτε θα θέλατε αλλά η ύπαρξή του να μην ξεπερνάει τα 500 χρόνια. Λυπάμαι αλλά αυτό δεν νομίζω ότι μπορεί να γίνει. Ζητείστε μου μια άλλη επιθυμία σας».

Η γυναίκα τότε πήρε στο κινητό της 27 φιλενάδες της και αφού συλλογίστηκε για …ένα ολόκληρο λεπτό του είπε:

«Τζίνι μου, τώρα που γνωριστήκαμε καλύτερα, να σου πω το μεγάλο παράπονο της ζωής μου. Για να καταλάβεις τον καημό μου και τη μεγάλη επιθυμία μου.

Λοιπόν… Δεν ξέρω με εσάς τα τζίνια τι γίνεται αλλά οι σχέσεις των ανθρώπων έχουν δυσκολέψει πολύ τώρα τελευταία. Κάνω τα πάντα για να βρω ερωτικό σύντροφο κι ακόμη περισσότερα για να τον κρατήσω κοντά μου. Είμαι πρόθυμη για θυσίες και ιδιαίτερα ανεκτική σεξουαλικά…

Μα, ο τελευταίος μου, που ήταν Κρητικός, με είχε ταυτίσει με τον ΟΦΗ. Οι μόνες στιγμές που είχε διάθεση να κάνουμε έρωτα ήταν όταν νικούσε η «αγαπημένη» του ομάδα. Έμαθα την ιστορία της ομάδας. Καθόμουν μαζί του. Πανηγύριζα τα γκολ του ΟΦΗ (όποτε βοηθούσε ο Θεός κι έβαζε κανένα…) Φορούσα τη στολή της και καθόμαστε αγκαλιά για να μου βγάζει ένα ένα τα ρουχαλάκια της στολής, αρχίζοντας από την μπλούζα…

Όμως ήταν σταθερός στις αρχές του, Κρητίκαρος: Δεν νίκαγε η ομάδα; ξεχασμένο το σεξ… Αχ… δε μπορούσε να είναι από το Πασαλιμάνι ή έστω από τους Αμπελόκηπους ή τους Θρακομακεδόνες; Να δω κι εγώ χαρά;

Μα έκανα υπομονή. Διάβαζα για τις μεταγραφές του Καλοκαιριού και του Γενάρη κι όλο και περίμενα πότε θα …δυναμώσει ο ΟΦΗ, να χαμογελάσει κι εμένα το χειλάκι μου... Μέχρι που μια μέρα έμαθα ότι είχε κι άλλη… Βέβαια ήταν Κρητίκαρος με σταθερότητα.

Και σ’ εκείνη έλεγε: - Αν δεν νικήσει η ομαδάρα, ξεχασμένο το σεξ…

Μόνο που με αδίκησε. Σ’ εκείνη έλεγε πως είναι βαμμένος «γαύρος»… Δεν είναι άδικο να με ρίξει εμένα στις ομάδες;…

Λοιπόν, Τζίνι μου, εγώ ποτέ δεν μπόρεσα να βρω ένα σωστό άνδρα. Γι’ αυτό θέλω να μου φέρεις έναν σοβαρό αλλά που να του αρέσει και η διασκέδαση… και να μαγειρεύει… και να βοηθάει στον καθαρισμό του σπιτιού… να είναι πολύ καλός στο κρεβάτι και να αγαπήσει και την οικογένειά μου… να μου είναι πιστός και να μη βλέπει ποδόσφαιρο στην τηλεόραση… κι αν δεν μου είναι πιστός και του αρέσει να βλέπει μπάλα στην τηλεόραση, να λέει σ’ εμένα ότι είναι Ολυμπιακός… Θα μου βρείτε έναν τόσο καλό άνδρα;»

Το τζίνι άφησε έναν αναστεναγμό και της είπε: «να δω πάλι αυτό τον fuck… χάρτη με τη Μέση Ανατολή;»

(αφιερωμένο στο φίλο μου Βασίλη Ζ. http://parodos.wordpress.com/ και στην…δικιά του Λίβερπουλ :)