Να γράφεις τόσο ελεύθερα σαν να μην πρόκειται να σε διαβάσει κανείς…
Να βγάζεις σεργιάνι το μεγαλείο της καρδιάς σου να δρέψει χαμόγελα «απ’ αλλού»…σαν να μην πρόκειται να στην προδώσει κανείς…
2.4.08
Σήμερα στον Πύργο κλάψαμε...
Δεν ήταν μόνο οι φίλοι και οι συμμαθητές,
δεν ήταν μόνο οι βάζελοι...
ήταν εκεί κλαμένοι και οι γάβροι...
ήταν εκεί τα παιδιά από όλα τα λύκεια της πόλης σε μια διαδήλωση για τη ζωή...
2 σχόλια:
Ήταν η πρώτη είδηση που άκουσα το πρωί στο ραδιόφωνο.
Κρίμα ρε γαμώτο.
:_(
Και πώς να το σχολιάσεις αυτό τώρα και τι λέξεις παρηγοριάς να πεις. Μόνο μια ευχή να είναι ο τελευταίος.
Δημοσίευση σχολίου