Μια φορά κι έναν καιρό αυτός ο τόπος ήταν τόσο φτωχός που οι άνθρωποι περνούσαν τα σύνορα αναζητώντας δουλειά (καλά θυμάμαι;).
Ποιος θα το φανταζόταν ότι στις ημέρες μας κάποιοι άνθρωποι θα διέσχιζαν τα σύνορα της πατρίδας τους για να έλθουν εδώ για να βρουν δουλειά και θα έφευγαν από κάποιο παράθυρο για να βρουν το θάνατο τρομαγμένοι από τις διώξεις των «πραιτόρων» (Θεσσαλονίκη, 18 Αυγούστου 2007)
...με αίσθημα ντροπής και οργής για τον νεκρό Νιγηριανό, στην Θεσ/νίκη προχθές το βράδυ…...ξεχνάμε ότι και οι Έλληνες μετανάστες, στην Γερμανία, στην Αγγλία, στην Αμερική, στην Αυστραλία κ.αλ. είναι όλοι…
...ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΝΙΓΗΡΙΑΝΟΙ!!!
4 σχόλια:
...σήμερα διέγραψα ένα σχόλιο...
πρώτη φορά..
Κυρ Τέτοιε...
μαγκιά σου που γράφεις με ονοματεπώνυμο
αλλά καθώς κατάλαβες από τα γραπτά μου
ανήκουμε σε δυο διαφορετικά "συστήματα ύπαρξης"
ΕΣΥ με την "καθαρή ΕΛΛΑΔΑΡΑ ΣΟΥ"
ΕΓΩ με την "καθαρή ΑΝΘΡΩΠΙΑ ΜΟΥ"
Λυπάμαι αλλά δεν θα αναπαράγω τις απόψεις σου.
Ειλικρινά θα σου έλεγα να κοιταχτείς...
Ειμαστε ολοι...οτι αρπαξει ο κωλος μας....Ρατσιστες στο δεν παει περετερο....
Είμαστε όλοι Νιγηριανοί.
Ωστόσο, οι ευθύνες είναι πρώτα και κύρια της πολιτείας που θέσπισε νόμους για την προστασία των θησαυρών των πολυεθνικών δισκογραφικών εταιριών και του πλουτισμού των τυχάρπαστων και φαύλων καλλιτεχνών. Τα πνευματικά δικαιώματα έκαναν τους μπάτσους να στραφούν κατά του Νιγηριανού και όχι ο ρατσισμός.
Είναι λάθος να στρέφουμε την προσοχή μας στο ρατσισμό, όταν όλοι ξέρουμε τι πουλούσε. Τα πνευματικά δικαιώματα όσων θησαυρίζουν πρέπει να χτυπάμε.
Χρονια πολλά
Για δες αυτό http://triagwnia.blogspot.com/2007/08/blog-post_22.html :)
Δημοσίευση σχολίου